Τρία σημεία σημαντικά για το πρόσωπο του Χριστού

           

ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΙΩΘΟΣ ΑΥΤΩ ΑΝΕΣΤΗ ΑΝΑΓΝΩΝΑΙ (Αρχή της Ινδίκτου)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθεν κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι” (Λουκ. 4,16)“

Εκείνο τον καιρό ήρθε ο Ιησούς στη Ναζαρέτ, όπου είχε μεγαλώσει. Το Σάββατο πήγε όπως συνήθιζε στη συναγωγή και σηκώθηκε να διαβάσει τις Γραφές”

Η αρχή του νέου εκκλησιαστικού έτους που ταυτίζεται με την αρχή της Ινδίκτου, ρωμαϊκού τρόπου μέτρησης του χρόνου για φορολογικούς και άλλους λόγους, μας φέρνει μπροστά σε ένα απόσπασμα από τον ευαγγελιστή Λουκά, στο οποίο ο Χριστός βρίσκεται στην ιδιαίτερη πατρίδα Του, την Ναζαρέτ, όπου είχε μεγαλώσει. Εισέρχεται την ημέρα του Σαββάτου στη συναγωγή της πατρίδας Του, όπως το συνήθιζε και σηκώνεται, όπως είχε το δικαίωμα, για να διαβάσει τις Γραφές, ένα απόσπασμα από την Παλαιά Διαθήκη, ενώπιον των συμπατριωτών Του και επιλέγει το απόσπασμα του προφήτη Ησαΐα που αναφέρεται στην αποστολή του Μεσσία.

Ο προφήτης αναφέρει ότι ο Μεσσίας θα είναι αυτός που θα αποσταλεί από το Άγιο Πνεύμα ν’ αναγγείλει το χαρμόσυνο μήνυμα στους φτωχούς και να θεραπεύσει τους συντριμμένους ψυχικά. Στους αιχμαλώτους να κηρύξει απελευθέρωση και στους τυφλούς ότι θα βρουν το φως τους, να φέρει λευτεριά στους τσακισμένους, να αναγγείλει του καιρού τον ερχομό που ο Κύριος θα φέρει τη σωτηρία στο λαό Του. Όλα αυτά, όπως θα πει στους έκπληκτους συμπατριώτες Του, εκπληρώνονται στο πρόσωπό Του. Εκείνοι θα Τον αρνηθούν και ο Χριστός δεν θα επιστρέψει ποτέ στην πατρίδα Του, αφού ουδείς προφήτης δεκτός εν τη πατρίδι αυτού.

Η εορτή της Ινδίκτου Η εορτή της Ινδίκτου στη Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή Μελοποιία

             

Απόσπασμα από την διπλωματική εργασία Δημητρίου Λυκ. Κολλίντζα σελ. 28-35, Χανιά 2018

Τι είναι η ίνδικτος;

Σχετικά με την καθιέρωση της εορτής της Ινδίκτου, αναφέρονται στο Μέγα Ωρολόγιον τα εξής: Οι της Ρώμης Αυτοκράτορες, προς διατήρησιν των στρατευμάτων, διέτασσον δια θεσπίσματος εις τους εαυτών υπηκόους, φόρον τινά γενικόν κατά πάσας επαρχίαν, ούτινος η πληρωμή εγίνετο κατ’ ενιαυτόν, επαναλαμβανομένου του αυτού θεσπίσματος εις διάστημα ετών 15.....Το δε αυτοκρατορικόν θέσπισμα, δι’ ου ο φόρος ούτος διετάσσετο ολίγον τι προ του χειμώνος, ωνομάζετο Indictio, ο εστιν ορισμός, η διάγγελμα περί του φόρου, όπερ εξελληνίσαντες εις το Ινδικτιών οι βασιλείς της Κωνσταντινουπόλεως, διετήρησαν αυτήν, ει και αντ’ αυτής ενίοτε μετεχειρίζοντο την Επινέμησιν, σημαίνουσαν διανομήν...1

Η λέξη Ίνδικτος η Ινδικτιών προέρχεται από τη λατινική λέξη Indictio, indictio-onis, που σημαίνει διάγγελμα, εξαγγελία, ορισμός. Ως όρος προέρχεται από την θέσπιση, από μέρους των Ρωμαίων και για διάστημα δεκαπέντε ετών, το ύψος του ετήσιου φόρου επί της γεωργικής παραγωγής. Ο φόρος αυτός είχε θεσπιστεί για τη συντήρηση του ρωμαϊκού στρατού. Κατ’ επέκταση η ίνδικτος είναι περίοδος 15ετης και χρησιμοποιείται για τη χρονολόγηση εγγράφων ή και γεγονότων. Η χρήση της Ινδίκτου άρχισε, πιθανόν, επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού, αλλά με διάρκεια 5 έτη. Κατ’ επέκτασιν καθιερώθηκε να ονομάζονται ινδικτιώνες και οι δεκαπενταετείς αυτοί κύκλοι που άρχισαν επί Καίσαρος Αυγούστου, τρία χρόνια πριν από την γέννηση του Χριστού 2. Για πρώτη φορά Ινδικτιών με διάρκεια 15 ετών αρχίζει το 312 μ.Χ. επί Μεγάλου Κωνσταντίνου και διαρκούσε τόσο διότι 15 έτη διαρκούσε και η στρατιωτική θητεία στον ρωμαϊκό στρατό.

Γένεση και εξέλιξη της εορτής της Ινδίκτου

«Καλή κι Ευλογημένη Εκκλησιαστική Χρονιά»

                         

1η Σεπτεμβρίου: ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ (δηλαδή αρχή του νέου Εκκλησιαστικού έτους)

Ἀπολυτίκιον - Ἦχος β'. «Ὁ πάσης δημιουργὸς τῆς κτίσεως, ὁ καιροὺς καὶ χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσία θέμενος, εὐλόγησον τὸν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός σου Κύριε, φυλάττων ἐν εἰρήνῃ τοὺς Βασιλεῖς καὶ τὴν πόλιν σου, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, καὶ σῶσον ἡμᾶς». Κοντάκιο

«Ὁ τῶν αἰώνων Ποιητὴς καὶ Δεσπότης, Θεὲ τῶν ὅλων, ὑπερούσιε ὄντως, τὴν ἐνιαύσιον εὐλόγησον περίοδον, σώζων τῷ ἐλέει σου τῷ ἀπείρω, Οἰκτίρμον, πάντας τοὺς λατρεύοντας σοὶ τῷ μόνω Δεσπότη, καὶ ἐκβοώντας φόβω Λυτρωτά· Εὔφορον πάσι τὸ ἔτος χορήγησον.»

«Λέξις λατινική (indictio) όρισμόν σημαίνουσα καθ’ όν κατά δεκαπενταετή περίοδον επληρώνοντο εις τους αυτοκράτορας των Ρωμαίων οι φόροι. Κατά την εκκλησιαστικήν παράδοσιν, την αρχήν της ινδικτιώνος είσήγαγεν ό Αύγουστος Καίσαρ (1 -14), ότε διέταξε την γενικήν των κατοίκων του Ρωμαϊκού κράτους απογραφήν και την είσπραξιν των φόρων, κατά την πρώτην του Σεπτεμβρίου μηνός. Από του Μεγάλου Κωνσταντίνου (313) έγένετο επισήμως χρήσις της Ινδικτιώνος ως χρονολογίας, έκτοτε δε ή εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως μέχρι του νυν εορτάζει την α’ Σεπτεμβρίου ως αρχήν του εκκλησιαστικού έτους. «Ἴνδικτον ἡμῖν εὐλόγει νέου Χρόνου, Ὦ καὶ Παλαιέ, καὶ δι᾿ ἀνθρώπους Νέε.».

Δέν θά ἐκλείψουν οἱ ἐκλεκτοί, ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος...

                                

Ἀνέκαθεν δὲν ἔλειψαν τὰ ζιζάνια, οὔτε θὰ λείψουν ἀπὸ τὸν σῖτον. 

Ὑπῆρξαν ψευδοπροφῆται, ὑπῆρξαν ὅμως καὶ ἀληθεῖς προφῆται, ὑπῆρξαν ψευδαπόστολοι ἀλλὰ καὶ ἀληθεῖς ἀπόστολοι, ψευδοδιδάσκαλοι ἀλλὰ καὶ ἀληθεῖς διδάσκαλοι· καὶ σήμερον ὑπάρχουν ψευδοκληρικοί, καὶ ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς τῆς αἰσχύνης, ὑπάρχουν ὅμως καὶ ἀληθεῖς καὶ γνήσιοι ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς καὶ μοναχοί· καὶ ἐλπίζω καὶ πιστεύω ὅτι δὲν θὰ ἐκλείψουν οἱ ἐκλεκτοί, ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος, μὲ τὴν διαφορὰν ὅτι εἶναι ὀλίγοι. Ἀλλὰ καὶ ὁ Κύριος εἶπεν, ὅτι πολλοὶ εἰσὶν οἱ κλητοί, ὀλίγοι δὲ οἱ ἐκλεκτοί, καὶ ὀλίγοι οἱ σωζόμενοι (Ματθ. κ´, 16). 

Ἐπειδὴ εἶναι στενὴ ἡ πύλη, καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι οἱ βαδίζοντες αὐτήν· πλατεῖα δὲ καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν αἰώνιον κόλασιν, καὶ πολλοὶ οἱ βαδίζοντες αὐτήν (Ματθ. ζ´, 13-14).

Ὅσιος Φιλόθεος Ζερβάκος ( Ἐπιστολή 61 ξα´, Φιλόθεος Γραφίδα α´,σελ. 269-270)

πηγή

Περὶ πλούτου καὶ πλουσίων (Ματθ. ιθ΄16-26)

Ἄγιος Λουκᾶς ὁ ἰατρός, Ἀρχιεπισκόπος Κριμαίας

Ἀκούσατε σήμερα τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα περὶ τοῦ πλούσιου νεανίσκου, ὁ ὁποῖος δὲν ἤθελε νὰ μοιράσει τὴν περιουσία του γιὰ νὰ γίνει κληρονόμος τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Τότε ὁ Κύριος εἶπε στοὺς μαθητές του ὅτι εἶναι πιὸ εὔκολο νὰ περάσει καμήλα ἀπὸ βελονότρυπα παρὰ νὰ μπεῖ πλούσιος στὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

Πρὶν δώσουμε ἑρμηνεία γιὰ τὸν λόγο ποὺ εἶπε ὁ Χριστὸς στὸν πλούσιο νεανίσκο, ἀκοῦστε τί λέει ὁ ἀπόστολος Ἰάκωβος γιὰ τοὺς πλούσιους: «Ἄγε νῦν οἱ πλούσιοι, κλαύσατε ὁλολύζοντες ἐπὶ ταῖς ταλαιπωρίαις ὑμῶν ταῖς ἐπερχομέναις· ὁ πλοῦτος ὑμῶν σέσηπε καὶ τὰ ἱμάτια ὑμῶν σητόβρωτα γέγονεν, ὁ χρυσὸς ὑμῶν καὶ ὁ ἄργυρος κατίωται, καὶ ὁ ἰὸς αὐτῶν εἰς μαρτύριον ὑμῖν ἔσται καὶ φάγεται τὰς σάρκας ὑμῶν· ὡς πῦρ ἐθησαυρίσατε ἐν ἐσχάταις ἡμέραις· ἰδοὺ ὁ μισθὸς τῶν ἐργατῶν τῶν ἀμησάντων τὰς χώρας ὑμῶν ὁ ἀπεστερημένος ἀφ’ ὑμῶν κράζει, καὶ αἱ βοαὶ τῶν θερισάντων εἰς τὰ ὦτα Κυρίου Σαβαὼθ εἰσεληλύθασιν· ἐτρυφήσατε ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐσπαταλήσατε, ἐθρέψατε τὰς καρδίας ὑμῶν ὡς ἐν ἡμέρᾳ σφαγῆς, κατεδικάσατε, ἐφονεύσατε τὸν δίκαιον οὐκ ἀντιτάσσεται ὑμῖν» (Ἰακ. 5, 1-6).

Βλέπετε τί φοβερὰ λόγια εἶπε ὁ ἀπόστολος Ἰάκωβος γιὰ τοὺς πλούσιους καὶ πόσο βαριὰ τοὺς κατηγόρησε; Καὶ τί μπορεῖ νὰ εἶναι πιὸ φοβερὸ ἀπὸ τὰ λόγια του Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ ποῦ λέει ὅτι δύσκολο εἶναι γιὰ ἕναν πλούσιο νὰ εἰσέλθει στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ;

Γιατί εἶναι δύσκολο; Κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ μεταξύ τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραὴλ κυριαρχοῦσε ἡ γνώμη ὅτι ὁ πλοῦτος εἶναι εὐλογία τοῦ Θεοῦ, γι’ αὐτὸ τοὺς πλούσιους ἀνθρώπους τοὺς σέβονταν καὶ τοὺς ἐκτιμοῦσαν πολύ.

Ὅταν ὁ Κύριος εἶπε ὅτι ὁ πλοῦτος εἶναι ἐμπόδιο νὰ εἰσέλθει κανεὶς στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, οἱ κατάπληκτοι μαθητὲς του Τὸν ρώτησαν: «Τὶς ἄρα δύναται σωθῆναι» (Μτ. 19, 25). Καὶ αὐτοὶ εἶχαν τὴν γνώμη ὅτι οἱ πλούσιοι ἔχουν τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ἂν οἱ πλούσιοι δὲν θὰ σωθοῦν, τότε ποιὸς θὰ σωθεῖ; Ὁ Κύριος τοὺς ἀπάντησε: «Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστὶν» (Λκ. 18, 27).

Ἡ Ἱστορία τῆς Ἁγίας Ζώνης

                                Σύγγελης Κωνσταντῖνος

Στὶς 31 Αὐγούστου θὰ ἑορτάσουμε καὶ φέτος τὴν Κατάθεση τῆς Τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου. Ἀποτελεῖ τὸ μοναδικὸ ἱερὸ κειμήλιο ποὺ σχετίζεται μὲ τὸν ἐπίγειο βίο τῆς Θεοτόκου καὶ διασῴζεται μέχρι σήμερα στὴν Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Βατοπαιδίου στὸ Ἅγιο Ὄρος, στὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας. Ἡ ἴδια ἡ Θεοτόκος τὴν ὕφανε ἀπὸ τρίχες καμήλας.

Οἱ πληροφορίες γιὰ τὸν ἐπίγειο βίο τῆς Θεοτόκου εἶναι λιγοστὲς καὶ προέρχονται ἀπὸ τὴν Καινὴ Διαθήκη καὶ ἀπὸ τὴν παράδοση ποὺ διασώθηκε ἀπὸ τοὺς ἀποστολικοὺς ἀκόμη χρόνους.

Ἡ Θεοτόκος μέχρι τὴν Κοίμησή της παρέμεινε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἦταν μέλος τῆς πρώτης Ἐκκλησίας. Τὴ φροντίδα της εἶχε ἀναλάβει ὁ ἀγαπημένος μαθητὴς τοῦ Κυρίου, ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης.

Οἱ τελευταῖες στιγμὲς τῆς ἐπίγειας ζωῆς της εἶναι θαυμαστὲς καὶ συγκινητικές. Κοντὰ της βρέθηκαν οἱ Ἀπόστολοι οἱ ὁποῖοι ἔφτασαν ἀπὸ τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης στὰ Ἱεροσόλυμα μὲ τρόπο θαυμαστό, «ἐπὶ νεφελῶν».

Καὶ τότε, ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἐμφανίστηκε θριαμβευτικὰ «ἐπὶ νεφελῶν», μὲ τὴ συνοδεία πλήθους ἀγγέλων. Ἡ Θεοτόκος προσευχήθηκε στὸν Υἱό της, παρηγόρησε τοὺς Ἀποστόλους καὶ ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ εἶναι πάντα κοντὰ στὴν Ἐκκλησία γιὰ νὰ μεσιτεύει στὸν Υἱό της καὶ παρέδωσε τὴν πανάμωμη ψυχή της στὸν Κύριο.

