Μας χωρίζουν ἀπὸ τὸν Θεόν

Του Παναγιώτη Σημάτη 

Συνηθώς για να αντλήσουμε επιχειρήματα για την συνειδητοποίηση και αντιμετώπιση του κακού της κάθε αιρέσεως (σήμερα του Οικουμενισμού), καταφεύγουμε αρχικά στην Καινή Διαθήκη. Όμως πλήθος χωρίων συναντούμε και στην Παλαιά Διαθήκη.

Ο σοφός Σολομών π.χ., στο βιβλίο του ‒περιέχεται στην Π. Διαθήκη με την ονομασία «Σοφία Σολομώντος»‒ μας προτρέπει να «ἀγαπήσουμε τὴν δικαιοσύνην καὶ τὴν ἠθικὴν ἀκεραιότητα», να ζητούμε τον Κύριο «μὲ εὐθύτητα καὶ εἰλικρίνειαν καρδίας». Διότι, οι κακόπιστοι καὶ διαστροφικοί της ευσεβείας «συλλογισμοὶ καὶ σκέψεις, μας χωρίζουν ἀπὸ τὸν Θεόν».

Λίγο πιό κάτω, αποφαίνεται: το στόμα του ανθρώπου που «ψεύδεται κατὰ τοῦ Θεοῦ, θανατώνει τὴν ψυχήν του». Επίσης «διὰ τῶν ἁμαρτωλῶν ἔργων προσελκύουμε ἐπάνω μας τὸν ὄλεθρόν» κι όχι την ευλογία.

Και συμβουλεύει: μή φέρεσθε αμαρτωλά, γιατί τότε είναι ωσάν να ἐπιζητεῖτε ζηλοτύπως τὸν θάνατον: «μὴ ζηλοῦτε θάνατον».

* * *

Αν λοιπον, οι προσωπικοί «σοφιστικοὶ καὶ κακόπιστοι συλλογισμοὶ καὶ σκέψεις και οι προσωπικές αμαρτίες μας «χωρίζουν ἀπὸ τὸν Θεό» εύκολα μπορούμε να συμπεράνουμε, πόσο βαρύτερη είναι η περίπτωση των διαστροφικών της Πίστεως συλλογισμών, δηλαδή της αιρέσεως, δια της οποίας, όχι εκ συναρπαγής και εξ αδυναμίας, αλλά συνειδητά, ψυχρά και επίμονα αλλοιώνει ο αιρετικός τις Εντολές και την αγιοπατερική διδασκαλία.

Στην δεύτερη περίπτωση ο αιρετικός (εφ' όσον του υπεδείχθη η κακοδοξία, αλλ' επιμένει σ' αυτήν) εναντιώνεται συνειδητά στον Θεό, καθίσταται «εχθρός του Θεού», «ψεύδεται» κατὰ τοῦ Θεοῦ, αφού παρουσιάζει ως διδασκαλία του Θεου, άλλη κακόδοξη διδασκαλία, που ο Θεός δεν μας παρέδωσε. Κατ΄ εξοχήν, λοιπόν, η αίρεση είναι «καθέδρᾳ λοιμῶν», όπως μας λέγει ο πρώτος ψαλμός.

Γι αυτό πρέπει να είναι ο Χριστιανός πολύ προσεκτικός, ώστε και να μην δέχεται την διεστραμμένη διδασκαλία των αιρετικών, αλλά και να μην έχει εκκλησιαστική επικοινωνία με εχθρούς του Θεού. Κι αυτό γιατί, τότε, προσθέτει στις προσωπικές αμαρτίες και εκείνες που αναφέρονται στην αθέτηση της Πίστεως· αντί δηλαδή για Ομολογία προσφέρει έμμεση εκδούλευση στους Οικουμενιστές.

Εξάλλου η Γραφή γράφει: «Ἐμίσησα ἐκκλησίαν πονηρευομένων καί μετά ἀσεβῶν οὐ μή καθίσω» (Ψαλμός ΚΕ´, 5). Δηλαδή αποστρέφομαι τους ταγούς της Εκκλησίας, που σήμερα αποδέχονται την αίρεση των Οικουμενιστών, που υπακούουν και προάγουν τα έργα της Νέας Τάξης, που διώκουν ανθρώπους λόγω εμβολίου από τους ναούς και τους στερούν των θείων μυστηρίων.

