το σχόλιό μας: Παραθέτουμε στους αναγνώστες το παρακάτω άρθρο του κ. Γ. Τζανάκη "Ἀπὸ τὸ βίο τοῦ ἁγ. Ἀντωνίου". Στο άρθρο αυτό, το οποίο χαρακτηρίζεται ως πρόχειρο σημείωμα, γράφει ο κ. Τζανάκης: "Ἔχω αὐτὸ τὸ χούϊ νὰ διαβάζω μόνο στὸ πρωτότυπο τοὺς βίους καὶ τὰ ἔργα τῶν ἁγίων." Εμείς ερμηνεύουμε καλοπροαίρετα αυτή την ομολογία όχι ως μεγαλορρημοσύνη αλλά ως εξής: Ο κ. Τζανάκης έχει το "χούϊ" να διαβάζει στο πρωτότυπο τους βίους των Αγίων για να τους κατανοεί καλύτερα και να μπαίνει βαθύτερα στο νόημά τους. Γι' αυτό τον λόγο και αναρωτιόμαστε:
Αφού ο Άγιος, όπως και το παραθέτει και ο ίδιος ο κ. Τζανάκης ανάλογα με το "χούϊ" του, στο πρωτότυπο σχετικά με τις σχέσεις μας με τους αιρετικούς "Δὲν κοινωνοῦσε μὲ τοὺς τότε σχισματικοὺς καὶ αἱρετικούς καὶ παράγγελνε στοὺς ἀνθρώπους ὅτι ἡ φιλία καὶ ἡ ὁμιλία μαζί τους εἶναι ἀπώλεια ψυχῆς, καὶ νὰ μὴν τοὺς πλησιάζουν καθόλου. (Οὔτε γὰρ Μελετιανοῖς τοῖς σχισματικοῖς ποτε κεκοινώνηκεν, εἰδὼς αὐτῶν τὴν ἐξ ἀρχῆς πονηρίαν καὶ ἀποστασίαν· οὔτε Μανιχαίοις, ἢ ἄλλοις τισὶν αἱρετικοῖς ὡμίλησε φιλικὰ, ἢ μόνον ἄχρι νουθεσίας τῆς εἰς εὐσέβειαν μεταβολῆς· ἡγούμενος καὶ παραγγέλλων τὴν τούτων φιλίαν καὶ ὁμιλίαν βλάβην καὶ ἀπώλειαν εἶναι ψυχῆς" και "Οὕτω γοῦν καὶ τὴν τῶν Ἀρειανῶν αἵρεσιν ἐβδελύσσετο, παρήγγελλέ τε πᾶσι μήτε ἐγγίζειν αὐτοῖς, μήτε τὴν κακοπιστίαν αὐτῶν ἔχειν" τότε γιατί ο κ. Τζανάκης δεν ακολουθεί τα λόγια του Αγίου, αλλά έχει σχέσεις με τους αιρετικούς οικουμενιστές, κατ' οικονομία ή γιατί η αποτείχιση είναι προαιρετική, όπως θα πει όχι ο Άγιος αλλά αυτός (αν κάνουμε λάθος ας μας διορθώσει); Γιατί αφού θεωρεί και ο ίδιος ο κ. Τζανάκης την αίρεση βλαβερή και απώλεια για την ψυχή, δεν φοβάται ο ίδιος, και όπως λέγει ο Άγιος, για την ψυχή του και κοινωνεί με τους Οικουμενιστές; Και γιατί, αφού, όπως γράφει ο ίδιος, αυτά τα γράφει μέσα στα μεσάνυχτα (!!!) για να μυριστούν οι αναγνώστες "τὴν εὐωδία τῶν ἁγίων" δεν τους συμβουλεύει, όπως ο Άγιος Αντώνιος, να φύγουν από την βλάβη, την απώλεια και την κακοπιστία των αιρετικών; Τότε γιατί τα γράφει όλα αυτά; Φιλολογικά; Εκτός κι αν ο Οικουμενισμός και η κόρη του η εκκοσμίκευση δεν είναι αίρεση αλλά πεδίο φιλολογικής δραστηριότητος!
