Κι εσείς, πώς κοινωνείτε με την δυσωδία και της επιτρέπετε να εξαπλώνεται στην Εκκλησία;
Η δυσωδία του Οικουμενισμού την οποίαν ετόνισεν ο Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης
Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
Τα αναφερόμενα περί ‘’γεροντισμού’’ σε κείμενο του Επισκόπου Καρπασίας Χριστοφόρου, το οποίο τιτλοφορείται ‘’Ο φονταμενταλισμός στη ζωή μας και η υπέρβασή του. Μια γενική θεώρηση’’*, όπου γίνεται σχολιασμός γι’ αυτό που είπε ο Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης για τον Οικουμενισμό, προβλημάτισαν πάρα πολλούς.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας όταν ρωτήθηκε από κληρικό αν υπέγραψε τα κείμενα της Συνόδου της Κρήτης (2016), του απάντησε καταφατικά. Ακολούθως ο κληρικός του ανέφερε την αντίθεση του Αγίου Εφραίμ Κατουνακιώτη για τον Οικουμενισμό. Ο Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης μετά από προσευχή πληροφορήθηκε τη δυσωδία του Οικουμενισμού.
Είναι λυπηρό ότι στις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης γίνεται αναφορά στο Π.Σ.Ε. και ειδικά για τις καλούμενες ‘’εκκλησιολογικές προϋποθέσεις’’ της Δήλωσης του Τορόντο. Είναι γνωστό ότι το λεγόμενο Π.Σ.Ε., είναι προπύργιο συγκρητιστικού οικουμενισμού.
Με τον συγκρητιστικό Οικουμενισμό αμφισβητείται η Οικουμενικότητα της Εκκλησίας, καθότι δι’ αυτού αμφισβητείται το γεγονός ότι η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, η Ορθόδοξη δηλαδή Εκκλησία, είναι Οικουμενική Εκκλησία.
Και μόνο στις εκκλησιολογικές στρεβλώσεις της Δήλωσης του Τορόντο να προστρέξει κανείς, είναι αρκετό για να αντιληφθεί το μέγεθος των στρεβλώσεων, που ως μη ώφειλαν παρεισέφρησαν στις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης.
Αναφερόμενοι στα πλαίσια του Π.Σ.Ε. στον όρο ‘’Οικουμένη’’, τον ορίζουν με ‘’εκκλησιαστική’’ έννοια, γεγονός το οποίο αντιστρατεύεται στην έννοια της οικουμενικότητας της Εκκλησίας. Τούτο καταδεικνύεται και από τις αναφορές στα πλαίσια του Π.Σ.Ε. περί ‘’ενότητας της Εκκλησίας’’ και περί ‘’ενότητας των Εκκλησιών’’. Τοιουτοτρόπως ομιλώντας περί ‘’χωρισμένων Εκκλησιών’’ στο καλούμενο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), καταλήγουν σε πλήθος ατοπημάτων.
Τόσο δύσκολο είναι να προβληματιστεί κανείς από την δυσωδία, την οποία αισθάνθηκε ο Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης, προσευχόμενος να του αποκαλύψει ο Κύριος, τι είναι ο οικουμενισμός; Πλάνη ήταν γι’ αυτούς; Αλλού είναι η πλάνη και τούτο είναι εμφανέστατο.
Ποιος Ορθόδοξος Χριστιανός μπορεί να αναγνωρίσει ‘’στοιχεία αληθούς εκκλησίας’’ σε αιρετικές κοινότητες και ομάδες μέλη του Π.Σ.Ε., όπως αυτό σημειώνεται σε καλούμενη ‘’εκκλησιολογική προϋπόθεση’’ της Δήλωσης του Τορόντο; Τη δυσωδία μιας τέτοιας παραδοχής ποιος την αμφιβάλλει;
Ή μήπως η άλλη προϋπόθεση – παραδοχή και εκ μέρους Ορθοδόξων, ότι δηλαδή είναι πιο περιεκτικό να ανήκεις στην Εκκλησία του Χριστού, παρά στην ίδια σου τη εκκλησία. Αυτό που επισημαίνεται με το «περιεκτικότερο» (more inclusive)**, υποβαθμίζει το γεγονός να ανήκεις στην ίδια σου την εκκλησία και για μας τους Ορθοδόξους. Η δυσωδία μιας τέτοιας προϋπόθεσης – παραδοχής είναι προφανής.
Η άλλη επίσης δυσώδης προϋπόθεση, η αθεολόγητη εκκλησιολογική εκτροπή της παραγράφου 8 της «Δήλωσης του Τορόντο», η οποία αναφέρει ότι «οι εκκλησίες-μέλη εισέρχονται σε πνευματικές σχέσεις για να οικοδομηθεί το Σώμα του Χριστού και να ανακαινισθεί η ζωή των εκκλησιών»**, ποιον Ορθόδοξο ικανοποιεί.
Μπορούμε ως Ορθόδοξοι να αποδεχθούμε μια τέτοια βλάσφημη προϋπόθεση; Το Σώμα του Χριστού οικοδομείται από πνευματικές σχέσεις που εισέρχονται ‘’οι εκκλησίες-μέλη του Π.Σ.Ε.’’; Άπαγε της βλασφημίας.
Με τέτοια άτοπα ήταν παρεπόμενη η αρωγή της αντισυνοδικότητας των ‘’αντ’ αυτού’’ υπογραφών, μιας αντιδημοκρατικής ενέργειας καταγράφουσας την επίπλαστη ‘’ομοφωνία’’ της Εκκλησίας της Κύπρου στην ‘’ολοκληρωτική αποδοχή’’ των αποφάσεων της Συνόδου της Κρήτης. Ήδη το άτοπο του γεγονότος αυτού, έχει καταγραφεί στην Ιστορία της Εκκλησίας.
*‘’Εκκλησιολογική παρέμβαση’’, Επισκόπου Καρπασίας Χριστοφόρου, Έκδοση Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου, Λευκωσία 2020.
**«Η συμβολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας και θεολογίας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» (Στυλιανού Χ. Τσομπανίδη).