Τότε είναι σύμφωνος ο Χριστιανός με τον μακαρισμό του Θεού που λέγει: «Μακάριος ἀνήρ, ὃς οὐκ ἐπορεύθη ἐν βουλῇ ἀσεβῶν καὶ ἐν ὁδῷ ἁμαρτωλῶν οὐκ ἔστη καὶ ἐπὶ καθέδρᾳ λοιμῶν οὐκ ἐκάθισεν» (Ψαλ. 1,1).

Το κείμενο και η μετάφραση των στίχων που σχολιάσαμε από την «Σοφία Σολομώντος»:

 

Σοφία Σολομώντος Κεφάλαιο 1

(Όλο το κείμενο)

 

ΑΓΑΠΗΣΑΤΕ δικαιοσύνην, οἱ κρίνοντες τὴν γῆν, φρονήσατε περὶ τοῦ Κυρίου ἐν ἀγαθότητι, καὶ ἐν ἁπλότητι καρδίας ζητήσατε αὐτόν·

2 ὅτι εὑρίσκεται τοῖς μὴ πειράζουσιν αὐτόν, ἐμφανίζεται δὲ τοῖς μὴ ἀπιστοῦσιν αὐτῷ.

3 σκολιοὶ γὰρ λογισμοὶ χωρίζουσιν ἀπὸ Θεοῦ, δοκιμαζομένη τε ἡ δύναμις ἐλέγχει τοὺς ἄφρονας.

4 ὅτι εἰς κακότεχνον ψυχὴν οὐκ εἰσελεύσεται σοφία, οὐδὲ κατοικήσει ἐν σώματι κατάχρεῳ ἁμαρτίας·

5 ἅγιον γὰρ πνεῦμα παιδείας φεύξεται δόλον καὶ ἀπαναστήσεται ἀπὸ λογισμῶν ἀσυνέτων καὶ ἐλεγχθήσεται ἐπελθούσης ἀδικίας.

6 φιλάνθρωπον γὰρ πνεῦμα σοφία καὶ οὐκ ἀθῳώσει βλάσφημον ἀπὸ χειλέων αὐτοῦ· ὅτι τῶν νεφρῶν αὐτοῦ μάρτυς ὁ Θεὸς καὶ τῆς καρδίας αὐτοῦ ἐπίσκοπος ἀληθὴς καὶ τῆς γλώσσης ἀκουστής·

7 ὅτι πνεῦμα Κυρίου πεπλήρωκε τὴν οἰκουμένην, καὶ τὸ συνέχον τὰ πάντα γνῶσιν ἔχει φωνῆς.

8 διὰ τοῦτο φθεγγόμενος ἄδικα οὐδεὶς μὴ λάθῃ, οὐδὲ μὴ παροδεύσῃ αὐτὸν ἐλέγχουσα ἡ δίκη.

9 ἐν γὰρ διαβουλίοις ἀσεβοῦς ἐξέτασις ἔσται, λόγων δὲ αὐτοῦ ἀκοὴ πρὸς Κύριον ἥξει εἰς ἔλεγχον ἀνομημάτων αὐτοῦ·

10 ὅτι οὖς ζηλώσεως ἀκροᾶται τὰ πάντα, καὶ θροῦς γογγυσμῶν οὐκ ἀποκρύπτεται.

11 φυλάξασθε τοίνυν γογγυσμὸν ἀνωφελῆ καὶ ἀπὸ καταλαλιᾶς φείσασθε γλώσσης· ὅτι φθέγμα λαθραῖον κενὸν οὐ πορεύσεται, στόμα δὲ καταψευδόμενον ἀναιρεῖ ψυχήν.

12 μὴ ζηλοῦτε θάνατον ἐν πλάνῃ ζωῆς ὑμῶν, μηδὲ ἐπισπᾶσθε ὄλεθρον ἔργοις χειρῶν ὑμῶν·

13 ὅτι ὁ Θεὸς θάνατον οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ τέρπεται ἐπ᾿ ἀπωλείᾳ ζώντων.

14 ἔκτισε γὰρ εἰς τὸ εἶναι τὰ πάντα, καὶ σωτήριοι αἱ γενέσεις τοῦ κόσμου, καὶ οὐκ ἔστιν ἐν αὐταῖς φάρμακον ὀλέθρου οὔτε ᾅδου βασίλειον ἐπὶ γῆς.

15 δικαιοσύνη γὰρ ἀθάνατός ἐστιν.