Και φυσικά οι αναγνώστες του ιστολογίου π.χ. της "Φαίης" που ανακήρυξαν ιδιοτελώς, αυθαίρετα, άνευ αποδείξεων και αθεολόγητα μία εντολή Κυρίου και των Αγίων προαιρετική και την αθετούν κατ' οικονομία, συμφωνούν με την αλλοπρόσαλλη στάση του κ. Τζανάκη.
Όμως ο Αγ. Αντώνιος το λέει ξεκάθαρα. Το παραθέτουμε όπως το μετάφρασε ο π. Θεόδωρος Ζήσης: "ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, Βίος καὶ πολιτεία τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἀντωνίου, ΕΠΕ 11, 162: «Νὰ μὴν ἔχετε καμμία κοινωνία μὲ τοὺς σχισματικοὺς οὔτε πολὺ περισσότερο μὲ τοὺς αἱρετικοὺς Ἀρειανούς. Γιατὶ γνωρίζετε πῶς καὶ ἐγὼ τοὺς ἀπέφευγα λόγω τῆς χριστομάχου καὶ ἑτεροδόξου αἱρέσεώς τους. Φροντίστε νὰ εἶσθε ἑνωμένοι πρῶτα μὲ τὸν Κύριο καὶ ἔπειτα μὲ τοὺς Ἁγίους, ὥστε μετὰ τὸν θάνατο νὰ σᾶς ὑποδεχθοῦν στὶς αἰώνες κατοικίες ὡς φίλους καὶ γνωστούς των»"
Τί είδους τιμή Αγίων είναι αυτή κ. Τζανάκη, "Φαίη" και λοιποί αναγνώστες; Να μην έχετε καμία κοινωνία με τους αιρετικούς λέγει ο Άγιος, εσείς έχετε άχρι καιρού. Να τους αποφεύγετε, όπως εγώ, λέγει ο Άγιος, εσείς κάνετε το αντίθετο. Να είστε χωρισμένοι από την αίρεση και πρώτα ενωμένοι με τον Κύριο και τους Αγίους, λέγει ο Άγιος, με την αίρεση και με την ενορία ή τους "ευσεβείς" λέτε εσείς. Που μιλάει ο Άγιος για οικονομίες; Που για δυνητισμό και πραοαίρεση; Ο άγιος Αντώνιος χρησιμοποιεί στο πρωτότυπο, το "χούϊ" του κ. Τζανάκη, το ρήμα παραγγέλλω=διατάζω, δίνω εντολή, όχι όποιος θέλει και όταν θέλει. Τί είδους τιμή Αγίων είναι η αποφυγή της μίμησής τους;
Εκ του ιστολογίου
Ἀπὸ τὸν βίο τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου.
(Πρόχειρο σημείωμα)
Γεώργιος Τζανάκης
Λόγῶ τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου
διάβασα πάλι τὸν πρωτότυπο βίου του, ποὺ ἔχει γράψει ὁ Μέγας Ἀθανάσιος. (PG26
837 – 976 ἀπὸ ὅπου οἱ παραπομπές). Ἔχω αὐτὸ τὸ χούϊ νὰ διαβάζω μόνο στὸ
πρωτότυπο τοὺς βίους καὶ τὰ ἔργα τῶν ἁγίων. Ἔτσι μ᾿ ἔμαθαν αὐτοὶ ἀπὸ τοὺς
ὁποίους ἔμαθα (ὅτι ἔμαθα καὶ ἄν ἔμαθα) γιὰ τὴν πίστι. Βεβαίως βλέπω καὶ
ὑπάρχουν στὸ διαδίκτυο πολλοὶ καὶ ὡραίοι βίοι τῶν ἁγίων γραμμένοι μὲ πληρότητα
καὶ ἀγάπη, ἀλλὰ ἐγὼ ἔχω αὐτὸ τὸ κόλλημα.
Τελειώνοντας τὸ διάβασμα, (ἄν καὶ μεσάνυχτα) μοῦ ἦρθε μία ἐπιθυμία μερικὰ κομμάτια ποὺ μοῦ ἔκαμαν ἐντύπωσι καὶ ταιριάζουν μὲ τὴν σημερινὴ ἐπικίνδυνη κατάστασι ποὺ ζοῦμε, νὰ τὰ μοιραστῶ μὲ ὅποιον ἔχει τὸν χρόνο νὰ τὰ διαβάσῃ. Καλὸ θὰ ἦταν βέβαια νὰ διαβάσῃ κανεὶς ὁλο τὸν βίο (ἄν δὲν τὸν ἔχει νὰ τοῦ τὸν στείλω) γιὰ νὰ μυριστῇ τὴν εὐωδία τῶν ἁγίων.
