«Θα ζητηθεί μεγαλύτερος λόγος από τους Επισκόπους…»
Και όχι μόνο οι κοσμικοί άρχοντες, αλλά και όσοι προΐστανται
των Εκκλησιών θα λογοδοτήσουν για την εξουσία τους. Και μάλιστα αυτοί είναι
εκείνοι, οι οποίοι έχουν πικρές και βαριές ευθύνες. Και πράγματι, ο
επιφορτισμένος με την υπηρεσία του λόγου και του κηρύγματος θα εξεταστεί εκεί
με μεγάλη ακρίβεια, μήπως είτε από οκνηρία ή από φθόνο παρέλειψε κάτι από αυτά
που έπρεπε να πει και απέδειξε με τα έργα του ότι τα ανέπτυξε όλα και δεν
απέκρυψε τίποτε από τα ωφέλιμα.
Επίσης, σε εκείνον, στον οποίο έλαχε η Επισκοπή, όπου
είναι μεγαλύτερο το αξίωμα, στο οποίο ανήλθε, τόσο μεγαλύτερος θα ζητηθεί
λόγος, όχι μόνο για τη διδασκαλία και την προστασία των πτωχών, αλλά
και για τις χειροτονίες και για άλλα αναρίθμητα. Και αυτά καθιστώντας
φανερά ο απόστολος Παύλος έγραψε στον Τιμόθεο: «Χεῖρας ταχέως μηδενὶ
ἐπιτίθει, μηδὲ κοινώνει ἁμαρτίαις ἀλλοτρίαι (:να μη θέτεις γρήγορα
τα χέρια σου σε κανένα για να τον χειροτονήσεις, ούτε να γίνεσαι συμμέτοχος και
συνυπεύθυνος σε ξένες αμαρτίες, τις οποίες είναι επόμενο να διαπράξει αυτός που
χειροτονείται ανάξια. Να διατηρείς τον εαυτό σου καθαρό κι από δικές
σου αμαρτίες αλλά κι από ξένες)» [Α΄Τιμ. 5, 22].