16 Ἀσεβεῖς δὲ ταῖς χερσὶ καὶ τοῖς λόγοις προσεκαλέσαντο αὐτόν, φίλον ἡγησάμενοι αὐτὸν ἐτάκησαν καὶ συνθήκην ἔθεντο πρὸς αὐτόν, ὅτι ἄξιοί εἰσι τῆς ἐκείνου μερίδος εἶναι.

Σοφία Σολομώντος Κεφάλαιο 1

Σεῖς ποὺ κυβερνᾶτε καὶ δικάζετε τοὺς λαοὺς τῆς γῆς, ἀγαπήσατε τὴν δικαιοσύνην καὶ τὴν ἠθικὴν ἀκεραιότητα διὰ τῆς τελείας ὑπακοῆς σας εἰς τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ· τὰ περὶ τοῦ Κυρίου δὲ φρονήματά σας συνοδεύσατέ τα μὲ ἀγαθὰς προθέσεις καὶ διαθέσεις πρὸς αὐτὸν καὶ ζητήσατέ τον μὲ εὐθύτητα καὶ εἰλικρίνειαν καρδίας.

2 Διότι ὁ Θεὸς εὑρίσκεται ἀπὸ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι δὲν τὸν πειράζουν ἀναζητοῦντες αὐτὸν μὲ ἀμφιβολίας ἀσεβεῖς καὶ συλλογισμοὺς αὐτοπεποιθήσεως θρασείας, ἀλλὰ τοὐναντίον ἐμφανίζεται εἰς ἐκείνους, ποὺ δὲν ἀντιτάσσουν ἐκ πείσμονος προκαταλήψεως ἀπιστίαν εἰς αὐτόν

3 Διότι σοφιστικοὶ καὶ κακόπιστοι ἐκ δυστροπίας καὶ διαστροφῆς συλλογισμοὶ καὶ σκέψεις χωρίζουν ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ ἡ θεία δύναμις, ὅταν ὑποβάλλεται εἰς δοκιμασίαν καὶ πειρασμόν, ἐλέγχει καὶ τιμωρεῖ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ὑπὸ τῆς ἐγωϊστικῆς των τυφλώσεως καὶ ἀπιστίας ἐγένοντο ἄφρονες.

4 Διότι εἰς ψυχήν, ποὺ ἐσκεμμένως μηχανεύεται τὸ κακόν, δὲν θὰ εἰσέλθῃ ἡ σοφία, πολὺ δὲ περισσότερον δὲν θὰ κατοικήσῃ μονίμως εἰς σῶμα καταχρεωμένον καὶ ὑποδουλωμένον εἰς τὴν ἁμαρτίαν.

5 Διότι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ποὺ διδάσκει καὶ παιδαγωγεῖ τὸν ἄνθρωπον, θὰ φύγῃ ἀπὸ τὴν ἀνειλικρίνειαν καὶ τὴν δολιότητα καὶ θὰ ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ συλλογισμοὺς καὶ σκέψεις ἀσυνέτους, καὶ ὅταν ἐπέλθῃ ἀδικία καὶ καταπίεσις τῆς ἀληθείας ὑπὸ ἀνειλικρινοῦς καρδίας, θὰ ἐπιτιμηθῇ καὶ θὰ ἐκδιωχθῇ.

6 Διότι ἡ σοφία εἶναι πνεῦμα φιλάνθρωπον καὶ δὲν θὰ ἀνεχθῇ ὡς ἀθῶον, ἀλλὰ θὰ τιμωρήσῃ τὸν βλάσφημον ἐξ αἰτίας τῶν ἀσεβῶν καὶ βλασφήμων σοφιστειῶν τῆς ἀπιστίας, ποὺ ἐξέρχονται ἀπὸ τὰ χείλη του· διότι μάρτυς τῶν ἐσωτερικῶν ἐπιθυμιῶν καὶ διαλογισμῶν του εἶναι ὁ Θεὸς καὶ ἀκριβὴς παρατηρητὴς τοῦ βάθους τῆς καρδίας του καὶ ἀκούει ὅλα, ὅσα λέγει ἡ γλῶσσα του.

7 Διότι τὸ Πνεῦμα τοῦ Κυρίου ἔχει γεμίσει ὅλην τὴν οἰκουμένην καί, ἐπειδὴ αὐτὸ συγκρατεῖ τὰ πάντα, γνωρίζει κάθε τι ποὺ λέγεται

8 Διὰ τὴν παγγνωσίαν λοιπὸν ταύτην τοῦ Κυρίου κανεὶς δὲν θὰ ξεφύγῃ καὶ δὲν θὰ κρυφθῇ ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ ἐκστομίζουν λόγους ἀπιστίας, ξένους πρὸς τὴν ἀλήθειαν καὶ γεμάτους ἀπὸ ψεῦδος, οὔτε ἡ θεία δίκη θὰ προσπεράσῃ αὐτόν, χωρὶς νὰ τὸν ἐλέγξῃ καὶ τὸν τιμωρήσῃ.

