Η εγκύκλιος της
Ι. Μ. ΘΕΣΣΑΛΙΩΤΙΔΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΑΡΙΟΦΕΡΣΑΛΩΝ
«Περί του Ιερού μυστηρίου του Γάμου»
(Καρδίτσα 25 Αυγούστου 2016)
Του Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ
Η εγκύκλιος αυτή έχει σταλεί υπό του Μητροπολίτου Τιμοθέου προς «τους
ευλαβεστάτους εφημερίους της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως», όπως μας πληροφορεί
ο εισαγωγικός τίτλος της, με κύριο θέμα – περιεχόμενο «περί του Μυστηρίου του
Γάμου», συμπεριλαμβανομένης ειδικής παραγράφου «περί των Μεικτών Γάμων».
Έχει γραφεί δύο μήνες μετά την «σύνοδο» της Κρήτης. Ας προσέξουμε, όμως, την παράγραφο: Δ΄ Περί Μεικτών Γάμων. Εκεί διαβάζουμε: «Η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία «κατ’ οικονομίαν» και εξ επιεικούς εμπνεομένη πνεύματος επέτρεψε τη σύναψη Μεικτών Γάμων, δηλ. Γάμων μεταξύ μελών της Ορθοδόξου Εκκλησίας με ετεροδόξους Χριστιανούς, οι οποίοι όμως έχουν τριαδικό βάπτισμα, όπως είναι λ.χ. οι Ρωμαιοκαθολικοί, οι Διαμαρτυρόμενοι, Λουθηριανοί, Καλβινιστές, Αγγλικανοί και άλλοι αποσχισθέντες από την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία ήτοι Μεθοδιστές, Βαπτιστές, Ευαγγελιστές, Πρεσβυτεριανοί, καθώς και όσοι ανήκουν στις διάφορες Αντιχαλκηδόνιες – Μονοφυσιτικές εκκλησίες, όπως είναι η Αιθιοπική, η Αρμενική, η Ιακωβιτιανή, η κοπτική εκκλησία». Συνεχίζει η εγκύκλιος: «Δεν δύναται συναφθεί έγκυρος Γάμος Ορθοδόξου με ετερόδοξο, ο οποίος δεν έχει τριαδικό βάπτισμακαι ανήκει σε: Χριστιανικές ομάδες που κατ’ επίφασιν φέρονται ως Εκκλησίες μερικές από τις οποίες είναι: Αγαπινισμός, Αδελφοί Ελευθέρου πνεύματος, Αντβενισταί της ζ΄ ημέρας, Βοημοί Αδελφοί, Εκκλησία του Θεού της πεντηκοστής, Καθαροί, Κουακέροι, Μορμόνοι, Χριστάδελφοι, τα παιδιά του Μω, Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής, Εκκλησία του Θεού της Πεντηκοστής».
Άξιο
παρατηρήσεως, ότι οι ανωτέρω χριστιανικές ομάδες «κατ’ επίφασιν φέρονται ως
εκκλησίες» ενώ οι «ετερόδοξοι χριστιανοί με τριαδικό βάπτισμα» είναι εκκλησίες.
Πλήρης δηλ. αποδοχή και ανάπτυξη εκ του Σεβασμιωτάτου (Καρδίτσης) Τιμοθέου των
αποφάσεων της ψευδοσυνόδου της Κρήτης. Επίσης (συνεχίζει η εγκύκλιος) δεν
δύναται να συναφθεί έγκυρος γάμος Ορθοδόξου με ετερόδοξο, ο οποίος ανήκει σε
αντιτριαδικές πεντηκοστιανές ομάδες, όπως Κοινωνία μαθητών του Χριστού,
Ανανεωμένοι Χριστιανοί και άλλοι. Υπερκοινοτικές πεντηκοστιανές κινήσεις όπως
Ευαγγελική Αδελφότης ή Πεντηκοστή, Πανελλήνιος Χριστιανική Αδελφότης και άλλες
πολλές με διάφορες ονομασίες και παραλλαγές.
Επίσης,
δεν δύναται να συναφθεί έγκυρος Γάμος Ορθοδόξου με ετερόδοξο, ο οποίος
προέρχεται από σώμα εκκλησιών που έχουν προβεί σε χειροτονίες γυναικών
ως επισκόπων και ιερέων».
Όλο
αυτό το κατάπτυστο, το αιρετικό συνονθύλευμα εκκλησιολογίας, το υπογράφει ο
Σεβασμιώτατος Τιμόθεος: «Μετ’ ευχών και της εν Κυρίω αγάπης».
Είναι
κοινά αντιληπτό, ότι το εννοιακό μόρφωμα της εγκυκλίου, συναρτάται άμεσα με την
αίρεση του οικουμενισμού, στο πλαίσιο προσαρμογής του πιστού στην
οικουμενιστική ηθική.
Στο
χώρο της εκκλησιολογίας η εγκύκλιος επικαλείται την «οικονομία» ενώ στα επίπεδα
της τρέχουσας κοινωνικής ζωής υποστηρίζει το «δίκαιο» των αιρέσεων.
Άφησε
στην άκρη (η εγκύκλιος) Συνοδικούς Κανόνες των Πατέρων, που φέρουν την σφραγίδα
του Αγίου Πνεύματος και έθεσε την σφραγίδα της «συνόδου» της Κρήτης. Εκδιώχθηκε
η ακρίβεια της Ορθοδοξίας και έγινε κανόνας καθολικός η «οικονομία».
Ας
κατανοήσουν οι πιστοί των Ι. Μητροπόλεων, ότι η συμμετοχή τους στην Λειτουργική
ζωή (μόνο), ως αμυντική ενεργοποίηση έναντι του οικουμενισμού, δεν σώζει.
Δεν
σώζεται ο πιστός όταν αναλίσκεται μόνο στον εντοπισμό των διαφόρων μορφών του
οικουμενισμού, χωρίς έμπρακτη αντίθεση με τις ανανεώσεις των εκκλησιολογικών
πεποιθήσεων και σχεδιασμών της «συνόδου» της Κρήτης.
Η
αρχή της έμπρακτης μαρτυρίας της Ορθοδοξίας, και μόνο αυτή, επιβεβαιώνει στ’
αλήθεια τη συμφωνία της σκέψης με την πραγματική Εκκλησία του Χριστού.
Ας
αφήσουν οι «ευσεβείς» τις συζητήσεις «πνευματικής ανάτασης»
και τις εξιδανικεύσεις των «πνευματικών» τους, που συνοδεύονται (πάντα) από
χαλάρωση και από την ευχή «έχει ο Θεός», για όλα τα τρέχοντα εκκλησιαστικά –
κοινωνικά προβλήματα, χωρίς την ενεργό συμμετοχή τους.
Αντίθετα,
αυτή η ευχή «έχει ο Θεός», εμπερικλείει ευρύ σύνολο υποχρεωτικών κανόνων
ομολογίας και πνευματικής ζωής, που ρυθμίζουν την προσωπική σωτηρία.
«Έχει
ο Θεός» αλλά δεν χορηγεί τα αγαθά του χωρίς αγώνα…
ΝΙΚΟΣ
Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
