Οἱ ἐρωτήσεις συνεχίζονται ἀκόμα κι ἂν οἱ ἀπαντήσεις δὲν ἔρχονται οἱ δὲ ἀποκαλύψεις γίνονται πιὸ σοκαριστικὲς
“ἵνα γένησθε ἄμεμπτοι καὶ ἀκέραιοι, τέκνα Θεοῦ ἀμώμητα ἐν μέσῳ γενεᾶς σκολιᾶς καὶ διεστραμμένης, ἐν οἷς φαίνεσθε ὡς φωστῆρες ἐν κόσμῳ, λόγον ζωῆς ἐπέχοντες, εἰς καύχημα ἐμοὶ εἰς ἡμέραν Χριστοῦ” (Φιλιπ. 2, 15-16)
Πολλὲς φορὲς ἔχουμε ἀκούσει ὅτι, ὅταν ἡ ἀλήθεια κραυγάζει, οἱ ἔνοχοι σιωποῦν. Στοὺς καιρούς μας γινόμαστε πάλι μάρτυρες αὐτῆς τῆς διαπίστωσης, καθὼς μετὰ ἀπὸ δύο κείμενα (ἐδῶ, ἐδῶ) γεμάτα ἐρωτήσεις καὶ πηγὲς ποὺ ἀποδεικνύουν τὴν ἀσυνέπεια, ἀκρότητα, ἐπιλεκτικότητα, σύγχυση καὶ ἰδιοτέλεια τῶν ἱερέων καὶ μοναχῶν ποὺ καταδικάζουν τοὺς ἐμβολιασμένους χριστιανοὺς ὡς δολοφόνους ἢ συμμέτοχους σὲ φόνο, οἱ ρασοφόροι αὐτοὶ σιωποῦν καὶ ἡ σιωπή τους σκανδαλίζει καὶ προκαλεῖ.
Ἔτσι τὸ καθῆκον μας μπροστὰ στοὺς συνανθρώπους μας ποὺ τόσο δοκιμάζονται σ’ αὐτοὺς τοὺς ἀποκαλυπτικοὺς καιροὺς καὶ ὁ φόβος, γιὰ τὸ τί θὰ ποῦμε μπροστὰ στὸ φοβερὸ βῆμα του Κυρίου, ὅταν θὰ ἔρθει ἡ συνταρακτικὴ ἐκείνη ὥρα ποὺ θὰ μᾶς ρωτήσει τί πράξαμε καὶ εἴπαμε ὡς Χριστιανοί, μοῦ δίνει τὸ θάρρος νὰ συνεχίζω νὰ ἐρωτῶ καὶ νὰ περιμένω ἀπαντήσεις ποὺ ἀφοροῦν ὅλους μας, εἴτε τὸ θέλουμε εἴτε ὄχι.
Στὰ δύο προηγούμενα κείμενα παράθεσα πάμπολλες ἀδιαμφισβήτητες πηγὲς ποὺ ἀποδεικνύουν (ἀναίρεση δὲν ὑπάρχει μέχρι τώρα), ὅτι ὄχι μόνο τὰ ἐμβόλια κατὰ τοῦ Κορονοϊοῦ ἀλλὰ καὶ πάμπολλα ἄλλα ἐμβόλια καθὼς καὶ φάρμακα προέρχονται ἀπὸ κυτταρικὲς σειρὲς ποὺ παράχθηκαν ἀπὸ ἔμβρυα μετὰ ἀπὸ ἐκτρώσεις. Καὶ ρώτησα καὶ ξαναρωτάω:
Ἂν ὅσοι ἐμβολιάστηκαν μὲ τὸ ἐμβόλιο κατὰ τοῦ Κορονοϊοῦ εἶναι ὑπαίτιοι καὶ ἔνοχοι, τότε τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς ἐμβολιασμένους μὲ ἄλλα ἐμβόλια; Γιατί δὲν ἀναφέρονται αὐτὰ τὰ ἐμβόλια στὴν ἐργασία τοῦ π. Στ. Καρπαθίου μὲ τὸν τίτλο «Τὰ “ἐμβόλια” ἔναντι τοῦ Covid – Sars 2 ὑπὸ τὸ φῶς τῆς διδασκαλίας τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ» ἀλλὰ καὶ στὴν γενικὴ ἀρθρογραφία τὼν ἱερέων καὶ μοναχῶν ποὺ καταδικάζουν καὶ διχάζουν τὸ ποίμνιο; Τὰ ἐμβόλια αὐτὰ εἶναι ἀθῶα; Γιατί δὲν καλεῖτε -σύμφωνα μὲ τὸ σκεπτικό σας ὄχι μὲ τὸ δικό μου- σὲ ἀποχὴ ἀπὸ ὅλα αὐτὰ τὰ ἐμβόλια καὶ γιατί δὲν καταδικάζετε καὶ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἔκαναν κι αὐτὰ τὰ ἐμβόλια; Μήπως γιατὶ τότε θὰ ἔπρεπε νὰ καταδικάσετε τὸν συνολικὸ πληθυσμό, γέρους, νέους καὶ παιδιά, ποὺ ἐμβολιάζονται καὶ θὰ ἐμβολιάζονται μ’ αὐτά, πράγμα ἀδύνατο; Γιατί δὲν καταδικάζετε μαζὶ μὲ τοὺς λαϊκοὺς καὶ τοὺς ἱερεῖς καὶ ἐπισκόπους ποὺ ἐμβολιάστηκαν καὶ δὲν τοὺς ἀπαγορεύετε -σύμφωνα μὲ τὴν λογική σας- ὄχι τὴν δική μου, τὴν Θεία Κοινωνία; Ἡ ἐπιλεκτικὴ καὶ ἡ μονομερὴς καταδίκη δὲν εἶναι πνευματικὰ ὀρθή. Τί νὰ ποῦμε μάλιστα καὶ γιὰ ἄλλους ἱερεῖς (ὅπως π.χ. ὁ π. Εὐφρόσυνος) ποὺ μόνο σ’ αὐτὸ τὸ ἐμβόλιο βλέπει δαιμονισμὸ μιλάει συνέχεια γιὰ Ἀντίχριστο σὰν νὰ τὸν γνωρίζει καὶ φοβίζει τοὺς πιστοὺς ποὺ τὸν ἐμπιστεύθηκαν ὅτι ἔχουν σφραγιστεῖ τελεσίδικα, χωρὶς καμία ἁγιοπατερικὴ ἀπόδειξη!