9 Ναί· δὲν θὰ τὸν προσπεράση ἡ θεία δίκη, διότι διὰ τὰ ὅσα ἐσυλλογίσθη καὶ μυστικῶς ἀπεφάσισεν ὁ ἀσεβής, θὰ γίνῃ ἀκριβῆς ἐξέτασις, τῶν λόγων του δὲ ἡ ἀκρόασις θὰ φθάσῃ πρὸς τὸν Κύριον διὰ νὰ ἐλεγχθοῦν καὶ τιμωρηθοῦν τὰ ἀνομήματά του

10 Διότι τὸ αὐτὶ τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ζηλωτὴς ἐκ πολλῆς ἀγάπης πρὸς ἡμᾶς καὶ ἀξιοῖ νὰ τὸν ἀγαπῶμεν καὶ ἠμεῖς περισσότερον ἀπὸ κάθε ἄλλον, τὰ ἀκούει ἐπακριβῶς ὅλα καὶ ὁ παραμικρὸς ψίθυρος τῶν κατ' αὐτοῦ γογγυσμῶν δὲν κρύπτεται ἀπὸ αὐτό

11 Φυλαχθῆτε λοιπὸν ἀπὸ τὸν γογγυσμὸν κατὰ τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος δὲν φέρει καμμίαν ὠφέλειαν, καὶ συγκρατήσατε δυνατὰ τὴν γλῶσσαν σας ἀπὸ τὴν κακολογίαν, διότι ὁ πλέον μυστικὸς καὶ ἀπόκρυφος λόγος δὲν θὰ πέσῃ εἰς τὸ κενόν, χωρὶς καμμίαν συνέπειαν, στόμα δέ, τὸ ὁποῖον ψεύδεται κατὰ τοῦ Θεοῦ, θανατώνει τὴν ψυχήν.

12 Μὴ ἐπιζητεῖτε ζηλοτύπως τὸν θάνατον μὲ τὴν εἰς τὴν ἁμαρτίαν ἀποπλάνησιν τῆς ζωῆς σας, μηδὲ σύρετε ἐπάνω σας τὸν ὄλεθρόν σας διὰ τῶν ἁμαρτωλῶν ἔργων, τὰ ὁποῖα μὲ τὰ ἴδια σας τὰ χέρια διαπράττετε.

13 Διότι ὁ Θεὸς δὲν ἔκαμε τὸν θάνατον, οὔτε εὐχαριστεῖται νὰ βλέπῃ τοὺς ζωντανοὺς νὰ χάνωνται.

14 Καὶ δὲν τὸν τέρπει ἡ ἀπώλεια τῶν ζώντων, διότι ἔκτισε τὰ πάντα διὰ νὰ ὑπάρχουν, καὶ ὅσα ἔγιναν ἐν τῷ κόσμῳ, ἔγιναν διὰ νὰ σώζωνται καὶ νὰ μὴ χάνωνται, καὶ δὲν ὑπάρχει μέσα των δηλητήριον καταστροφῆς, οὔτε κατὰ τὸ ἀρχικὸν σχέδιον τῆς δημιουργίας ὑπῆρχε βασίλειον τοῦ ᾅδου ἐπὶ τῆς γῆς.

15 Καὶ δὲν ὑπῆρχεν ὄλεθρος καὶ ᾅδης ἐπὶ τῆς γῆς, διότι ἡ δικαιοσύνη καὶ ἡ ἠθικὴ ἀκεραιότης, ἡ ὁποία εἶναι γέννημα τῆς Σοφίας, εἶναι ἀθάνατος.

16 Οἱ ἀσεβεῖς ὅμως μὲ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν των καὶ μὲ τοὺς λόγους των προσεκάλεσαν τὸν θάνατον καὶ νομίσαντες αὐτὸν φίλον ἔλειωσαν καὶ ἐξηφανίσθησαν καὶ ἐσυνθηκολόγησαν μαζί του, διότι εἶναι ἄξιοι νὰ ἀνήκουν εἰς τὴν μερίδα του καὶ εἰς τὴν κληρονομίαν του

Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα