Ο βίος του Οσίου Πατρός ημών Ισαακίου, Ηγουμένου της Μονής Δαλμάτων, του Ομολογητού


(Τη 30η του αυτού μηνός)

Τύπος πέφηνας, τῆς ἐγκρατείας καί ἑδραίωμα τῆς Ἐκκλησίας, Ἰσαάκιε Πατέρων ἀγλάϊσμα· ἐν ἀρεταῖς γάρ φαιδρύνας τόν βίον σου, Ὀρθοδοξίας τον λόγον ἐτράνωσας. Πάτερ Ὅσιε, Χριστόν τον Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος (Ἀπολυτίκιον)  

Άρθρο της Ελένης Παπασταματάκη

Ο Όσιος Ισαάκιος καταγόταν από τη Συρία και έζησε στα χρόνια που βασίλευε ο Ουάλης ο Αρειανός, κατά τα έτη 364-378.

Μαύρα χρόνια ήταν αυτά για την Κωνσταντινούπολη και για τον λαό του Θεού, καθώς είχε επικρατήσει η αίρεση του Αρειανισμού και οι εκκλησίες είχαν περάσει στα χέρια των εχθρών του Χριστού μας, δηλαδή στους Αρειανιστές επισκόπους και ιερείς. Ορθόδοξος ναός δεν υπήρχε και οι χριστιανοί που έμεναν στέρεοι στην Παραδεδομένη Αλήθεια, θρηνούσαν και οδύρονταν.

Είναι χαρακτηριστικό του Φιλάνθρωπου Θεού μας να καταδιώκει τα πλάσματά Του με το έλεός Του και να αναζητά τρόπους, ώστε να μετανοήσουν οι αμαρτωλές ψυχές. Γι’ αυτό παιδαγωγεί με κάθε τρόπο, με ασθένειες, με διωγμούς, με πολέμους. Έτσι και σε αυτή την περίπτωση, η αυτοκρατορία του Ουάλη δέχτηκε σφοδρή επίθεση από τους Γότθους.

Επιτρέπει ο Θεός τους πειρασμούς, αλλά ταυτόχρονα στέλνει και τη λύση, την απαλλαγή από τον όλεθρο, από την πτώση. Έστειλε λοιπόν στην Κωνσταντινούπολη τον πιστό Του δούλο, τον Όσιο Ισαάκιο, προκειμένου να μιλήσει στον βασιλιά Ουάλη και να του φανερώσει πως υπάρχει μόνο ένας τρόπος να αντιμετωπίσει νικηφόρα τους εχθρούς της αυτοκρατορίας. «Βασιλεῦ, πρόσταξον νά ἀνοιχθῶσιν αἱ Ἐκκλησίαι τῶν Χριστιανῶν, καί ἐάν πράξῃς τοῦτο θέλεις ἀναδειχθῆ νικητής κατά τῶν ἐχθρῶν».

Όμως, ο πωρωμένος Ουάλης περιφρόνησε τον λόγο του Οσίου. Ο Όσιος δεν παραιτήθηκε της προσπάθειας, και δεύτερη φορά επανέρχεται και λέει «Βασιλεῦ, ἄνοιξον τάς Ἐκκλησίας καί θέλεις ἐπανέλθει νικητής ἐν είρήνη», αλλά ο άφρονας βασιλιάς καμία προσοχή δεν του έδωσε. Όταν για τρίτη φορά ο Όσιος τον έλεγξε και τον προέτρεψε να ανοίξει τους ναούς των Ορθοδόξων, ο μιαρότατος βασιλιάς είπε στους στρατιώτες του να πετάξουν τον Όσιο σε ένα βαθύ φαράγγι.

Όμως ο Θεός έσωσε το αγαπημένο Του παιδί και τότε ο Όσιος Ισαάκιος για τέταρτη φορά εμφανίστηκε μπροστά στον βασιλιά με την ίδια προτροπή. Μάλιστα, του αποκαλύπτει ότι αν δεν ανοίξει τους ναούς, τότε θα χάσει τον πόλεμο και θα καεί από μεγάλη φωτιά, την οποία θα ανάψει στον αχυρώνα όπου θα κρύβεται.

Ο Ουάλης, παρά τα θαύματα που είδε μπροστά του, δεν άλλαξε γνώμη και μάλιστα έδωσε διαταγή να κρατήσουν αιχμάλωτο τον Όσιο μέχρι να επιστρέψει. Όπως είχε αποκαλυφθεί στον Άγιο, οι εχθροί νίκησαν τον βασιλιά Ουάλη και τον έκαψαν μέσα σε αχυρώνα. Τότε, κάποιοι από τους στρατιώτες που επέστρεψαν, θέλοντας να πειράξουν τον Όσιο του είπαν «Ετοιμάσου νά δώσεις ἀπολογία στόν βασιλιά μόλις ἐπιστρέψει». Ο δε Άγιος αποκρίθηκε «Ἑπτά ἡμέραι ἤδη παρῆλθον, ἀφ’ ὅτου ἐγώ ὠσφράνθην τήν ἀποφοράν τῶν κοκκάλων του, τά ὁποία κατεκάησαν ἐπί τοῦ πυρός».

Τότε, μετά από αυτήν την αποκάλυψη, οι στρατιώτες επειδή ήταν καλοπροαίρετοι, αναγνώρισαν στο πρόσωπο του Ισαακίου τον άνθρωπο του Θεού, και αμέσως έπεσαν στα πόδια του Οσίου παρακαλώντας τον να παραμείνει στην Κωνσταντινούπολη. Ο Όσιος μετά από προσευχή που έκανε πήρε την πληροφορία να παραμείνει στην Κωνσταντινούπολη και να στηρίξει εκεί το δοκιμαζόμενο ποίμνιο του Κυρίου.

Έχοντας μεγάλη χαρά οι χριστιανοί, συναγωνίζονταν ποιος θα βρει το πιο κατάλληλο μέρος για Μοναστήρι όπου μέσα θα κατοικούσε ο Άγιος. Και βρέθηκε τόπος καλός και κτίστηκε ωραιότατο Μοναστήρι από κάποιον ευλαβή προθυμότερο των άλλων, που ονομαζόταν Σατορνίλος. Μόλις εισήλθε ο Όσιος, δόξασε τον Θεό και κοντά του συγκεντρώθηκε πλήθος χριστιανών που έγιναν όλοι Μοναχοί. Κοντά σε αυτόν τον άξιο ποιμένα, πρόκοβαν πνευματικά και φύλαγαν ανόθευτη την πίστη και τις εντολές του Θεού. Αφού είχε παραδώσει στους υποτακτικούς του ανόθευτη την Παρακαταθήκη της Πίστης, ο Όσιος, όρισε Ηγούμενο τον Δαλμάτο και ακολούθως αναχώρησε από τα εγκόσμια.

Η μονή αυτή που σφραγίστηκε από το αγωνιστικό Ορθόδοξο πνεύμα του κτήτορός της, Οσίου Ισαακίου, η επονομαζόμενη αργότερα Μονή των Δαλμάτων, έδωσε και πάλι μεγάλους αγώνες υπέρ της πίστεως, όταν στην Κωνσταντινούπολη ξέσπασε η αίρεση του Νεστοριανισμού.

Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Ομολογητή Οσίου Ισαακίου Ηγουμένου της Μονής Δαλμάτων, την 30η του μηνός Μαΐου.