Όταν οι Επίσκοποι σε καιρό αιρέσεως δεν ακολουθούσαν την βασιλική οδό αλλά προσεύχονταν στον Θεό: Καλύτερα να πεθάνω, παρά να λειτουργήσω με τον κάθε ..."Βαρθολομαίο"!!!

   

ἅγ. Ἀλέξανδρος: "Δέν εἶναι σωστό ἔτσι ἁπλά νά δεχθοῦμε σέ κοινωνία τόν τῆς αἱρέσεως εὑρετήν. Ὁ Θεὸς ἄς μήν ἐπιτρέψει ἡ αἵρεση νά νομι­σθεῖ ὡς εὐσέβεια". Οἱ σημερινοὶ διάδοχοί του: Ναὶ μὲν ο κάθε οἰκουμενιστὴς εἶναι αἱρετικός, ἀλλὰ ἡ εὐσέβεια ἐπιβάλλει νὰ κοινωνεῖς καὶ νὰ συμπροσεύχεσαι μὲ τὸν αἱρετικό.                     

σσ. Ἡ ἱστορία τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου Ἀλεξάνδρου ἀποκαλύπτει ὅλη τὴν τραγικότητα τοῦ σημερινοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου, τῆς πονηρᾶς συνοδείας του καὶ ὅσων κοινωνοῦν μαζί του, ὡς τάχα ὑποχρεωμένοι νὰ τὸ κάνουν, διότι τάχα το ἐπιβάλλει ἡ βασιλική ὁδός, παραβλέποντας τὴν Ἱερή μας Παράδοση, ποὺ διδάσκει τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ κάθε αἱρετικό καὶ τὴν συνοδική του καταδίκη! Σὲ καιροὺς αἱρέσεως ἡ βασιλικὴ ὁδὸς παύει νὰ ἰσχύει. Ἰσχύει μόνο ἡ ὁμολογία καὶ ἡ ὑπεράσπιση τῆς Πίστεως μὲ ὀρθόδοξο ζῆλο καὶ ὄχι μὲ οἰκονομίες, ὅπως π.χ. διδάσκουν πολλοι γνωστοὶ ἱερεῖς ποὺ ἔχουν ὑπογράψει τρεῖς(!) ὁμολογίες Πίστεως στὶς ὁποῖες περιέχεται ρητὰ ἡ ἀπειλὴ διακοπῆς κοινωνίας ἂν οἱ Οἰκουμενιστὲς δὲν μετανοήσουν καὶ ἀκόμα περιμένουν.

Οι Πατριάρχες και οι Αρχιεπίσκοποι δεν γνώριζαν τόσα χρόνια αυτά που καταγγέλει η Αδελφότητα; Γιατί δεν επισκοπούν, αντί να τρέχουν να συμπροσεύχονται με τον κάθε λογής αιρετικό;

Ανακοίνωση της Σιναϊτικής Αδελφότητας

Ἐν Σινᾷ, τῇ 16ῃ/29ῃ Αὐγούστου 2025

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Ι Σ

Ι. Ἡ Σιναϊτικὴ Ἀδελφότης ὡς ἀνωτάτη Ἀρχὴ διοικήσεως τοῦ Σινᾶ, συνελθοῦσα τὴν 27ην καὶ 30ὴν Ἰουλίου τρέχοντος ἔτους εἰς σύνοδον, ἔπαυσε τὸν καθηγούμενον αὐτῆς Ἀρχιεπίσκοπον Σιναίου Κον Δαμιανόν, ἐξ αἰτίας τῶν ἐξῆς πράξεων αὐτοῦ:

Α΄) Κατὰ σύστημα δὲν διεβίου ἐν τῷ Σινᾶ, ἀλλὰ διέτριβε ἐπὶ μακρὰ χρονικὰ διαστήματα κυρίως ἐν Ἀθήναις καὶ ἀλλαχοῦ (ἀπὸ τοῦ ἔτους 2018 καὶ ἑξῆς δὲν διέτριψεν ἐν τῇ Μονῇ πλείονα τῶν δύο ἢ τριῶν μηνῶν συνολικῶς).

