Αν κανείς
ρίξει μια ματιά στο εορτολόγιο της Εκκλησίας μας, θα διαπιστώσει ότι
στις 20 Φεβρουαρίου, εορτάζεται η μνήμη του αγίου Σαδώκ (ή Σαδώθ ή
Σαδώχ), όπως και στις 19 Οκτωβρίου, δηλαδή δύο φορές, μαζί με άλλους 121
μάρτυρες, που ήταν το ποίμνιό του.
Πέρσης στην
καταγωγή, αρχικά ειδωλολάτρης, μεταστράφηκε στο Χριστιανισμό, αφού
αναγνώρισε τον Χριστό ως αληθινό Θεό και μέσα του η βεβαιότητα αυτή,
πήρε μόνιμη και ασάλευτη θέση.
Σε μια εποχή,
το 330 μ.Χ. περίπου, που Ο Χριστός πολεμούνταν λυσσαλέα από τους
ειδωλολάτρες, που ο Χριστιανισμός ήταν μια μικρή μειοψηφία, που οι
διωγμοί ήταν σε ημερήσια διάταξη, ήθελε πολύ θάρρος να ομολογήσεις την
πίστη σου.
Ο Σαδώκ το είχε αυτό το θάρρος και αναδείχθηκε Επίσκοπος της ολιγάριθμης χριστιανικής κοινότητας της Περσίας.
Μάλιστα έκανε
διαρκώς ευεργεσίες προς τους άλλους, και κυρίως προς τους άρρωστους και
ενδεείς, με αποτέλεσμα να είναι αγαπητός όχι μόνο από τους Χριστιανούς,
αλλά και από ειδωλολάτρες.
Το αποτέλεσμα
ήταν να τον μισήσουν οι ειδωλολάτρες ιερείς, να τον κατηγορήσουν και
τελικά να οδηγηθεί σε αποκεφαλισμό μαζί με όλο το ποίμνιό του.
Δεν υπήρχε
μόνο αναπτυγμένο στον Επίσκοπο Σαδώκ και στα μέλη τη Εκκλησίας της
Περσίας το χριστιανικό αίσθημα, αλλά, το κυριότερο, και το χριστιανικό
φρόνημα και η προσήλωση στα οριζόμενα από το Χριστό.
Μπορεί στις
ημέρες μας να υπάρχει το αίσθημα, λείπει, όμως το φρόνημα, με αποτέλεσμα
να παραδεχόμαστε μια Ορθόδοξη διδασκαλία και να πετούμε την άλλη, γιατί
δεν μας συμφέρει ή γιατί εμποδίζει από τον εκτραχηλισμό, στον οποίο μας
εξωθούν οι σύγχρονες κοινωνικές τάσεις.
Μέσω της
πίστης τους ο Επίσκοπος Σαδώκ και οι Χριστιανοί της περιοχής του έκαναν
εξ΄ ολοκλήρου τον Χριστό Σωτήρα τους και τα διδάγματά του οδηγό τους.
Και φανέρωσαν και αυτοί τους δύο κόσμους και τους δύο δρόμους, που υπάρχουν για τον άνθρωπο.
Υπάρχουν ο παρών κόσμος της πρόσκαιρης ζωής. Και ο άλλος ο κόσμος, της αιωνιότητας, που μας περιμένει.
Ο παρών
κόσμος είναι ο τόπος της προετοιμασίας για τον άλλο κόσμο. Και ο άλλος
κόσμος, είναι ο τόπος, όπου θα φανούν τα αποτελέσματα του τωρινού
κόσμου.
Στον παρόντα
κόσμο υπάρχουν δύο δρόμοι: Εκείνος, που ακολούθησαν ο Σαδώκ και οι συν
αυτώ, δηλαδή ο δρόμος της αρετής, που οδηγεί σε ό,τι ωραίο, αγαθό και
αληθινό ποθεί η ψυχή μας.
Και ο δρόμος
της κακίας, που οδηγεί στον πόνο και στη συμφορά και είναι η συνέπεια
της παρέκκλισης από το θέλημα του Θεού, που μας αποκαλύπτει το Ευαγγέλιο
του Χριστού και μας τον διδάσκει η Εκκλησία. Αλήθεια, εμείς ποιο δρόμο
ακολουθούμε;