Πάλι φυσικὰ θὰ ὑπενθυμίσουμε, ὅτι μὲ τὰ ἐμβόλια ὑπάρχει μεγάλο ζήτημα καὶ πρέπει νὰ ἀντισταθοῦμε στὸν δικτατορικὸ καὶ ἀνεύθυνο τρόπο παροχῆς τους. Ὅμως χρειάζεται στὴν ἀντιμετώπισή του μεγάλη προσοχὴ καὶ αἴσθημα εὐθύνης καθὼς καὶ ἀληθοφάνεια.
Καὶ ἐπειδὴ ὁ ἀγώνας εἶναι γιὰ τὴν ἀλήθεια καὶ ὅπως σήμερα θὰ ἀποδειχθεῖ καὶ γιὰ συνάνθρωπούς μας ποὺ ἀναγκάζονται γιὰ νὰ ζήσουν νὰ χρησιμοποιήσουν τέτοιου εἴδους φάρμακα, ἀφοῦ ἡ ἐπίσημη Ἐκκλησία σιώπησε καὶ τοὺς παρέδωσε ὡς βορὰ στὸ στόμα τῆς βιογεννετικῆς, θὰ συνεχίζω τὴν παράθεση παραδειγμάτων, στὴν προκειμένη τὸ παράδειγμα τῆς ἰνσουλίνης. Ἐδῶ θὰ ἀνακαλύψουμε ὅτι ἡ ἰνσουλίνη ποὺ σήμερα χορηγεῖται σὲ διαβητικοὺς εἶναι προϊὸν ἰστῶν καὶ κυτταρικῶν σειρῶν ἀπὸ ἐκτρώσεις.
Ἄρα οἱ ἱερεῖς καὶ μοναχοὶ ποὺ βγαίνουν στὶς τηλεοράσεις καὶ στὰ ραδιόφωνα ἢ στὸ διαδίκτυο καὶ καταδικάζουν μόνο λαϊκούς (!!!) θὰ ἔπρεπε νὰ καταδικάζουν ὡς δολοφόνους κι ὅσους παίρνουν ἰνσουλίνη καταδικάζοντάς τους ὄμως ἔτσι σὲ θάνατο, διότι ἄλλο φάρμακο δὲν ὑπάρχει.
Αὐτὸ σημαίνει ὅτι οἱ ἱερεῖς καὶ μοναχοὶ αὐτοὶ πρέπει νὰ ἀλλάξουν τρόπο προσέγγισης τοῦ προβλήματος. Ἂν τὸ κάνουν, θά δοῦν ὅτι στὸ πράγματι πνευματικῆς καὶ ἠθικῆς φύσεως πρόβλημα, ποὺ ἔχει ἀναδειχθεῖ, εἶναι ἀναμεμειγμένοι καὶ ὑπεύθυνοι, ἄρα ἔνοχοι, ἐπιστήμονες, ἰατροί, τράπεζες, κυβερνήσεις, πανεπιστήμια, ἡ ἐπίσημη ἐκκλησία, ναί, καὶ οἱ ἴδιοι οἱ ἱερεῖς καὶ μοναχοί, πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς γιατροὶ καὶ ἐπιστήμονες. Φταὶνε λοιπόν, οἱ πιστοὶ ποὺ ἐμπιστεύονταν ὅλους αὐτοὺς τόσα χρόνια;
Ἂς δοῦμε τὶς πράγματι σοκαριστικὲς μέχρι δακρύων ἀποδείξεις, ποὺ δείχνουν, σὲ ποιόν κόσμο ἀποστασίας ζοῦμε:
«Ο ερευνητής βλαστοκυττάρων από τη Βόννη Oliver Brüstle, ο οποίος ήταν ο πρώτος ερευνητής στη Γερμανία που άρχισε να εργάζεται με ανθρώπινα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα, υποσχέθηκε μια παρόμοια πλήρη υπόσχεση στο τέλος της χιλιετίας: Νευρικά κύτταρα για ασθενείς με Πάρκινσον, καρδιακοί μύες για θύματα εμφράγματος, κύτταρα που σχηματίζουν ινσουλίνη για διαβητικούς και αιμοποιητικά κύτταρα για τους πάσχοντες από λευχαιμία» (ἐδῶ)
Στην ἰστοσελίδα τῆς εὐρωπαϊκῆς ἐπιτροπῆς γιὰ τὴν ἔρευνα διαβάζουμε ὅτι ἤδη ἀπὸ τὸ 2004 (!!!) ἀνακαλύφθηκε στὴν Μ. Βρετανία μέθοδος γιὰ τὴν κλωνοποίηση ἐμβρύων ἀπὸ ἔκτρωση μὲ σκοπὸ τὴν ἐμφύτευση τῶν κυττάρων τους σὲ διαβητικοὺς γιὰ τὴν παραγωγὴ ἰνσουλίνης: «Bei dem Projekt geht es darum, geklonte Embryonen für die Bildung von Insulin produzierenden Zellen zu nutzen, die in Diabetiker verpflanzt werden", erklärte Professor Alison Murdoch vom Newcastle Centre for Life gegenüber The Observer. "Durch die Verwendung der DNS des Patienten als Teil des Kloning-Prozesses stellen wir sicher, dass das neue Gewebe nicht abgestoßen wird. Die Eizellen für die Embryonen werden mit Genehmigung des Patienten gespendet» https://cordis.europa.eu/article/id/22171-uk-to-clone-embryos-to-help-diabetics/de.
Τὸ περιοδικὸ «Nature Biotechnology» δημοσίευσε τὸ 2008 ὅτι ἐπιστήμονες τῆς ἑταιρίας «Novocell» ἀπὸ τὴν Καλιφόρνια χρησιμοποιοῦν κυτταρικὲς σειρὲς ἀπὸ ἔμβρυα ἀπὸ ἔκτρωση γιὰ τὴν παραγωγὴ ἰνσουλίνης https://www.deutschlandfunk.de/stammzellen-fuer-den-insulinhaushalt-100.html
Ἡ δὲ γερμανικὴ ἐφημερίδα «taz. die tageszeitung» μὲ ἡμερομηνία 03 Αὐγούστου 1993 (!!!) ἀναφέρει στὸ ἄρθρο μὲ τίτλο «Ἡ γυναίκα ὡς φυτεία σώματος» ὅτι στὴν Ρωσία χορηγήθηκαν σε 600 ἀσθενεῖς μὲ διαβήτη κυτταρικοὶ ἰστοὶ ἀπὸ ἔμβρυα ἀπὸ ἔκτρωση μεταξὺ τῆς 12ης καὶ 20ης ἑβδομάδας ἐγκυμοσύνης. Ἡ ἐπέμβαση κοστίζει 10.000 εὐρώ. Καὶ συνεχίζει μὲ τὰ ἑξῆς φοβερὰ στοιχεῖα:
«Για μεταμόσχευση συνήθως χρησιμοποιείται ιστός από πολλά έμβρυα. Ο εμβρυϊκός ιστός λαμβάνεται κατά τις εκτρώσεις. Αυτά είναι νόμιμα στη Ρωσία μέχρι τον έβδομο μήνα της εγκυμοσύνης και, λόγω της έλλειψης αντισυλληπτικών, είναι συχνά η μόνη δυνατή επιλογή ελέγχου των γεννήσεων για τις Ρωσίδες. Το Διεθνές Ινστιτούτο Βιολογικής Ιατρικής της Μόσχας, το οποίο ο Stern ανέφερε ότι ιδρύθηκε από τον κοσμητικό χειρουργό της Καλιφόρνια Μάικλ Μόλναρ, συνεργάζεται με κρατικές κλινικές αμβλώσεων. Αμέσως μετά την επέμβαση, τα έμβρυα αποσυναρμολογούνται στο εργαστήριο: «Ο εγκέφαλος, η υπόφυση, οι πνεύμονες, το συκώτι, ο νωτιαίος μυελός, το πάγκρεας, το δέρμα, τα οστά και οι μύες κόβονται και χωρίζονται σε τμήματα ιστού», και διατηρούνται παγωμένα στους μείον 196 βαθμούς και αποθηκεύονται Stern (6/93 ). Οι διαχειριστές της τράπεζας ιστών ελπίζουν να αποκομίσουν σημαντικά κέρδη από την πώληση του εμβρυϊκού ιστού. Επειδή τα εμβρυϊκά κύτταρα θεωρούνται πλέον ως «καθολικά ανταλλακτικά» για σκοπούς μεταμόσχευσης, καθώς προκαλούν λιγότερες αντιδράσεις απόρριψης στους λήπτες από ό,τι ιστούς από ενήλικες δότες. Εκτός από τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, μεταμοσχεύσεις εμβρυϊκού ιστού έχουν πραγματοποιηθεί στη Σουηδία, την Κίνα, την Κούβα, το Μεξικό, την Πολωνία, την Τσεχοσλοβακία, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία και την Ισπανία. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, οι μεταμοσχεύσεις εγκεφάλου εμβρύου έχουν πειραματιστεί στην Ανατολική Γερμανία στο Charite του Βερολίνου. Στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, πριν από λίγα χρόνια πραγματοποιήθηκε έρευνα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ulm με εμβρυϊκά εγκεφαλικά κύτταρα για ορμονική διάγνωση και λέγεται ότι «βασική έρευνα» πραγματοποιείται σε άλλα κέντρα. Εκτός από τον διαβήτη, άλλα πεδία εφαρμογής για τον εμβρυϊκό ιστό είναι η νόσος του Πάρκινσον (σπασμωδική παράλυση) -νευρικός ιστός από έμβρυα ηλικίας 6 έως 18 εβδομάδων μεταμοσχεύεται στον εγκέφαλο, η νόσος Alzheimer, η νόσος του Huntington, η σκλήρυνση κατά πλάκας και οι διαταραχές επιληπτικών κρίσεων. Στην περίπτωση της μεταβολικής νόσου, του συνδρόμου Hurler, έχει εφαρμοστεί ακόμη και η μεταμόσχευση “από έμβρυο σε έμβρυο”… Όμως ο ιστός του αποβληθέντος εμβρύου δεν έχει ζήτηση μόνο για μεταμοσχεύσεις… εμβρυϊκά κύτταρα, χρησιμεύουν ως πρώτες ύλες για ερευνητικούς σκοπούς, εμβόλια, φαρμακευτικά προϊόντα και τη βιομηχανία καλλυντικών. Στη δεκαετία του 1980, ο στρατός των ΗΠΑ εισήγαγε περισσότερα από 10.000 έμβρυα από τη Νότια Κορέα στην τιμή των 25 δολαρίων «το καθένα» για