12 χρόνια μετά το ερώτημα παραμένει επίκαιρο, αλλά δυστυχώς αναπάντητο!

Κουράστηκαν ἢ ἀδιαφοροῦν οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ καὶ σιωπηλὰ παραδίδονται στὸν Οἰκουμενισμό;




Ἔκδηλα σημάδια κοπώσεως, ἐνῶ ἡ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μαίνεται

Κουράστηκαν ἢ ἀδιαφοροῦν οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ
καὶ σιωπηλὰ παραδίδονται στὸν Οἰκουμενισμό;

Οἱ ποιμένες καινοτομοῦν (στὸ ἔργο τῆς καθοδηγήσεως
τῶν πιστῶν) ὡς πρὸς τὴν ἀντιμετώπιση τῆς αἱρέσεως


Τὸ ἐρώτημα εἶναι κρίσιμο: Ὅταν μφανιζόταν μία αρεση, ο γιοι Πατέρες μεναν κανοποιημένοι μόνο μ κάποια στιγμιαία διαπίστωση κα μία πρόχειρη νημέρωση γιὰ τν ὕπαρξή της; Κα μετ σταματοῦσαν νὰ νημερώνουν τος πιστος κα νὰ στηρίζουν τν ποκρουσή της, νὰ ποκαλύπτουν τὶς αρετικς κακοδοξίες κα νὰ τς λέγχουν; χουμε, ἄραγε, παραδείγματα γίων πο ρχιζαν τν γνα ναντίον τν αρετικν κα κατόπιν δειχναν σημάδια κοπώσεως, καθς φίσταντο τ μαρτύριο τς περιφρόνησης, τς λοιδορίας, τς συκοφαντίας κα τν διωγμν π τος αρετικούς; πισθοχωροῦσαν κα γκατέλειπαν τν γνα πολεμοσαν ς λιονταρόψυχοι γωνιστς ο γιοι, ψηφώντας κακουχίες, διωγμούς, ξορίες, κόμα κα τν θάνατο;
Μήπως Μ. θανάσιος πόκαμε διωκόμενος 16 περίπου χρόνια π τος ρειανούς; Μήπως γιος Μάξιμος σιώπησε μπροστ σ Ατοκράτορα κα Πατριάρχες, μπροστ σ μίαν λόκληρη ατοκρατορία; Μήπως λλοι γιοι διαφόρησαν κα σιώπησαν δραστηριοποιουμένης κα πελαυνούσης τς αρέσεως;
Γράφει ἱερὸς Χρυσόστομος, πς παρξη αρετικν σὲ κάποια πόλη ξεσήκωσε τος ποιμένες, ο ποοι, σν «γενναοι σκύλακες» ποὺ βλέπουν τος αρετικος «λύκους… τν ποίμνην πασαν διαφθείροντας», κατέβηκαν στὴν μάχη κατ τν αρετικν κα  δὲν σταμάτησαν τν γνα πρν νὰ τος διώξουν π τν πόλη τους, «ατος πάντοθεν πελαύνοντες» (Ἰω. Χρυσοστόμου, Πρς νομοίους περ καταλήπτου, λόγ. Β΄).
ν λοιπν ατοί, τος ποίους τιμομε κα κηρύττουμε —«τιμ μάρτυρος μίμηση μάρτυρος»—, μᾶς δωσαν τ παράδειγμα γιὰ νυποχώρητο γνα ναντίον τν αρέσεων, πς μες σήμερα, διαφοροντες γιὰ τν κεραιότητα τς ρθοδόξου Πίστεως, ποὺ κολοβώνεται συστηματικ τ μέθοδο τς σαλαμοποίησης), χι μόνον σιωπομε κα δρανομε μπροστ στὴν πέλαση τς παναιρέσεως το Οκουμενισμοῦ, λλ κα πικοινωνομε μ τος αρετικούς, μ μπροστάρηδες τος πισκόπους;
Κατ τν διδασκαλία τν Πατέρων, εναι δύνατον νὰ μν πηρεασθε τ σμα τς κκλησίας π τν αρεση, ταν ο πιστο συμβιώνουν κα «κοινωνον» μ τος αρετικούς. Κα ποδεικνύονται ρνητς τς πατερικς διδασκαλίας στὸ θέμα τς καταπολέμησης τν αρέσεων, σοι πνευματικο διδάσκουν: κοίταζε τν αυτό σου κα προσεύχου, φησε τ πόλοιπα στοὺς ποιμένες στὸν Θεό.
λλ σ ποίους ποιμένες; Σ ατος πο διαφορον γιὰ τν φαρμογ τς διδασκαλίας τν γίων Πατέρων; Καὶ σ ποιόν Θεό; Σὲ ναν Θε ἰδικν τους προδιαγραφν, στον ληθιν Θεό, πο ντέλλεται δι τν Γραφν κα τν γίων Του: «μ συγκοινωνετε» ατος, κα «ξέλθετε κ μέσου ατν» κα «μηδ χαίρειν λέγετε ατος», λλ κα «μηδ δελφος νομάζετε»;
***
κόπωση το κκλησιαστικο σώματος εναι μφανς σ λα τ πίπεδα. νδεικτικ ναφέρουμε:
1. σφαλς κα δὲν εναι εκολο στὸν καθένα νὰ κρίνει τ ργο τν πνευματικν. Παλεύουν κα κονταριοχτυπιοῦνται μ «τ πνεύματα τς πονηρίας» γιὰ νὰ βοηθήσουν κα νὰ νεκραναστήσουν κάθε πεπτωκότα. μως, δράνεια τν πνευματικν στὸ θέμα τς ντιμετωπίσεως τς παναιρέσεως το Οκουμενισμοῦ —ποὺ ποδεικνύεται π τὴν διαφορία τν πιστν γιὰ τν καταπολέμηση τς αρέσεως, κόμη κα ἀπὸ τν γνοια τοῦ τί ἀκριβῶς εἶναι ὁ Οἰκουμενισμὸς— δίνει τ στίγμα μις «καινοτομίας» στο πνευματικ ργο τς καθοδηγήσεως τν πιστν γιὰ τν ντιμετώπιση τς αρέσεως. Ὅπως δι’ λίγων πισημάνθηκε παραπάνω, οδέποτε ο ποιμένες (ἐπίσκοποι κα πνευματικοὶ) δειχναν τόση κα τέτοια διαφορία γιὰ τν κδίωξη τς αρέσεως, ποία ς μολυσματικ σθένεια ἔχει μολύνει ὄχι μόνο τος εσεβες πιστούς, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἴδιους τοὺς ποιμένες!
χουν, ραγε, τόσο μεγάλη πεποίθηση στὸν αυτό τους ο σημερινο πνευματικο πατέρες, ὥστε νὰ πιστεύουν τι τ πνευματικά τους παιδιά, π τν καθοδήγησή τους, δὲν πηρεάζονται ἀπὸ τὴν αἵρεση; δειξαν γιὰ τν ντιμετώπιση τς παναιρέσεως το Οκουμενισμοῦ, τ ἓν δέκατο το νδιαφέροντος ποὺ δείχνουν γιὰ τὰ οἰκονομικὰ καὶ θνικ θέματα, γιὰ τν Κάρτα το Πολίτη κα τόσα λλα θέματα λιγότερο περισσότερο πουσιώδη; μήπως, ἀδιάφορη κα φεκτικ στάση τους ναντι το Οκουμενισμοῦ δηλοῖ προσωπικ φόβο κα παγγελματικ διοτέλεια, φ’ σον καταπολέμησή του συνεπάγεται ρήξη κα σύγκρουση μ τ ξουσιαστικ καθεστς τς δεσποτοκρατίας; Τ καθεστὼς ποὺ ρνεται πεισμόνως κα σκανδαλωδς νὰ παντήσει ν Οκουμενισμς εναι αρεση, τ καθεστὼς ποὺ χει σιωπηρὰ ποδεχθε τι Παπισμς εναι «κκλησία» κα χει ντάξει τν ρθοδόξη κκλησία στὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο κκλησιν, ατ τν αρετικ σφηκοφωλι το Προτεσταντισμο;
2. Ἐπίσης, εναι μφανς ἡ κόπωση το κκλησιαστικο σώματος καὶ ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ο πρωτοσέλιδες διαμαρτυρίες το κκλησιαστικο Τύπου κατ το Οκουμενισμο χουν λαττωθε. Παρατηρεται τ φαινόμενο, σο περισσότερες συμπροσευχς γίνονται, τόσο χλιαρότερες νὰ εναι κα ο ντιδράσεις τν πιστν. τελευταία συμπροσευχ μετ τν Παπικν στο Ρέθυμνο, φαίνεται πὼς δὲν κανε πι κα τόση ντύπωση, δὲν σχολιάστηκε ὡς συμπροσευχή. Τ μικρόβιο-δηλητήριο το οκουμενιστικο μιθριδατισμοῦ χει παραλύσει τ νοσοποιητικ σύστημα τν ρθοδόξων Χριστιανν.
***
Τ παραπάνω γράφονται μ φορμ τν πρόσφατη συνάντηση μελν τς Μικτς πιτροπς το θεολογικο διαλόγου ρθοδόξων–Ρωμαιοκαθολικν στὸ Ρέθυμνο Κρήτης (15-17 ουνίου).
Στὴ συνάντηση ατ συνεχίστηκε συνειδητὰ καὶ προκλητικὰ παράβαση τῶν ερν Κανόνων περ συμπροσευχν, ἀφοῦ ἀγνοήθηκαν οἱ διαμαρτυρίες τῶν πιστῶν ἀπὸ τοὺς αὐθαιρετοῦντας «ὀρθοδόξους» συνέδρους. πανέλαβε καρδινάλιος Kurt Koch τν αρετικ διδασκαλία το Βατικανοῦ περ «δύο πνευμόνων», χωρς νὰ ντιδράσουν ο πνευματικο ποιμένες κα ο πίσκοποί μας. Κα δὲν ννοομε τος συμμετέχοντες στὸν διάλογο «ρθοδόξους» πισκόπους, (π ατος πλέον τίποτα δὲν περιμένουμε, φο κάθε φορ πιβεβαιώνουν κα ναβαθμίζουν τ αρετικ προφίλ τους), λλ τος πολοίπους ποιμένες μας.
Τ στολόγια, πίσης, ατ τ φορ δὲν πεσήμαναν κα δὲν διαμαρτυρήθηκαν —πως πραξαν γιὰ λλες συμπροσευχς στὸ γγς κα πώτερο παρελθὸν— γιὰ τς τελευταες συμπροσευχς κατ τν διεξαγωγ το Διαλόγου στο Ρέθυμνο Κρήτης. Κι ατ εναι ἄλλο ἕνα σαφς δεγμα τς ξοικείωσης μ τν αρεση. Τ δ σχόλια τν πιστν στὰ κκλησιαστικ στολόγια, τώρα χουν σχεδν μηδενισθεῖ. Κι ὅμως, πρν μερικος μόλις μνες οἱ σχολιογράφοι ντιδροῦσαν ντονα, κι τσι διναν τ μήνυμα στὶς γεσίες τν αρετικν Οκουμενιστν τι λας το Θεο ἀκόμα ντιστέκεται κα παραμένει φρουρς γρυπνος, κα ατ τος κανε διστακτικος στὰ βήματα-νοίγματα πο πιχειροσαν.
ποιος, λοιπόν, γνας τν λίγων ποτελματώθηκε, ξ ατίας τς διστακτικότητας κα τς ναβλητικότητας κείνων ποὺ πρεπε νὰ εναι πρωτοπόροι. Κα ατ τ τέλμα σ λίγο θ ρχίσει (ἔχει ἤδη ἀρχίσει) νὰ ναδίδει δυσωδία.
Διοργανώνουν οἱ ἡγέτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τὴν μία οἰκουμενιστικὴ συνάντηση πίσω ἀπὸ τὴν ἄλλη, πραγματοποιοῦν δεκάδες συνέδρια τῶν εἴκοσι καὶ τριάντα ἀτόμων (καὶ αὐτοὶ οἱ ἐλάχιστοι καὶ ὀλίγιστοι διαμορφώνουν τὶς συνειδήσεις), ἐπαναλαμβάνουν τὶς ἴδιες αρετικς θέσεις (καὶ ἄλλες ἀκόμα πιὸ προωθημένες), οἱ ὁποῖες πρν μερικ χρόνια εχαν ξεσηκώσει θύελλα ντιδράσεων· καὶ ἐκ μέρους τῶν Ὀρθοδόξων καμι σθεναρ ντίδραση δὲν κούγεται, δὲν προγραμματίζεται, δὲν κδηλώνεται.
καρδινάλιος Kurt Koch στὸ Ρέθυμνο (πρς χαρν το συμπροέδρου μητροπολίτου Περγάμου), πανέλαβε τι προχωροῦν στὴν νωση τν «κκλησιν», χωρς ο αρετικο παπικο νὰ διαγράψουν τὶς αρέσεις τους κα νὰ πιστρέψουν στην ρθ Πίστη. Επε: «θ πρέπει νὰ πιστρέψουμε πίσω στὴν πραγματικ ννοια τς μις κκλησίας πως ταν στοὺς πρώτους αἰῶνες. Ο διάφορες παραδόσεις μπορον νὰ συνεχίσουν νὰ μένουν μέσα στὴν διαφοροποίηση...»!
ρα, κατ τν καρδινάλιο (συνευδοκοντος το Περγάμου κ. ωάννη Ζηζιούλα κα ποδεχομένου τν «σοφία» το Koch) σήμερα δὲν πάρχει ς πραγματικότητα ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ! Ατ θ πάρξει, ταν ποδεχθομε κα τς αρέσεις τῶν Παπικῶν ς κκλησιαστικς Παραδόσεις(!), ταν ἑνωθομε π τν Πάπα καὶ ἔτσι συνεχίσει κάθε «πλευρὰ» νὰ χει τὶς διαφοροποιημένες θέσεις της. μες τν παρεφθαρμένη πλέον «ρθοδοξία» κα ο Παπικο τν ρθοδοξοποιημένη αρεση!
Κα συνεχίζοντας ὁ καρδινάλιος επε βλάσφημα πώς, λοι ατο ο γωϊστικο κα αρετικο σχεδιασμο γιὰ μία παρ «φύσιν» κα παρ τος ερος Κανόνες «νωση», εναι θέλημα το Χριστο! « θέλησή μας εἶναι θέληση το Κυρίου, στε λοι νὰ νωθοῦν. νας σημαντικς παράγοντας γιὰ τν λοποίηση ατς τς θείας ντολς εναι θεολογικς διάλογος μεταξ τν δύο κκλησιν. Εχαμε μία χιλιετία που ζήσαμε μαζ κα εχαμε κοιν πράγματα κα μία δεύτερη χιλιετία στὴν ποία ο δύο κκλησίες εναι διαλυμένες».
Σ λλο σημεο ατο ξοχότης καρδινάλιος Koch χαρακτήρισε τὶς αρέσεις το Παπισμο ς «διαφορετικ παράδοση», ξίσωσε τν Πίστη μ τν «πολιτισμ» κα νόμασε τὶς κακοδοξίες «νθη» το κήπου τς κκλησίας! Θαυμάστε τν «εώδη» λόγο το καρδινάλιου: «Ο διάφορες παραδόσεις μπορον νὰ συνεχίσουν νὰ πάρχουν. οκουμενισμς δ σημαίνει τι θ δημιουργήσει κανες ναν μονοπολιτισμό, λλ εναι νας κπος μ πολλ νθη κα τ νθη πρέπει μεταξύ τους νὰ σέβονται τ να τ λλο παρότι βρίσκονται στὸν διο κπο».
Τ «νθη το κακο», λοιπόν, ξαγιάζονται κα παιτον ναγνώριση π τ φαναριώτικα «νθη το καλο», πο πως φαίνεται, δη τν χουν λάβει.
Μόνο, πο τ «μυρίπνοα νθη το Παραδείσου, τ πάγχρυσα στόματα το Λόγου», δηλαδ ο γιοι Πατέρες κα σοι τος κολουθον, δὲν θ δώσουν ποτ ατ τν ναγνώριση στὰ κακόδοξα σχήματα το Παπισμοῦ κα το Οκουμενισμοῦ.

(Σημείωση: Στὶς 24 ουνίου θ γίνει παρουσίαση τς «Μεγάλης ρθόδοξης Χριστιανικς γκυκλοπαιδείας». Παρόντες θ εναι Οκουμενικς Πατριάρχης, π. Κ. Μπέης, κ. Πέτρος Βασιλειάδης κ.ἄ. μιλητς θ εναι κα Περγάμου κ. ωάννης Ζηζιούλας, εἰσηγητὴς τῆς αἱρετικῆς «βαπτισματικῆς θεολογίας» ποὺ συμπροσεύχεται μ τος αρετικούς, παραβαίνοντας συστόλως τοὺς ερος Κανόνες, καὶ ὁ ὁποῖος νέχεται διαμαρτύρητα τ αρετικ φληναφήματα τν συμπροέδρων του καρδιναλίων στὸν Διάλογο μὲ τοὺς Παπικούς, δηλαδὴ προωθεῖ συνειδητὰ καὶ μεθοδικ τν Οκουμενισμό. ς κ τούτου ποτελε κπληξη τ γεγονός, τι δίπλα στὸν κ. Ζηζιούλα, ς δεύτερος μιλητής, θ εναι καὶ μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. ερόθεος, ὁ ὁποῖος ἔχει γράψει ἄρθρα ἐναντίον τῆς «βαπτισματικῆς θεολογίας». Συμβιβάζονται, μως, ντι-οκουμενιστικ ρθρογραφία το Ναυπάκτου κα συμπαρουσίαση τς γκυκλοπαιδείας μ τν κ. Ζηζιούλα; Ατὸ μπορεῖ να θεωρηθεῖ ὡς ντίσταση κατ το Οκουμενισμοῦ;).

Θεσσαλονίκη, 23 Ἰουνίου 2011
Φιλορθοδοξος  Ενωσις  «Κοσμας  Φλαμιατος»
Εδρα: Βασ. Ηρακλειου 30, 546 24  Θεσσαλονικη, Τηλ. 697-2176314
E-Mail: kflamiatos@yahoo.gr  ―  Ενημερωτικο Δελτιο 15/2011