Παραθέτουμε ἀποσπάσματα τῶν ἀπαντήσεών τους, ἀκολουθούμενες
ἀπὸ δικές μας ἐρωτήσεις πρὸς
διευκρίνιση, αὐτοῦ τοῦ παράξενου πὰζλ ἀντιθέσεων.
Ἐρώτηση ἀκροατῆ: Ὑπάρχει ἕνας ἔστω Ἐπίσκοπος ποὺ ὀρθοτομεῖ τὸν λόγον τῆς ἀληθείας;
π. Θεόδωρος Ζήσης: Ἐγὼ δὲν ἔχω ἰσχυριστεῖ ποτὲ πὼς δὲν ὑπάρχει ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος. Ὑπάρχουν
καὶ στὴν Ἑλλάδα κάποιοι ὀλίγοι Ἐπίσκοποι ὀρθοδόξου φρονήματος, οἱ ὁποῖοι ὅμως
‒δὲν μπορῶ νὰ μὴν τὸ πῶ‒ δὲν ἔχουν ἀνδρεία
καὶ γενναῖο φρόνημα. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἔλλειψή τους. Ἐγὼ θεωρῶ πὼς ἔχουν
μείνει ἀρκετοὶ Ἐπίσκοποι ὀρθοδόξου φρονήματος.
Ἐρώτημα: Σὲ καιρὸ αἱρέσεως τὸν Ἐπίσκοπο ποὺ «δὲν ἔχει ἀνδρεία καὶ γενναῖο φρόνημα» τὸν λογαριάζετε, π. Θεόδωρε, ὡς «ὀρθοδόξου φρονήματος»; Π.χ.: Ὁ Κυθήρων εἶναι ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ θεωρεῖτε ὡς «ὀρθοδόξου φρονήματος». Ἀφοῦ ὅμως «δὲν ἔχει ἀνδρεία καὶ γενναῖο φρόνημα» καὶ κοινωνεῖ μὲ σχισματικοὺς Ἐπισκόπους ποὺ ἀποδέχτηκαν τὸ Οὐκρανικὸ σχίσμα, καὶ κοινωνεῖ μὲ τὴν «αἱρετικὴ μήτρα τῆς Ἱεραρχίας» (ὅπως τὴν χαρακτηρίσατε), πῶς τὸν κατατάσσετε στοὺς Ἐπισκόπους μὲ «ὀρθόδοξο φρόνημα»; Ὑπάρχει ὁρθόδοξος μὲ δειλὸ φρόνημα, ὅταν ὁ Κύριος εἶναι στὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου (21, 8) ξεκάθαρος, ὅτι καταδικάζει τοὺς δειλούς «τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπίστοις καὶ ἐβδελυγμένοις... τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος»;
μ. Σεραφεὶμ Ζήσης: Ἐμεῖς δὲν μπορουμε νὰ πηγαίνουμε ἀδιάφορα νὰ μεταλαμβάνουμε ἀπ' αὐτούς,
ὅταν γνωρίζουμε ὅτι εἶναι Οἰκουμενιστές, ἢ αἱρετικοί, ἢ σχισματικοί, ἢ κοινωνοῦντες μὲ σχισματικούς. Συνεπῶς ὅποιος ἀδιάφορα
πηγαίνει καὶ μεταλαμβάνει ἀπὸ Οἰκουμενιστὲς καὶ τοὺς ὑποστηρίζει,
παριστάμενος ἐκεῖ καὶ συμμετέχοντας ὡς ποίμνιό τους, καὶ μὲ τὸν τρόπο του καὶ μὲ
τὴ στάση του δείχνοντας τὴν ἐπιβράβευση
τῆς αἱρέσεώς τους, σαφῶς καὶ δὲν ὠφελεῖται ἀπὸ τὴ χάρη αὐτή, οὔτε ὠφελεῖται
ἀπὸ τὴν ἐγκυρότητα τῶν μυστηρίων.
Ἐρώτημα: Στὸν μητροπολίτη Κυθήρων, π. Σεραφείμ, ποὺ
κοινωνεῖ μὲ σχισματικούς, μποροῦμε νὰ πηγαίνουμε ἀδιάφορα νὰ μεταλαμβάνουμε ἀπ'
αὐτόν; Δὲν ἰσχύουν
καὶ γιὰ αὐτὸν τὰ περὶ δειλίας τῆς Ἀποκαλύψεως;
π. Θεόδωρος Ζήσης: Δυστυχῶς (οἱ Ἐπίσκοποι) διώκουν ἀπηνῶς τοὺς κληρικοὺς ποὺ ἔχουν ἀντίθετες ἀπόψεις,
ἐνῶ θάπρεπε
νὰ ἀκοῦν τὶς ἀντίθετες ἀπόψεις, ἀκόμη κι ἂν εἶναι ἐλεγκτικές.
