ἀλλὰ τὰ μέλη της (Ποιμένες καὶ πιστοί) ἄπραγα παρακολουθοῦν καὶ κοινωνοῦν μὲ τοὺς
κατεδαφιστές!
Βράβευσις Ὀρθοδόξου Ἀρχιεπισκόπου ἀπὸ
αἱρετικοὺς ἀγγλικανούς
Ἔτσι
βραβεύονται οἱ θιασῶτες τῆς «οἰκουμενικῆς κινήσεως» ἀπὸ τοὺς ἀμετανόητους αἱρετικούς.
Ὁ «ἅγιος» Θυατείρων (Μ. Βρετανίας), πρὶν ἀκόμα «ζεστάνει» τὸ θρόνο του, τὸν
βράβευσαν οἱ αἱρετικοί.
Δεῖτε τὴν εἴδηση:
«Σύμφωνα μὲ οἰκουμενιστικὸ
ἄρθρο, ὁ ἀρχαιότερος Διαχριστιανικὸς Ὀργανισμὸς στὴν Ἀγγλία, ὁ Σύνδεσμος
Ἀγγλικανικῆς Κοινωνίας καὶ Ἀνατολικῶν Ἐκκλησιῶν (AECA), ὀργάνωσε μία
ἐκδήλωση. Στὴ δεξίωση ποὺ προσέφερε τὸ Ἀγγλικανικὸ τμῆμα τοῦ Συνδέσμου,
ἔγινε ἐπίσημη ὑποδοχὴ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Θυατείρων καὶ Μ.Β. Νικήτα σὲ
Συμπρόεδρο τοῦ Συνδέσμου. Ὁ Ἀρχιεπ. Θυατείρων σὲ αὐτὴ τὴ δεξίωση
“ἀναφέρθηκε στὴν ἀνάγκη γιὰ ἐπικοινωνία καὶ διάλογο
μεταξὺ τῶν
χριστιανῶν ἀπὸ τὶς διάφορες Ὁμολογίες καὶ στὸ γεγονὸς ὅτι ὑπάρχουν
περισσότερα στοιχεῖα ποὺ μᾶς ἑνώνουν ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ μᾶς χωρίζουν”.
Ἐπίσης, ὁ Ἀρχιεπ. Θυατείτων “πρότεινε νὰ μελετοῦμε ὁ ἕνας τὴ Θεολογία
καὶ τὶς Παραδόσεις τοῦ ἄλλου, γιὰ νὰ γνωριστοῦμε μεταξύ μας καλύτερα
καὶ νὰ γεφυρώσουμε σιγὰ – σιγὰ τὰ χάσματα”. Σημείωση: Αὐτὸ τὸ
οἰκουμενιστικὸ ἄρθρο κάνει ἀναφορὰ σὲ Ὀρθοδόξους Κληρικούς “ἀπὸ τὴν
Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία καὶ τὶς Προχαλκηδόνιες Ὁμολογίες”. Οἱ Προχαλκηδόνιες
Ὁμολογίες ὅμως εἶναι ἁπλὰ αἱρέσεις ποὺ ἔχουν καταδικαστεῖ ἀπὸ
Οἰκουμενικὲς Συνόδους» (Ἱστ. Κατάνυξη)! Μὲ αὐτὰ τὰ «παρατράγουδα»
ἄρχισε τὴν ἀρχιεπισκοπική του καριέρα ὁ «ἅγιος» Θυατείρων. Νὰ
περιμένουμε κι’ ἄλλα;
Eχει σημασία νὰ ἀναφερθοῦμε καὶ νὰ
σχολιάσουμε καὶ τὰ λεγόμενα τοῦ βραβευμένου ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς
ἀγγλικανοὺς «ἁγίου» Θυατείρων. Δεῖτε τὴν εἴδηση: «…ἀποδεχόμενος, (σ.σ.
τὴν ὑψηλὴ θέση) ὁ Σεβασμιώτατος, ἀναφέρθηκε στὴν ἀνάγκη γιὰ ἐπικοινωνία
καὶ διάλογο μεταξὺ τῶν χριστιανῶν ἀπὸ τὶς διάφορες Ὁμολογίες καὶ στὸ
γεγονὸς ὅτι ὑπάρχουν περισσότερα στοιχεῖα ποὺ μᾶς ἑνώνουν ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ
μᾶς χωρίζουν. Πρότεινε νὰ μελετοῦμε ὁ ἕνας τὴ Θεολογία καὶ τὶς
Παραδόσεις τοῦ ἄλλου, γιὰ νὰ γνωριστοῦμε μεταξὺ μας καλύτερα καὶ νὰ
γεφυρώσουμε σιγὰ – σιγὰ τὰ χάσματα. Ἀνέφερε χαρακτηριστικὰ πὼς “ἔχουμε
1000 χρόνια ἑνωμένης Ἐκκλησίας, 1000 χρόνια χωρισμοῦ καὶ ἡ Τρίτη
χιλιετία εἶναι ὁ καιρὸς τῆς ἐλπίδας”! Ἀνέφερε δὲ μὲ ἔμφαση πὼς
χρειάζεται νὰ ἀφαιρέσουμε ἀπὸ τὸ λεξιλόγιό μας τὸν ὅρο “ὁ ἄλλος”, γιατί
στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δὲν ὑπάρχει “ὁ ἄλλος” καὶ “ὁ ξένος”» (Ἱστ.
Κατάνυξη)! Νὰ γιατί βραβεύτηκε ὁ «ἅγιος» Θυατείρων, ἐπειδὴ ξέρει νὰ
«χαϊδεύει αὐτιά»! Ἐπειδὴ ἔχει ἀπαλειφθεῖ ἀπὸ τὸ λεξιλόγιό του ἡ λέξη
«αἵρεση», ἡ ὁποία ἀντικαταστάθηκε μὲ τὴν «διαφορετικὴ θεολογία καὶ
παράδοση»! Πιπιλίζει τὴν καραμέλα, «νὰ γνωριστοῦμε μεταξὺ μας καλλίτερα
καὶ νὰ γεφυρώσουμε τὰ χάσματα». Οὔτε λέξη γιὰ ἐπιστροφὴ στὴν ἀλήθεια τῆς
Ὀρθοδοξίας! Καὶ κάτι τελευταῖο: πρότεινε νὰ ἀφαιρέσουμε ἀπὸ τὸ
λεξιλόγιό μας τὸν ὅρο «ἄλλος», ἐννοώντας προφανῶς τὸν αἱρετικό, διότι
κατὰ τὸν ἰσχυρισμό του «στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δὲν ὑπάρχει “ὁ ἄλλος”
καὶ “ὁ ξένος”»! Ρωτᾶμε: ὅταν οἱ Πατέρες ἀπέκοβαν τοὺς αἱρετικοὺς ἀπὸ τὴν
Ἐκκλησία καὶ τοὺς ἀναθεμάτιζαν, δὲν τοὺς καθιστοῦσαν «ἄλλους»; Ἀλλά, ἂν
εἶχε διαφορετικὴ ἄποψη, μιμούμενος τοὺς Πατέρες, δὲν θὰ τὸν βράβευαν οἱ
φίλοι του αἱρετικοί!
