(Προφήτης ΩΣΗΕ – Κεφ. 10,13)
«Η αθεράπευτη εκκλησιολογική αδυναμία
των δυνητιστών»!
Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ
Αναμφίβολα, οι πνευματικές καταστάσεις (αποστασία,
πτώσεις) των Ισραηλιτών που ελέγχει ο προφήτης Ωσηέ, έχουν σχεδόν πανομοιότυπες
εμφανίσεις σήμερα, πολιτικά και θρησκευτικά. Το σημερινό ορθόδοξο πλήρωμα της
Εκκλησίας δεν διακρίνει (;) τις λεπτές θεολογικές – εκκλησιολογικές αποχρώσεις
των εκκλησιαστικών γεγονότων. Η συμπεριφορά του είναι προσαρμοστική με την
κρίσιμη διαπίστωση της αιρετικής πολυμέρειας των ιδεών του οικουμενισμού.
Ιδιαίτερα
σήμερα, οι περισσότεροι κληρικοί και μοναχοί, ως αποτελεσματικό όπλο σε άλλες
εποχές, αν και έχουν την μεγαλύτερη ευθύνη αντιστάσεως έναντι του
οικουμενισμού, εφευρίσκουν «υπεκφυγές: «Έχει ο Θεός, δεν θα αφήσει την Εκκλησία
Του. Έχει το σχέδιό Του».
Η
εφαρμογή του 15ου Κανόνα της Α-Β συνόδου έχει και θεωρητικούς (δυνητικούς)
υποστηρικτές. Ο «δυνητισμός», βρίσκεται σε αντίθεση με τη διαχρονική –
παραδοσιακή Πατερική πρακτική έναντι των αιρέσεων.
Αν
και η ιστορία έχει να επιδείξει πλήθος σταθερών εφαρμογών του 15ου
Κανόνα από μεγάλους Πατέρες, οι «δυνητιστές» επιμένουν στον κενόλογο ιδεαλισμό
τους: «Η αποτείχιση είναι δυνητική»!
Σ’
αυτή την αθεράπευτη εκκλησιολογική αδυναμία των δυνητιστών, που εξαντλείται
μόνο σε θεωρητικές εξιδανικεύσεις του 15ου Κανόνα (Αποτειχίσεως),
υπάρχουν και οι θεοφιλείς ψυχές που με τρόπο γνήσια ορθόδοξο, εφαρμόζουν τον 15ο
Κανόνα, γνωρίζοντας την αντικειμενικότητα των κινδύνων που βαθμηδόν παρουσιάζει
η εφαρμογή του Μαρτυρικού Ευαγγελίου. Ο κλήρος της εφαρμογής του 15ου
Κανόνα είναι βαρύς, βαρύτατος, αλλά γεμάτος αληθινό Ορθόδοξο μεγαλείο, που
αναιρεί την πνευματική (θρησκευτική) πορνεία της κοινωνίας με τον οικουμενισμό.
Να
θυμίσουμε, ότι ο Ωσηέ, ασκούσε προφητική διακονία στο Βόρειο βασίλειο και ευκαιριακά
αναφέρεται στον Ιούδα (Νότιο Βασίλειο), ελέγχοντας την σωματική και πνευματική
πορνεία των Ισραηλιτών. Ειδικά, ο Ωσηέ τονίζει την πνευματική πτώση των ιερέων:
«Και
η ισχύς σου (πόλις Γαλαάδ) ανδρός πειρατού· έκρυψαν ιερείς οδόν, εφόνευσαν
Σίκιμα, ότι ανομίαν εποίησαν» (Κεφ. 6,9).
Μετάφραση
(Π. Τρεμπέλα): «Η δύναμίς σου Γαλαάδ, ομοιάζει με εκείνην των
πειρατών, οι οποίοι επιτίθενται κρυφά και ληστεύουν τους ναυτιλλομένους. Οι
ιερείς δεν απεκάλυψαν την παρανομίαν, που εγίνετο εις Εμέ, έκρυψαν την θείαν
οδόν και δεν έδειξαν τον ζήλον, που είχαν δείξει άλλοτε εις τα Σίκιμα (πόλις
Συχέμ) ο προπάτοράς των Λευί με συνεργόν τον αδελφόν του Συμεών, όταν οι
κάτοικοι της Συχέμ αμάρτησαν εις την αδελφή των Δείναν».
Στον
στίχ. 13, διαβάζουμε: «Ινατί παρεσιωπήσατε ασέβειαν και τας αδικίας αυτής
ετρυγήσατε; Εφάγετε καρπόν ψευδή, ότι ήλπισας εν τοις αμαρτήμασί σου, εν πλήθει
δυνάμεώς σου».
Εύστοχα
ο Π. Τρεμπέλας παρατηρεί: «Αρκετά είχαν αδιαφορήσει οι Ισραηλίται δια την
ασέβειαν, με αποτέλεσμα να τρυγούν τώρα τα επίχειρα της ασεβείας των και να
ζουν μέσα εις την απάτην, την αβεβαιότητα και το ψεύδος». Ο δε Θεοδώρητος
Κύρου, υπογραμμίζει: «Βρώσιν ψευδή την ματαίαν ελπίδα προσαγορεύει».
Στο
Λεξικό διαβάζουμε: Παρασιωπώ = δεν αναφέρω κάτι σκόπιμα ή σκόπιμα δεν κάνω λόγο
για κάτι.
Σήμερα,
οι οικουμενιστές επίσκοποι δεν είναι ειλικρινείς, υπεύθυνοι. Δεν αποκαλύπτουν
στον απλό λαό το ακέριο οικουμενιστικό φρόνημά τους. Φοβούνται τον ορθόδοξο
στοχασμό, έστω και όταν δεν διατυπώνεται γραπτά ή προφορικά. Παρασιωπούν την
αληθινή ταυτότητα του οικουμενισμού. Οι δε δυνητιστές ποιμένες παρασιωπούν στην
πράξη τον οικουμενισμό με το ασοβάρευτο επιχείρημα της «Δυνητικής θεωρίας».
Πολλοί
ιερείς και γέροντες, αντί να επεκτείνουν τον σωτηριώδη ρόλο τους, ως
πραγματικοί Ορθόδοξοι οδηγοί πνευματικής ζωής, αγνόησαν την οδό Κυρίου, την αληθινή
εκκλησιολογία των Πατέρων (Ωσηέ, 6,9).
Εδώ
και περισσότερα από εκατό χρόνια, οι οικουμενιστικές αντιλήψεις – πρακτικές
προωθήθηκαν εξ αιτίας της «δυνητικής» πρακτικής, η οποία απεδείχθη, ιστορικά
και θεολογικά, ανίκανη να προστατέψει το πλήρωμα από την αίρεση του
οικουμενισμού.
Συνιστά
– αποτελεί η «Δυνητική» αντίληψη του 15ου Κανόνα και οι αποχρώσεις
της, μια θεολογική κοίτη εκτροπής της Αγιογραφικής – Πατερικής διδασκαλίας, την
σχετική με το νόημα του Κανόνος.
Είναι
έμπρακτη παρασιώπηση – ανοχή της αιρέσεως και ταυτόχρονη παρασιώπηση της
διδασκαλίας των Πατέρων που συνέταξαν τον 15ο Κανόνα.
Το
χωρίο (Ωσηέ, κεφ. 10,13) ελέγχει τους σημερινούς Ορθοδόξους. Με βαθύτερες και
πλατύτερες ιστορικές – θεολογικές έρευνες, παρατηρούμε ότι ο «δυνητισμός» ευνόησε
αποστατικές επιπτώσεις, μία πνευματική μόλυνση μετά του οικουμενισμού, παρά την
αρχικά φαινόμενη «συνετή» δύναμή του.
Γι’
αυτό φθάσαμε, σήμερα, στα κράσπεδα των αβύσσων, πολιτειακών και εκκλησιαστικών.
Οι
σημερινοί πιστοί, δυστυχώς, δίνουν «Πρωτείο» σε μια εσωτερική ευσέβεια χωρίς
την ανάλογη έμπρακτη ομολογιακή δράση. Ανεχόμενοι την μόλυνση εκ του
οικουμενισμού και ακολουθούντες την διοίκηση της Εκκλησίας, πιστεύουν ότι αυτοί
είναι «εντός εκκλησίας»!
Σ’
αυτή την εφιαλτική αποστασία, ο Θεός προειδοποιεί: «Τη διαφθορά σου, Ισραήλ,
τις βοηθήσει;» (Ωσηέ, 13,9).
ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