Β΄) Κατήργησεν ἐν τοῖς πράγμασι τὴν λειτουργίαν τῆς ἀνωτάτης Ἀρχῆς διοικήσεως τοῦ Σινᾶ, τουτέστι τῆς Σιναϊτικῆς Ἀδελφότητος, μὴ συγκαλῶν αὐτὴν εἰς συνελεύσεις, ὡς προέβλεπον οἱ Κανονισμοί, νοσφιζόμενος αὐθαιρέτως καὶ αὐταρχικῶς τὰς δικαιοδοσίας αὐτῆς, ὡς ἐπὶ παραδείγματι ἐπὶ ζητημάτων ἀπελάσεως μοναχῶν ἢ διορισμοῦ καὶ παύσεως ὀργάνων διοικήσεως καὶ διαχειρίσεως κτλ., παραβαίνων ἐκ συστήματος τοὺς Θεμελιώδεις Κανονισμοὺς λειτουργίας τοῦ Σινᾶ.

Γ΄) Ἀπὸ ἐτῶν προσέλαβε εἰς τὸ ἰδιαίτερον διαμέρισμα αὐτοῦ ἐν Ἀθήναις συνείσακτον γυναῖκα, τὴν Καν Αἰκατερίνη Σπυροπούλου, παραβιάζοντας κατάφορα κανόνα οἰκουμενικῆς συνόδου ὁ ὁποῖος ἐπισύρει σαφέστατα εἰς περίπτωσιν παραβιάσεως αὐτοῦ τὴν καθαίρεσιν, μεθ’ ἧς ἀπροσχημάτιστα ἐνεφανίζετο ἐν τῇ Μονῇ, κατὰ τὰς συντόμους περιόδους διαμονῆς ἐν αὐτῇ, μεθ’ ἧς μάλιστα διέβιου ἐν τῷ αὐτῷ διαμερίσματι, καὶ συνωδεύετο ὑπ’ αὐτῆς ἀνελλειπῶς εἰς πάσας τὰς δημοσίας ἐμφανίσεις αὐτοῦ· ἥτις δὲ ἀνεμιγνύετο ἐκ συστήματος καὶ εἰς τὰ τῆς διοικήσεως καὶ διαχειρίσεως τῆς Μονῆς. Περὶ τοῦ ἀκραίου σκανδαλώδους τούτου ζητήματος διαλαμβάνει ἀπόρρητος ἔκθεσις τοῦ ὙΠ.ΕΞ. Ἑλλάδος, ἐλθοῦσα προσφάτως εἰς τὴν δημοσιότητα.

Δ΄) Διέπραττε κατ’ ἐξακολούθησιν σωρείαν χρηματικῶν καὶ οἰκονομικῶν καταχρήσεων. Ἐνδεικτικῶς, κατὰ τὸ ἔτος 2024, ἐκ τῶν ἐπισήμων ἐσόδων μόνον τοῦ ἐν Ἀθήναις κεντρικοῦ Μετοχίου, ὑψους €538.638 (€490.741 ἐξ ἐνοικίων καὶ €47.897 ἐξ ἐπιβεβαιωμένων δωρεῶν), ἡ κεντρικὴ Μονὴ ἀπέλαβε μόλις καὶ μετὰ βίας ὡς ἐπαίτης €60.558 (€54.800 εἰς μετρητὰ καὶ €5.758 εἰς δαπάνας Πατέρων· σημειωτέον ὅτι τὰ ἐπισήμως καταχωρηθέντα ὡς δαπανηθέντα ποσὰ τοῦ παυθέντος Ἀρχιεπισκόπου ἀνῆλθον εἰς €62.893).

