Ο "Σωτήρ" παρουσιάζει, ως να είναι μία ακόμη εφημερίδα, τις ενέργειες των Οικουμενιστών ένα βήμα πριν την ένωση και αντί να αναλάβει τις ευθύνες του και να ζητήσει συγγνώμη, που με την στάση του της διαλλακτικότητας και ανεκτικότητας επέτρεψε στην αίρεση να προχωρήσει, τελειώνει το άρθρο του με την πρόταση "ας λείπουν τέτοια πειράματα"!!! Αν το έγραφε αυτό ο Σωτήρ έστω την δεκαετία του 80 ίσως υπήρχε κάποια κατανόηση. Να το γράφει όμως τώρα που η οικουμενιστική κίνηση όχι μόνο πείραμα δεν είναι, αλλά επικυρώθηκε και συνοδικά στο Κολυμπάρι, αποτελεί κοροϊδία εις βάρος της Πίστεως. Λες και ο Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ θα ακούσουν τον "Σωτήρα".
Τὸ ἔτος 2025 ὁ ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα θὰ γίνει τὴν 20ὴ Ἀπριλίου. Τὴν ἴδια ἡμέρα συμπίπτει αὐτὴ τὴ χρονιὰ ὁ ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν. Ἡ σύμπτωση αὐτὴ ἔχει προκαλέσει συζητήσεις ἐδῶ καὶ ἀρκετὸ καιρό, μὲ βασικὸ σκεπτικὸ ὅτι θὰ μποροῦσε νὰ ἀποτελέσει ἀφορμὴ γιὰ νὰ ἀλλάξει ὁ τρόπος καθορισμοῦ τῆς ἡμερομηνίας, ὥστε στὸ ἑξῆς Ὀρθόδοξοι καὶ Ρωμαιοκαθολικοὶ νὰ ἑορτάζουμε κάθε χρόνο τὸ Πάσχα μαζί.
Μία κάπως ἐπισημότερη διαβούλευση γιὰ τὸ ζήτημα ἔφερε στὸ φῶς ὁ δημοσιογράφος κ. Γ. Παπαθανασόπουλος, δημοσιοποιώντας τὸ περιεχόμενο τοῦ κοινοῦ κειμένου ποὺ ὁ Ὀρθόδοξος Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Δημήτριος καὶ ὁ κ. Ματιὲ Ρουζέ (Matthieu Rougé), Ρωμαιοκαθολικὸς ἐπίσκοπος τῆς Ναντὲρ τῆς Γαλλίας, δημοσίευσαν στὴν ἐφημερίδα «Le Figaro» στὶς 22 τοῦ περασμένου Ἀπριλίου («aktines.blogspot.com» 27-4-2023).
Στὸ κείμενό τους αὐτὸ οἱ συντάκτες του προτείνουν νὰ ἀλλάξει ὁ τρόπος ὑπολογισμοῦ τῆς ἡμερομηνίας ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα, ὥστε ἡ μεγάλη ἑορτὴ νὰ ἑορτάζεται πλέον ἀπὸ κοινοῦ μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων ἀπὸ τὴ μία πλευρὰ καὶ τῶν Προτεσταντῶν καὶ Ρωμαιοκαθολικῶν ἀπὸ τὴν ἄλλη.
Στὸ ἴδιο κείμενο οἱ ἀρθρογράφοι κληρικοὶ θέτουν καὶ τὸ ἄλλο, τὸ πολὺ σοβαρότερο ζήτημα τῆς ἑνώσεως τῶν Ὀρθοδόξων μὲ τοὺς Ρωμαιοκαθολικούς, ὥστε τὸ ἔτος 2054, ποὺ συμπληρώνονται χίλια χρόνια ἀπὸ τὸ σχίσμα τοῦ 1054, νὰ ἔχει ἐπιτευχθεῖ ὁ στόχος γιὰ «πλήρη ἑνότητα» μεταξὺ τῶν δύο κοινοτήτων. Μάλιστα θεωροῦν «ὅτι ἕνα καλὸ πρῶτο βῆμα θὰ ἦταν ὁ κοινὸς ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα ἀπὸ τὸ 2025 καὶ μετά».
Παρατηροῦμε λοιπὸν ὅτι συνδέουν τὰ δύο ζητήματα καὶ θεωροῦν τὸ πρῶτο σημαντικὸ βῆμα γιὰ τὴν ἐπίτευξη τοῦ δεύτερου.
Εἶναι ἄγνωστο ἂν τὸ κείμενο αὐτὸ εἶναι προσωπικὴ πρωτοβουλία τῶν δύο ἀρθρογράφων ἢ πίσω ἀπὸ τοὺς δύο βρίσκονται οἱ ἀνώτεροί τους, τῶν ὁποίων τὶς ὁδηγίες τυχὸν ἐφαρμόζουν.
Βέβαια γιὰ τὸν Παπισμὸ αὐτό, ὅπως καὶ τόσα ἄλλα, προωθεῖ τὴν ἀπὸ αἰώνων ἐπιδίωξή του νὰ θέσει κάτω ἀπὸ τὴν παπικὴ τυραννία τοὺς Ὀρθοδόξους. Γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ὅμως εἶναι βέβαιο ὅτι θὰ προκαλέσει νέες ἀναταραχὲς καὶ διαιρέσεις, τὴν ὥρα μάλιστα ποὺ μαστίζει τὸ σῶμα της ἡ μεταξὺ Κωνσταντινουπόλεως καὶ Μόσχας διένεξη.
Ἂς λείπουν τέτοια πειράματα. Μὲ τὸν πλανεμένο Παπισμὸ ἕνας μόνο τρόπος ὑπάρχει νὰ ἑνωθοῦμε: Νὰ ἀποκηρύξει τὶς πλάνες του καὶ νὰ ἐπιστρέψει μετανοημένος στὰ σπλάχνα τῆς Ἐκκλησίας, ἀπὸ τὴν ὁποία ἀποστασιοποιήθηκε μέσα στὴν ἑωσφορικὴ μεγαλομανία του.
Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”
