Γιατί, πάτερ, τέτοια παρερμηνεία των κειμένων;

Η ακρίβεια στα υγειονομικά και η απροσεξία(;) στα θεολογικά του π. Αντωνίου Στυλιανάκη

των Ελένης Παπασταματάκη, Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη

“… λέγει αὐτῷ·ἐκ τοῦ στόματός σου κρινῶ σε, πονηρὲ δοῦλε” Λουκ. 19,22

Μας απεστάλη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μία ομιλία του παραδοσιακού και ορθοφρονούντως (γενικώς) πατρός Αντωνίου Στυλιανάκη, γνωστού και για την άδικη απομάκρυνσή του από τον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου στη Θεσσαλονίκη.  

Χαρακτηριστικά μας επισημάνθηκαν δύο αποσπάσματα από την ομιλία του, που είχε συνολική διάρκεια 1:34:05 λεπτά. 

Βιογραφικά στοιχεία του π. Αντωνίου Στυλιανάκη μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Θα αφήσουμε όμως για κάποιο άλλο άρθρο την αναφορά στο εντυπωσιακό βιογραφικό του και θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με ένα θέμα πίστεως, στο οποίο για άλλη μία φορά ο π.Αντώνιος διατύπωσε, προς μεγάλη μας απογοήτευση, θέσεις τουλάχιστον προβληματικές. 

Στο κανάλι του στο Youtube, υπάρχει πολύ πλούσιο θεολογικό περιεχόμενο, που αναπτύσσεται με κέντρο τα Συναξάρια των Αγίων της Εκκλησίας μας και εκτείνεται σε θέματα κοινωνικά, ιστορικά, εθνικά κ.ά. Ενώ το κανάλι φαίνεται πως έδειξε αξιοζήλευτα αντανακλαστικά σχετικά με την υγειονομική κρίση, πράγμα αναμενόμενο θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, ακριβώς επειδή ο π. Αντώνιος είναι ιατρός, δεν μπορέσαμε να εντοπίσουμε κάποια αναφορά στην ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου Κρήτης και εδώ θα θέλαμε τη βοήθεια των αναγνωστών της Κατάνυξης, να μας αποστείλουν βίντεο με σχετικές αναφορές του π. Αντωνίου για τα κείμενα του Κολυμπαρίου, την απόφαση της Ιεράς Συνόδου για το Κολυμπάρι αλλά και τις θέσεις του για τραγικό ανακοινωθέν του Αγίου Όρους.    

Στην δεδομένη χρονική δεν μπορούμε να αδικήσουμε όσους επιφυλακτικούς θεωρούν πως με τη στάση του ο π. Αντώνιος λειτουργεί ως κυματοθραύστης κατά των Οικουμενιστών. Με το ένδυμα του παραδοσιακού συνάζει το ποίμνιο και ενώ δίνει αγώνα και αντιδρά για τα υγειονομικά μέτρα, και μάλιστα σε βαθμό να διωχθεί για αυτή τη στάση του, σιωπά για το μείζον θέμα πίστεως που είναι ο Οικουμενισμός και οι οικουμενιστές Πατριάρχες και επίσκοποι. Και όπως παρατηρούμε στις ομιλίες του και στη συγκεκριμένη που σχολιάζουμε, ενώ κάνει αναφορά σε λόγια Αγίων που μιλούν για αίρεση και πως πρέπει οι ποιμένες αλλά και ο λαός να αντιδρά σε αυτά, δεν κάνει σύνδεση με τη σημερινή πραγματικότητα. Εσκεμμένα αποφεύγει να εντοπίσει την παναίρεση του Οικουμενισμού στις πράξεις των σημερινών Πατριαρχών και Επισκόπων. Εν τέλει, η ασχολία του με αντιαιρετικούς λόγους αγίων μας φαίνεται πιο πολύ σαν στάχτη στα μάτια του ποιμνίου. Ακολουθούν απομαγνητοφωνημένα αποσπάσματα της τελευταίας ομιλίας του συνοδευόμενα από το δικό μας σχολιασμό. 