Ὁ
Μέγας Ἀντώνιος ἦταν θεοδίδακτος (θεοδίδακτος γενόμενος ὁ
μακάριος. 26.936) καὶ ἔγινε γνωστὸς ὄχι γιὰ κάποια συγγράμματα, οὔτε
ἀπὸ τὴν ἔξωθεν σοφία, οὔτε γιὰ κάποια τέχνη παρὰ μόνο γιὰ τὴν θεοσέβειά του. (Οὐ γὰρ ἐκ συγγραμμάτων, οὐδὲ ἐκ τῆς ἔξωθεν σοφίας, οὐδὲ διά τινα
τέχνην, διὰ δὲ μόνην θεοσέβειαν ὁ Ἀντώνιος ἐγνωρίσθη.26.973) Αὐτὴ ἡ
θεοσέβεια ποὺ λείπει ἀπὸ πολλοὺς σημερινοὺς ποιμένες καὶ δὴ ἐπισκόπους οἱ
ὁποῖοι πολλὰ γράφουν, πολλὰ λένε, άλλὰ … καταλήγουν νὰ γίνονται ντελάληδες τῶν
κυβερνητικῶν αὐθαιρεσιῶν καὶ νὰ προπαγανδίζουν τὰ ἐμβόλια τῶν ἀντιχρίστων.
Μεγάλο
μέρος ἀφιερώνει ὁ Μέγας Ἀθανάσιος στὴν δράσι τῶν δαιμόνων, στὶς μεθοδεῖες τους
ἀλλὰ καὶ στὸν τρόπο ποὺ τοὺς ἀντιμετώπισε ὁ Μέγας Ἀντώνιος καὶ στὴν περὶ τῶν
δαιμόνων διδασκαλία του. Διδάσκει νὰ μὴν τρομοκρατεῖται ἡ διάνοιά μας ἀπὸ ὅσα
συμβαίνουν, οὔτε νὰ καλλιεργοῦμε δειλία στὴν ψυχή μας, οὔτε νὰ πλάθουμε φόβους
(μὴ προκαταπίπτωμεν τῇ διανοίᾳ, μηδὲ λογιζώμεθα ἐν τῇ ψυχῇ δειλίας,
μηδὲ ἀναπλάττωμεν ἑαυτοῖς φόβους, 26.904) Θέλει νὰ ὁδηγήσει τοὺς
ἀνθρώπους στὴν ἀφοβία καὶ τὴν ἀσφάλεια (πρὸς ἀσφάλειαν καὶ ἀφοβίαν·26.904).
Ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἐπιχειροῦν οἱ σημερινοὶ ψευδοποιμένες, ποὺ
δημιουργοῦν καὶ καλλιεργοῦν τὸν φόβο, τὴν ἀνασφάλεια καὶ τὴν ἀπόλυτη σύγχισι.
