Η αιώνια χαρά την οποίαν ουδείς αίρει αφ’ υμών
Την Τετάρτη της έκτης εβδομάδας μετά το Πάσχα εορτάζουμε την Απόδοση της εορτής του Πάσχα.Ο Χριστός εμπιστεύτηκε το γεγονός της Αναστάσεώς του στις γυναίκες που πλησίασαν με τόλμη στον Τάφο του και φάνηκαν γενναιότερες των ανδρών. Φανερώθηκε πρώτα στη Θεοτόκο και αργότερα στη Μαρία τη Μαγδαληνή.
Τη νύχτα της Αναστάσεώς του φανερώθηκε μόνο σε γυναίκες. Το Φως της Αναστάσεως φώτισε το άπειρο σύμπαν και η Θεοτόκος ήταν η μόνη που είδε τον αναστημένο Χριστό να αναδύεται ως Φως από τα έγκατα του Άδη, και κατ’ αυτόν τον τρόπο τιμάει το πιο αγαπημένο του πρόσωπο και, διά μέσου αυτής, εξυψώνει όλο το ανθρώπινο γένος.
Η Θεοτόκος δεν είδε απλώς το Άκτιστον Φως της Αναστάσεως, αλλά, όπως γράφει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, έγινε και η ίδια φως: «Η Παναγία απέκτησε τη μεγάλη χαρά της Αναστάσεως και έγινε ολόκληρη φως, διότι έφθασε στην άκρα καθαρότητα».
Ο άγιος Σωφρόνιος Α΄, Πατριάρχης Ιεροσολύμων, γράφει για τη Θεοτόκο: ότι δεν ήταν απλώς αυτή που είδε πρώτη τον αναστημένο Χριστό, αλλά ότι ήταν η μόνη που βίωσε καθ’ ολοκληρίαν το γεγονός της Αναστάσεώς Του, όπως Εκείνος αναδυόταν ως Ήλιος από τον ανήλιο Άδη: «Όταν είδες τον Ήλιο να ανατέλλει από τους κρύφιους τόπους του Άδη ως μία πύλη Φωτός, και να φωταγωγεί τα πέρατα του σύμπαντος, εσύ, Κόρη Παναμώμητε, πλημμύρισες από θεϊκή χαρά».
***
Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ
Η συνάντηση με τον Γέροντα ήταν αληθινή γιορτή. Οι άνθρωποι έφευγαν από αυτόν λες και βρίσκονταν επάνω σε φτερά, ή αντίθετα, ασυνήθιστα σοβαροί, υποταγμένοι, αλλά σταθερά αποφασισμένοι να πολεμήσουν εναντίον του κακού. Ποιο ήταν το μυστικό της πνευματικής δύναμης του π. Σεραφείμ; Αυτό βρισκόταν στην διαρκή αίσθηση της Αναστάσεως και της πασχαλινής χαράς που υπερνικά τα πάντα…
Ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ συνιστούσε συχνά την ειρήνη: «Απόκτησε την πνευματική ειρήνη, και τότε χιλιάδες ψυχές ολόγυρά σου θα βρουν τη λύτρωση». Τίποτα δεν είναι καλύτερο από την ειρήνη του Χριστού. Η Βασιλεία των Ουρανών είναι ειρήνη και χαρά εν Αγίω Πνεύματι.
«Αχ, χαρά μου!», αναφωνούσε τότε, «υπάρχει τέτοια μακαριότητα εκεί πού είναι αδύνατον να περιγραφεί».
Μιλούσε πολύ για την Ανάσταση του Χριστού. Χαιρετούσε τους επισκέπτες του με τα λόγια: «Χαρά μου, Χριστός ανέστη!» Kαι κάθε φορά που κοινωνούσε, έψαλε τον πασχαλινό κανόνα «Αναστάσεως ημέρα…».
“Συνήθως ο Άγιος Σεραφείμ χαιρετούσε τους επισκέπτες του με τον πασχάλιο χαιρετισμό. Ασπαζόμενος τους ανθρώπους οι οποίοι έρχονταν σε αυτόν, έλεγε “Χριστός Ανέστη”! Το χαρούμενο πρόσωπο του ασκητή, ο οποίος καταπονούσε τον εαυτό του με υπεράνθρωπους αγώνες, ήταν μία ακτίνα ουράνιου χαροποιού φωτός. Το φως της ψυχής του έλαμπε στο πρόσωπό του και οδηγούσε τους ανθρώπους να δοξάζουν τον Πατέρα τον εν ουρανοίς (Ματθ. 5, 14-16) Η διαρκής πασχαλινή χαρά του Αγίου ήταν η χαρά της ΝΙΚΗΣ Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΝΙΚΗΣΑΣΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ (Α’ Ιωάν. 5, 4), η αιώνια χαρά την οποίαν ουδείς αίρει αφ’ υμών (Ιωάν. 16, 22)
Πηγή: Εδώ.