Απομαγνητοφώνηση (1)

(42:16) “Στο σημείο αυτό θέλω να δούμε την δημοσκόπηση. Αυτή η δημοσκόπηση είναι δημογραφική. Επειδή μου γράφετε κάποιες φορές, εγώ είμαι καθολικός ή είμαι Αποτειχισμένος ή είμαι το ένα ή είμαι το άλλο», θέλω να δούμε αυτοί που παρακολουθούν τουλάχιστον ζωντανά, και βλέπω δόξα τω Θεώ είμαστε αρκετοί, και σήμερα χίλια εκατόν εβδομήντα άτομα. 

Η δημοσκόπηση

Είμαι χριστιανός:

1.       ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ

2.       ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΣ

3.       ΜΕ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

4.       ΚΑΘΟΛΙΚΟΣ/ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΗΣ

Ορθόδοξος φυσικά όταν λέει, εννοεί το νέο ημερολόγιο. Και με το παλιό ημερολόγιο είναι Ορθόδοξοι, αλλά αυτοί λέγονται γνήσιοι Ορθόδοξοι. Γι’ αυτό μην πει κανένας γιατί το βάζετε ξεχωριστά. Αυτοί λέγονται ΓΟΧ. Έτσι ονομάζουν τον εαυτό τους Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Τώρα εκεί είναι πολλές παρατάξεις βέβαια , ξέρω εν πάση περιπτώσει ότι μας παρακολουθείτε”.

Σχολιασμός (1)

Εκ βάθρων χωλαίνει αυτή η δημοσκόπηση, καθώς ο π. Αντώνιος ούτε λίγο ούτε πολύ, συκοφαντεί την Αποτείχιση και τη λογίζει ως επιλογή άλλη από την Ορθοδοξία, αλλά και ούτε λίγο ούτε πολύ την εντάσσει στην κατηγορία των παλαιοημερολογιτών, αφού ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ τη λέξη "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ" από τις άλλες "ΠΤΩΧΕΣ" κατηγορίες. Μάλιστα, ενώ κάνει διευκρίνηση ότι και οι του παλαιού ημερολογίου είναι Ορθόδοξοι, δεν πράττει το ίδιο και για την περίπτωση της Αποτείχισης, να διευκρινίσει δηλαδή ότι πρόκειται για Ορθόδοξους χριστιανούς. Αλλά το αφήνει να αιωρείται…

Για ποιό λόγο; Μήπως για να μη γνωρίζει ο λαός; 

Απομαγνητοφώνηση (2)

Εν συνεχεία κάνει βιβλιοπαρουσίαση: “Θα διαβάσουμε ένα απόσπασμα από τις αφυπνιστικές διδαχές του Οσίου Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου, ο οποίος μάλιστα ήταν και ο πνευματικός του γέροντος Αυγουστίνου Καντιώτου. Οπότε βλέπετε έχουμε και μια πνευματική συγγένεια με τον πατέρα Φιλόθεο. Να δούμε ένα απόσπασμα στο κεφαλαιάκι περί επισκόπων και ιερέων. 

Και αναφέρεται ο γέροντας (Φιλόθεος Ζερβάκος) στον 58^ο Κανόνα των Αποστόλων. «Ἐπίσκοπος ἢ πρεσβύτερος ἀμελῶν τοῦ κλήρου ἤ τοῦ λαοῦ, καί μή παιδεύων αὐτούς τήν εὐσέβειαν, ἀφοριζέσθω· ἐπιμένων δέ τῇ ἀμελείᾳ καὶ ῥᾳθυμίᾳ, καθαιρείσθω». Αποστολικός κανόνας σημαίνει ότι δεν μπορεί να διορθωθεί, δεν μπορεί να αλλαχτεί, όπως φυσικά και οι κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων, όταν πρόκειται για τόσο σοβαρά θέματα, διότι ουσιαστικά εξειδικεύουν αυτά τα οποία είπε ο Χριστός. Βέβαια πολλοί τονίζουν αυτά που είπε ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος για τους Επισκόπους: «Μηδείς χωρίς ἐπισκόπου τι πρασσέτω των ανηκόντων εις την Εκκλησία. Του Επισκόπου προσέχετε ίνα και ημίν ο Θεός. Τέκνα φωτός αληθείας. Φεύγετε τον μερισμό και τας κακοδιδασκαλίας. Όπου δε ο ποιμήν εκεί ως πρόβατα ακολουθείτε». 

