Τι αντιμετωπίζουν οι χριστιανοί σε ένα νεο-μαρξιστικό κόσμο
,
Σοβιετική προπαγανδιστική "αντιθρησκευτική" αφίσα
Του ALFRED KENTIGERN SIEWERS (TAC) / ΚΟ
Πριν από δύο εβδομάδες, στην πόλη Burien της Ουάσινγκτον στις Βορειοδυτικές ΗΠΑ, ένας ηλικιωμένος ηγούμενος μιας Ρωσικής Ορθόδοξης Μονής χτυπήθηκε στο κεφάλι ενώ έβαζε βενζίνη.
Ο επιτιθέμενος, άγνωστος σε αυτόν, φέρεται ότι πρόσεξε το σταυρό που φορούσε και έπειτα του είπε: "Πώς είναι ο Trump;"
«Δεν ξέρω», απάντησε ο ευγενικός αλλά παραδοσιακός μοναχός, που δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική.
Τότε δέχθηκε μια δυνατή γροθιά στο πρόσωπο.
Με την άνοδο του πολιτικού εξτρεμισμού στις Η.Π.Α. από τις αριστερές-αναρχικές ομάδες που καταγγέλλουν την θρησκευτική ελευθερία που προστατεύεται από το Σύνταγμα ως «κληρονομιά της λευκής υπεροχής», να περιμένετε ότι η βία κατά των χριστιανών θα συνεχίσει να φαίνεται σαν κάτι το «φυσιολογικό» καθώς στον δημόσιο διάλογο οι παραδοσιακοί χριστιανοί συνεχίζουν να παρουσιάζονται ως τέρατα.
Το να θεωρείται φυσιολογική η αριστερή βία φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο το CBS προβάλλει μια τηλεοπτική εκπομπή (“The Good Fight”) που κατά τρόπο προκλητικό, υιοθετεί και δικαιολογεί τη βίαιη σωματική επίθεση εναντίον ενός Αμερικανού που ειρηνικά διατύπωσε τη γνώμη του ... για να περάσει το μήνυμα της «καλής βίας» στους τηλεθεατές του, όπως σημειώνει ο RodDreher.
- 
Ο Rod Dreher, συντάκτης του The American Conservative (TAC), αναφέρει επίσης πως η δουλειά του Καθηγητή του Πανεπιστημίου Villanova Billie Murray είναι να διατυπώνει την θεωρία για πολιτική ανοχή στην βία από την Αριστερά με την πρόκληση του δίπολου βία / μη βία και υποστηρίζοντας ότι «πρέπει να φανταστούμε τον ακτιβισμό ότι είναι μαχητικός» - αυτό, ως αντίθεση προς τον «παραδοσιακό μη βίαιο ακτιβισμό».
Η πνευματική ορφάνια και ο πάστορας που έγινε Ορθόδοξος!
Ένα παράδειγμα του πως πρέπει να γίνονται οι διάλογοι, δηλ. όχι επ΄ ίσοις όροις, αλλά μόνο προς μετάνοια και σωτηρία των αιρετικών!
Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994)
Ένας ιερέας, που υπηρετεί χρόνια την Εκκλησία του Χριστού μας στην Αμερική, αποφάσισε κάποτε να επισκεφτεί το Άγιον Όρος και συγκεκριμένα τον γέροντα Παΐσιο. Μαζί του είχε έκδηλώσει την επιθυμία να ‘ρθει και ένας προτεστάντης πάστορας.
