η «νύχτα βγάζει επίσκοπο και η αυγή μητροπολίτη».
Γράφει ο Μέτοικος
«Ανόητος νεοσσός εκών, δείκνυσι την εαυτού νεοσσιάν»
Παροιμία των Βυζαντινών
Τόσο κόλακας, τόσο μικρός, τόσο ακατάλληλος ο Ειρηναίος Λαφτσής για τη θέση του «επισκόπου» στη Φλώρινα που, λίγο περισσότερο, γίνεσαι αρχιεπίσκοπος Αμερικής.
Μα ντιπ για ντιπ αφελής; Ομολόγησε ότι αν ο Αθηνών Ιερώνυμος «δεν τον στήριζε, δεν τον πρότεινε στο σεπτό σώμα των Αρχιερέων της ιεραρχίας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν θα ήταν σήμερα, επίσκοπος στη Φλώρινα»!
Δηλαδή, ο Ειρηναίος Λαφτσής δεν εκλέχθηκε με δίκαιη και ανεπηρέαστη κρίση από τα μέλη της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά επειδή τον «στήριξε και τον πρότεινε στο σεπτό σώμα των Αρχιερέων» ο Αθηνών Ιερώνυμος Λιάπης διορίστηκε «επίσκοπος»!
Τι το ιδιαίτερο, όμως, είχε ο Ειρηναίος Λαφτσής από τους συνυποψήφιους του για να τον προτιμήσει ο Αθηνών Ιερώνυμος και, πως τον «στήριξε» ο Αρχιεπίσκοπος;
Πριν την εκλογή του, χάριν παραδείγματος, μήπως υπήρξαν «θερμές συναντήσεις» του Αθηνών Ιερώνυμου με τους εκλέκτορες σαν εκείνη με τον Μητροπολίτη Ξάνθης Παντελεήμονα όταν επρόκειτο να εκλέξουν επίσκοπο Μαρωνείας τον Παντελεήμονα Μουτάφη;
Επέβαλε ο Αθηνών την αρχιεπισκοπική του θέλησή στις «δικές» του χειροτονίες ή τους επεσήμανε ότι δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας με την «εκλογή» του Ειρηναίου αφού, είναι μία από μας, αυτή η ψυχή βεβαίως-βεβαίως στον οικουμενιστικό χώρο;
Εάν επέβαλε τη θέλησή του, με ποιο τρόπο και με ποια «εργαλεία» πίεσης την επέβαλε στους εκλέκτορες επισκόπους;
Ο υψηλόβαθμος θρησκευτικός υπάλληλος που διορίστηκε στη Φλώρινα, είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι, η ομολογία του για απροκάλυπτη αρχιεπισκοπική παρέμβαση στη διαδικασία «εκλογής» του, αναιρεί τη μυστικότητα της εκλογής και στοιχειοθετεί προσφυγή στο Σ.τ.Ε;
Μα είναι ντιπ για ντιπ αφελής για να διακηρύσσει ότι, διορίστηκε «επίσκοπος» Φλώρινας με παρέμβαση του Αθηνών Ιερώνυμου Λιάπη;
Πάντως, η πολιτεία στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο του Αθηνών Ιερώνυμου διανθίζεται με περίεργες εκλογές επισκόπων, τόσο ώστε η μία απ’ αυτές να προκαλέσει την οργισμένη παρέμβαση του πρώην Μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβρόσιου ο οποίος με επιστολή του στον προκαθήμενο της Ελληνικής Εκκλησίας τον «ικέτευε» να «μη επιτρέψωμεν να εισέλθουν εις τον ιερόν χώρον της Εκκλησίας μέθοδοι της μαφίας!» κατά τη διαδικασία εκλογής των επισκόπων!
Στη διαδικασία εκλογής του Ειρηναίου Λαφτσή «εισήλθαν εις τον ιερόν χώρον της Εκκλησίας μέθοδοι της μαφίας»;
Διότι σύμφωνα με την «Τάξιν επί χειροτονία επισκόπου» ο Ειρηναίος Λαφτσής έπρεπε να ήταν «ελέω Θεού υποψήφιος της αγιωτάτης Μητροπόλεως Φλωρίνης» και, τελικά, κατά την απερίφραστη ομολογία του, σήμερα υπάρχει ως υψηλόβαθμος θρησκευτικός υπάλληλος «ελέω» Ιερώνυμου!
Το ανύποπτο ακροατήριο χειροκρότησε την παραδοχή ντροπής του Ειρηναίου Λαφτσή πως εκλέχθηκε «επίσκοπος» σε βάρος των συνυποψήφιων του όχι, γιατί είχε προσόντα περισσότερα από αυτούς, αλλά, γιατί ο Αθηνών Ιερώνυμος Β΄ Λιάπης τον «στήριξε και τον πρότεινε στο σεπτό σώμα των Αρχιερέων»! Το χριστεπώνυμο, όμως, πλήρωμα εμβρόντητο βεβαιώθηκε ότι, επί των ημερών του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου πράγματι η «νύχτα βγάζει επίσκοπο και η αυγή μητροπολίτη».
Το πράγματι τραγικό και, ταυτόχρονα γελοίο στην υπόθεση χειραγώγησης των εκλεκτόρων από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο που, με περισσή αμβλύνοια ομολόγησε ο Ειρηναίος Λαφτσής είναι πως, ο Αθηνών Ιερώνυμος τον κάλεσε να : «να διαποιμάνει τους πιστούς της ακριτικής αυτής επαρχίας με αγάπη και με ταπείνωση», τόση αγάπη όση αυτός έδειξε στους άλλους δυο υποψηφίους για την επισκοπική έδρα Φλώρινας, τόση ταπείνωση ώστε να θεωρεί τους επισκόπους, προς έσχατη, βεβαιότατα, ντροπή τους, εργαλεία ικανοποίησης και επίτευξης των στόχων και σκοπών του στη διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ο οφικιάλιος του π. Βαρθολομαίου καθηγητής κ. Χρήστος Γιανναράς έχει δίκαιο όταν υποστηρίζει ότι, «αυτοί οι υψηλόβαθμοι θρησκευτικοί υπάλληλοι του κράτους εκλέγονται μόνο με παρασκήνιο – η ψηφοφορία είναι μυστική, οι εκλέκτορες δεν αιτιολογούν την ψήφο τους. Πρόκειται [σαφέστατα] για το απόλυτο της αυθαιρεσίας».
Όμως, για τα έργα και την πολιτεία του Αθηνών Ιερώνυμου Λιάπη στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο «τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων»; Με το διορισμό ενός «επισκόπου» στη Μητρόπολη Φλώρινας « ἴδε νῦν ᾔδετε πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν»!
