Ήταν και οι δύο ευσεβείς άνθρωποι αλλά στεναχωριόνταν γιατί η Συρίγα ήταν στείρα και δεν μπορούσε να κάνει παιδιά. Έτσι κατέφυγαν με πίστη στον Θεό και τον παρακαλούσαν να τους χαρίσει ένα παιδί. Κάποια μέρα πήγε η Συρίγα στο Ναό της Παναγίας για να προσευχηθεί, όπως έκανε συνήθως. Τότε αποκοιμήθηκε και είδε στο όνειρό της ένα λαμπρό φως που έβγαινε από την εικόνα της Παναγίας και έφτανε ως την κοιλιά της. Μόλις ξύπνησε, κατάλαβε ότι οι προσευχές της ακούστηκαν στον Θεό. Πραγματικά σε λίγο έμεινε έγκυος και γέννησε μια κόρη, που την ονόμασαν Ρεγούλα.H Αγία Φιλοθέη γεννήθηκε στην Αθήνα, στον καιρό της Τουρκοκρατίας. Η μητέρα της λεγόταν Συρίγα και ο πατέρας της Άγγελος Μπενιζέλος.
Η Ρεγούλα έπαιρνε το καλό παράδειγμα τής μητέρας της και όσο μεγάλωνε προόδευε στις αρετές. Όταν έγινε δώδεκα χρονών, ένας πλούσιος νέος, που λεγόταν Ανδρέας, τη ζήτησε για γυναίκα του. Όμως η Ρεγούλα δεν ήθελε να παντρευτεί αλλά επιθυμούσε να αφιερωθεί στον Θεό και να γίνει μοναχή. Παρ’ όλα αυτά, οι γονείς της, την πίεσαν πολύ να πάρει για άνδρα της τον Ανδρέα, για να πάρει και την περιουσία τους ως κληρονομιά, επειδή δεν είχαν άλλα παιδιά.
Έτσι η Ρεγούλα παντρεύτηκε χωρίς να θέλει, επειδή την υποχρέωσαν οι γονείς της. Στο μεταξύ, ο άντρας της δεν ήταν θεοσεβής και τού άρεζαν οι κοσμικές απολαύσεις, γι’ αυτό φερόταν σκληρά στην πιστή Ρεγούλα. Πολλές φορές την έδερνε αλύπητα, της μιλούσε άγρια και τη στεναχωρούσε.
Μια μέρα που ο Ανδρέας έλειπε από το σπίτι, ή καλόψυχη Ρεγούλα θέλησε να βοηθήσει κάποιους φτωχούς και τους έδωσε αρκετό λάδι από το βαρέλι που είχε. Αλλά έπειτα, φοβήθηκε πώς αν ο άντρας της έβρισκε το πιθάρι άδειο θα θύμωνε και θα τη χτυπούσε. Γι’ αυτό γέμισε το βαρέλι με νερό έτσι ώστε να μη καταλάβει τίποτα. Βλέποντας όμως ο μεγαλοδύναμος Θεός την αγαθή κι ελεήμονα Ρεγούλα, έκανε το θαύμα Του. Το νερό μετατράπηκε σε λάδι κι έτσι η Αγία γλίτωσε από τον σκληρόκαρδο Ανδρέα. Πολλές φορές η Ρεγούλα προσπάθησε να διορθώσει τον άντρα της και τον συμβούλευε με αγάπη, ενώ πάντα ζητούσε από τον Θεό να της δίνει υπομονή. Ωστόσο εκείνος ήταν αμετάπειστος και συνέχιζε να τη βασανίζει και να τη στεναχωρεί. Υστέρα από τρία χρόνια, ο Ανδρέας πέθανε, απαλλάσσοντας τη Ρεγούλα από τις πίκρες και τα βάσανα.
Τότε οι γονείς της, της πρότειναν να την ξαναπαντρέψουν γιατί πολλοί ήταν εκείνοι που την ήθελαν για γυναίκα τους. Όμως η Ρεγούλα, επέστρεψε στο σπίτι των γονιών της κι άρχισε την ασκητική ζωή με περισσότερο ζήλο. Προσευχόταν, νήστευε, έκανε αγαθοεργίες και μελετούσε τα ιερά βιβλία.
Ένα βράδυ είδε σε όραμα τον Άγιο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο που της ζήτησε να χτίσει έναν Παρθενώνα, δηλαδή ένα γυναικείο μοναστήρι. Εκείνη υπάκουσε και το έχτισε κοντά στο σπίτι της, που βρισκόταν στη σημερινή Πλάκα, στην Αθήνα. Μάλιστα, το τίμησε με το όνομα του άντρα της και αμέσως μετά εκάρη μοναχή και πήρε το όνομα Φιλοθέη. Μαζί με τη Φιλοθέη, αφιερώθηκαν στον Θεό και οι σεμνές υπηρέτριες που είχε στο πατρικό της σπίτι, αλλά και πολλές άλλες που ποθούσαν να υπηρετήσουν τον Θεό.