τη δοκιμή βακτηριολογικών όπλων. Σχεδόν απαρατήρητο από το κοινό, έχει αναπτυχθεί εδώ και καιρό ένα ανθηρό εμπόριο εμβρυϊκού ιστού. Ο Andrew Kimbrell ερεύνησε για το βιβλίο του "The Human Body Shop" που κυκλοφόρησε πρόσφατα ότι υπάρχουν τώρα μισή ντουζίνα εταιρείες στις ΗΠΑ που προμηθεύονται την πολύτιμη πρώτη ύλη. Παραλαμβάνουν τα αγαθά τους από γιατρούς και κλινικές αμβλώσεων και ήδη πραγματοποιούν πωλήσεις εκατομμυρίων προμηθεύοντας τους πελάτες τους… Οι επικριτές φοβούνται ότι σύντομα θα αναδυθεί μια αγορά εμβρυϊκού ιστού, ανάλογη με το εμπόριο αίματος, οργάνων, σπερματοζωαρίων και ωαρίων - τροφοδοτούμενη από τις ακόρεστες απαιτήσεις του νέου κλάδου της ιατρικής έρευνας. Η ρωσοαμερικανική συνθήκη φαίνεται να είναι προάγγελος μιας εξέλιξης κατά την οποία γυναίκες με πρόνοια, από την Ανατολική Ευρώπη ή τον Τρίτο Κόσμο θα μπορούσαν στο μέλλον να γίνουν μόνιμοι «προμηθευτές» εμβρυϊκού ιστού, δηλαδή ακόμη και να μείνουν «λίγο έγκυες» προκειμένου να κάνει μετά μια έκτρωση και να πουλήσει. – Το γυναικείο σώμα ως φυτεία για την ανανεώσιμη πρώτη ύλη της βιομηχανίας εμβρυϊκού ιστού. Η στοχευμένη τεκνοποίηση ενός ανθρώπου αποκλειστικά με σκοπό τον κανιβαλισμό και την εκμετάλλευσή του δεν είναι πια μυθοπλασία: Πριν από χρόνια, μια Αμερικανίδα προσφέρθηκε να γίνει τεχνητή γονιμοποίηση με το σπέρμα του πατέρα της, ο οποίος έπασχε από Αλτσχάιμερ, για να κάνει αργότερα στοχευμένη έκτρωση και ο πατέρας να μεταμοσχεύσει τον ιστό. Δεκάδες παρόμοιες περιπτώσεις έχουν αναφερθεί στις Η.Π.Α και στην Ιταλία, κατά τις οποίες παιδιά συλλαμβάνονταν ειδικά με σκοπό τη δωρεά μυελού των οστών σε αδέρφια μετά τη γέννηση. – Μόλις καθιερωθεί η τεχνολογία, οι γυναίκες δύσκολα θα μπορέσουν να ξεφύγουν από την κοινωνική πίεση να δωρίσουν “εμβρυϊκό υλικό” για άρρωστα μέλη της οικογένειας» (https://taz.de/!1606199/).
Διαβάζουμε στὴν ἐργασία ἐπιστημόνων τοῦ πανεπιστημίου Πατρῶν «Βλαστοκύτταρα και Έρευνα Παρόν Μέλλον Προϋποθέσεις» (© 2006 European Molecular Biology Organization (EMBO), Heidelberg, Germany ἑλληνικὴ μετάφραση, 2009, ἐδῶ):
«Το JDRF ήταν ένα από τα πρώτα μη κερδοσκοπικά ιδρύματα παγκοσμίως που υποστήριξε δημόσια την έρευνα στα ανθρώπινα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα (hESC), εκδίδοντας ένα κείμενο θέσεων και μια δημόσια δήλωση τον Δεκέμβριο του 1998. Η στάση αυτή βασίστηκε αρχικά στην πεποίθηση ότι η έρευνα στα ανθρώπινα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα μπορεί να οδηγήσει στην ανακάλυψη νέων μεθόδων ανάπτυξης μιας ανεξάντλητης πηγής ινσουλινοπαραγωγών β κυττάρων, με την ελπίδα ότι θα καταστεί δυνατή η θεραπεία όλων των ασθενών. Η άποψη αυτή ενισχύθηκε σημαντικά τον Ιούλιο του 2000, όταν ανακοινώθηκε στο Edmonton του Καναδά η επιτυχημένη μεταμόσχευση ανθρώπινων κυτταρικών σειρών σε 7 άτομα με διαβήτη τύπου 1, εξουδετερώνοντας την ανεπαρκή αίσθηση υπογλυκαιμίας και τη δυσίατη ασθένεια. Τα εντυπωσιακά αυτά αποτελέσματα επιβεβαίωσαν οριστικά το γεγονός ότι η μεταμόσχευση κυτταρικών σειρών μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τον διαβήτη τύπου 1 και προσέφεραν έτσι την επιστημονική βάση στην οποία στηρίζεται η ελπίδα ότι η θεραπεία κυτταρικής αντικατάστασης θα συμβάλει στη θεραπεία ή τη βελτίωση του διαβήτη τύπου 1» (σελ. 73).