Και σχολιάζοντας ο π. Φιλόθεος Ζερβάκος στα ανωτέρω σημειώνει: «Αυτά ισχύουν για τους γνήσιους και καλούς ποιμένες. Διά δε τους αιρετικούς τους ψευδοεπισκόπους, αυτούς δηλαδή που αναφέρεται ο προηγουμένος 58^ος κανόνας, που δεν είναι σωστοί στην αποστολή τους και τους προβατόσχημους λύκους, όπως αναφέρεται και ο Απ. Παύλος, ούτε τιμή ούτε αγάπη αρμόζει, αλλά να φεύγουν και να χωρίζονται από αυτούς σαν από ψευδοεπισκόπους και λύκους»”. 

Σε αυτό το σημείο ο π. Αντώνιος καταλήγει σε ένα συμπέρασμα: “Γι’ αυτό βλέπετε, δυστυχώς, στην εποχή μας υπάρχουν άνθρωποι που αποτειχίζονται από την Εκκλησία. Δεν είναι υποχρεωτικό αυτό. Ο καθένας είναι ελεύθερος να πράξει να μείνει μέχρι ενός σημείου – φυσικά θα δείξουν οι καταστάσεις – ή να χωριστεί”.

Σχολιασμός (2)

Άθελα του ή επί τούτου οδηγείται σε ανάποδα συμπεράσματα ο π. Αντώνιος;  

Παρουσιάζει τον φωτισμένο λόγο του γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου, ο οποίος βάσει του Αποστολικού Κανόνα και του Παύλειου λόγου εξηγεί επακριβώς πως οι πιστοί θα πρέπει να χωρίζονται από τους αιρετικούς ψευδοεπισκόπους και τους προβατόσχημους λύκους. Αλλά ο π. Αντώνιος αποφαίνεται μετά ταύτα λέγοντας “δυστυχώς βλεπετε υπάρχουν άνθρωποι που αποτειχίζονται από την Εκκλησία”. Όχι από την αίρεση εντός της Εκκλησίας; Πρόκειται για επικίνδυνη άγνοια ή για κάποια άλλη σκοπιμότητα χειρότερη; 

Εντοπίζει το πρόβλημα σε όσους αποτειχίζονται και όχι στην αιτία που οδήγησε κάποιους χριστιανούς να αποτειχιστούν, και η οποία αιτία είναι η αποδοχή της αίρεσης του Οικουμενισμού από Επισκόπους. 

Μήπως ο π. Αντώνιος το “δυστυχώς” πρέπει να το πει σχετικά με τους Επισκόπους και την σημερινή εκκλησιαστική αιρετίζουσα πραγματικότητα; 

Μάλιστα να πει “ευτυχώς που στην εποχή μας υπάρχουν άνθρωποι που αποτειχίζονται, διακόπτουν την κοινωνία με όσους Πατριάρχες και Επισκόπους δεν κηρύττουν Ορθόδοξα”.

Απομαγνητοφώνηση (3)

Και συνεχίζει ο π. Αντώνιος να διαβάζει το απόσπασμα του βιβλίου του Οσίου Γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου: “Και ο Άγιος Γρηγόριος γράφει ότι η ιεροσύνη της Εκκλησίας μας δεν είναι μονο σεβασμία στους ανθρώπους, αλλά είναι και σεβασμία στους αγγέλους. 

[…]Είναι αλήθεια ότι κάποιοι ιερείς δεν ζούνε κατά το μέγα αξίωμα του υπουργήματος τους, αλλ’ όμως δι’ αυτό δεν πρέπει οι λαϊκοί να τους καταλαλούν και καταφρονούν». 

Προσέξτε όμως, έχουμε αναφερθεί και άλλη φορά, εδώ αναφέρεται στις προσωπικές αμαρτίες. Όχι σε θέματα Πίστεως. 

Σε θέματα Πίστεως, όπως λέει και ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, πρέπει να εξεγερθεί η συνείδηση κάθε χριστιανού, όχι μόνο κληρικού αλλά και λαϊκού, όταν προδίδεται η Ορθόδοξος Πίστη. Αλίμονο σε εκείνον που τρέχει στην ιεροσύνη ακάλεστος”…

Σε αυτό το λεπτό ολοκληρώνει την παρουσίαση: “Αυτά ήταν αποσπάσματα από το βιβλίο του αγίου πραγματικά γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου”.

Αναφέρεται στη συνέχεια σε λόγους του μακαριστού Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτη: “Αν είσαι χριστιανός και πονείς την Εκκλησία του Χριστού, πρέπει κοντά στον αγώνα που κάνεις για τον εαυτό σου να κάνεις και για την Εκκλησία του Χριστού μας”. 

Συμπληρώνει ο ίδιος: “Πρέπει να είμαστε αγωνιστές, όχι γιατί κινδυνεύει η Εκκλησία. Όχι. Εμείς κινδυνεύουμε να βγούμε εκτός Εκκλησίας, αν δεν αγωνιζόμαστε”.

(1:00:58) “Και συνεχίζει ο άγιος Αυγουστίνος «η ανοχή που δείχνουμε για την Εκκλησία του Χριστού είναι ενοχή – έγκλημα και αμαρτία. Την ψυχούλα μας να κοιτάξουμε και να αφήσουμε την Εκκλησία μας να περιέλθει στα καθάρματα; Και στα αποφώλια τέρατα και στους γεροντίους και τη συνομοταξία αυτών;»

Μιλούσε με πολύ σκληρή γλώσσα ο γέροντας, αλλά τα έλεγε από άμβωνος. Δηλαδή άντε να κοιτάζουμε εμείς την ψυχούλα μας και την Εκκλησία να την αφήσουμε σε κάποιους; Τί είναι; Ιδιοκτησία αυτών των κάποιων, επειδή έχουν ένα αξίωμα; Δεν την χαρίζουμε σε κανέναν.

(1:01:30) Αυτό λέω και εγώ στους αποτειχισμένους, οι οποίοι γράφετε από κάτω “Αποτειχιστείτε” και “αποτειχιστείτε”! Τι, θα χαρίσουμε την Εκκλησία μας, το σπίτι μας, σε κάποιους οι οποίοι θέλουν να την χαλάσουν; Όχι, δεν το κάνουμε αυτό το πράγμα”. 

Σχολιασμός (3)

Στον ισχυρισμό του “δεν βγαίνουμε από την Εκκλησία… δεν τους χαρίζουμε την Εκκλησία μας, το σπιτι μας”, θα πρέπει πρώτα να απαντήσει πού θεωρεί ότι υπάρχει η Εκκλησία; Εκκλησία είναι ο Επίσκοπος ή ο Χριστός; Την εποχή του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητή πού ήταν η Εκκλησία του Χριστού μας; Ήταν όπου οι Επίσκοποι και οι Πατριάρχες ή αναπαυόταν και φυλασσόταν στον μοναχό Μάξιμο (προσέξτε ούτε καν ιερέας ήταν). 

Όμως εκείνη τη φοβερή περίοδο για την Ορθοδοξία, όπου Επίσκοποι και ιερείς στην Ανατολή βρίσκονταν παραδομένοι στον μονοθελητισμό, ένας απλός καλόγερος πήγε κόντρα στο αιρετικό ρεύμα, και τα έβαλε με Πατριάρχες και αρνήθηκε να υπακούσει σε ό,τι δεν συμφωνούσε με την Παράδοση των Πατέρων της Εκκλησίας μας.

Για σκεφτείτε… αν ήταν επί Αγίου Μαξίμου… Ο π. Αντώνιος τι θα έλεγε και τότε “Τι, θα βγούμε από την Εκκλησία, για να ακολουθήσουμε έναν καλόγερο;”.  