Με το πέρασμα του χρόνου, η φιλάνθρωπη Αγία Φιλοθέη έχτισε νοσοκομεία, άσυλα και ξενώνες για να φιλοξενεί άρρωστους, φτωχούς και όσους κινδύνευαν από τη μανία των Τούρκων. Ακόμα, προστάτευε τις ορφανές κοπέλες, τις σπούδαζε και τις πάντρευε ή αν ήθελαν, τις έκανε μοναχές. Μια περιοχή της Αθήνας ονομάστηκε Ψυχικό, επειδή η Αγία έκανε ψυχικό και άνοιξε ένα πηγάδι για να πίνουν νερό οι άνθρωποι και τα ζώα που ταξίδευαν στην Κηφισιά. Η περιοχή Καλογρέζα ονομάστηκε έτσι χάρη στην καλογριά Φιλοθέη. Επίσης η περιοχή Φιλοθέη ονομάστηκε έτσι για να τιμήσει την Οσία. Σ’ αυτήν κατέφευγαν όσοι είχαν ανάγκη, γι’ αυτό κάποια στιγμή το μοναστήρι πτώχευσε και οι μοναχές άρχισαν να παραπονιούνται στην Ηγουμένη. Όμως εκείνη τις έλεγε να έχουν εμπιστοσύνη στον Θεό και να μην ανησυχούν. Πραγματικά, σε λίγες μέρες, δύο άρχοντες επισκέφτηκαν το μοναστήρι και πρόσφεραν πολλά χρήματα στην Αγία. Όταν είδαν το θαύμα οι μοναχές, δόξασαν τον Θεό.
Επειδή οι μοναχές πλήθαιναν συνεχώς, η Οσία Φιλοθέη έχτισε πολλά Μετόχια σε διάφορες περιοχές της Αθήνας. Κάποια μέρα, παρουσιάστηκαν στην Αγία τέσσερις γυναίκες και της ζήτησαν να τις κρύψει στο μοναστήρι της, γιατί δραπέτευσαν από τα αφεντικά τους που ήταν Τούρκοι, επειδή ήθελαν να τις αλλάξουν την Πίστη και να τις ατιμάσουν. Όταν όμως οι Τούρκοι έμαθαν ότι η Αγία προστάτευε τις γυναίκες, επιτέθηκαν στο μοναστήρι της και παρ’ όλο που ήταν άρρωστη και κατάκοιτη, την άρπαξαν και με διαταγή του μουσουλμάνου ηγεμόνα, την φυλάκισαν. Την επόμενη μέρα, τη ρώτησε ο ηγεμόνας αν θέλει να αλλαξοπιστήσει ή αν προτιμά τον θάνατο. Αλλά η πιστή Οσία Φιλοθέη ζήτησε γενναία να πεθάνει στο όνομα της Αγίας Τριάδος παρά να εξισλαμισθεί. Εκείνη τη στιγμή έφτασαν κάποιοι πλούσιοι Χριστιανοί που αγαπούσαν την Φιλοθέη και αφού καλοπλήρωσαν τον φιλάργυρο ηγεμόνα, άφησε ελεύθερη την Αγία. Τελικά οι τέσσερις γυναίκες έγιναν μοναχές και έζησαν το υπόλοιπο της ζωής τους στο νησί της Κέας – Τζιας.
Όμως οι Τούρκοι μισούσαν την Αγία, γιατί προστάτευε τις παρθένες νέες και τις πιστές γυναίκες απ’ αυτούς. Έτσι, ένα βράδυ που η Αγία ηγουμένη έκανε ολονύκτια αγρυπνία στη Μονή του Αγίου Ανδρέα, όρμησαν πέντε Τούρκοι μέσα στο ναό, την άρπαξαν, την έδεσαν σε μια πέτρινη κολώνα και αφού την έδειραν πολύ και την τραυμάτισαν, την εγκατέλειψαν μισοπεθαμένη κι έφυγαν. Εκεί τη βρήκανε οι άλλες μοναχές και τη μετέφεραν σε ένα Μετόχι, στην Καλογρέζα. Η Οσία δόξαζε τον Θεό που την αξίωσε να υποφέρει για χάρη Του. Όμως έπειτα από λίγες μέρες, στις 19 Φεβρουαρίου του 1598, η κουρασμένη της καρδιά σταμάτησε να χτυπά. Είκοσι μέρες αργότερα, το λείψανό της μοσχομύριζε μύρο και όταν έγινε η ανακομιδή, το λείψανό της βρέθηκε ακέραιο και ευωδίαζε πάλι μύρο. Η μνήμη της Οσίας Φιλοθέης της Αθηναίας εορτάζεται στις 19 Φεβρουαρίου, ήμερα της κοίμησής της.