Ἐρώτημα: Μήπως κι ἐσεῖς, πάτερ, πρέπει νὰ μὴν
περιφρονεῖτε τὶς θέσεις ἄλλων ἀποτειχισμένων, ἀκόμα κι ἂν εἶναι ἐλεγκτικές, ὅταν
μάλιστα ἐσεῖς δὲν εἶστε ἐπίσκοπος;
Ἐρώτηση ἀκροατῆ: Ἄρα δὲν εἶστε ἀποτειχισμένος, ἀφοῦ μετὰ θὰ πᾶτε σὲ ἄλλο Μητροπολίτη.
π. Θεόδωρος Ζήσης: Ἂν ἤμουν σὲ κάποιο
μητροπολίτη ἀπὸ τὸν ὁποῖο ἔκρινα, ὅτι δὲν ἔπρεπε νὰ ἀποτειχιστῶ, δὲν θὰ ἀποτειχιζόμουν.
Δὲν εἶναι ὅλοι οἱ Ἀρχιερεῖς τῆς Ἑλλάδος, οὔτε τῆς Ὀρθοδοξίας ὑποκείμενοι σὲ ἀποτείχιση.
Ἂν ἤμουν σὲ κάποιο Μητροπολίτη (τῆς Ἑλλάδος) ‒να
μην πῶ ὀνόματα‒ δὲν θὰ ἔκανα ἀποτείχιση (σ.σ.: Ἕνας κάποιος
εἶναι ὁ Κυθήρων Σεραφείμ;). Ἔκανα ἀποτείχιση ἀπὸ τὸν Ἄνθιμο, κυρίως λόγῳ
Κολυμπαρίου, δηλ. δέχτηκε ὅλες τὶς αἱρέσεις. Ὑπάρχουν μερικοὶ Ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι
δὲν δέχτηκαν τὸ Κολυμπάρι (σ.σ.: ἀλλὰ κοινωνοῦν μὲ
αὐτοὺς ποὺ τὸ δέχτηκαν καὶ τοὺς μνημονεύουν ὡς ὀρθοτομοῦντες, ἐνῶ ἐσεῖς ἀποτειχιστήκατε
ἀπὸ αὐτοὺς διότι αἱρετίζουν! Δὲν βλέπετε, πόσο μεγάλη σύγχυση προκαλεῖτε μὲ τὰ
λόγια σας;). Ἑπομένως, εἶμαι ἀποτειχισμένος,
ἂν θὰ πήγαινα σ' αὐτούς (σ.σ.:!!!).
Ὅταν θὰ πήγαινα ἐκεῖ καὶ θὰ τοὺς μνημόνευα, ἔ βέβαια, δὲν θὰ ἤμουν ἀποτειχισμένος. (σ.σ.:
ἐδῶ
φαίνεται, ὅτι ὁ συλλογισμὸς τοῦ π. Θεοδώρου δὲν βγάζει κανένα ἀπολύτως νόημα
και ἔτσι θὰ ἐπέμβει, ὅπως θὰ δοῦμε παρακάτω ὁ π. Σεραφείμ). Ἄν βρισκόμουνα σὲ ἄλλη
Μητρόπολη κι ἔκρινα ὅτι ὁ Μητροπολίτης εἶναι ὀρθοδόξου φρονήματος δὲν θὰ ἤμουν ἀποτειχισμένος.
Ἐρώτημα: Ἐπαναλαμβάνεται τὸ ἐρώτημα: Σὲ καιρὸ αἱρέσεως
τὸν Ἐπίσκοπο ποὺ «δὲν ἔχει ἀνδρεία
καὶ γενναῖο φρόνημα» καὶ κοινωνεῖ μὲ σχισματικοὺς Ἐπισκόπους τὸν
λογαριάζετε, π. Θεόδωρε, ὡς «ὀρθοδόξου
φρονήματος»; Καὶ φυσικὰ πρέπει νὰ πεῖτε στὸ ποίμνιο, γιατὶ δὲν λέτε ὀνόματα;
Δηλ. τί θα γίνει, ἂν πεῖτε ὀνόματα;
μ. Σεραφεὶμ Ζήσης: Ἀποτείχιση τί σημαίνει, ὅτι εἴμαστε ἀποκομμένοι ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἐπισκόπους;
Θὰ γίνουμε πρεσβυτεριανοὶ Προτεστάντες;
Ὑπάρχει Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία χωρὶς Ἐπισκόπους; Πάντα κάπου, μέχρι τέλους τῶν αἰώνων, κάπου στὴν γῆ θὰ ὑπάρχουν Ὀρθόδοξοι Ἐπίσκοποι. Δὲν ὑπάρχει
Ἐκκλησία χωρὶς Ἐπισκόπους. Μπορεῖ νὰ μὴν εἶναι ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα, μπορεῖ νὰ εἶναι
στὴ Γεωργία, στὴν Βουλγαρία, στήν...
Ἐρώτημα: Οἱ ἅγιοι Πατέρες μας διδάσκουν, ὅτι «ἡ Ἐκκλησία
τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχει καὶ ὅταν ἀκόμη περιορίζεται σὲ τρεῖς Ὀρθόδοξους πιστούς, ἀκόμη καὶ ἂν ὅλοι οἱ
ἐπίσκοποι εἶναι αἱρετικοί» (Ἐπιστολὴ πρὸς Ἡγούμενο Θεόφιλο, ΕΠΕ, Φιλοκαλία,
τομ. 18Β, σελ. 201)»! (Δεῖτε ἐδῶ). Ἔχει ὁ μ. Σεραφεὶμ ἀντίθετη
πληροφόρηση, ὅτι δηλ. ἀνάμεσα σ' αὐτούς, ὁ ἕνας θὰ εἶναι Ἐπίσκοπος; Τοῦ ὑπενθυμίζουμε μάλιστα ὅτι
δὲν εἶναι ὁ μοναδικὸς ποὺ γνωρίζει, τί ἰσχύει στὴν ἀποτείχιση, ὥστε νὰ ὑποτιμάει
καὶ νὰ κατηγορεῖ ἐμμέσως πλὴν σαφῶς τοὺς ἄλλους. Κάθε ἀποτειχισμένος μνημονεύει
«πάσης ἐπισκοπῆς Ὀρθοδόξων», διότι ἐλπίζει ὅτι κάπου «μέχρι τέλους τῶν αἰώνων, κάπου στὴν γῆ θὰ ὑπάρχουν Ὀρθόδοξοι Ἐπίσκοποι».
Ἂς ἀφήσει λοιπόν, ὁ μ. Σεραφεὶμ τὰ ρητορικὰ σχήματα περὶ πρεσβυτεριανῶν νὰ τὰ
λένε οἱ Οἰκουμενιστές.
μ. Σεραφεὶμ Ζήσης: Πολλοὶ συνδέουν τὴν διακοπὴ τῆς ἀποτειχίσεως τοῦ π. Φωτίου καὶ ὅτι ἐσεῖς
ἔχετε εὐθύνη γι' αὐτό. [Αὐτὸ τὸ ἀναφέραμε κι ἐμεῖς.
Ἀκούσαμε τὴν πληροφορία αὐτὴ σὲ βίντεο ἀπὸ τὸν μ. Σάββα Λαυριώτη καὶ τὴν θεωρήσαμε ἔγκυρη. Ὁ π. Θεόδωρος ὅμως στὴ
συνέχεια τὴν διαψεύδει].
π. Θεόδωρος Ζήσης: Ὁ
Μητροπολίτης ὁ ὁποῖος θὰ διαδεχθεῖ (τὸν Ἄνθιμο) πρέπει νὰ πάρει θέση γιὰ τὸ θέμα τοῦ Κολυμπαρίου, γιὰ τὸ θέμα τοῦ Οὐκρανικοῦ
(σχίσματος)... Οἱ Ἐπίσκοποι εἶναι ὑπεύθυνοι ὄχι μόνο γιὰ ὅ,τι κάνουν, ἀλλὰ καὶ
γιὰ ὅ,τι δὲν κάνουν. Διότι ὁ
Ἐπίσκοπος πρέπει νὰ ἐλέγχει τὴν αἵρεση. Ἄν λοιπὸν ὁ νέος Ἐπίσκοπος ποὺ θὰ ἔρθει
ἐδῶ στὴν Θεσ/νίκη ἐλέγξει τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δημοσίως, ὄχι ὁ ἴδιος νὰ εἶναι ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ,
νὰ προφυλάξει τὸν κόσμο ἀπὸ τὴν αἵρεση. Ἄν λοιπὸν κηρύξει ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ,
κηρύξει ἐναντίον τοῦ Κολυμπαρίου, ...τότε θὰ
σκεφθῶ ἐὰν θὰ τὸν μνημονεύσω...
Ἄθεοι δὲν εἶναι μόνον οἱ κατ' ἐξοχὴν
ἄθεοι καὶ οἱ αἱρετικοί, ἀλλὰ ἄθεοι εἶναι καὶ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι καλύπτουν τὶς αἱρέσεις καὶ τοὺς ἀθέους.
Ἄν λοιπὸν ἔρθει νέος Μητροπολίτης σὰν τὸ 3ο εἶδος ἀθεΐας καὶ σιωπᾶ, καὶ δὲν παίρνει θέση, δὲν θὰ τὸν
μνημονεύσω.
Ἐρώτημα. Ἀφοῦ
θὰ «εἶναι γέννημα τῆς αἱρετικῆς
μήτρας τῆς Ἱεραρχίας», καὶ ἀφοῦ θὰ
κοινωνεῖ μὲ σχισματικοὺς Ἐπισκόπους ποὺ ἀποδέχτηκαν τὸ Οὐκρανικὸ σχίσμα, καὶ
ἀφοῦ δὲν θὰ εἶναι ὁ ἴδιος ἐναντίον
τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἁπλῶς θὰ ἐλέγχει τὴν
αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δημοσίως, τότε πῶς λέτε «θὰ σκεφθῶ ἐὰν θὰ τὸν μνημονεύσω»;
Καὶ κάτι ἀκόμα σημαντικό, ποὺ ἀποδεικνύει, ὅτι λέτε καὶ ξελέτε ἀνάλογα μὲ τὶς ἐρωτήσεις
καὶ τὴν ἐντύπωση ποὺ θέλετε νὰ κάνετε: Ἂν ὁ ἐπίσκοπος, ὅπως ἐσεῖς ὀρθῶς
διδάσκετε, εἶναι «ὑπεύθυνος ὄχι μόνο γιὰ ὅ,τι κάνει, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅ,τι δὲν κάνει», διότι «ὁ Ἐπίσκοπος πρέπει νὰ ἐλέγχει τὴν αἵρεση», τότε πῶς ἐσεῖς θεωρεῖτε ἀθώους καὶ ὀρθόδοξους
τοὺς Ἐπισκόπους στὴν Ἑλλάδα ποὺ δὲν ὀνοματίζετε, ὅταν αὐτοὶ δὲν κάνουν τίποτα
καὶ δὲν ἐλέγχουν τὴν αἵρεση;
μ. Σεραφεὶμ Ζήσης: Ἄν κάποιος (ὅπως ὁ Καλέκας) καλύπτει τὴν αἵρεση μὲ τὴν σιωπὴ ἢ μὲ τὴν ἁπάλυνση τῶν πραγμάτων εἶναι αἱρετικός.
Ἐρώτημα: Τελικὰ θὰ μᾶς τρελάνετε μὲ τὴν ταχύτητα ποὺ ἀλλάζετε θέσεις, ἂν καὶ φαίνεται, ὅτι καὶ ἐσεῖς ἔχετε τελικὰ μπερδευτεῖ, γεγονὸς ποὺ εἶναι ἀποτέλεσμα τῶν παλινωδιῶν/ἀτέρμονων οἰκονομιῶν σας καὶ τῆς ἐλλείψεως ξεκάθαρης στάσης, τὴν ὁποία ἐλπίζουμε κάποτε νὰ πάρετε.
Σὲ καιρὸ αἱρέσεως, λοιπόν, ὁ Ἐπίσκοπος ποὺ «δὲν ἔχει ἀνδρεία καὶ γενναῖο φρόνημα» ἐπιπροσθέτως
δὲ «καλύπτει τὴν αἵρεση μὲ τὴν σιωπὴ
ἢ μὲ τὴν ἁπάλυνση τῶν πραγμάτων» (ὅπως
ὁ Κυθήρων ποὺ τοὺς καλύπτει κοινωνῶντας μαζί τους) εἶναι ἢ δὲν εἶναι αἱρετικός;
Ἤ: ὡς αἱρετικὸ χαρακτηρίζετε μόνο τὸν ἄγνωστο στοὺς πολλοὺς λαϊκό, ὁ ὁποῖος δὲν
συμμετέχει σὲ καμιὰ Σύνοδο; Δηλ. ἰσχύει παραλλαγμένο το τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ
Θεολόγου, «ρασοφόροι οἱ νομοθετοῦντες
καὶ κατὰ λαϊκῶν ἡ νομοθεσία».