«Στην αναζήτηση θεραπείας για τον διαβήτη τύπου 1, δίνεται μεγάλο ενδιαφέρον στις πηγές βλαστοκυττάρων – εμβρυϊκών και ενήλικων ιστών – που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να ανανεωθούν τα β κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη και τα οποία καταστρέφονται από αυτή τη χρόνια καταβλητική ασθένεια… Τα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα μπορεί να αποδειχθούν πολύτιμα σε μια ποικιλία θεραπειών ιστικής αναγέννησης. Οι δοκιμές σε μοντέλα της νόσου Parkinson αναδεικνύουν ήδη τις δυνατότητες των θεραπειών κυτταρικής αντικατάστασης στο νευρικό σύστημα. Επιπλέον, οι δυνατότητες πολλαπλασιασμού των εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων μπορούν να προσφέρουν μια αστείρευτη πηγή ανθρώπινων κυττάρων για τη δημιουργία μοντέλων κυτταρικής ανάπτυξης και ασθενειών, καθώς και για φαρμακευτικές δοκιμές. Οι έρευνες στα βλαστοκύτταρα ενήλικων ιστών και στα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα αλληλοσυνδέονται και θα ωφεληθούν αμοιβαία από την ανάπτυξη καλύτερων μεθόδων πολλαπλασιασμού και κατευθυνόμενης διαφοροποίησης των εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων» (σελ. 8).
«Σε επίπεδο οικονομικής αξίας και κατοχύρωσης ευρεσιτεχνιών, οι ευρωπαίοι ερευνητές ανησυχούν για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας που σχετίζεται με τον χειρισμό καθιερωμένων ανθρώπινων εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων και των διαφοροποιημένων παραγώγων τους, και όχι με την παραγωγή τους από το ανθρώπινο έμβρυο» (σελ. 10).
«Οι θεραπείες του διαβήτη, της αρτηριοσκλήρωσης και της λευχαιμίας αναμένεται να ωφεληθούν από την έρευνα αυτή. ■ Τα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα υπόσχονται να βοηθήσουν ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση εκφυλιστικών ασθενειών, αλλά και ως συστήματα δοκιμής φαρμάκων. ■ Τα ενήλικα βλαστοκύτταρα, που ανακαλύπτονται σε διαρκώς μεγαλύτερο αριθμό ιστών, πιθανόν να μπορούν να ενεργοποιηθούν μέσω φαρμάκων ή άλλων μεθόδων για να εκτελέσουν ενδογενή ιστική επιδιόρθωση. ■ Επειδή τα ενήλικα βλαστοκύτταρα δεν έχουν πολλές δυνατότητες διαφοροποίησης, οι ερευνητές επιδιώκουν τον «αναπρογραμματισμό» του πυρήνα προς μια πιο πρωτογενή κατάσταση. Η μέθοδος αυτή ίσως επιτρέψει τη θεραπεία σοβαρών κληρονομικών ασθενειών» (σελ 10)
«Πηγές βλαστικών κυττάρων: ■ Βλαστοκύτταρα ενηλίκου που λαμβάνονται από τις λεγόμενες «θέσεις» (niches) στους ιστούς του ενηλίκου (τέτοια κύτταρα έχουν βρεθεί σε πολλούς ιστούς, από τον εγκέφαλο μέχρι τους μύες) ■ Βλαστοκύτταρα εμβρύων προχωρημένου σταδίου (π.χ. από αποβληθέντα έμβρυα ή από αίμα ομφάλιου λώρου) ■ Εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα: ♣ που απομένουν μετά από in vitro γονιμοποίηση ♣ μέσω μεταφοράς πυρήνα (με την τεχνική της μεταφοράς πυρήνα σωματικών κυττάρων), κατά την οποία ο πυρήνας ενός φυσιολογικού σωματικού κυττάρου τοποθετείται σε ένα γονιμοποιημένο ωάριο από το οποίο έχει αφαιρεθεί ο αρχικός πυρήνας» σελ. 13.
«Για αυτούς τους λόγους, η Ευρώπη πρέπει να βρίσκεται στην αιχμή της έρευνας και των εφαρμογών των βλαστοκυττάρων. Για να το επιτύχουμε αυτό, χρειάζονται κανονισμοί που θα διευκολύνουν την πρόοδο και θα απαγορεύουν την κατάχρηση της προόδου αυτής, και οι οποίοι θα εμπνέουν εμπιστοσύνη στο ευρύ κοινό. Χρειάζονται ηθικά και νομικά πλαίσια που θα διαχωρίζουν τις ανησυχίες για τυχόν παρεμβάσεις στην ανθρώπινη αναπαραγωγή από την εργαστηριακή και θεραπευτική κυτταρική βιολογία. Τα κύτταρα ES πρέπει να αντιμετωπίζονται ως κυτταρικός τύπος και όχι ως έμβρυο» σελ. 18.