Ο Γέροντας τους υποδέχτηκε γεμάτος καλοσύνη. Τους κέρασε λουκούμι και κρύο νερό και κάθισε κοντά τους. Πέρασαν μερικά λεπτά κι ο προτεστάντης πάστορας άνοιξε συζήτηση για τα άγια λείψανα. Ισχυριζόταν ότι όλα τα οστά των ανθρώπων είναι ίδια και ότι δεν πρέπει κάποια να τα ξεχωρίζουμε και να τα προσκυνούμε. Τότε ο Γέροντας με πάρα πολύ καλό τρόπο του λέει:
– Δεν είναι έτσι όπως τα λες, γιατί, να, χτες είχε έρθει εδώ ένας πατέρας κι είχε φέρει μαζί του το γιο του, που είχε κωφό και άλαλο δαιμόνιο και δεν μιλούσε ποτέ, καθόλου. Εγώ κάποια στιγμή μπήκα μέσα στο κελί μου, για να φέρω ένα μικρό λείψανο, δάχτυλο, του Αγίου Αρσενίου, που έχω.
π. Σεραφείμ Ρόουζ – Έχουν οι Ορθόδοξοι κοινή «αποστολή» με τους αιρετικούς και τους βλάσφημους;
Όλοι αυτοί, έπαψαν να είναι χριστιανοί!
π. Σεραφείμ Ρόουζ: Εκείνος που παύει, έστω και για μια στιγμή, να κηρύττει την εν Χριστώ σωτηρία για να υποστηρίξει τους σκοπούς αυτής της «παγκόσμιας» θρησκείας, παύει εκείνη τη στιγμή να διαχωρίζεται από τον κόσμο και τις θρησκείες του, παύει, με μια λέξη, να είναι Χριστιανός … ».
ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙΟΥ
«...Εἶναι ἀπαραίτητον νά ἀναπτυχθῇ πρός ὅλας τάς κατευθύνσεις ἡ διαχριστιανική συνεργασία...».
«…Αἱ κατά τόπους Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι εἶναι δυνατόν νά συμβάλουν εἰς τήν διαθρησκειακήν συνεννόησιν καί συνεργασίαν διά τήν εἰρηνικήν συνύπαρξιν καί κοινωνικήν συμβίωσιν τῶν λαῶν...».
«…δυνάμεθα νά προχωρήσωμεν εἰς τήν διακονίαν ταύτην ἀπό κοινοῦ μεθ’ ὅλων τῶν ἀνθρώπων καλῆς θελήσεως, τῶν ἀγαπώντων τήν κατά Θεόν εἰρήνην, ἐπ’ ἀγαθῷ τῆς ἀνθρωπίνης κοινωνίας...».
[Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΝ ΤΩ ΣΥΓΧΡΟΝΩ ΚΟΣΜΩ, Α, παρ., 2, 3, 4] ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟΣ ΚΡΗΤΗΣ
Και το παραλήρημα του Ελπιδοφόρου δεν έχει τέλος!
Ήταν ο Άγιος Ιωάννης της Σαγκάης... σχισματικός;
Γενεύη | Μπερνάρντ Λε Καρό
(Σχετικά με τις δηλώσεις του μητροπολίτη Γαλλίας Εμμανουήλ)
Έχουν ειπωθεί ήδη πολλά για τα ατυχή γεγονότα στην εκκλησιαστική ζωή του πολύπαθου ορθόδοξου λαού στην Ουκρανία, μάλιστα, φαινόταν ότι το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως είχε εξαντλήσει πλέον όλα τα επιχειρήματά του προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Ωστόσο, οι εκπρόσωποι της Κωνσταντινούπολης προσπαθούν τώρα να αποδείξουν ότι «οι Ρώσοι», όπως λένε, έκαναν στο παρελθόν το ίδιο, το οποίο κάνουν και σήμερα.
Ποιο είναι το θέμα; Με την αφορμή της πανήγυρης του ελληνικού καθεδρικού ναού στο Παρίσι, ο εκπρόσωπος του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στη γαλλική πρωτεύουσα μητροπολίτης Εμμανουήλ της Γαλλίας δήλωσε:
«Η ευλογημένη ένωση της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Εξωτερικού με το Πατριαρχείο Μόσχας οδήγησε στην επαναφορά αυτής της Εκκλησίας και των πολυάριθμων ψυχών της στους κόλπους της κανονικής Εκκλησίας. Στη διάρκεια σχεδόν ενός αιώνα η Εκκλησία αυτή ήταν χωρισμένη. Οι σχισματικοί επίσκοποι χειροτονούσαν άλλους επισκόπους επί τρεις-τέσσερις γενιές. Αλλά ήρθε ο καιρός, που το Πατριαρχείο Μόσχας με μια απλή υπογραφή, χωρίς να αμφισβητεί την αποστολική διαδοχή αυτών των αρχιερέων, άρχισε χωρίς δισταγμούς την πλήρη κοινωνία μαζί τους το 2007. Πράγματι, μια τέτοια άγια μορφή, όπως ο Ιωάννης (Μαξίμοβιτς), ο οποίος γεννήθηκε σχισματικός, χειροτονήθηκε επίσκοπος από σχισματικούς και πέθανε σχισματικός, αναγνωρίσθηκε ως άγιος από το Πατριαρχείο Μόσχας και σήμερα τιμάται από όλους μας».
Τότε εκείνοι κτυπούσαν τον Παύλο με πέτρες. Τώρα μας κτυπούν με λόγια οδυνηρότερα και από πέτρες.
Είναι μεγάλη παρηγοριά να πάθεις κάτι για το Χριστό.
Πιστέψτε με τώρα είναι μπροστά μας να υποστούμε χειρότερα από όσα έπαθε ο Παύλος.
Τότε εκείνοι κτυπούσαν τον Παύλο με πέτρες. Τώρα μας κτυπούν με λόγια οδυνηρότερα και από πέτρες.
Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν; Ότι έκανε και κείνος.
Δεν εμίσησε εκείνους που τον ελιθοβόλησαν, αλλά ενώ εκείνον τον έσυραν δια της βίας έξω από την πόλη, αυτός μπήκε πάλι για να ευεργετήσει εκείνους που τόσο τον αδίκησαν. Αν υπομείνεις και συ τον υβριστή, τον βάναυσο, εκείνον που σε αδικεί τόσο πολύ, λιθοβολήθηκες και συ.
Εκήρυττε τη Βασίλεια των ουρανών, απομάκρυνε από την πλάνη, ωδηγούσε στο Θεό. Αυτά είναι άξια για στεφάνους, για δημόσιο έπαινο, για χίλια καλά, όχι για λιθοβολισμό. Αλλά όμως έπαθε τα αντίθετα. Αυτό είναι που αποτελεί περίλαμπρη νίκη.
Γιατί ἡ ἀναγνώριση τῶν σχισματικῶν Σκοπιανῶν εἶναι ἐξίσου καταδικαστέα, ὅπως αὐτὴ τῶν Οὐκρανῶν
Τοῦ Ἀδαμαντίου Τσακίρογλου
Ὁ νέος πατριάρχης Βουλγαρίας Δανιὴλ στὴν πρώτη του Θεία Λειτουργία ὡς πατριάρχης δὲν μνημόνευσε τοὺς ἀπὸ τὸν πάτρ. Βαρθολομαῖο καὶ τοὺς ὑποστηρικτές του ἀναγνωρισμένους ἀχειροτόνητους σχισματικοὺς Οὐκρανούς. Ἀντὶ αὐτῶν ὅμως μνημόνευσε τοὺς ἐξίσου ἀχειροτόνητους σχισματικοὺς Σκοπιανούς. Δυστυχῶς κανεὶς ἀπο τους λεγόμενους παραδοσιακούς, ἐνῶ πανηγύρισαν τὴν μὴ μνημόνευση τῶν Οὐκρανὼν σχισματικῶν, δὲν καταδίκασαν αὐτὴ τὴν ἐξίσου ἀντικανονικὴ πράξη. Γιατί ἀποτελεῖ αὐτὸ μία ἀντικανονικὴ πράξη; Πρῶτον διότι καὶ οἱ μὲν καὶ οἱ δὲ σχισματικοὶ ἀναγνωρίζονται ἄνευ μετανοίας των καὶ ἄνευ ἐξετάσεως ἀλλαγῆς τῆς αἱρετικῆς διδασκαλίας τους καὶ τῆς κανονικότητας τῶν χειροτονιῶν τους. Δεύτερον διότι ἡ ἀναγνώρισή τους γίνεται γιὰ πολιτικοστρατηγικοὺς λόγους καὶ ἔχει ὡς βάση τὸν καταδικασμένο συνοδικὰ ἐθνοφυλετισμό.
Ἡ ἀναγνώριση καὶ τῶν μὲν καὶ τῶν δὲ ὑπὸ αὐτὲς τὶς συνθῆκες δὲν ἐπιφέρει τίποτα ἄλλο παρὰ σύγχυση, διαστρέβλωση τῆς ἐκκλησιαστικῆς κανονικότητας, διχασμὸ καὶ αἰτία περαιτέρω σχισμάτων. Γιὰ τοὺς Οὐκρανοὺς σχισματικοὺς ἔχουν γραφτεῖ καὶ ἐπαναλαμβάνονται συνεχῶς πάρα πολλὰ ποὺ δείχνουν τὴν ἀντικανονικότητα τῆς ἀναγνώρισής τους. Ἐδῶ θὰ ὑπενθυμιστοῦν τὰ ἀντίστοιχα γιὰ τοὺς Σκοπιανούς.
Οἱ Σκοπιανοὶ (καὶ ἐδῶ θὰ ἀποδειχθεῖ καὶ τὸ ἐνδιαφέρον τῶν Βουλγάρων) ἀποτελοῦν σχίσμα πολλῶν δεκαετιῶν. Διαβάζουμε:
«1940: Οι Επισκοπές Ζλετόβου - Στρωμνίτσης, Αχρίδος - Βιτωλίων και η Μητρόπολη Σκοπίων αποτελούν επαρχία του Πατριαρχείου Σερβίας.
1941: Οι Γερμανοί εισβάλλουν στην περιοχή. Οι σέρβοι αρχιερείς των Σκοπίων αντικαθίστανται από Βουλγάρους.
Η πολιτική ορίζει πια κάθε ενέργεια στην Εκκλησία εις βάρος της Πίστεως. Όποιος περιμένει σωτήρες στον αριερατικό θρόνο κοιμάται ύπνος βαθύ.
Ο νέος πατριάρχης Βουλγαρίας ως πρώτη δείγμα «ορθοδοξίας» δεν μνημόνευσε τους Ουκρανούς αχειροτόνητους και αμετανόητους σχισματικούς αλλά… τους αχειροτόνητους και αμετανόητους Σκοπιανούς!!! Έτσι η Ορθοδοξία χωρίζεται στους προβαρθολομαιϊκούς που αναγνωρίζουν το παράνομο ουκρανικό σχίσμα και στους προκυριλλικούς που αναγνωρίζουν το εξίσου παράνομο σκοπιανό σχίσμα.
Ο Πατριάρχης Δανιήλ κατά την ανάγνωση των Διπτύχων μνημόνευσε τον Μητροπολίτη Σκοπίων κ. Στέφανο, ενώ δεν μνημόνευσε τον Μητροπολίτη Κιέβου Επιφάνιο.
Η πρώτη Θεία Λειτουργία του νέου Πατριάρχη Βουλγαρίας Δανιήλ
Του Αιμίλιου Πολυγένη
Την 1η Ιουλίου στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Βουλγαρίας, εκτός από τους Αγίους Αναργύρους Κοσμά και Δαμιανό, τιμάται και η μνήμη της ανακομιδής των ιερών λειψάνων του Αγίου Ιωάννη της Μονής Ρίλα.
Σήμερα, Δευτέρα 1η Ιουλίου 2024 στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι στην Σόφια τελέστηκε πανηγυρικό διορθόδοξο συλλείτουργο, προεξάρχοντος του νέου Πατριάρχη Βουλγαρίας κ. Δανιήλ.
ΝΑ ΜΗΝ ΤΑΡΑΣΣΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΜΑΣ – ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΜΑΣ Ο ΘΕΟΣ
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΨΑΛΤΗΡΙΟΥ
Ὁ 3ος Ψαλμός
1. Ὁ 3ος ψαλμός μᾶς μιλάει γιά ἕναν ἄνθρωπο πιστό στόν Θεό, ὁ ὁποῖος θρηνεῖ καί στενάζει, γιατί βλέπει πολλούς οἱ ὁποῖοι τόν θλίβουν καί ἐπαναστατοῦν ἐναντίον του. Στόν πόνο του δέ αὐτόν καταφεύγει στόν Θεό καί τοῦ λέγει: «Κύριε, τί ἐπληθύνθησαν οἱ θλίβοντές με; Πολλοί ἐπανίστανται ἐπ᾽ ἐμέ» (στίχ. 1). Οἱ ἐχθροί ὅμως τοῦ ψαλμωδοῦ μας ἐδῶ τόν θλίβουν ἀκόμη περισσότερο, γιατί τοῦ εἰρωνεύονται τήν πίστη του στόν Θεό. Τοῦ λέγουν: «Οὐκ ἔστι σωτηρία αὐτῷ ἐν τῷ Θεῷ αὐτοῦ» (στίχ. 3). Σάν νά τοῦ ἔλεγαν: Τί κουράζεσαι; Σταμάτα νά προσεύχεσαι, δέν σέ ἀκούει ὁ Θεός.
2. Ὁ ποιητής τοῦ ψαλμοῦ μας ὅμως, πιστεύει δυνατά στόν Θεό, γι᾽ αὐτό καί δέν κλονίζεται ἀπό ὅσα εἰρωνικά τοῦ λέγουν. Πιστεύει ὅτι ὁ Θεός θά τόν βοηθήσει καί θά τόν δοξάσει. Γι᾽ αὐτό καί τόν ἀκοῦμε νά λέγει: «Σύ δέ, Κύριε, ἀντιλήπτωρ μου εἶ, δόξα μου καί ὑψῶν τήν κεφαλήν μου» (στίχ. 4). Γιά τήν πολεμική τῶν ἐχθρῶν του μέχρι τώρα ὁ ποιητής μας ἦταν ταπεινωμένος καί εἶχε σκυμμένο τό κεφάλι του. Ἀλλά ἡ πίστη του τόν δυναμώνει καί ἔχει βέβαιη τήν ἐλπίδα ὅτι ὁ Θεός θά τόν δικαιώσει καί θά τόν κάνει νά περπατάει μέ ὑψωμένο τό κεφάλι. Αὐτό σημαίνει τό «δόξα μου καί ὑψῶν τήν κεφαλήν μου», πού εἶπε.
3. Ἡ πίστη ὅμως αὐτή τοῦ ποιητοῦ μας, ὅτι θά τόν βοηθήσει ὁ Θεός, δέν εἶναι ἕνα πρόχειρο ἐνθουσιαστικό συναίσθημα, ἀλλά στηρίζεται σέ γεγονότα. Θυμᾶται ὅτι στόν παρελθόν καί ἄλλοτε τόν κατηγοροῦσαν καί τόν ἔθλιβαν ἄνθρωποι, ἀλλά τότε κατέφυγε μέ πίστη στόν ἅγιο Ναό τοῦ Θεοῦ, πού βρίσκεται στό ὄρος Σιών, καί ὁ Θεός τόν βοήθησε. Καί μέ αὐτήν τήν ὡραία ἀνάμνηση ὁ ποιητής μας λέγει: «Φωνῇ μου πρός Κύριον ἐκέκραξα καί ἐπήκουσέ μου ἐξ ὄρους ἁγίου αὐτοῦ» (στίχ. 5). Ἔ, λοιπόν! Ὅπως παλαιά ἄκουσε ὁ Θεός τήν προσευχή του καί τόν ἔσωσε, ἔτσι θά τόν σώσει καί τώρα. Δέν θά τόν ἐγκαταλείψει.
