Η ΝΕΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ και λόγω της αδρανείας-αδιαφορίας των πιστών ΕΔΡΑΙΩΝΕΤΑΙ!

Μητροπολίτης Δημητριάδος σε συνέδριο Ορθοδοξίας–Ισλάμ:

«Χρειαζόμαστε νέα μοντέλα ειρηνικής συνύπαρξης, ανοχής και συμφιλίωσης μεταξύ των διαφόρων θρησκευτικών κοινοτήτων».

Αυτό το σκηνικό θα παρακολουθούμε από και πέρα: Ο Οικουμενισμός να εδραιώνεται και οι πιστοί να συνηθίζουν την συνοίκηση με την αίρεση. Κι αυτό θα γίνεται, είτε με το να συνεχίζουν τον άχαρο χαρτοπόλεμο κοινωνούντες όμως με την παναίρεση (δρόμο αναποτελεσματικό που επέλεξαν αντιτιθέμενοι προς την απομάκρυνση από τους αιρετικούς,  που μας δίδαξαν οι Άγιοι Πατέρες), είτε με το να αδιαφορούν ή να μην γνωρίζουν καν το κίνδυνο της συμπόρευσης με την αίρεση. Η ΝΕΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, λοιπόν, ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ και μας το θυμίζει καθημερινώς, με ποικίλες δράσεις και σε όλα τα επίπεδα, όπως συμβαίνει και με την πρόσφατη δήλωση του μητρ. Δημητριάδος Ιγνατίου (εδώ).

Μεταξύ άλλων είπε:

«Αυτό που χρειαζόμαστε επειγόντως, είναι να επανεξετάσουμε νέα μοντέλα ειρηνικής συνύπαρξης, διαλόγου, ανοχής και συμφιλίωσης, νέους τρόπους επικοινωνίας, αμοιβαίας γνωριμίας και αποδοχής μεταξύ των διαφόρων θρησκευτικών κοινοτήτων… Να αναζητήσουμε μεθόδους υπέρβασης του φανατισμού… Η κρίση που προκάλεσε η πανδημία του COVID‐19 μας έδωσε μια καλή ευκαιρία. Όσον αφορά στην Ορθοδοξία, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι θεωρούμαστε αληθινοί Χριστιανοί μόνον στο βαθμό που παραμένουμε πιστοί στην ευαγγελική εντολή της άνευ όρων αγάπης και αλληλεγγύης προς όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, θρησκείας, κοινωνικής κατάστασης και προέλευσης, μια αγάπη που περιλαμβάνει ακόμη και τους εχθρούς μας».

Όπως βλέπετε ο κ. Ιγνάτιος θέλει να αλλάξουμε τις σχέσεις μας με τους εχθρούς της Πίστεως, να δομήσουμε νέα μοντέλα οικουμενιστικά. Να τους βλέπουμε όλους ως φίλους κι όχι ως εχθρούς, ασχέτως αν αυτοί επιβουλεύονται την Πίστη μας, πολεμούν την ευαγγελική διδασκαλία, μένουν αμετανόητοι στην αίρεσή τους, διατηρούν το δικό τους ευαγγέλιο (π.χ. το ΚΟΡΑΝΙ) που διδάσκει την εξόντωσή μας!

Δεν διάβασε, ο κ. Ιγνάτιος, ποτέ τον ι. Χρυσόστομο που λέγει ότι η κοινωνία με τους αιρετικούς ενέχει τον κίνδυνο της αποδοχής των κακόδοξων δογμάτων τους και κατακρίνει την «άλογη» αγάπη προς τους αιρετικούς και μιλά για εχθρούς του Χριστού; Δεν δέχεται τους λόγους του ι. Χρυσοστόμου ότι «ὁ τοῖς ἐχθροῖς τοῦ βασιλέως Χριστοῦ συμφιλιάζων, οὐ δύναται τοῦ βασιλέως φίλος εἶναι, ἀλλ’ οὐδέ ζωῆς ἀξιοῦται, ἀλλά σύν τοῖς ἐχθροῖς ἀπολεῖται»;  (Δηλαδή, αὐτός πού ἔχει ὁποιαδήποτε μορφή φιλίας καί συνεργασίας καί σχέσεως μέ τούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ, δέν θά ἔχη στήν ἄλλη ζωή καμμία σχέσι μέ τόν Χριστό, ἀλλά θά καταδικασθῆ μαζί μέ τούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ). 

Δεν διάβασε ποτέ του ότι η Παναγία συμβούλεψε τους Αγιορείτες μοναχούς να αγωνιστούν ή να φύγουν, γιατί «έρχονται  οι εχθροί μου και οι εχθροί του Υιού μου»! Δεν γνωρίζει το άλλο περιστατικό από το Λειμωνάριο, σύμφωνα με το οποίο η Παναγία, όταν την παρακάλεσε ένας ασκητής να ευλογήσει το κελί του, απάντησε: «Δεν έρχομαι γιατί έχεις μέσα τον εχθρό μου». Και ποιόν θεωρούσε ως εχθρό της; Ένα βιβλίο στο οποίο στο τέλος είχε δύο λόγους του Νεστορίου κατά της Παναγίας!

Και πάλι ο ι. Χρυσόστομος μιλά για εκδίωξη των αιρετικών, κι όχι την φιλία μαζί τους, όχι για νέα «μοντέλα ειρηνικής συνύπαρξης, διαλόγου, ανοχής και συμφιλίωσης και νέους τρόπους επικοινωνίας» διαφορετικούς από τους δια των Αγίων παραδεδομένους. Και φέρνει ως παράδειγμα τον ίδιο τον Κύριο:

«Εἶτα θέλων διδάξαι, ἵνα οἱ μέλλοντες προΐστασθαι τῶν Ἐκκλησιῶν, οὕτως ἐκδιώκωσι τοὺς αἱρετικούς, ἐποίησεν φραγέλλιον ἐκ σχοινίων, καὶ εἰσελθὼν πάντας ἐξέβαλεν ἐκ τοῦ ἱεροῦ, καὶ ἀπώσατο, καὶ ἐξεδίωξε...

Ἀκούσατε οἱ προϊστάμενοι τῶν Ἐκκλησιῶν. Ὑμῖν γὰρ ὑπέδειξε τὸ καλόν, ἵνα ἐξακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ, προσέχοντες πανταχόθεν ἀκριβῶς καὶ τοὺς λύκους ἐκδιώκοντες καὶ τὴν ποίμνην φυλάττοντες. Μετὰ δὲ τούτους ...καὶ αἱ κατὰ καιροὺς γενόμεναι ἅγιαι σύνοδοι τούτους ἀμετανοήτως ἔχοντας ἐκριζώσαντες, τῇ ἀπωλείᾳ παρέδωκαν κατὰ τὸ γεγραμμένον, ὅτι Ἀπολεῖς πάντας τοὺς λαλοῦντας τὸ ψεῦδος...

Ἀλλὰ πολὺ τὸ διάφορον ὁρῶ τῶν τότε ποιμένων παρὰ τῶν νῦν. Ἐκεῖνοι πολεμισταί, οὗτοι φυγάδες· ἐκεῖνοι βιβλίων καλλωπισταὶ καὶ δογμάτων, οὗτοι ἱματίων... Οὗτοι ὡς μισθωτοὶ ἀφιεῖσι τὰ πρόβατα, καὶ φεύγουσιν·...

Εἶτα ἐάν τις ἀθέων αἱρετικῶν παραφρονῇ λαλῶν διεστραμμένα, ὁ ἀντιλέγων οὐδείς, ὁ πολεμῶν οὐδαμοῦ· πάντες πτωχοὶ τότε γίνονται, πάντες σιωπητικοί, πάντες φυγάδες... Τρυφῶντες, μεθύοντες καὶ μετεωριζόμενοι βούλεσθε νικᾷν τὰς αἱρέσεις;».

Ας καθρεπτιστεί ο κ. Ιγνάτιος κι όλοι οι ομόφρονές του στα κείμενα αυτά για να καταλάβει ότι ο αγαπών ενδιαφέρεται για την σωτηρία και των εχθρών του, χωρίς όμως καμιά «ανοχή και συμφιλίωση» και «νέους τρόπους επικοινωνίας, αμοιβαίας γνωριμίας και αποδοχής».

Και για μη νομισθεί ότι ο άγιος Ιωάννης είναι αυστηρός, ας δούμε και τι έγραψε και έκανε ο μαθητής της αγάπης, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: «Εἴ τις ἔρχεται πρὸς ὑμᾶς καὶ ταύτην τὴν διδαχὴν οὐ φέρει, μὴ λαμβὰνετε αὐτὸν εἰς οἰκίαν, καὶ χαίρειν αὐτῶ μὴ λέγετε. Ὁ γὰρ λέγων αὐτῶ χαίρειν κοινωνεῖ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ τοῖς πονηροῖς».

Όταν δε ο ίδιος ήταν έτοιμος να μπει στο λουτρό στην Έφεσο, αντιλήφθηκε ότι ήταν μέσα σ’ αυτό ο αιρετικός Κήρινθος. Τότε, πήδηξε έξω λέγοντας στους μαθητές του: «Φύγωμεν, μὴ καὶ τὸ βαλανεῖο συμπέσῃ, ἔνδον ὄντος Κηρίνθου τοῦ τῆς ἀληθείας ἐχθροῦ».

 

Μητροπολίτης Δημητριάδος σε συνέδριο Ορθοδοξίας–Ισλάμ: Αληθινοί Χριστιανοί μόνο αν αγαπάμε τον εχθρό μας


Αυτό που χρειαζόμαστε επειγόντως, είναι να επανεξετάσουμε νέα μοντέλα ειρηνικής συνύπαρξης, διαλόγου, ανοχής και συμφιλίωσης, νέους τρόπους επικοινωνίας
Διαδικτυακό σεμινάριο διαθρησκειακού διαλόγου Ορθοδοξίας – Ισλάμ με θέμα: «Θρησκεία και Υγεία»
Διαδικτυακό σεμινάριο πραγματοποιήθηκε, στις 7 Σεπτεμβρίου 2020, στο πλαίσιο του διαθρησκειακού διαλόγου ανάμεσα στον Ορθόδοξο Χριστιανισμό και το Ισλάμ, με πρωτοβουλία του Μορφωτικού Τμήματος της Πρεσβείας της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, και την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου. Το σεμινάριο, που είχε τον χαρακτήρα προ-συνεδριακής συνάντησης ενός προγραμματισμένου διαθρησκειακού συνεδρίου στην Τεχεράνη, το οποίο και αδυνατεί να λάβει χώρα, λόγω της εξάπλωσης του κορονοϊού, προλόγισε ο Μορφωτικός Σύμβουλος της Ιρανικής Πρεσβείας στην Αθήνα, Δρ. Μαχντί Κομί.

Στη συνέχεια, απηύθυνε χαιρετισμό ο Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, τονίζοντας την ουσιαστική ανάγκη ενός βαθύτερου οικουμενικού διάλογου, μεταξύ των διαφόρων θρησκευτικών κοινοτήτων για την υπέρβαση του φανατισμού και της μισαλλοδοξίας, ιδιαίτερα στις δυσχερείς συνθήκες μιας πανδημίας.
“Αυτό που χρειαζόμαστε επειγόντως, είναι να επανεξετάσουμε νέα μοντέλα ειρηνικής συνύπαρξης, διαλόγου, ανοχής και συμφιλίωσης, νέους τρόπους επικοινωνίας,
αμοιβαίας γνωριμίας και αποδοχής μεταξύ των διαφόρων θρησκευτικών κοινοτήτων.
Να αναζητήσουμε μεθόδους υπέρβασης του φανατισμού, της μισαλλοδοξίας και της συμμετοχής σε φαύλους κύκλους βίας και αντιποίνων” είπε και συμπλήρωσε πως η κρίση που προκάλεσε η πανδημία του COVID‐19 μας έδωσε μια καλή ευκαιρία να εκφράσουμε τη βαθιά δέσμευσή μας στην υπέρβαση τέτοιων φαινομένων θρησκευτικού
φανατισμού, με στόχο τη στενή συνεργασία για την ανακούφιση των λαών μας.“Όσον αφορά στην Ορθοδοξία, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι θεωρούμαστε αληθινοί Χριστιανοί μόνον στο βαθμό που παραμένουμε πιστοί στην ευαγγελική εντολή της άνευ όρων αγάπης και αλληλεγγύης προς όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, θρησκείας,κοινωνικής κατάστασης και προέλευσης, μια αγάπη που περιλαμβάνει ακόμη και τους εχθρούς μας”
σχολίασε.

Η ανάγκη για έναν περαιτέρω, ευρύτερο και βαθύτερο οικουμενικό διάλογο μεταξύ των θρησκευτικών παραδόσεων είναι απολύτως κρίσιμη, κατά τον Έλληνα Ιεράρχη.Ο Πρόεδρος του Κέντρου Διαθρησκειακού Διαλόγου και Πολιτισμού τής Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, Αγιατολάχ Τασχιρί, έχοντας και τον ρόλο του συντονιστή της συζήτησης, παρουσίασε τις θέσεις του για τις οργανωμένες προσπάθειες της Ιρανικής Πολιτείας στην αντιμετώπιση της πανδημίας.Ακολούθησε εισήγηση του Αναπληρωτή Διευθυντή της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου και Διδάσκοντα του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, κ. Νικολάου Ασπρούλη, με τίτλο, «Η Ορθόδοξη Εκκλησία και η πρόκληση του νέου κορωνοϊού COVID-19», στην οποία τονίστηκε η ανάγκη της Ορθόδοξης Εκκλησίας και θεολογίας να αναζητήσουν τα αναγκαία κριτήρια ερμηνευτικής προσπέλασης της πλούσιας παράδοσης για την ανάδειξη συγκεκριμένων προτάσεων στην προσπάθεια αντιμετώπισης του COVID-19.

Ο Συντονιστής του Δικτύου του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την Ποιμαντική Διακονία στον Χώρο της Υγείας, π. Σταύρος Κοφινάς, στην εισήγησή του, που έφερε τίτλο «Συμπεριλαμβάνοντας μια "ξεχασμένη διάσταση" της Υγείας στην θεραπεία: η Ορθόδοξη αντίληψη περί πνευματικότητας που αναζωογονεί», υπογράμμισε τη διάσταση της πνευματικότητας στην ανθρώπινη θρησκευτική συνείδηση, στοιχείο που ολοκληρώνει τον άνθρωπο ως υπαρξιακή οντότητα, προπάντων σε καιρούς χαλεπούς.Ο καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας και Ηθικής του πανεπιστημίου του Κομ (Ιράν), Σεγιέντ Χασάν Εσλαμί Αρντακανί, με την εισήγησή του, «Υγεία και Ενσωμάτωση, μια ισλαμική προσέγγιση», παρουσίασε τις θεμελιώδεις αρχές του Ισλάμ, όσον αφορά τη διατροφή και έκανε λόγο για τη βαθιά σχέση θρησκείας και υγείας.Τέλος, ο καθηγητής Ιατρικής του πανεπιστημίου της Τεχεράνης, Δρ. Νίκναμ εξέθεσε αναλυτικά τις θέσεις του για την αμοιβαία σχέση θρησκείας και επιστήμης, στην εισήγησή του, «Θρησκεία και Επιστήμη συμπορεύονται χέρι με χέρι στην αντιμετώπιση του COVID-19»


Πηγή.