Η σύγχυση που προκαλείται στο έρμο ποίμνιο συνεχίζεται: Αλεξάντρ Ντούγκιν: Ο «φιλειρηνικός» στοχαστής, που τόσο προβάλλεται από τους ημέτερους χριστιανούς

Καὶ ἡ προώθηση τῆς σύγχυσης συνεχίζεται ἀπὸ τοὺς "εἰδικούς". Ἄραγε ἔχουν διαβάσει τὴν πολιτικὴ ἰδεολογία τοῦ Ντοῦγκιν ἢ εἶναι κι αὐτοὶ "ἐθνικιστὲς μπολσεβίκοι";

"η ιδέα της προσεγγίσεως του εθνικισμού από τα αριστερά και του μπολσεβικισμού από τα δεξιά είναι εκπληκτικά καρποφόρος και απρόσμενη" Ἀλέξανδρος Ντοῦγκιν

FACEBOOK /
τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Χωρὶς νὰ ἀπαντοῦν στὸν τεκμηριωμένο ἀντίλογο οἱ "γεωπολιτικοὶ εἰδικοί" συνεχίζουν ἐγκληματικὰ νὰ προβάλλουν στὸ ὀρθόδοξο ποίμνιο πρότυπα ποὺ δὲν ἀνταποκρίνονται στὴν ὀρθόδοξη στἀση ζωῆς καὶ πολιτείας. Διαβάζουμε γιὰ τὸν Ντοῦγκιν ποὺ οἱ "εἰδικοί" προβάλλουν ὡς "ὀρθόδοξο", "ἀντινεοταξικό" ἰδεολόγο:

Ενδιαφέρουσα είναι η ανάλυση περί εθνικομπολσεβικισμού, που αποτελεί κράμα του παραδοσιακού Ρωσικού εθνικισμού και μπολσεβικισμού, θυμίζοντας την μεγάλη τσαρική ισχύ και τις ρωσοκεντρικές παραδόσεις. Και ενώ αυτή πατριωτική ιδεολογία στην δεκαετία του '30, θεωρείτο ότι ανήκε στον κομμουνισμό, σήμερα υπό την ηγεσία των Ντούγκιν και Λιμόνωφ είναι μέρος του επαναστατικού εθνικισμού. Χαρακτηρίζεται δε, από «λατρεία του Ρωσικού λαού στα όρια του ρατσισμού, λατρεία του ηρωισμού και της στρατιωτικής πειθαρχίας και άσβεστο μίσος κατά της Δύσης και των Εβραίων» (Τζων Ντάνλοπ) (ἐδῶ)
Την δεκαετία του 1980 και μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού ήταν συνιδρυτής του Εθνικού Μπολσεβικικού Κόμματος, με χρώματα και σύμβολα που παρέπεμπαν στην Ναζιστική Γερμανία. Ο διεθνής Τύπος και άλλοι αναλυτές τον περιγράφουν ως «αιρετικό φασίστα», μέχρι και «μυστικιστή ιμπεριαλιστή». Μέσα από το κύριο βιβλίο του «Η Τέταρτη Πολιτική Θεωρία» υποστηρίζει ότι οι τρεις κύριες πολιτικές ιδεολογίες της Νεωτερικότητας (Φιλελευθερισμός, Κομμουνισμός, Φασισμός) είναι πλέον ξεπερασμένες και προωθεί την ιδέα μιας νέας πολιτικής θεωρίας που παντρεύει, ουσιαστικά, τον κομμουνισμό με τον φασισμό σε ένα είδος εθνικο-μπολσεβικισμού (ἐδῶ).
«Το Κέντρο αναλύσεων ‘Κατέχον’ του οποίου ηγείται ο Αλεξάντρ Ντούγκιν, είναι ένα ακροδεξιό think tank... εξαιτίας των παραλληλισμών με την φασιστική ιδεολογία ο Ντούγκιν διατηρεί καλές σχέσεις με διάφορες δεξιές-εξτρεμιστικές και δεξιές-ριζοσπαστικές ομάδες , κόμματα και πρόσωπα στην Ευρώπη και την Γερμανία» (ἐδῶ).