Όμοια έκανε και στην εποχή του ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς που διέκοψε τη μνημόνευση του Πατριάρχη Καλέκα, όταν αυτός αποδέχθηκε τις αιρετικές δοξασίες του Ακινδύνου. Και αυτό δεν άρεσε φυσικά. Τον φυλάκισε και τον αναθεμάτισε ο ίδιος του ο Πατριάρχης, επειδή ο Άγιος Γρηγόριος έκανε υπακοή στους Αγίους Πατέρες και επειδή τόλμησε να παύσει το Μνημόσυνό του. Ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς διέκοψε αμέσως, και ως όφειλε, κάθε εκκλησιαστική κοινωνία με τον παπόφιλο Πατριάρχη Καλέκα, πριν εννοείται την επίσημη καταδίκη του δευτέρου. 

Ας μας πει ο π. Αντώνιος πού ήταν η Εκκλησία εκείνο τον καιρό; Ήταν στο Πατριαρχείο με τον παπόφιλο Καλέκα και με τον κλήρο που τον στήριζε ή ήταν στον αποτειχισμένο ιερομόναχο Γρηγόριο;

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, ο σύγχρονος Ομολογητής Άγιος, ξεκαθαρίζει το τι είναι Εκκλησία. “Η Εκκλησία είναι ο Θεάνθρωπος Χριστός παρατεινόμενος εις όλους τους αιώνες και εις όλη την αιωνιότητα”, και επισφραγίζει ο Μέγας Βασίλειος “Το Πνεύμα το Άγιο αρχιτεκτονεί Εκκλησία του Θεού”!

Απομαγνητοφώνηση (4)

“Και λέει σε άλλο σημείο ο γέροντας: “Να αφήσουμε την Εκκλησία μας στο βιολί αυτών των κακών πνευματικών πατέρων που μας ευνούχισαν;”

Σε αυτό το σημείο παρεμβαίνει ο π. Αντώνιος λέγοντας:  “Πώς μας ευνούχισαν; Να το σύνθημα της εποχής. Υπακοή! Υπακοή στους Επισκόπους. Υπακοή, ναι σύμφωνοι. Και εμείς μια ζωή την υπακοή διδάσκουμε. Αλλά πότε; Όταν αυτοί στους οποίους υπακούμε, κάνουν υπακοή στο Χριστό. Όχι, όταν διαστρέφουν το Ευαγγέλιο, όταν φέρνουν καινούργιο Ευαγγέλιο. Αυτοί τότε πρέπει να διαγραφούν. Και μάλιστα όταν μας λένε να δειχνουμε τιμή στους άρχοντες. Τιμή στους άρχοντες οι οποίοι καταπατούν το νόμο του Θεού; Αυτό είναι βλασφημία”. 

Επιστρέφοντας στα λόγια του Αυγουστίνου Καντιώτη: “...διαμαρτυρόμενος ο λαός εναντίον των αναξίων αρχιερέων, δεν ασεβεί. Διότι ο ευσεβής λαός, κατά το κανονικό δίκαιο, είναι ο φρουρός της Ορθοδοξίας, και έχει υποχρέωση όσες φορές κάποιος αρχιερεύς παρεκκλίνει από την Ορθοδοξία και γυμνή τη κεφαλή κηρύσσει κάτι που είναι ασυμβίβαστο με την Ορθόδοξη Πίστη”. 

Στο 1:03:28 ανοίγει παρένθεση, για να δώσει ένα παράδειγμα. “Σκεφτείτε τι λέγαμε την προηγούμενη φορά για κάποιο αρχιερέα ο οποίος πήγε μέσα στην Αθήνα και έκανε αυτήν την βάπτιση, που ήταν παράνομη, παράτυπη, αντιεκκλησιαστική και και και…Τα είπαμε αυτά” και συνεχίζει τον λόγο του μακαριστού Αυγουστίνου Καντιώτη “ο λαός όχι μόνο να διαμαρτύρεται για την παρεκτροπή, αλλά να διακόπτει κάθε πνευματική σχέση με τον παρεκτρεπόμενο αρχιερέα”!

Τοποθετείται ο π. Αντώνιος ως εξής: “Θα το κάνουν αυτό οι ιερείς και αρχιερείς; Γιατί την επόμενη μέρα φάνηκε αυτός ο αρχιερέας να πηγαίνει και να συλλειτουργεί σε άλλη μητρόπολη της Ελλάδας κλπ κλπ και δι’ αυτού του τρόπου να μαγαρίζει και τους άλλους πνευματικά, χωρίς να το καταλαβαίνουν. Αυτά λέει ο γέροντας Αυγουστίνος Καντιώτης, τα οποία είναι εξαιρετικά επίκαιρα σήμερα”.

Σχολιασμός (4) 

Εντύπωση μας προκαλεί το γεγονός ότι ο π. Αντώνιος, συμφωνώντας με τον λόγο του αγίου Αυγουστίνου Καντιώτη περί της διακοπής πνευματικής σχέσης με παρεκτρεπόμενο αρχιερέα, τον συσχετίζει με την στάση που θα πρέπει να πάρουν ιερείς και αρχιερείς απέναντι στον Αμερικής Ελπιδοφόρο και την βάπτιση που τέλεσε. Εδώ ο συγκεκριμένος αρχιερέας έχει καταπληγώσει το Σώμα της Εκκλησίας με όσα αντιδογματικά, αντικανονικά και αντιεκκλησιαστικά έχει εφαρμόσει και έχει δημόσια δηλώσει, και καμία αναφορά σε αυτά δεν έκανε!

Εσχάτως διατύπωσε πως αιρετικός είναι ο καβγατζής, και ακόμα χειρότερα πως τους άπειρους δρόμους που οδηγούν στη σωτηρία ΔΕΝ μπορεί να τους δει μόνο όποιος εμποδίζεται από ογκόλιθους προκατάληψης. Δεν λέμε πως δεν είναι σοβαρό και φοβερό και αυτό που υπέπεσε ο κ. Ελπιδοφόρος, αλλά αυτή του η κίνηση έρχεται ως αποτέλεσμα της θεολογίας και εκκλησιολογίας που εισάγει, αποδεχόμενος την παναίρεση του Οικουμενισμού. Γιατί τηρεί σιγή ιχθύος περί αυτών των σωτηριωδών θεμάτων ο π. Αντώνιος;

Τελικά διαβάζοντας τον Άγιο Επίσκοπο Αυγουστίνο, πώς αντιλαμβάνεται την αντιδραση του πιστού λαού που ΔΕΝ θα χαρίσει την Εκκλησία στους προβατοσχημους λύκους και θα διακόψει την κοινωνία με τέτοιους Επισκόπους; Πέντε χρόνια τώρα από την Αποτείχιση του μακαριστού ομολογητή γέροντά μας π. Νικολάου Μανώλη και του ομολογητή Ομότιμου καθηγητή ΑΠΘ πρωτ/ρου π. Θεοδώρου Ζήση, ΔΕΝ έχει ένα ζωντανό παράδειγμα πώς εφαρμόζεται ο 15ος κανόνας, προφυλάσσοντας και από την παναίρεση του Οικουμενισμού και από το σχίσμα; 

Απομαγνητοφώνηση (5)

(1:24:33)  “Να δούμε λίγο και τη δημοσκόπηση

Αυτοί που μας παρακολουθούν είναι άνθρωποι της Εκκλησίας και μάλιστα ευλαβείς στο 94%

4% έχουμε Αποτειχισμένους. Ας το βλέπουν και αυτό οι ποιμένες της Εκκλησίας. Γιατί πολλές φορές οι ενέργειες που κάνουν οδηγούν το ποίμνιο σε ακραίες καταστάσεις.

2% με το Παλαιό Ημερολόγιο

Και 1% καθολικούς και προτεστάντες

Και μάλιστα έχουν ψηφίσει πάνω από χίλιοι άνθρωποι  και δείχνει ότι δεν μας παρακολουθούν μόνοι Ορθόδοξοι, και χαιρόμαστε γι αυτό. Έτυχε να παρω μηνύματα από εσάς και μάλιστα από κληρικούς άλλων δογμάτων. Προσπαθούμε να ορθοτομούμε το λόγο της αληθείας και ο καθένας από εκεί και μετά ας κρίνει, ας τον φωτίσει ο Θεός τι πρέπει να κάνει”.

Σχολιασμός (5)

Είναι πολύ λυπηρό το γεγονός, όταν αναφερόμενος σε ακρότητες, εμπλέκει μέσα την Αγιοπατερική Αποτείχιση.

Στις ακρότητες που πιθανόν εμφανίζονται η Αγιοπατερική Αποτείχιση δεν έχει καμία σχέση. Δεν αντιλαμβάνεται προφανώς ο π. Αντώνιος ότι με αυτόν το λόγο του κατηγορεί ως ακραίους τους Αγίους της Αποτείχισης, όπως τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά, τον Άγιο Θεόδωρο Στουδίτη, αλλά και τους Αγίους Πατέρες της Πρωτοδευτέρας Συνόδου που θέσπισαν τον Κανόνα της Ιεράς Αποτειχίσεως!

Ερωτάμε τον π. Αντώνιο: Δεν γνωρίζει ότι ο ιερέας που οδηγείται να εφαρμόσει τους Ιερούς Κανόνες στην περίπτωση φανερής αίρεσης του Επισκόπου του και διακόπτει το Μνημόσυνό του, μνημονεύει “Υπέρ πάσης Επισκοπής Ορθοδόξων”;

Η Εκκλησία του Χριστού δεν βρίσκεται μέσα στο πάσης Επισκοπής Ορθοδόξων;

Γνωρίζει πολύ καλά ο π. Αντώνιος ότι εκείνη τη στιγμή, της μνημόνευσης του Επισκόπου μέσα στη Θεία Λειτουργία, δηλώνει αυτομάτως ότι έχει την ίδια πίστη μαζί του. 

Ας αναλογιστεί δηλαδή ότι με αυτή την μνημόνευση που κάνει ο ίδιος δηλώνει ότι έχει την ίδια Πίστη με τον Επίσκοπο του, που ασπάστηκε την Ψευδοσύνοδο, η οποία εκκλησιοποίησε τις αιρέσεις, που δέχεται ότι οι Μονοφυσίτες δεν είναι αιρετικοί αλλά αποτελούν Εκκλησία. Γι’ αυτό και η είσοδος του μονοφυσίτη επισκόπου στον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά με τις ευλογίες του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης. 

Ας θυμηθεί ο π. Αντώνιος ότι ο Επίσκοπος του δέχτηκε όλα τα βλάσφημα μέτρα του κορωνοιού, αποδέχτηκε το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο, όπως επίσης προσφάτως δέχτηκε τους σχισματικούς της Ψευδοεκκλησίας των Σκοπίων στην Μητρόπολη του, συναινώντας στο Σχίσμα. Εν κατακλείδι στην Ορθοδοξία δεν κινούμεθα αυτοβούλως και κατά τη γνώμη μας, αλλά έχουμε ως φάρο και οδηγό τους Θεοφόρους Πατέρες. Οι Άγιοι Πατέρες ουδέποτε μνημόνευαν κακόδοξους Πατριάρχες και Αρχιερείς, όταν αυτοί κήρυτταν γυμνή τη κεφαλή αίρεση, αλλά διέκοπταν το μνημόσυνο τους και κάθε κοινωνία μαζί τους. Τότε χάριζαν οι Άγιοι την Εκκλησία στους αιρετικούς; Είναι δυνατόν να οδηγείται ο π. Αντώνιος σε τόσο άστοχο συμπέρασμα, σε τόσο στρεβλή διαπίστωση;  

Δυστυχώς, στη σημερινή εποχή που έχει κατακλυστεί από κακοδοξίες και από αυτήν την παναίρεση του Οικουμενισμού, βλέπουμε ότι παραδοσιακοί ιερείς, που ορθοδόξως φρονούν, κάνουν αγωνιστικές ομιλίες δυνατές, εντοπίζουν τις πλάνες και αιρέσεις, όμως δεν τολμούν να μιλήσουν για τη λύση, για τη θεραπεία αυτού του καρκινώματος της αίρεσης και πλάνης, που δεν είναι άλλη από την αγιοπατερική Αποτείχιση και την διακοπή κοινωνίας με τους σύγχρονους κακοδόξους.

