Ὁ Κοζάνης Παῦλος καὶ ἡ Σοφία Σειράχ
Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου
Γιὰ μία ἀκόμα φορὰ γίναμε
μάρτυρες τῆς ραπτικῆς τέχνης τῶν συγχρόνων ἐκκοσμικευμένων ἐπισκόπων, ποὺ
κόβουν καὶ ράβουν τὴν Ἁγία Γραφὴ κατὰ τὸ δοκοῦν καὶ τὸ συμφέρον. Αὐτὴ τὴν φορὰ
μᾶς ἔδειξε τὴν ραπτική του τέχνη ὁ Κοζάνης Παῦλος, ὁ ὁποῖος γιὰ νὰ τεκμηριώσει
τὴν «ποιμαντική» του ἀπαίτηση νὰ ἐμβολιαστοῦμε ἐπικαλέστηκε τὴν σοφία Σειρὰχ
λέγοντας: «Ο Θεός είπε δια της σοφίας Σειράχ να ακούμε την επιστημονική
κοινότητα. Αν δεν πιστεύει
στο Θεό η επιστημονική κοινότητα είναι δικό της πρόβλημα, αλλά αυτά που μας
λέει είναι σωστά»!!! (ἐδῶ).
Εδώ βλέπουμε τὸν Κοζάνης νὰ ἐπικαλεῖτε κατὰ τὸ ἥμισυ τὴν Σοφία Σειρὰχ ψευδόμενος παρουσιάζοντας τὴν μισὴ ἀλήθεια. Καὶ δὲν μένει μόνο στὸ ψέμα. Ἐπειδὴ γνωρίζει πὼς ὁ κάθε εὐσεβὴς πιστὸς θὰ ἀντιπαραθέσει, ὅτι δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀκοῦμε ἕναν ἄθεο ἐπιστήμονα, πρόσθεσε τὴν δική του «σοφία» λέγοντας τὸ ἀπίστευτο γιὰ ἕναν ἐπίσκοπο: «Αν δεν πιστεύει στο Θεό η επιστημονική κοινότητα είναι δικό της πρόβλημα, αλλά αυτά που μας λέει είναι σωστά». Γιὰ νὰ λάμψει ἡ ἀλήθεια καὶ νὰ ἀποκαλυφθεῖ τὸ ψέμα τοῦ Κοζάνης πρέπει νὰ δοῦμε τί λέει πράγματι ἡ Σοφία Σειρὰχ περὶ ἐπιστήμης (τὸ κείμενο μὲ τὴν μετάφραση ἀπὸ (ἐδῶ):
«Σοφ. Σειρ. 1,5 Πηγὴ
σοφίας λόγος Θεοῦ ἐν ὑψίστοις, καὶ αἱ πορεῖαι αὐτῆς ἐντολαὶ αἰώνιοι.
Σοφ. Σειρ.
1,5 Πηγή σοφίας
είναι ο λόγος του Θεού του Υψίστου και οι δρόμοι αυτής είναι αιώνιοι και
αναλλοίωτοι.
Σοφ.
Σειρ. 1,14 ἀρχὴ σοφίας φοβεῖσθαι τὸν Κύριον,
καὶ μετὰ πιστῶν ἐν μήτρᾳ συνεκτίσθη αὐτοῖς.
Σοφ. Σειρ.
1,14 Αρχή και πηγή της σοφίας
είναι το να φοβήται και να σέβεται κανείς τον Κυριον. Αυτή δε η σοφία συνοδεύει
τους ανθρώπους από την κοιλίαν ακόμη της μητρός των.
Σοφ.
Σειρ. 1,15 μετὰ ἀνθρώπων θεμέλιον αἰῶνος
ἐνόσσευσε καὶ μετὰ τοῦ σπέρματος αὐτῶν ἐμπιστευθήσεται.
Σοφ. Σειρ.
1,15 Η σοφία κατεσκεύασε τον
οίκον της αιώνιον μεταξύ των ανθρώπων και θα παραμείνη αυτή πιστή στους
απογόνους των. Πλούτος σοφίας είναι το να ευλαβήται κανείς τον Κυριον.
Σοφ.
Σειρ. 1,16 πλησμονὴ σοφίας φοβεῖσθαι τὸν
Κύριον καὶ μεθύσκει αὐτοὺς ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῆς·
Σοφ. Σειρ.
1,16 Από τους καρπούς δε της
σοφίας χορταίνουν και ευφραίνονται εκείνοι, οι οποίοι την κατέχουν.
Σοφ. Σειρ.
1,17 πάντα τὸν οἶκον αὐτῆς ἐμπλήσει ἐπιθυμημάτων
καὶ τὰ ἀποδοχεῖα ἀπὸ τῶν γεννημάτων αὐτῆς.
Σοφ. Σειρ.
1,17 Ολον τον οίκον, στον οποίον
αυτή θα κατοικήση, θα τον γεμίση από επιθυμητούς θησαυρούς και τας αποθήκας από
τα προϊόντα της.
Σοφ. Σειρ.
1,18 στέφανος σοφίας φόβος Κυρίου ἀναθάλλων
εἰρήνην καὶ ὑγίειαν ἰάσεως.
Σοφ. Σειρ.
1,18 Ολοκλήρωσις και στέφανος
σοφίας είναι η ευλάβεια προς τον Κυριον. Αυτή βλαστάνει συνεχώς ειρήνην και
σώματος υγείαν.
Σοφ. Σειρ.
1,19 καὶ εἶδε καὶ ἐξηρίθμησεν αὐτήν, ἐπιστήμην καὶ
γνῶσιν συνέσεως ἐξώμβρησε καὶ δόξαν κρατούντων αὐτῆς ἀνύψωσε.
Σοφ. Σειρ.
1,19 Ο Κυριος μόνος εγνώρισεν
απολύτως και εξιχνίασε την σοφίαν. Αυτός σκορπίζει ως βροχήν στους ανθρώπους
επιστήμην και γνώσιν. Αυτός εξυψώνει και δοξάζει εκείνους, οι οποίοι κατέχουν
την σοφίαν».
Ἐδῶ γίνεται ξεκάθαρο, ὅτι
σοφὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ φοβεῖται τὸν Κύριο, αὐτὸς ποὺ πιστεύει τὸν Κύριο ὡς πηγὴ
τῆς σοφίας καὶ αὐτὸς ποὺ Τὸν εὐλαβεῖται πράττοντας ἀνάλογα ἔργα ὡς ἀνταπόδωση
γιὰ τὴν Σοφία ποὺ ὁ Κύριος τοῦ ἔδωσε. Ἀπὸ τὴν εὐλάβεια αὐτὴ πηγάζει ἡ εἰρήνη
καὶ ἡ ἴαση τῆς ὑγείας (ἂν ὁ Κύριος τὸ θελήσει, καθὼς γιὰ τοὺς δικούς Του λόγους
ἐπιτρέπει τὴν ἀσθένεια γιὰ νὰ σώσει ἢ νὰ δοξάσει τὸν ἄνθρωπο). Ὁ ἐπιστήμονας
ποὺ φοβεῖται τὸν Κύριο (ὑπῆρξαν καὶ ὑπάρχουν) καὶ βλέπει τὸν ἑαυτό του ὡς
ὑπηρέτη Του, ἐνεργεῖ ἀνάλογα καὶ πάντα πρὸς δόξα Κυρίου. Αὐτὸν τὸν ἐπιστήμονα
φυσικὰ καὶ τὸν ἀκοῦμε. Τὰ παραπάνω γίνονται πιὸ ξεκάθαρα μὲ τὸ κεφ. 38 τῆς
Σοφίας Σειράχ:
«Σοφ. Σειρ.
38,1 Τίμα ἰατρὸν πρὸς τὰς χρείας αὐτοῦ τιμαῖς
αὐτοῦ, καὶ γὰρ αὐτὸν ἔκτισε Κύριος·
Σοφ. Σειρ.
38,1 Τιμα τον ιατρόν, όπως του
αρμόζει, έχων άλλωστε υπ' όψιν σου τας υπηρεσίας του εις τας ανάγκας σου, διότι
ο Κυριος έκαμεν αυτόν.
Σοφ.
Σειρ. 38,2 παρὰ γὰρ Ὑψίστου ἐστὶν ἴασις,
καὶ παρὰ βασιλέως λήψεται δόμα.
Σοφ. Σειρ.
38,2 Από τον Υψιστον Θεόν
προέρχεται η θεραπεία, που δίδει ο ιατρός, ο οποίος και από τους βασιλείς
ακόμη θα λάβη δώρα δια την ιατρικήν του επιστήμην.
Σοφ.
Σειρ. 38,3 ἐπιστήμη ἰατροῦ ἀνυψώσει κεφαλὴν
αὐτοῦ, καὶ ἔναντι μεγιστάνων θαυμασθήσεται.
Σοφ. Σειρ.
38,3 Η ιατρική επιστήμη θα αναδείξη
τον ιατρόν· και ενώπιον επισήμων ανθρώπων θα αποκτήση δόξαν.
Σοφ.
Σειρ. 38,4 Κύριος ἔκτισεν ἐκ γῆς φάρμακα, καὶ
ἀνὴρ φρόνιμος οὐ προσοχθιεῖ αὐτοῖς.
Σοφ. Σειρ.
38,4 Ο Κυριος ώρισε να φυτρώνουν
φαρμακευτικά βότανα από την γην, ο δε φρόνιμος άνθρωπος δεν τα αποστρέφεται…
Σοφ. Σειρ. 38,6 καὶ
αὐτὸς ἔδωκεν ἀνθρώποις ἐπιστήμην ἐνδοξάζεσθαι ἐν τοῖς θαυμασίοις αὐτοῦ·
Σοφ. Σειρ.
38,6 Ο ίδιος ο Θεός έδωκεν στους
ανθρώπους την ιατρικήν επιστήμην, ώστε να δοξάζεται με τα θαυμαστά αυτού έργα.
Σοφ. Σειρ.
38,7 ἐν αὐτοῖς ἐθεράπευσε καὶ ἦρε τὸν πόνον αὐτοῦ,
Σοφ. Σειρ.
38,7 Δια των ιατρών και των φαρμάκων
θεραπεύει ο Θεός και αφαιρεί τας ενοχλήσεις του ασθενούς.
Σοφ.
Σειρ. 38,8 μυρεψὸς ἐν τούτοις ποιήσει μεῖγμα,
καὶ οὐ μὴ συντελέσῃ ἔργα αὐτοῦ, καὶ εἰρήνη παρ᾿ αὐτοῦ ἐστιν ἐπὶ προσώπου τῆς
γῆς. -
Σοφ. Σειρ.
38,8 Ο φαρμακοποιός δια των διαφόρων
βοτάνων κατασκευάζει φαρμακευτικήν σύνθεσιν και είναι ατελείωτα τα φαρμακευτικά
του παρασκευάσματα, ώστε να έρχεται η θεραπεία και η γαλήνη από το φάρμακόν του
εις όλους τους ασθενείς της οικουμένης.
Σοφ. Σειρ.
38,9 Τέκνον, ἐν ἀῤῥωστήματί σου μὴ παράβλεπε, ἀλλ᾿
εὖξαι Κυρίῳ, καὶ αὐτὸς ἰάσεταί σε.
Σοφ. Σειρ.
38,9 Τέκνον μου, όταν αρρωστήσης μη
αδιαφορήσης δια τον ιατρόν και τα φάρμακα. Συγχρόνως όμως παρακάλεσε και τον
Κυριον· και αυτός θα σε θεραπεύση.
Σοφ. Σειρ.
38,10 ἀπόστησον πλημμέλειαν καὶ εὔθυνον χεῖρας, καὶ ἀπὸ πάσης
ἁμαρτίας καθάρισον καρδίαν.
Σοφ. Σειρ.
38,10 Απαρνήσου και απομάκρυνε από σε κάθε
αμαρτίαν· έχε καθαρά τα χέρια σου ενώπιον του Θεού και καθάρισε την καρδίαν σου
από κάθε αμαρτίαν.
Σοφ. Σειρ.
38,11 δὸς εὐωδίαν καὶ μνημόσυνον σεμιδάλεως καὶ λίπανον
προσφορὰν ὡς μὴ ὑπάρχων.
Σοφ. Σειρ.
38,11 Πρόσφερε ευώδες θυμίαμα, και
αναμνηστικήν παρά τώ Θεώ δια σε αναίμακτον θυσίαν σημιγδαλιού. Πρόσφερε δε
πλουσίας τας προσφοράς σου ως εάν δεν πρόκειται να υπάρξης πλέον εις την γην.
Σοφ. Σειρ.
38,12 καὶ ἰατρῷ δὸς τόπον, καὶ γὰρ αὐτὸν ἔκτισε Κύριος, καὶ μὴ
ἀποστήτω σου, καὶ γὰρ αὐτοῦ χρεία.
Σοφ. Σειρ.
38,12 Να προσφύγης δε κατόπιν και στον ιατρόν,
διότι ο Θεός τον εδημιούργησε και τον ανέδειξε. Μη τον απομακρύνης από κοντά
σου, διότι έχεις την ανάγκην του.
Σοφ. Σειρ.
38,13 ἔστι καιρὸς ὅτε καὶ ἐν χερσὶν αὐτῶν εὐοδία·
Σοφ. Σειρ.
38,13 Πολλές φορές η θεραπεία της ασθενείας και η
κατευόδωσις της υγείας είναι εις τα χέρια των ιατρών,
Σοφ. Σειρ.
38,14 καὶ γὰρ αὐτοὶ Κυρίου δεηθήσονται, ἵνα εὐοδώσῃ αὐτοῖς
ἀνάπαυσιν καὶ ἴασιν χάριν ἐμβιώσεως.
Σοφ. Σειρ.
38,14 διότι και αυτοί με την σειράν των
προσεύχονται προς τον Κυριον, να κατευοδώση τας προσπαθείας των και να
επιτύχουν ελάφρυνσιν και θεραπείαν της νόσου δια την συνέχειαν της ζωής.
Σοφ. Σειρ.
38,15 ὁ ἁμαρτάνων ἔναντι τοῦ ποιήσαντος αὐτὸν ἐμπέσοι εἰς
χεῖρας ἰατροῦ.
Σοφ. Σειρ.
38,15 Μαθε δε και τούτο, ότι εκείνος ο οποίος
αμαρτάνει ενώπιον του Δημιουργού του, θα ασθενήση και θα περιέλθη εις τα χέρια
του ιατρού».
Ἡ ἰατρικὴ καὶ ἡ
φαρμακευτικὴ λοιπόν, εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ ἐμεῖς ὑπὸ αὐτὴ τὴν
προϋπόθεση πρέπει νὰ τὴν ὑπακοῦμε. Ἡ θεραπεία ὅμως γιὰ τὸν σοφὸ Σειρὰχ ἀνήκει
στὸν Θεό «Από τον Υψιστον Θεόν προέρχεται η θεραπεία, που δίδει ο ιατρός»
καὶ εἶναι ἀποτέλεσμα τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς πίστης γιατροῦ καὶ
ἀσθενοῦς. Ὡς ἐκ τούτου μᾶς συμβουλεύει ὁ Σειρὰχ παράλληλα μὲ τὴν ἐπίσκεψη στὸν
γιατρὸ ποὺ θὰ μᾶς προσφέρει τὴν θεάρεστη καὶ θεόσταλτη θεραπεία νὰ προστρέξουμε
στὴν Ἐκκλησία, νὰ προσφέρουμε θυσία, νὰ μετανοήσουμε γιὰ τὰ ἁμαρτήματά μας, γιὰ
τὴν ἀποστασία μας. Ὁ δὲ γιατρὸς πράττει τὸ ἴδιο «διότι και αυτοί με την
σειράν των προσεύχονται προς τον Κυριον, να κατευοδώση τας προσπαθείας των και
να επιτύχουν ελάφρυνσιν και θεραπείαν της νόσου δια την συνέχειαν της ζωής».
Μπορεῖ νὰ μᾶς πεῖ ὁ
σεβασμιώτατος Κοζάνης ἂν ἡ Pfizer, ἡ Biontech καὶ οἱ ἄλλες ἑταιρίες θεωροῦν τὸ
φάρμακο δῶρο τοῦ Θεοῦ ἢ δῶρο τοῦ χρηματιστηρίου, στὸ ὁποῖο ἀνέβηκαν κατακόρυφα
οἱ μετοχές τους; Μπορεῖ νὰ μᾶς πεῖ ἂν τὰ πειράματα καὶ τὰ φάρμακα/ἐμβόλια ἀπὸ
ἔμβρυα ἀπὸ ἀμβλώσεις ἀνταποκρίνονται στὸ «Κύριος ἔκτισεν ἐκ γῆς φάρμακα, καὶ
ἀνὴρ φρόνιμος οὐ προσοχθιεῖ αὐτοῖς». Μπορεῖ νὰ μᾶς πεῖ ἂν ἡ ἀμφισβήτηση τῆς
ἀνυπαρξίας ὁποιασδήποτε ἀσθένειας στὴν Θ. Κοινωνία ἀπὸ τοὺς τηλεπρόβλητους
γιατροὺς εἶναι ἀπόδειξη τῆς εὐσεβείας τῶν γιατρῶν; Μπορεῖ νὰ μᾶς πεῖ ἂν ἡ
θεάρεστη καὶ θεοπρόβλητη ἰατρικὴ προωθεῖ τὸν ἐξαναγκασμό, τὴν τιμωρία, τὴν
παραπληροφόρηση, τὴν περιθωριοποίηση; Θὰ ἔπραττε καὶ θὰ ἔλεγε τὰ ἴδια ἕνας
Λουκᾶς Συμφερουπόλεως, οἱ Κοσμᾶς καὶ Δαμιανός καὶ τόσοι ἄλλοι Ἅγιοι/ἰατροὶ τῆς
Ἐκκλησίας μας;
Αὐτὰ ὅσον ἀφορᾶ τὴν μισὴ
ἀλήθεια/ψέμα τοῦ Κοζάνης Παύλου περὶ τῆς Σοφίας Σειράχ.
Ἂς ἔλθουμε τώρα στὸ
δεύτερο σκέλος τῆς παραπληροφόρησης τοῦ Κοζάνης «Αν δεν πιστεύει στο Θεό
η επιστημονική κοινότητα είναι δικό της πρόβλημα, αλλά αυτά που μας λέει είναι
σωστά». Μά, σεβασμιώτατε, πῶς θὰ ὑπακούσουμε σὲ κάποιον ποὺ ἀρνεῖται
τὸν Θεό; Εἶστε ὀρθόδοξος καὶ μᾶς συμβουλεύετε τέτοια πράγματα; Δηλ. ἡ
ἐπιστημονικὴ κοινότητα τῆς εὐγονικῆς, ἡ κοινότητα μὲ τὰ πειράματα σὲ ἀνθρώπους,
μὲ τὰ ἐγκλήματα τῶν Ναζί, μὲ τὴν ἀνθρώπινη παρέμβαση στὸ ἔργο τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄξια
ὑπακοῆς ἐκ μέρους μας; Δηλ. οἱ Hermann Stieve,
Ernst Haeckel, Alfred Ploetz und
Wilhelm Schallmayer ποὺ πειραματίστηκαν μὲ ὀρφανά, ἀστέγους, ψυχολογικὰ
ἀρρώστους, φυλακισμένους, Ἑβραίους στὰ στρατόπεδα συγκέντρωσης και δίδαξαν καὶ
μετὰ τὸν πόλεμο στὰ εὐρωπαϊκὰ πανεπιστήμια εἶναι ἄξιοι ὑπακοῆς ἐκ μέρους μας,
ἂν καὶ ἄθεοι, μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ εἶναι ἐπιστήμονες;
Μισὴ ἀλήθεια εἶναι ὅτι καὶ
ὁ Ἱπποκράτης ἦταν μὴ Χριστιανός (ἔζησε πρὸ Χριστοῦ). Ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ δὲν
τονίστηκε εἶναι, ὅτι ἦταν εὐσεβὴς γι’ αὐτὸ καὶ ἔγραψε στὸν περίφημο ὅρκο ποὺ οἱ
πολιτικοί μας, ἀλλὰ καὶ οἱ ἐπιστήμονες κατήργησαν:
«Ὄμνυμι Ἀπόλλωνα ἰητρόν
καί Ἀσκληπιόν καί Ὑγείαν και Πανάκειαν καί θεούς πάντας τε και πάσας, ἵστορας
ποιεύμενος, ἐπιτελέα ποιήσειν κατά δύναμιν καί κρίσιν ἐμήν ὅρκον τόνδε καί
ξυγγραφήν τήνδε… 4. Οὐ δώσω δέ οὐδέ φάρμακον οὐδενί αἰτηθείς θανάσιμον, οὐδέ
ὑφηγήσομαι ξυμβουλίην τοιήνδε˙ ὁμοίως δέ οὐδέ γυναικί πεσσόν φθόριον δώσω.
Μετάφραση: Ορκίζομαι στον Απόλλωνα τον Ιατρό και στον Ασκληπιό και στην
Υγεία και στην Πανάκεια και σε όλους τους Θεούς επικαλούμενος την μαρτυρία
τους, να τηρήσω πιστά κατά τη δύναμη και την κρίση μου αυτό τον όρκο και το
συμβόλαιό μου αυτό… Και να μη δώσω ποτέ σε κανένα, έστω κι αν μου το ζητήσει,
θανατηφόρο φάρμακο, ούτε να δώσω ποτέ τέτοια συμβουλή. Ομοίως να μη δώσω
ποτέ σε γυναίκα φάρμακο για να αποβάλει».
Βλέπουμε τὸν Ἱπποκράτη νὰ
ἐπικαλεῖτε τοὺς θεούς, νὰ ἀρνεῖται τὴν χορήγηση φαρμάκων ποὺ ἐπιφέρουν τὸν
θάνατο καὶ νὰ εἶναι ἐναντίον τῶν ἀμβλώσεων. Ὅταν ἐννοεῖτε, σεβασμιώτατε, ἄθεους
ἐπιστήμονες, ἐννοεῖτε κάποιον σὰν τὸν Ἱπποκράτη; Διότι οἱ σημερινοὶ πρεσβεύουν
τὰ ἀντίθετα, γι’ αὐτὸ καὶ καταργήθηκε ὁ ὅρκος του (ἡ νέα ὁρκωμοσία ἀπὸ τὸ 1948
μὲ τὴ διακήρυξη τῆς Γενεύης καὶ ἀπὸ τὸ 1949 ἐνσωματώθηκε στὸν Διεθνή Κώδικα
Ιατρικής Δεοντολογίας). Σήμερα ὀρκίζονται ὡς ἑξῆς:
«ΩΣ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ
ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑ να
αφιερώσω τη ζωή μου στην υπηρεσία της ανθρωπότητας.
Η ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ Η ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΟΥ
ΑΣΘΕΝΟΥΣ θα είναι η προτεραιότητά μου.
ΘΑ ΣΕΒΑΣΤΩ την αυτονομία
και την αξιοπρέπεια του ασθενούς.
ΘΑ ΔΙΑΦΥΛΑΞΩ την ανθρώπινη
ζωή με τον απόλυτο σεβασμό.
ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΩ την
ηλικία, την νόσο ή αναπηρία, τη θρησκεία, την εθνική καταγωγή, το φύλο, την
εθνικότητα, τις πολιτικές πεποιθήσεις, τη φυλή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό,
την κοινωνική θέση ή οποιονδήποτε άλλο παράγοντα να σταθεί εμπόδιο στο καθήκον
μου προς τον ασθενή.
ΘΑ ΣΕΒΑΣΤΩ τα μυστικά που
μου έχουν εμπιστευθεί ακόμα και μετά το θάνατο του ασθενούς.
ΘΑ ΑΣΚΗΣΩ το επάγγελμά μου
με συνείδηση και αξιοπρέπεια και σύμφωνα με τις σωστές ιατρικές πρακτικές.
ΘΑ ΔΙΑΦΥΛΑΞΩ την τιμή και
τις ευγενείς παραδόσεις του ιατρικού επαγγέλματος.
ΘΑ ΑΠΟΔΩΣΩ στους
δασκάλους, τους συναδέλφους και τους μαθητές μου το σεβασμό και την ευγνωμοσύνη
που τους οφείλω.
ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ την ιατρική
μου γνώση προς όφελος του ασθενούς και της προόδου της ιατρικής επιστήμης.
ΘΑ ΠΡΟΣΕΞΩ την προσωπική
μου υγεία, ευημερία και ικανότητες για να μπορώ να προσφέρω τις υπηρεσίες μου
στο μέγιστο.
ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΩ την
ιατρική μου γνώση για να παραβιάσω ανθρώπινα δικαιώματα και ατομικές ελευθερίες
ακόμα και υπό απειλή.
ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ
επισήμως, ελεύθερα και στην τιμή μου.
Και το κείμενο της
Διακήρυξης της Γενεύης: Εγώ ορκίζομαι να αφιερώσω τη ζωή μου στην υπηρεσία της
ανθρωπότητας. Θα πληρώσω τους δασκάλους μου με σεβασμό και ευγνωμοσύνη. Θα
εκπληρώσω τα επαγγελματικά μου καθήκοντα με αξιοπρέπεια και συνείδηση. η υγεία
του ασθενούς μου θα είναι το κύριο μέλημά μου. Θα σεβαστώ τα μυστικά που μου
έχουν ανατεθεί. Θα συνεχίσω, με όλα τα μέσα που βρίσκονται στην εξουσία μου,
την τιμή και τις ευγενείς παραδόσεις του ιατρικού επαγγέλματος. Θα μεταχειριστώ
τους συναδέλφους μου ως αδελφούς. Δεν θα επιτρέψω τα θρησκευτικά, εθνικά,
φυλετικά, πολιτικά ή κοινωνικά κίνητρα να με εμποδίσουν να εκπληρώσω το καθήκον
μου έναντι του ασθενούς. Θα τηρήσω τον βαθύτατο σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή,
ξεκινώντας από τη στιγμή της σύλληψης. ακόμη και υπό απειλή, δεν θα
χρησιμοποιήσω τη γνώση μου ενάντια στους νόμους της ανθρωπότητας. Την υπόσχομαι
επίσημα, εθελοντικά και ειλικρινά»
(ἐδῶ).
Ὅποιος ἀναρωτιέται γιατὶ
καταργήθηκε ὁ ὅρκος τοῦ Ἱπποκράτη διαβάζοντας τὰ παραπάνω μπορεῖ νὰ βγάλει τὰ
συμπεράσματά του. Πρέπει ὅμως νὰ τονιστεῖ, ὅτι πολλὰ ἀπὸ τὰ σημεῖτα τοῦ
σημερινοῦ ὅρκου δὲν τηροῦνται π.χ. «Θα τηρήσω τον βαθύτατο σεβασμό για την
ανθρώπινη ζωή, ξεκινώντας από τη στιγμή της σύλληψης. ακόμη και υπό απειλή»
ἀφοῦ ἡ νομιμοποίηση τῆς ἔκτρωσης καὶ ἡ εὑρεία ἐξάσκησή της ἀπὸ γιατροὺς κάθε
ἄλλο παρά «βαθύτατο σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή, ξεκινώντας από τη στιγμή
της σύλληψης» εἶναι.
Συμπεραίνουμε λοιπόν, ὅτι
κάθε ἄλλο παρὰ μποροῦμε νὰ ἐμπιστευθοῦμε ἀνθρώπους, ὅπως ὁ Κοζάνης Παῦλος, ποὺ
μᾶς λέει μισὲς ἀλήθειες.
