Και αυτοί που κοινωνούν με όσους ειδωλολατρούν και τους μνημονεύουν ως ορθοτομούντες, σε ποιά μερίδα ανήκουν; Όχι στους ετεροδοξούντες του Αγίου; Διότι ο Μ. Βασίλειος δεν κοινωνούσε με ετεροδοξούντες, αλλά μας διδάσκει: «ἐπικαθαρίσατε τήν Ἐκκλησίαν (σσ. από τους αιρετικούς προ συνόδου, διότι μετά συνόδου δεν ανήκουν στην Εκκλησία, άρα πως θα την επικαθαρίσουν;), τοὺς ἀναξίους αὐτῆς ἀπελάσαντες· καὶ τοῦ λοιποῦ ἐξετάζετε τούς ἀξίους καὶ παραδέχεσθε» (Ἐπιστολὴ Χωρεπισκόποις, PG 32, 401) - «Οἵτινες τὴν ὑγιᾶ ὀρθόδοξον πίστιν προσποιούμενοι ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δὲ τοῖς ἑτερόφροσι, τοὺς τοιούτους, εἰ μετὰ παραγγελίαν μὴ ἀποστῶσιν, μὴ μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλὰ μηδὲ ἀδελφοὺς ὀνομάζειν» (Λόγια τοῦ Μέγα Βασιλείου ἀπὸ Ἁγ. Μάρκου Ἐφέσου, Ὁμολογία, CFDS, Ser. A. τόμ. Χ, fasc. II, σελ. 133).
Πατερική υπόδειξις της αποστασίας και η φιλάδελφος πρόσκλησις εις μετάνοιαν.
Μεγάλου Βασιλείου επί της αγίας Τριάδος: "ἐν τῷ πρῶτον καὶ δεύτερον καὶ τρίτον λέγειν τιθέμενοι γνωριζέσθωσαν τὸ πολύθεον τῆς Ἑλληνικῆς πλάνης τῇ ἀχράντῳ θεολογίᾳ τῶν Χριστιανῶν ἐπεισάγοντες. "
Σήμερα στην Ορθόδοξο θεολογία αναπτύσεται και προβάλλεται ως ευσεβής από υψηλωτάτων θώκων, μία φιλοσοφική κατανόηση της, η οποία έχει χαρακτηρισθεί από τους θεοφόρους Πατέρες εν τη κοινή δόξη αυτών, ως ειδωλολατρεία.
Πρόκειται περί της ειδωλολατρούσης και όχι απλώς αιρετικής, συμφώνως του μεγάλου Βασιλείου, ομολογίας κάποιων επί τίνος ειδώλου τριαδικού θεού, του τελούντος υπό αριθμητική ιεραρχική διαβάθμιση , ως πρώτου και δευτέρου και τρίτου.
Σε επώνυμον κείμενον αυτών, διδάσκεται η κατάτμησις της αγίας Τριάδος στην ιεραρχική τάξι του πρώτου και δευτέρου και τρίτου ούτως,
“There is,in fact,an ordering or ταξις in the Trinity, since the Father always comes first, the Son second, and the Spirit third in all biblical and patrisric references to the Holy Trinity. “ , (Υπάρχει , πράγματι , μια τάξις στην Αγία Τριάδα , αφού ο πατέρας έρχεται πάντα πρώτος , δεύτερος ο Υιός , και το τρίτο Πνεύματος σε όλες τις βιβλικές και Πατερικές αναφορές στην Αγία Τριάδα .)[1]
Αργότερα, σε λόγο εκφωνηθέντα επισήμως στο Φανάρι, εδιδάχθει η ειδωλολατρούσα θέση αυτή, χωρίς όμως να αντιμετωπισθεί Πατερικώς ως εξής,
«Ἡ θεολογική βάσις τοῦ Πρωτείου δύναται νά ἐξηγηθῇ ἀπό Τριαδολογικῆς σκοπιᾶς. Τό ἀρχέτυπόν του εἶναι ἡ ἱεραρχική σειρά καί τάξις τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὅπου ὁ Πατήρ ὡς πρῶτος ἐκφράζειτήν ἑνότητα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ» [2]
Εκ των ανωτέρω, καθίσταται σαφής το διττώς αμαρτώμενον.
Είτε ,ευελπίστως ανεπιγνώστως καν εν πενία Ορθοδόξου θεολογίας υπό των αθεολογήτων τινών των ακηδώς θεολογούντων , ειτε φευ! μετ' επιγνώσεως, παραγκωνίζεται η Ορθόδοξος θεολογική κατανόηση του μεγάλου Βασιλείου και όλων των Πατέρων , με καταστρεπτική για την Ορθοδοξία, επιρροή.
Ο μέγας Βασίλειος, σαφέστατα θεολογεί την ομολογία μιάς ιεραρχιμένης αγίας Τριάδος εις ειδωλολατρεία ούτως,
«Οἱ δὲ τὴν ὑπαρίθμησιν ἐν τῷ πρῶτον καὶ δεύτερον καὶ τρίτον λέγειν τιθέμενοι γνωριζέσθωσαν τὸ πολύθεον τῆς Ἑλληνικῆς πλάνης τῇ ἀχράντῳ θεολογίᾳ τῶν Χριστιανῶν ἐπεισάγοντες. Εἰς οὐδὲν γὰρ ἕτερον φέρει τῆς ὑπαριθμήσεως τὸ κακούργημα, ἢ ὥστε πρῶτον καὶ δεύτερον Θεὸν καὶ τρίτον ὁμολογεῖν.»[3]
Ποιά είναι η αιτία της απειθείας στον θείο Ουρανοφάντωρα, η οποία συνιστά αφ' εαυτής απείθεια εις τον Χριστόν του θεηγορούντος "εγώ και ο Πατήρ εν εσμέν".«Τῆς βλασφημίας! Πῶς, εἰπέ, ὁ τήν τριθεΐαν ἡμῖν δογματίζων ὑπούλως»[4] του ανατρέπωντος την ,από Φαναρίου ευελπίστως ανεπιγνώστως ομολογουμένη βλασφημία , επόμενος του Χριστού και του μεγάλου Βασιλειου και πάντων των Πατέρων ολυτως,
«Καί σκόπει μοι συνετῶς τῶν ῥημάτων τήν δύναμιν. Λέγει γάρ· “Ἐγώ καί ὁ Πατήρ ἕν ἐσμεν” καί προέταξεν ἑαυτόν τοῦ Πατρός. Τί τοῦτο; Ἵνα δείξῃ τό ἐν πᾶσιν ἰσότιμον καί ὁμόδοξον ἑαυτοῦ μετά τοῦ Πατρός καί ὅτι οὔτε “Πατήρ πρῶτος, κἄν αἴτιος τοῦ Υἱοῦ, οὔτε δεύτερος ὁ Υἱός, κἄν ἐκ τοῦ Πατρός, οὔτε τρίτον τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, κἄν ἐκ τοῦ Πατρός ἐκπορεύηται.»[5]
Οθεν, οι εν Φαναρίω και αλλαχού, τόν λόγον του ενός των αξἰως συν-εργοχειρούντων επί της θήκης της μαχαίρας , του λέγοντος «Υιόν ισότιμον και συναϊδιον και ομοούσιον και ταυτοθελήν και ταυτοενεργόν και ταυτοδύναμον του Θεού Πατρός»[6] αδυνατούν να συνομολογήσουν ειλικρινώς ενώπιον του αγίου θυσιαστηρίου, ως ομολογούντες τα αλλότρια της κοινής δόξης των Πατέρων.
Συν Θεώ, επ΄ αυτών πλείονα ταχέως.....
Καλή μετάνοια να έχουμε διά πρεσβειών του μεγάλου Βασιλείου και του αγίου Συμεώνος του νέου θεολόγου, εκ των των απλανών θεολόγων της Ορθοδοξίας, των μη εκζητούντων την όποια Αζυμιτική αμοιβἠ, εν τη ομολογία ψευδούς φιλοσόφου μωρίας, ως Ορθοδόξου θεολογίας.
[2] Λόγος εις την Κυριακήν προ της Χριστού Γεννήσεως, υπό Μ. Αρχιδιακόνου Μαξίμου 28-12-2012, fanarion
[3] ΕΠΕ,(10). Βασιλείου Καισαρείας του Μεγάλου, Απαντα τα έργα, Δογματικά, σελις 406 [5] PG 94, 805C
[4] Φιλοκαλία των Νηπτικών και Ασκητικών, 19Β, Εκδοτικός Οίκος Ελευθερίου Μερετάκη, «Το Βυζάντιον», Θεσσαλονίκη, 1988, σελίς 23
[5] Φιλοκαλία των Νηπτικών και Ασκητικών, 19Β, Εκδοτικός Οίκος Ελευθερίου Μερετάκη, «Το Βυζάντιον», Θεσσαλονίκη, 1988, σελίς 32
[6] Εγχειρίδιον καλούμενον Θηκαράς, 1783 Ενετιήσι, Παρά Νικολάω Γλυκεί τω εξ Ιωαννίνων, σελίς 12