"Το ερμηνευτικό σχήμα της Ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία περιλαμβάνεται στο μανιφέστο του «Ευρασιανισμού» του συμβούλου της Κρατικής Δούμας, καθηγητή Αλεξάντερ Ντούγκιν. Στο βιβλίο του «4η Πολιτική Θεωρία» του 2009, ο Ντούγκιν ασκεί δριμεία κριτική στην φθίνουσα Αμερικανική Παγκοσμιοποίηση και σ’ όλες τις πολικές ιδεολογίες του 20ου αιώνα που οδήγησαν στο σημερινό τέλμα τον Δυτικό κόσμο: Φιλελευθερισμό, Μαρξισμό/Κομμουνισμό, Φασισμό/Ναζισμό, προτείνοντας την υπέρβαση τους με μια νέα 4η πολιτική ιδεολογία: τον εθνικο-μπολσεβικισμό.
Στο ερμηνευτικό του σχήμα η νίκη κατά του φιλελευθερισμού και του αθεϊσμού προϋποθέτει την ενοποίηση των μεγάλων θρησκειών: του Χριστιανισμού, του Ισλαμισμού, του Ιουδαϊσμού και του Ινδουισμού, εισάγοντας μια νέα πνευματικότητα που δεν διέθετε η υλιστική Μαρξιστική θεωρία.
Η νίκη κατά της διεφθαρμένης Δύσης προϋποθέτει μια νέα παγκόσμια αρχιτεκτονική «Ηπειρωτική Πολιτική», με την συνεργασία Ρωσίας, Κίνας, Ινδίας και με σφαίρες επιρροής σε Ιράν και Τουρκία, με πρωταγωνιστικό το ρόλο της Ρωσίας. Ήδη στο βιβλίο του «Οι βάσεις της Γεωπολιτικής», που είχε ιδιαίτερη επιρροή στους Ρωσικούς στρατιωτικούς κύκλους, στα 1997 ο Ντούγκιν περιγράφει την στρατηγική της ανάκτησης της Ρωσικής ισχύος στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Ειδικότερα για την Ουκρανία αναφέρει:
«…θα πρέπει να προσαρτηθεί από την Ρωσία! Η Ουκρανία ως Κράτος δεν έχει γεωπολιτική σημασία, καμία γεωγραφική ιδιαιτερότητα, καμία εθνική αποκλειστικότητα, ενώ ορισμένες εδαφικές της φιλοδοξίες αντιπροσωπεύουν τεράστιο κίνδυνο για την Ευρασία. Χωρίς να «επιλυθεί» το Ουκρανικό ζήτημα είναι γενικά παράλογο να μιλάμε για Ηπειρωτική Πολιτική…».

Στο ίδιο βιβλίο περιγράφεται η ανάγκη στρατηγικής σχέσης Ρωσίας- Τουρκίας γεγονός που εξηγεί την προσέγγιση Πούτιν –Ερντογάν στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς και καταλήγει με την «Φιλανδοποίηση» της Ευρώπης (ἐδῶ).

Και γιὰ νὰ μὴν θεωρηθοῦν αὐτὰ προπαγάνδα ἂς δοῦμε τί λέει ὁ ἴδιος ὁ Ντοῦγκιν:

Η μεταφυσική του Εθνικομπολσεβικισμού,  του Αλεξάντερ Ντούγκιν

Μετάφραση - επιμέλεια κειμένου: Λόεγκριν


η ιδέα της προσεγγίσεως του εθνικισμού από τα αριστερά και του μπολσεβικισμού από τα δεξιά είναι εκπληκτικά καρποφόρος και απρόσμενη, ανοίγοντας απολύτως νέους ορίζοντες στην κατανοήση της ιστορικής λογικής, της κοινωνικής αναπτύξεως, της πολιτικής σκέψεως. (ὁλόκληρο τὸ κείμενο ἐδῶ).

Τὸ κακὸ ποὺ προκαλεῖται μὲ τὴν προώθηση τέτοιων ἰδεῶν καὶ ἀνθρώπων εἶναι μεγάλο καὶ πρέπει νὰ σταματήσει. Ἡ δεδομένη πτώση τῆς Δύσης δὲν δικαιολογεῖ τὴν ἀνάδυση καὶ προώθηση ἐξίσου βλαβερῶν καὶ καταστρεπτικῶν ἰδεῶν.

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου