«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΝΑΟΣ»
(Η πύλη του Ουρανού – Γεν. 28,17)
Του Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ
ΜΕΡΟΣ Γ΄
Για τον Ιερό Ναό, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης
γράφει:
«Ο ιερός ναός, ως και άλλοτε εγράψαμεν, είναι χώρος, ο οποίος διαφέρει
από οιονδήποτε άλλον χώρον της γης. Είναι χώρος ιερός. Είναι χώρος αφιερωμένος
εις την λατρείαν του Θεού. Είναι οίκος Θεού, περί του οποίου θα ηδύνατο να
λεχθεί το του Ιακώβ: «Ως φοβερός ο τόπος ούτος· ουκ εστι τούτο αλλ’ η οίκος
Θεού και αύτη η πύλη του Ουρανού» (Γεν. 28,17)»
(«ΠΡΟΣ ΤΟ ΧΡΙΣΤΕΠΩΝΥΜΟΝ ΠΛΗΡΩΜΑ», Σελ. 85).
Εντός του Ιερού Ναού υπάρχει η επενέργεια του
Τριαδικού Θεού, οι Άκτιστες ενέργειές του, που βρίσκονται εκτός του πεδίου
δυνατοτήτων της Επιστήμης.
Η κατοπτεύουσα θεολογική σκέψη υπογραμμίζει στην
Αγία Γραφή την εκκλησιολογική πραγματικότητα του Ι. Ναού και την διαλεκτική –
θεολογία που τον χαρακτηρίζει. Πιο συγκεκριμένα: Εις την Σκηνή του Μαρτυρίου
και εις τον Ναό του Σολομώντος έχουμε την παράθεση – παράδοση της Ιερότητας του
Ναού, που επιβεβαιώνεται με παρουσία Νεφέλης, ως παρουσία του Αγίου Τριαδικού
Θεού. Να θυμίσουμε, ότι ονομάσθηκε «Σκηνή Μαρτυρίου», διότι φανέρωνε (Μαρτυρία)
την παρουσία του Θεού ανάμεσα στο λαό Του (Βλέπε «ΕΞΟΔΟΣ» (33,9) και «Παραλ.
Β΄, Ζ,1»).
Άπειρη η απόσταση μεταξύ Ναού Σολομώντα και ενός Ορθοδόξου
Ναού, εντός του οποίου έχουμε:
- Διαρκή παρουσία – ενέργεια του Θεού
- Το σώμα του Χριστού
- Την παρουσία της Κυρίας Θεοτόκου
- Την παρουσία Αγγέλων – Αρχαγγέλων
- Την ενέργεια των Αγίων
Εις την θαυμάσια ευχή των εγκαινίων ενός Ορθοδόξου
Ναού, που γονυπετής απευθύνει ο αρχιερεύς προς τον Θεό, διαβάζουμε: «Ναι,
Δέσποτα Κύριε, ο Θεός ο Σωτήρ ημών, η ελπίς πάντων των περάτων της γης,
επάκουσον ημών των αμαρτωλών δεομένων σου, και κατάπεμψον το πανάγιόν σου
Πνεύμα, το προσκυνητόν και παντοδύναμον, και αγίασον τον οίκο τούτον· πλήρωσον
αυτόν φωτός αϊδίου· αιρέτισον αυτόν εις κατοικίανσην· ποίησον αυτόν σκήνωμα
δόξης σου· κατακόσμησον αυτόν τοις θείοις σου και υπερκοσμίοιςχαρίσμασι·
κατάστησον αυτόν λιμένα χειμαζομένοις, ιατρείον παθών, καταφυγήν ασθενών,
διαμόνωνφυγαδευτήριον, εν τω είναι τους οφθαλμούς σου ανεωγμένους επ’
αυτόν, ημέρας και νυκτός, και τα ώτα σου προσέχοντα εις την δέησιν των εν φόβω
σου και ευλαβεία εν αυτώεισιόντων και επικαλουμένων το πάντιμον και προσκυνητόν
όνομά σου· όσα αν αιτήσωνταί σε, και συ ακούσες εν τω ουρανώ άνω, και ποιήσεις
έλεος, και ίλεως έσηαυτοίς».
Πλήρης ο συντονισμός της πνευματικής νομοτέλειας
της ευχής προς την εσωτερική ζωτική αρμονία των Αγίων Πατέρων. Τονίζει,
σχετικά, ο Ι. Χρυσόστομος: «Καθάπερ λιμένας εν πελάγει, ούτω τας εκκλησίας εν
ταις πόλεσινέπηξεν ο Θεός, ίνα από της ζάλης των βιωτικών θορύβων ενταύθα
καταφεύγοντες, γαλήνης μεγίστης απολαύωμεν. Ουδέ γαρ κυμάτων εστιν ενταύθα
δείσαιτρικυμίαν, ου ληστών επιδρομάς, ου κακούργων έφοδον, ου πνευμάτων βίας, ου
θηρίων επιβουλάς· λιμήν γαρ εστίν απάντων τούτων απηλλαγμένος, λιμήν εστί ψυχών
πνευματικός» (P.G. 49,363).
Δυστυχώς, αυτή την πληρότητα – περιεκτικότητα των
ευχών και της πατερικής διδασκαλίας περί Ι. Ναού, αρνείται σήμερα στην πράξη η
Διοίκηση της Εκκλησίας και πλήθος πιστών (;), φορώντας «ΜΑΣΚΑ» ως μέσο
κοινοποίησης της άρνησής τους.
Μόνο με την Αμαρτία «χάνεται» και «εξατμίζεται» η
χάρις και η προστασία του Ι. Ναού, όταν δηλ. υπάρχει ανάδυση παραβατικών –
αποστατικών ενεργειών εκ μέρους του πληρώματος. Να θυμηθούμε:
-Τον ακαριαίο θάνατο των δύο υιών του
Ααρών, Βαδάβ και Αβιούδ, οι οποίοι «προσήνεγκαν έναντι Κυρίου πυρ αλλότριον, ο
ου προσέταξε Κύριος αυτοίς» (Λευιτ., 10,1).
- Τον θάνατο (ακαριαίο) του λαϊκού Οζία (Β΄
Βασιλ. 6,1-8), διότι άγγιξε (παρανόμως) την Κιβωτό.
- Την περίπτωση του βασιλιά Οζία, που
έβγαλε λέπρα εντός του Ναού, διότι εσφετερίσθη έργο ιερέως (Παραλ. Β΄,ηστ΄,4).
- Το σχίσιμο του καταπετάσματος του Ναού
(Λουκ. 23,45-46).
- Την φυγή του Αγγέλου της Εκκλησίας, όταν
συνελήφθη ο Ι. Χρυσόστομος (Παλλάδιος).
Αξίζει κάποια φορά, ν’ αναλύσουμε την θαρραλέα
στάση του Αρχιερέως Αζαρία και των ογδόντα ιερέων, που ήλεγξαν
το παράπτωμα του Οζία, προς έλεγχο των σημερινών Αρχιερέων και κληρικών, που
ετοποθέτησαν επί της Αγίας Τραπέζης τον οικουμενισμό.
Σ’ αυτή την οικουμενιστική προσαρμοστικότητα και
μεταβλητότητα του εκκλησιαστικού πληρώματος αντενεργεί, σήμερα, η απειλή του
κορονοϊού, η οποία δεν αντιμετωπίζεται με τη «ΜΑΣΚΑ», παρά μόνο με την
ειλικρινή ΜΕΤΑΝΟΙΑ.
ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