π. Θεόδωρος Ζήσης: Οἱ ἐκλεγόμενοι τώρα νέοι Ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι ἐνδεχομένως θὰ προβληματίσουν
κάποιους ἀποτειχισμένους τί νὰ κάνουν, καὶ προφανῶς προβλημάτισαν καὶ τὸν π. Φώτιο (Βεζύνια) ὁ ὁποῖος ἀκολούθησε
τὴν δική του γραμμὴ χωρὶς νὰ μᾶς
συμβουλευθεῖ εἶναι γεννήματα αἱρετικῆς
μήτρας, Ἱεραρχίας. Ὅλοι αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι τὸν ἐξέλεξαν
καὶ τὸν ἐψήφισαν, εἶναι μπλεγμένοι στὰ δίκτυα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ
καὶ τοῦ Οὐκρανικοῦ σχίσματος. Ἑπομένως
αὐτοὶ τὸν ἐγέννησαν καὶ μᾶς τὸν ἔφεραν ἐδῶ.
Εἶναι δυνατὸν στὴν ἱστορία
τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν κυριαρχοῦσε ὁ Ἀρειανισμός, κάποιον ποὺ τὸν ἐξέλεξαν οἱ
Ἀρειανοὶ νὰ τὸν δεχθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι; Φανταστεῖτε τὴν ἐποχὴ τοῦ Μ. Βασιλείου
ἐξέλεγαν οἱ Ἀρειανοί ‒ὅπως ἐκλέγουν τώρα οἱ Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους‒ νὰ ἔλεγε
ὁ Μ. Βασίλειος, αὐτὸς νέος εἶναι, θὰ κοιτάξω τί θὰ
κάνει καὶ θὰ τὸν δεχθῶ. Ὄχι, ὅσους ἐξέλεγαν Σύνοδοι Ἀρειανῶν ἦταν
Ἀρειανοί. Καὶ τώρα ἑπομένως, αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι ἐκλέγονται ἀπὸ Συνόδους ποὺ
κατὰ τεκμήριο εἶναι στὴν Ἱεραρχία οἱ περισσότεροι ὄχι ὅλοι, εἴπαμε ὅτι ὑπάρχουν
καὶ μερικοὶ εὐσεβεῖς, ποὺ δὲν διαμαρτύρονται δυστυχῶς (σ.σ.:
ἄρα εἶναι αἱρετικοί, ὅπως εἶπε ὁ μ. Σεραφείμ, κάνοντας παραλληλισμοὺς μὲ τὴν
ἐποχὴ τοῦ Καλέκα!), ἂς σηκωνόταν ὁ νέος μητρ. Λαγκαδά (νὰ πεῖ): ἐγὼ δὲν συμφωνῶ μὲ αὐτοὺς καὶ εἶμαι πλέον με σᾶς. Αὐτὴ θὰ ἦταν μιὰ ὀρθόδοξη στάση.
(σ.σ. Ὁ Κυθήρων π.χ. τὸ κάνει; Ὄχι. Τότε πῶς τὸν παρουσιάζετε ὡς ἔχοντα
ὀρθόδοξη στάση;)
Ἐρώτημα: Ἀφοῦ, λοιπόν, ὅλοι οἱ νέοι Ἐπίσκοποι «εἶναι γεννήματα
αἱρετικῆς μήτρας, Ἱεραρχίας», πὼς μᾶς λέτε ὅτι «θὰ
σκεφθεῖτε ἐὰν θὰ τὸν μνημονεύσετε»; Χρειάζεται σκέψη, ἀφοῦ λέτε ὅτι
δὲν σᾶς πειράζει ἂν ὁ ἴδιος δὲν
«εἶναι ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ»;
Ἔτσι ἔκανε ὁ Μ. Βασίλειος; Ἔλεγε ὁ Μ. Βασίλειος, «αὐτὸς
νέος εἶναι, θὰ κοιτάξω τί θὰ κάνει καὶ θὰ τὸν δεχθῶ».