Συμπεράσματα  

Τονίζουμε το γεγονός ότι προφανώς πρόκειται περισσότερο για άλλη μια περίπτωση ημιμάθειας. Είναι πολύ φυσικό ενδεχόμενο ο π. Αντώνιος μέχρι χθες να μην είχε ακούσει καν τη λέξη ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ, όπως και οι περισσότεροι. Από ένα σημείο και έπειτα όμως έχει χρέος όποιος εκφέρει δημόσιο λόγο να ψάχνει και να μαθαίνει καλύτερα τους Πατέρες για τέτοια λεπτά θέματα. Να μαθαίνει κυρίως από τον έμπειρο πατρολόγο Ομότιμο καθηγητή ΑΠΘ πρωτ/ρο π. Θεόδωρο Ζήση (το βιβλίο του “Δεν είναι σχίσμα η Αποτείχιση” δημοσιεύτηκε σε συνέχειες εδώ) .

Αλλιώς καλύτερα να σιωπά, αν πρόκειται να βλάψει την Ορθοδοξία, εφόσον δεν έχει κατασταλαγμένη τη γνώμη των Πατέρων επί ενός τόσο κρίσιμου θέματος πίστεως.

Δεν είμαστε παντογνώστες, δεν εκφράζουμε ποτέ σε τόσο σοβαρά θέματα προσωπικές απόψεις, και κυρίως δεν πετροβολούμε αυτούς που τόλμησαν να κάνουν το επόμενο βήμα στον αντιαιρετικό αγώνα, όταν στις μέρες μας ειδικά ο οικουμενισμός οργιάζει.

Εκτός και αν εθελοτυφλούμε και δεν το βλέπουμε.

Ο αποτειχισθείς μακαριστός πατέρας Νικόλαος Μανώλης, ο οποίος, ξέρει καλά ο π Αντώνιος πόσο διώχθηκε από την Μητρόπολη Θεσσαλονίκης για τον αντιοικουμενιστικό του αγώνα, ήταν στην πλάνη και εκτός Εκκλησίας; 

Ας μας απαντήσουν όλοι αυτοί που θέλουν να μιλούν δημόσια για την Αποτείχιση, χωρίς να έχουν ασχοληθεί δεόντως με το θέμα. Να απαντήσουν όμως με το χέρι στην καρδιά.

Εφόσον αναγνωρίζει κάποιος ότι υφίσταται αίρεση και μάλιστα παναίρεση, ποιος ο λόγος να πρωτοτυπούμε και να μένουμε μετέωροι στη σκέψη για το τι πρέπει να κάνουμε;  Τι έκαναν πάντα οι πατέρες σε περιπτώσεις αιρέσεων και τι θέσπισαν για να γνωρίζουν τι να κάνουν σε ανάλογες περιπτώσεις οι επόμενες γενιές (γιατί η εκκλησία πάντα σαν ζωντανός οργανισμός θα πολεμείται από αυτό το μικρόβιο); Αυτό και μόνον αυτό καλούμαστε να πράξουμε. Είμαστε ευγνώμονες προς αυτούς, γιατί δε χρειάζεται να ρισκάρουμε πρωτοτυπώντας και ευφυολογώντας.

Αντί επιλόγου, παραθέτουμε μια αυθεντική έκφραση λαϊκής θεολογίας, η οποία εξηγεί τι είναι η  Αποτείχιση με τα πιο απλά λόγια!!! Καρποφορεί η σπορά του παπα-Νικόλα… από την Αμερική! Το σχόλιο του κυρίου Γιώργου Χελιώτη από τις Η.Π.Α μας θυμίζει τον κυρ Φώτη Κόντογλου: “Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό να εννοήσουμε τι θα πει Αποτείχιση. Αποτείχιση εννοεί ότι είμαι μέσα στην Ορθόδοξη πίστη μου και βάζω έναν τοίχο στους δήθεν ορθόδοξους, ψεύτες οικουμενιστές, να μη με παίρνει η βρώμα τους. Δεν θέλω να ανασαίνω τον οικουμενισμό που ανασαίνουν αυτοί. Όποιος κατάλαβε κατάλαβε, όποιος κι δεν κατάλαβε τριφύλλι υπάρχει μπόλικο.”

Στώμεν καλώς… στώμεν μετά φόβου.

Επιμέλεια σύνταξης:  katanixi.gr

 

Πηγή εδώ.