«Μια άλλη πιθανή προσέγγιση είναι η δημιουργία μιας μικρότερης τράπεζας από προχαρακτηρισμένα κύτταρα, η μεταμόσχευση των οποίων θα ήταν ανεκτή από πολλούς ασθενείς. Ο εκτιμώμενος αριθμός των κυτταρικών σειρών που απαιτούνται για να εντοπιστεί μια σειρά με το ελάχιστα αποδεκτό επίπεδο συμβατότητας είναι απρόσμενα μικρός, εφόσον ο γονότυπός τους επιλεγεί πολύ προσεκτικά. Μια τέτοια προσεκτικά σχεδιασμένη τράπεζα ίσως χρειαστεί να δημιουργηθεί από γενετικά επιλεγμένα έμβρυα από τεχνητή γονιμοποίηση από γενετικά επιλεγμένα άτομα (δηλαδή «κατά παραγγελία»). Αυτό και μόνο μπορεί να αποδειχθεί τεράστιο πρόβλημα από ηθικής πλευράς, ίσως ακόμα μεγαλύτερο και από την τεχνική μεταφοράς πυρήνων σωματικών κυττάρων. Για να είναι διαθέσιμες αυτές οι κυτταρικές σειρές για θεραπευτική χρήση, πρέπει να καθιερωθούν, να επικυρωθούν και να διατηρηθούν σύμφωνα με τους κανονισμούς περί ορθής κατασκευαστικής πρακτικής» σελ. 19
Διαβάζουμε στὴν ἴδια ἐργασία γιὰ μία ἑταιρία στὴν Ἀμερικὴ ποὺ παράγει βλαστοκύτταρα ἀπὸ τὸ ἔτος 2002!!! (βλ. βιβλιογραφία της εργασίας).
«Τα ανθρώπινα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα, που προέρχονται από έμβρυα στο πολύ πρώιμο αναπτυξιακό στάδιο της βλαστοκύστης, είναι μοναδικά επειδή: α. είναι πολυδύναμα, δηλαδή μπορούν να αναπτυχθούν προς οποιοδήποτε κύτταρο και ιστό του οργανισμού, και β. αυτοανανεώνονται και πολλαπλασιάζονται επ’ αόριστο στη μη διαφοροποιημένη κατάσταση όταν καλλιεργούνται υπό κατάλληλες συνθήκες. Έχουμε αναπτύξει επίσης διαδικασίες παραγωγής σε μεγάλη κλίμακα για τη διαφοροποίηση των ανθρώπινων εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων προς θεραπευτικά αξιοποιήσιμους κυτταρικούς τύπους. Αυτή τη στιγμή δοκιμάζονται έξι διαφορετικούς κυτταρικούς τύπους με θεραπευτική αξία σε ζωϊκά μοντέλα. Σε πέντε από τους τύπους αυτούς έχουμε λάβει προκαταρκτικά αποτελέσματα που δείχνουν ότι η μέθοδος είναι αποτελεσματική, όπως φαίνεται από τη μακροχρόνια διατήρηση των μοσχευμάτων και από τη βελτίωση της λειτουργίας των οργάνων στα πειραματόζωα. Ολιγοδενδρογλοϊκά πρόδρομα κύτταρα έχουν παραχθεί από ανθρώπινα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα σε καλλιέργεια, και έχουμε αρχίσει να τα εξετάζουμε σε ζωϊκά μοντέλα για να διαπιστώσουμε εάν μπορούν να αποκαταστήσουν τη φυσιολογική νευρική λειτουργία. Τα αποτελέσματα από μια μελέτη επιβεβαίωσης εφαρμοσιμότητας – προϊόν συνεργασίας μεταξύ ακαδημαϊκών ιδρυμάτων και βιομηχανίας – δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Neuroscience το 2005».
«φάρμακα που παράγονται από κύτταρα προϊόν εκτρώσεων για ασθένεις όπως
νευρογλοιακά πρόδρομα κύτταρα για την αντιμετώπιση κακώσεων νωτιαίου μυελού,
μυοκαρδιοκύτταρα για την αντιμετώπιση των καρδιοπαθειών,
κύτταρα νησίδων για την αντιμετώπιση του διαβήτη,
Αιμοποιητικά κύτταρα για την αποτροπή της ανοσολογικής απόρριψης.
Ηπατοκύτταρα για την ανακάλυψη φαρμάκων και την αντιμετώπιση της ηπατικής ανεπάρκειας».
«Επιπλέον, ιδιωτικοί χορηγοί υποστήριξαν την ίδρυση των Ινστιτούτων Βλαστοκυτταρικής Έρευνας σε ιδρύματα όπως τα πανεπιστήμια Harvard και Stanford. Η δωρεά 58 εκατομμυρίων δολαρίων προς την ιατρική σχολή του πανεπιστημίου Johns Hopkins επέτρεψε την ίδρυση του Ινστιτούτου Κυτταρικής Μηχανικής (Institute for Cell Engineering, ICE). Το Ίδρυμα Starr χορήγησε 50 εκατομμύρια σε τρία ιδρύματα βιοϊατρικής έρευνας της Νέας Υόρκης –το Rockefeller University, το Weill Medical College του Cornell University και το Memorial Sloan-Kettering Cancer Center (MSKCC) – με σκοπό τη συγκέντρωση πόρων και τεχνογνωσίας στην έρευνα στα βλαστοκύτταρα. Συνεπώς, παρά την περιορισμένη φύση της ομοσπονδιακής χρηματοδότησης για την έρευνα στα ανθρώπινα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα στις Ηνωμένες Πολιτείες (τα ΝΙΗ υπολογίζουν ότι η χρηματοδότηση της έρευνας στα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα ήταν 40 εκατομμύρια για το 2005), τόσο οι διάφορες πολιτείες όσο και οι φιλάνθρωποι του ιδιωτικού τομέα έχουν κάνει και εξακολουθούν να κάνουν μεγάλες συνεισφορές που επιτρέπουν τη συνέχιση αυτής της σημαντικής έρευνας ΠΙΝΑΚΑΣ 15.1. ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΑ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ Πολιτεία Χρηματοδότηση (US$) και διάρκεια Καλιφόρνια 3 δισεκατομμύρια σε διάστημα 10 ετών Κονέκτικατ 100 εκατομμύρια σε διάστημα 10 ετών Ιλλινόις 10 εκατομμύρια σε χρηματοδοτήσεις το 2006 Νιου Τζέρσεϊ 10,5 εκατομμύρια προβλέφθηκαν για πρώτη φορά το 2005 Μέρυλαντ Προτάθηκε η παραχώρηση 20 εκατομμυρίων (σελ. 74).
Μετὰ ἀπὸ ὅλες αὐτὲς τὶς συνταρακτικὲς πληροφορίες, ποιός ὑγιὴς νοῦς θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ, ὅτι οἱ ἐμβολιασμένοι κατὰ τοῦ Κορονοϊοῦ εἶναι δολοφόνοι, συνένοχοι σὲ φόνο, ἠθικοὶ αὐτουργοί, ὄργανα τοῦ ἀντιχρίστου κλπ. ὅταν ὅλοι μας ἔχουμε ἐμβολιαστεῖ καὶ θὰ ἐμβολιαζόμαστε ἢ πάρει καὶ θὰ παίρνουμε φάρμακα ποὺ περιέχουν προϊόντα ἐκτρώσεων; Καὶ ἂν δὲν τὸ γνωρίζαμε, τώρα τὸ γνωρίζουμε, ὁπότε τί θὰ κάνουμε; Θὰ γίνουμε ὅλοι, ὑγιεῖς καὶ ἀσθενεῖς, ἄξιοι ἐπιτιμίου καὶ ἀκοινώνητοι;
Κι ἂν πάρουμε τὴν περίπτωση τῆς ἰνσουλίνης, ὁ π. Καρπαθίου ἢ οἱ ἄλλοι ἱερεῖς, ποὺ μιλοῦν μὲ τὸν ἴδιο τρόπο, θὰ ποῦν σὲ ἕναν διαβητικὸ ποὺ παίρνει ἰνσουλίνη, νὰ σταματήσει νὰ τὴν παίρνει γιατὶ παρήχθηκε ἀπὸ ἔμβρυα ἀπὸ ἐκτρώσεις, ὅταν δὲν ὑπάρχει ἄλλο φάρμακο καὶ ἔτσι μᾶλλον θὰ πεθάνει;
Φυσικὰ αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι πρέπει νὰ σταματήσουμε τὸν ἀγώνα ἐναντίον τῶν ἐμβολίων καὶ τὸν τρόπο ποὺ ἐπιβάλλονται. Ἀλλὰ ὄχι μὲ τὸν τρόπο ποὺ προτείνουν οἱ ἱερεῖς αὐτοί, γιὰ τοὺς ὁποίους ἐκ τῶν γεγονότων δικαιοῦται κάποιος νὰ ρωτήσει:
Α) Πολλοὶ ἀπὸ ἐσᾶς εἴσασταν γιατροί. Αὐτὰ δὲν τὰ ξέρατε; Τώρα τὰ ἀνακαλύψατε; Ἀπὸ τὸ 1980 εἶναι ἰατρικῶς γνωστά. Πανεπιστήμια καὶ ἑταιρίες δημοσιεύουν ἐδῶ καὶ 40 χρόνια τὶς ἀνίερες ἐργασίες τους καὶ ἔρευνές τους. Ὀργανισμοὶ ἀσχολοῦνται καὶ χρηματοδοτοῦν ἐδῶ καὶ δεκαετίες τέτοιες ἔρευνες καὶ παραγωγές. Κυβερνήσεις ἄλλαζαν τοὺς νόμους ὑπὲρ τῶν ἀμβλώσεων, πειραμάτων καὶ παραγωγῆς τέτοιων φαρμάκων. Οἱ δὲ ἐπίσκοποι τοὺς εὐλογοῦσαν, ἔπαιρναν τοὺς θρόνους τους ἀπὸ αὐτούς, δέχονταν τὰ ἀνίερα χρήματά τους. Εἶναι ἀδύνατο νὰ μὴν γνωρίζατε ἔστω τὸ ἕνα τρίτον. Καὶ πῶς προστατεύσατε τὸ ποίμνιο ποὺ τώρα καταδικάζετε; Καὶ πῶς καταδικάζετε γιὰ τὸ ἔνα ἐμβόλιο/φάρμακο, γιὰ τὸ ἄλλο ὅμως σιωπᾶτε; Εἶναι δυνατὸν νὰ καταδικάσετε ὁλόκληρο τὸ ποίμνιο γιὰ τὴν ἐλλιπὴ καὶ ἀνεύθυνη ἄσκηση τῶν καθηκόντων σας ὡς ποιμένες; Ἡ ὑπόθεση θυμίζει τὴν στάση σας στὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ στὴν ἀρχὴ λέγατε δὲν γνωρίζατε, μετὰ γνωρίσατε καὶ διαμαρτυρηθήκατε καὶ τώρα συνεχίζετε νὰ ἔχετε ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικοὺς λέγοντας ὅτι δὲν ὑπάρχει αἵρεση, γιὰ νὰ κρύψετε ὅτι δὲν θέλετε νὰ ἀγωνιστεῖτε. Καὶ στὸ θέμα αὐτὸ ρίχνετε τοὺς Ἱ. Κανόνες στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων, ποὺ τόσο, ὑποτίθεται, ὑπερασπίζεσθε.
Β) Οἱ ἐπίσκοποι ποὺ ἦταν στὶς ἐπιτροπὲς βιοηθικῆς τῆς Ἐκκλησίας, τί ἔκαναν τόσο καιρό; Οἱ ἄλλοι ἐπίσκοποι τί ὑποτίθεται φύλαγαν καὶ προστάτευαν τόσο καιρό; Τὸν μισθό τους; Ποιός μπορεῖ νὰ ἀρνηθεῖ ὅτι ὑπῆρχαν φωνὲς καὶ τότε ποὺ μίλησαν ἀλλὰ δὲν εἰσακούστηκαν; Γιατί ἀπέκρυβαν οἱ ὑπεύθυνοι αὐτὲς τὶς τρομακτικὲς ἰατρικὲς ἐξελίξεις; Γιατὶ αὐτοὶ δὲν θεωροῦνται δολοφόνοι καὶ ἠθικοὶ αὐτουργοί, ὅταν αὐτοὶ εἶναι οἱ ΚΥΡΙΟΙ ὑπεύθυνοι καὶ ἠθικοὶ αὐτουργοὶ καὶ κατὰ τοὺς Ἱ. Κανόνες ποὺ ἐσεῖς, πατέρες, χρησιμοποιεῖτε ἐπιλεκτικά, δὲν θὰ ἔπρεπε οὔτε νὰ λειτουργοῦν οὔτε νὰ κατέχουν ἐπισκοπικοὺς θρόνους;
Γ) Μήπως βιαστήκατε νὰ καταδικάσετε γιὰ νὰ κερδίσετε ἐντυπώσεις καὶ πρέπει νὰ ξαναεξετάσετε τὸ θέμα, προχωρώντας πιὸ συνετὰ καὶ μὲ διάκριση; Πῶς δὲν συμπεριελάβατε αὐτὲς τὶς πληροφορίες στὶς ἐργασίες σας ποὺ διεκδικοῦν ἐπιστημονικὴ ἀναγνώριση; Εἶναι ἐπιστημονικὴ ἡ ἀπόκρυψη τέτοιων γεγονότων; Πῶς δὲν ψάξατε, ὅταν ἄνθρωποι ἀπλοὶ μποροῦν νὰ βροῦν αὐτὰ τὰ στοιχεῖα; Μήπως θὰ ἔπρεπε νὰ ἀρχίσετε τὶς καταδίκες σας πρῶτα μέ την ἀνάληψη προσωπικῶν εὐθυνῶν καὶ μὲ τὴν διακοπὴ ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μὲ τοὺς ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς ποὺ ἀπέκρυψαν ἢ δὲν ἀσχολήθηκαν σκανδαλωδῶς μὲ ὅλα αὐτὰ καὶ λυμαίνουν τὸν ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου καὶ μὲ τὴν συγκατάθεσή τους στὰ ἀπίστευτα ἐγκλήματα κατὰ τῆς ἀνθρωπότητας; Μήπως θὰ ἔπρεπε νὰ ἐπιδιώξετε πρώτα τὴν ὁμόνοια μὲ τοὺς ἀδελφούς σας ἱερεῖς, μοναχοὺς καὶ λαϊκοὺς καὶ μὲ πνεῦμα ταπείνωσης, ἀγάπης καὶ ἀληθείας, τοὺς καρποὺς τοὺς Ἁγίου Πνεύματος, νὰ προχωρήσετε πρὸς τῆν κάθαρση τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ὄχι πρὸς κυνήγι ἐμβολιασμένων;
Δ) Ὅταν δὲν ἀπαντᾶτε σὲ τέτοιες ἀπίστευτες καὶ τρανταχτὸ σημεῖο ἀποστασίας ἀποκαλύψεις, ποὺ οὔτε τὰ Σόδομα καὶ Γόμορα δὲν φαντάστηκαν, πῶς περιμένετε νὰ κατέχετε τὸ δίκαιο καὶ τὴν ἀλήθεια;
Περιμένουμε ἀπαντήσεις καὶ θέληση πρὸς διάλογο, τὸν ὁποῖο κηρύττετε, ὅτι ἐπιζητεῖτε, ἀλλὰ μόνο στὶς τηλεοράσεις καὶ μόνο μὲ ἰσχυρούς. Δὲν συγχωρεῖται σιωπὴ σὲ τέτοια θέματα. Ἡ σιωπὴ σημαίνει παραδοχὴ τῆς ἐνοχῆς.
Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου
