Το μεγάλο κακό που κάνουν οι αμέτρητοι έπαινοι και τα πολλά δώρα στους μοναχούς/γέροντες.
Ας τα ακούσουν αυτά και κάποιοι ιερείς και γέροντες του διαδικτύου που διακπληκτίζουν δημόσια, όποιον τους πει κάτι που δεν τους αρέσει, και επιζητούν με κάθε τρόπο κολακείες και αναγνωρίσεις.
ΜΕΓΑΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ
33. Μας διηγήθηκε ο αββάς Ησαΐας ότι, όταν κάποτε ασκήτευε κοντά στον αββά Μακάριο, πήγαν επτά αδελφοί από την Αλεξάνδρεια με διάθεση να τον δοκιμάσουν και του είπαν: «Πες μας, πάτερ, πως θα σωθούμε;» Κι εγώ (λέει ο αββάς Ησαΐας) πήρα ένα διπλωμένο δελτάριο, κάθισα παράμερα κι έγραφα όσα έβγαιναν απ’ τα χείλη τους.
Ο Γέροντας, αφού αναστέναξε, άνοιξε το στόμα του το φωτισμένο και είπε: «Αδελφοί μου, ο καθένας από σας ξέρει πως σώζεται, αλλά δεν θέλουμε να σωθούμε».
Κι εκείνοι του αποκρίθηκαν: «Πολύ το θέλουμε να σωθούμε, αλλά δεν μας αφήνουν οι πονηροί λογισμοί τι να κάνουμε;»
Τότε ο Γέροντας είπε: «Αν είστε μοναχοί, γιατί τριγυρίζετε με κοσμικούς ή πλησιάζετε όπου μένουν κοσμικοί; Αυτοί που απαρνήθηκαν τον κόσμο και φόρεσαν το άγιο σχήμα και κυκλοφορούν ανάμεσα σε κοσμικούς, εξαπατούν τον εαυτό τους. Πάει χαμένος ο κόπος τους. Γιατί τι άλλο θα κερδίσουν απ’ τους κοσμικούς, παρά μόνο τη σαρκική ανάπαυση; Εκεί όμως που υπάρχει σαρκική ανάπαυση, δεν μπορεί να κατοικήσει φόβος Θεού, προπαντός στον μοναχό.
Για ποιον λόγο ονομάζεται μοναχός; Γιατί μόνος μιλάει στον Θεό νύχτα και μέρα...
Μοναχός που περνάει τον καιρό του με κοσμικούς, αυτές τις αρετές κερδίζει. Προπάντων όταν πρωτοξεκινάει, παρουσιάζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο: Είναι εγκρατής στη γλώσσα, νηστεύει και ταπεινώνει τον εαυτό του, ώσπου να γίνει γνωστός και να διαδοθεί η φήμη του ότι ο τάδε μοναχός είναι δούλος του Θεού.
Κι αμέσως υποκινεί ο Σατανάς τους κοσμικούς να του φέρουν ότι χρειάζεται και από κρασί και από λάδι και χρήματα και από κάθε είδος λέγοντας “ο άγιος, ο άγιος”.
Στη συνέχεια καθώς βλέπει τους κοσμικούς, του ρίχνει σαϊτιές ο διάβολος για τις γυναίκες, τα παιδιά και για τα βιοτικά πράγματα και αρχίζει να ενοχλείται, όπως είπε και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός στο Ευαγγέλιο ότι: “Ο καθένας που θα δει γυναίκα με πονηρή επιθυμία, έχει κιόλας διαπράξει μέσα του μοιχεία μ’ αυτή (Ματθ. 5,28)’’. Αν πάλι τα θεωρούμε αυτά παραμύθια, ας ακούσουμε τον Κύριο που λέει: “Ο ουρανός και η γη, ο σημερινός κόσμος, θα πάψει να υπάρχει, τα λόγια μου όμως ποτέ (Ματθ. 24,35)’’.
Κατόπιν αρχίζει να φροντίζει για τις ανάγκες της χρονιάς και με τον τρόπο αυτό διπλασιάζει τη δραστηριότητα και προσπαθεί να συγκεντρώσει και χρήματα, έως ότου τον χαλαρώσουν οι δαίμονες στη ρίζα της φιλαργυρίας. Και αν του φέρει κάποιος κάτι μικρό, το επιστρέφει λέγοντας: “Δεν το δέχομαι, δεν παίρνω τίποτε εγώ”. Ενώ, αν του φέρει κάποιος χρυσαφικό ή ασημικό ή ρουχισμό ή κάτι που να του αρέσει, αμέσως το δέχεται ευχαρίστως και στρώνει τραπέζι και αρχίζουν να τρώνε.
Κι ο φτωχός, καλύτερα ο Χριστός, χτυπάει έξω από την πόρτα και κανένας δεν καταλαβαίνει, κανένας δεν τον ακούει (Αποκ. 3,20). Πάνω σ’ αυτά έχει πει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ότι “είναι ευκολότερο να περάσει τριχιά απ’ την τρύπα της βελόνας, παρά να μπει πλούσιος στη Βασιλεία των Ουρανών (Λουκ. 18,25)”.
Η συνέχεια εδώ