"Ρύσασθε νοσημάτων και παθών ανιάτων"
Οἱ Ἅγιοι Κοσμᾶς καὶ Δαμιανὸς οἱ Ἀνάργυροι
Οἱ Ἅγιοι Ἀνάργυροι Κοσμᾶς καὶ Δαμιανός, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν τὴν ἐποχὴ ποὺ αὐτοκράτορας τῶν Ρωμαίων ἦταν ὁ Κάρυνος, ἦταν γιατροὶ στὸ ἐπάγγελμα καὶ παρεῖχαν ἰάσεις σὲ ὅλους ὅσους εἶχαν ἀνάγκη, καὶ γιὰ ἀντάλλαγμα δὲν ἔπαιρναν χρήματα, ἀλλὰ τὸ μόνο ποὺ ζητοῦσαν ἦταν νὰ πιστέψουν στὸν Χριστό. Κάποιοι ὅμως καλοθελητὲς διέβαλαν τοὺς ἁγίους στὸν αὐτοκράτορα καὶ τοῦ εἶπαν ὅτι οἱ θεραπεῖες καὶ τὰ θαύματα ποὺ ἐπιτελοῦσαν τὰ ἔκαναν μὲ μαγικὲς τέχνες.
Τότε οἱ Ἅγιοι Ἀνάργυροι ἐπειδὴ δὲν ἤθελαν νὰ πᾶνε ἄλλους ἀντὶ αὐτῶν στὸν αὐτοκράτορα, προσῆλθαν μόνοι τους ἐνώπιόν του καὶ ὁ Καρίνος προσπάθησε νὰ τοὺς μεταπείσει νὰ ἀρνηθοῦν τὸν Χριστό. Ἐκεῖνοι ὅμως ὄχι μόνο δὲν ἀρνήθηκαν τὴν πίστη τους, ἀλλὰ κατάφεραν νὰ μεταπείσουν καὶ νὰ ἀλλάξουν καὶ τὸν ἴδιο τὸν αὐτοκράτορα, ἀφοῦ καὶ ὁ ἴδιος δέχθηκε τὶς θεραπευτικές τους ἰάσεις. Συγκεκριμένα, ὅταν ὁ Καρῖνος ἀνέκρινε τοὺς Ἁγίους, μετατοπίστηκε ἡ θέση τοῦ προσώπου του καὶ στράφηκε πρὸς τὴν ράχη του. Ἀμέσως τότε οἱ Ἅγιοι τὴν θεράπευσαν μὲ τὴν προσευχή τους στὸν Χριστό. Ἐξαιτίας αὐτοῦ τοῦ θαύματος, πίστεψαν στὸν Χριστὸ ὅσοι βρίσκονταν ἐκείνη τὴν στιγμὴ μπροστὰ σ' αὐτὸ ποὺ συνέβη καὶ ὁ ἴδιος ὁ Αὐτοκράτορας τοὺς ἔστειλε πίσω στοὺς συγγενεῖς τους μὲ μεγάλες τιμές.
Ἀργότερα ὅμως, μετὰ ἀπὸ μεγάλο χρονικὸ διάστημα, οἱ Ἅγιοι φθονήθηκαν ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν δάσκαλο ποὺ τοὺς εἶχε μάθει τὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη, γιατί εἶχαν ἀποκτήσει μεγάλη δόξα καὶ φήμη. Γι’ αὐτὸ τὸν λόγο τοὺς ἀνέβασε σὲ κάποιο ὅρος γιὰ νὰ μαζέψουν δῆθεν κάποια βότανα καὶ ἐκεῖ τοὺς ἐπιτέθηκε μὲ πέτρες καὶ τοὺς θανάτωσε.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ΄.
Ἅγιοι Ἀνάργυροι καὶ θαυματουργοί, ἐπισκέψασθε τὰς ἀσθενείας ἡμῶν· δωρεὰν ἐλάβατε, δωρεὰν δότε ἡμῖν.
Ἕτερον ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ'.
Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς θεῖοι θεράποντες, καὶ ἰατῆρες βροτῶν, ἀνάργυρον βλύζετε, τὴν θεραπείαν ἡμῖν, Ἀνάργυροι ἔνδοξοι· ὅθεν τοὺς προσιόντας, τῇ σεπτῇ ὑμῶν σκέπῃ, ῥύσασθε νοσημάτων, καὶ παθῶν ἀνιάτων, Κοσμᾶ καὶ Δαμιανέ, Ῥώμης βλαστήματα.
Κοντάκιον. Ἦχος β΄.
Οἱ τὴν χάριν λαβόντες τῶν ἰαμάτων, ἐφαπλοῦτε τὴν ῥῶσιν τοῖς ἐν ἀνάγκαις, ἰατροὶ θαυματουργοὶ ἔνδοξοι· ἀλλὰ τῇ ὑμῶν ἐπισκέψει, καὶ τῶν πολεμίων τὰ θράση κατευνάσατε, τὸν κόσμον ἰώμενοι ἐν τοῖς θαύμασι.
Μεγαλυνάριον.
Ἴασιν σωμάτων ῥῶσιν ψυχῶν, Κοσμᾶ θεοφόρε, σὺν τῷ θείῳ Δαμιανῷ, νείματε ὑψόθεν, ἀΰλῳ χειρουργίᾳ, τοῖς κατατρυχομένης, ποικίλοις πάθεσι.
Χρονικό της επισκέψεις του πατρ. Βαρθολομαίου στην Αρτα
Μέχρι και πλατεία στο όνομα του Βαρθολομαίου μετονομάστηκε (θα ρωτήσει ευλόγως κανείς, για ποιά προσφορά του;) αλλά παρόλα αυτά στο αντιαιρετικό μέτωπο επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή.
Το χρονικό της επίσκεψης του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Άρτα – Φωτογραφίες
O Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος επισκέφτηκε την Άρτα το Σάββατο 29 Ιουνίου 2024. Ήταν ο τρίτος και τελευταίος σταθμός της πρόσφατης πολύημερης επίσκεψης του Παναγιωτάτου στην Ελλάδα μετά την Λευκάδα και την Πρέβεζα.
Το πρωί του Σαββάτου 29 Ιουνίου 2024, τελέσθηκε Πατριαρχική Θεία Λειτουργία επί τη μνήμη των Αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, στον ενοριακό Ιερό Ναό Αγίου Μαξίμου του Γραικού Άρτης.
Έμπροσθεν του Ιερού Ναού πραγματοποιήθηκε επίσημη υποδοχή του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου από τον Σεβασμιώατατο Μητροπολίτη Άρτης κ. Καλλίνικο και τον Δήμαρχο Αρταίων κ. Χριστόφορο Σιαφάκα.
Κατά την Ακολουθία του Όρθρου, χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γέρων Δέρκων κ. Απόστολος, ενώ της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, συλλειτουργούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Ιωαννίνων κ. Μαξίμου, ως εκπροσώπου του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου, Προικοννήσου κ. Ιωσήφ, Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμονος, Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου, Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρου, Λευκάδος και Ιθάκης κ. Θεοφίλου, Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Χρυσοστόμου και Κεφαλληνίας κ. Δημητρίου.
Άγιος Γερβάσιος, ο Αστήρ των Πατρών
Ο Όσιος Γερβάσιος (01/01/1877 – 30/06/1964) της Πάτρας σκέπη και βοήθεια σε όλο τον κόσμο!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)