Ὅτι οἱ ἐνέργειες καὶ ἡ διδασκαλία τῶν ποιμένων θὰ εἶναι διδασκαλία τῶν δαιμόνων
καὶ ὄχι τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν ἁγίων, ἰσχύει καὶ γιὰ τότε, ποὺ οἱ ἀρειανοὶ
κατέλαβαν τὴν ἐκκλησία ὅπως καὶ γιὰ σήμερα ποὺ οἱ ὁμοιδεάτες τους οἱκουμενιστὲς
ἔχουν δημιουργήσει τὴν παροῦσα κατάστασι. (Οὐκ ἔστι γὰρ τῶν ἀποστόλων αὕτη
ἡ διδασκαλία, ἀλλὰ τῶν δαιμόνων, καὶ τοῦ πατρὸς αὐτῶν τοῦ διαβόλου·26.960)
Τὸν
ὀργὴ ποὺ προέβλεπε ὁ Μέγας Ἀντώνιος ὅτι θὰ καταλάβει τὴν Ἐκκλησία καὶ ὅτι θὰ
παραδοθῇ σὲ ἄνθρώπους ὁμοίους μὲ τὰ ἄλογα κτἠνη ποὺ θὰ περικυκλώνουν τὴν ἁγία
Τράπεζα καὶ θὰ λακτίζουν, ὥστε νὰ βδελυχθῇ τὸ θυσιαστήριο τοῦ Θεοῦ, δὲν τὴν
βλέπουμε καὶ σήμερα ποὺ ἡ Ἐκκλησία παραδόθηκε στὰ χέρια τῶν μασκαρεμένων
ποιμένων καὶ ὁ ναὸς καὶ τὸ θυσιαστήριο ἔγιναν θέατρο γιὰ κλόουν καὶ παληάτσους;
(26 957 Μέλλει τὴν Ἐκκλησίαν ὀργὴ καταλαμβάνειν, καὶ μέλλει
παραδίδοσθαι ἀνθρώποις ὁμοίοις ἀλόγοις κτήνεσιν. Εἶδον γὰρ τὴν τράπεζαν τοῦ
Κυριακοῦ, καὶ περὶ αὐτὴν ἑστῶτας ἡμιόνους κύκλῳ πανταχόθεν, καὶ λακτίζοντας τὰ
ἔνδον οὕτως, ὡς ἂν ἀτάκτως σκιρτώντων κτηνῶν γένοιτο λακτίσματα.
Πάντως δὲ ᾔσθεσθε, φησὶ, πῶς ἐστέναζον· ἤκουσα γὰρ φωνῆς λεγούσης Βδελυχθήσεται τὸ θυσιαστήριόν μου.)
Δὲν
κοινωνοῦσε μὲ τοὺς τότε σχισματικοὺς καὶ αἱρετικούς καὶ παράγγελνε στοὺς
ἀνθρώπους ὅτι ἡ φιλία καὶ ἡ ὁμιλία μαζί τους εἶναι ἀπώλεια ψυχῆς, καὶ νὰ μὴν
τοὺς πλησιάζουν καθόλου. (Οὔτε γὰρ Μελετιανοῖς τοῖς
σχισματικοῖς ποτε κεκοινώνηκεν, εἰδὼς αὐτῶν τὴν ἐξ ἀρχῆς πονηρίαν
καὶ ἀποστασίαν· οὔτε Μανιχαίοις, ἢ ἄλλοις τισὶν αἱρετικοῖς
ὡμίλησε φιλικὰ, ἢ μόνον ἄχρι νουθεσίας τῆς εἰς εὐσέβειαν μεταβολῆς·ἡγούμενος καὶ παραγγέλλων τὴν τούτων φιλίαν καὶ ὁμιλίαν βλάβην καὶ
ἀπώλειαν εἶναι ψυχῆς. Οὕτω γοῦν καὶ τὴν τῶν Ἀρειανῶν αἵρεσιν
ἐβδελύσσετο, παρήγγελλέ τε πᾶσι μήτε ἐγγίζειν αὐτοῖς, μήτε τὴν
κακοπιστίαν αὐτῶν ἔχειν.) Οἱ σημέρινοὶ διάδοχοι τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου (καὶ οἱ
πλέιστοι τῶν ἀνὰ τὴν οίκουμένη ἀρχιερέων) ὄχι μόνο μὲ σχισματικοὺς ἀλλὰ καὶ μὲ
αἰρετικοὺς καὶ ἀλλοπίστους συναγελάζονται καὶ χαριεντίζονται καὶ συμφωνοῦν ὅτι
ὅλοι μαζὶ πιστεύουν στὸ ἴδιο .. Θεό. Καὶ εἶναι ἀλήθεια αὐτὸ μόνον ποὺ δὲν εἶναι
ὁ Θεὸς τοῦ Ἀντωνίου καὶ τοῦ Ἀθανασίου ἀλλὰ ὁ σατανᾶς καὶ ὁ ἀντίχριστός του.
Ὅταν
οἱ ἁρειανοὶ σὲ συνεργασία μὲ τὴν κρατικὴ ἐξουσία ἐδίωκαν τὴν Ἐκκλησία κατέβηκε
ἀπὸ τὸ ὅρος πῆγε στὴν Ἀλεξάνδρεια καὶ ἀποκήρυξε τὴν αἱρεσι λέγοντας ὅτι εἶναι
πρόδρομος τοῦ Ἀντιχρίστου (Εἶτα παρακληθεὶς παρά τε τῶν ἐπισκόπων καὶ τῶν
ἀδελφῶν πάντων, κατῆλθεν ἀπὸ τοῦ ὄρους· καὶ εἰσελθὼν εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν, τοὺς
Ἀρειανοὺς ἀπεκήρυξεν· αἵρεσιν ἐσχάτην λέγων εἶναι ταύτην, καὶ πρόδρομον τοῦ Ἀντιχρίστου.
26.941)
Ἅγιέ μου, ἐσὺ ποὺ τράβηξες τόσα ἀπὸ τοὺς
δαίμονες, ἀλλὰ ἔλαβες καὶ τόση χάρι καὶ ἀφοβία ἀπὸ τὸν Θεό· βλέπεις τὴν ἀθλία
κατάστασι στὴν ὁποία ἔχωμε βρεθῇ λόγῳ τῆς ἀπιστίας, τῆς ἐξαχρειώσεως καὶ τῆς
ραθυμίας μας. Βλέπεις ποιὰ ἄλογα μασκοφορεμένα κτήνη λαχτίζουν καὶ
χοροπηδοῦν γύρω ἀπὸ τὴν ἁγία τράπεζα. Βλέπεις τὶς Ἐκκλησίες σου νὰ θεωροῦνται
βδελυρὰ μολυντήρια ὄχι μόνον ἀπὸ τοὺς ἀχρίστους καὶ ἀντιχρίστους,
-βαφτισμένους, ὅμως καὶ προοδευμένους νεοέλληνες- ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς ποιμένες
μας. Βλέπεις τὸν λαὸ νὰ ἐκβιάζεται, νὰ παραπλανᾶται, νὰ τρομοκρατεῖται καὶ νὰ
μὴν καταλαβαίνει λόγῳ τῆς ἀναισθησίας, τῆς δειλίας καὶ τοῦ φιλοτομαρισμοῦ ποὺ
καλιέργησαν καὶ οἱ ἴδιοι οἱ ποιμένες. Σίγουρα θὰ βλέπεις καὶ αὐτὰ ποὺ δὲν
βλέπουμε ἐμεῖς. Βοήθησέ μας. Κάνε μας νὰ αἰσθανθοῦμε τὴν δική μας ἀποστασία καὶ
νὰ μετανοήσουμε. Ἀλλά καὶ τὴν ἀδυναμία τῶν δαιμόνων νὰ ἐννοήσουμε, καὶ ὅτι ὅλα
αὐτὰ εἶναι ἕνα θέατρο ποὺ παίζουν στὴν σκηνὴ καὶ μᾶς φοβίζουν σὰν νἄμαστε
παιδάκια (οἱ δαίμονες, μηδὲν δυνάμενοι, παίζουσιν ὡς ἐπὶ σκηνῆς, ἀλλάττοντες τὰς
μορφὰς, καὶ τοὺς παῖδας ἐκφοβοῦντες, τῇ τῶν ὄχλων φαντασίᾳ καὶ τοῖς
σχηματισμοῖς·26.888 ) καὶ ἄνοιξε τὰ μάτια μας νὰ δοῦμε ὅτι αὐτοὶ,
καὶ οἱ ἐξ ἀνθρώπων συνεργοί τους, δὲν ἔχουν ἐξουσία οὔτε στὰ γουρούνια, ἄρα
πολὺ περισσότερο δὲν ἔχουν ἐξουσία στοὺς κατ᾿ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ἀνθρώπους (Εἰ δὲ μηδὲ χοίρων ἔχουσιν ἐξουσίαν, πολλῷ μᾶλλον τῶν κατ’ εἰκόνα
Θεοῦ γεγενημένων ἀνθρώπων οὐκ ἔχουσι. 26.888) Κατέβα στὴν σύγχρονη
Ἀλεξάνδρεια μας γιὰ νὰ χαρῇ ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἀναθεματιστοῦν οἱ
χριστομάχοι καὶ αἰρετικοί. (Οἱ μὲν οὖν λαοὶ πάντες ἔχαιρον
ἀκούοντες παρὰ τοῦ τοιούτου ἀνδρὸς ἀναθεματιζομένην τὴν χριστομάχον αἵρεσιν·26.941)
Γεώργιος
Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 17 Ἰανουαρίου 2022