Ενώ πολλοί περιμένουν πολέμους, προσβλέπουν να πάρουμε την Πόλη και να εγκαθιδρύσουν χιλιετή βασιλεία, επειδή τάχα είμαστε ορθόδοξοι, μία πνευματική φωνή από το εγγύς παρελθόν μας υπενθυμίζει το μόνο σίγουρο:

"Η Ορθόδοξός μας Εκκλησία έχει ανάγκη να μετανοήσει. Δηλαδή εμείς να γυρίσουμε πίσω... σήμερα, υπάρχει εκείνο που είπε ο Χριστός και εφαρμόζονται τα λόγια Του, που είπε εις τον άγγελον της Εκκλησίας των Σάρδεων, είναι στην Αποκάλυψη, είναι στο τρίτο κεφάλαιο. Λέγει: «Οἶδά σου τὰ ἔργα (:Γνωρίζω τα έργα σου) ὅτι ὄνομα ἔχεις ὅτι ζῇς, καὶ νεκρὸς εἶ (:Έχεις μόνο όνομα ότι ζεις)». Λέμε: «Ορθοδοξία, Ορθόδοξος Εκκλησία». Το όνομα έχομε. Είμαστε νεκροί... «Γίνου γρηγορῶν (:ξύπνα, σήκω)... Μνημόνευε οὖν πῶς εἴληφας καὶ ἤκουσας (:Θυμήσου πώς πήρες και πώς άκουσες), καὶ τήρει καὶ μετανόησον"

                    Νεανικές αναζητήσεις 

                    

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Ματθ. 19,16-26]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα: «ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 26-8-1990] [Β237]

Είναι συγκινητικό, αγαπητοί μου, όταν βλέπεις τους νέους ανθρώπους να αναζητούν το αγαθόν, το τέλειον, για να το γνωρίσουν και για να το βιώσουν. Μια υποδειγματική περίπτωση με θετική και αρνητική πλευρά μάς παρουσιάζει σήμερα ο Ευαγγελιστής Ματθαίος. Μας διηγείται ότι ένας πλούσιος νεανίσκος με καλή καρδιά και αγαθή προαίρεση, πλησίασε τον Κύριον και Τον ερωτά: «Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;». Και ο Κύριος τού απαντά: «Εἰ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς». «Εάν θέλεις να κερδίσεις την ζωήν την αιώνιον, να εισέλθεις εις αυτήν, να εφαρμόσεις τις εντολές». Κι εκείνος έκπληκτος, γιατί ίσως κάτι το άλλο περίμενε, ερωτά: «Ποιες είναι αυτές;». Και ο Κύριος τού απήντησε ότι είναι οι εντολές, οι γνωστότατες, του δεκαλόγου. Η πρώτη εντολή, η δευτέρα, η δεκάτη. Ο νεανίσκος όμως σημείωσε ότι τις εντολές αυτές, του δεκαλόγου, τις είχε εφαρμόσει από μικρό παιδί. Γι'αυτό και εξεπλάγη. Εδώ θα έλεγα, η προσφορά της «πεζότητος» -τη λέξη «πεζότητα» την βάζω εντός εισαγωγικών- των εντολών. Λέμε: «Ε, τώρα, τις εντολές…». Δεν ξέρουμε. Οι άνθρωποι αναζητούν πάντα κάτι καινούριο, κάτι άλλο. Και όταν δουν έναν εκπληκτικόν διδάσκαλον, τότε ζητούν ακριβώς αυτό το κάτι άλλο. Ο Κύριος όμως παραπέμπει στον δεκάλογον, τον γνωστόν, τον αιώνιον, τον αναλλοίωτον δεκάλογον του νόμου του Θεού.

Φένγκ Σούι και Ορθοδοξία!

Τι είναι το Φένγκ Σούι;

 

Από το νεανικό περιοδικό «ΕΣΥ» Νοεμ. – Δεκ. 2008, Νο 55

Τι είναι το Φένγκ Σούι;

…Σε καμμία περίπτωση δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι πρόκειται για επιστήμη, αφού προϋποθέτει πίστη σε μη επιστημονικά δεδομένα και έχει σαφώς ένα θρησκευτικό (ταοϊστικό) υπόβαθρο…

Το Feng Shυί ισχυρίζεται ότι βοηθά στην υγεία, ευημερία, στον γάμο, στην οικογένεια, στην καριέρα αυτών που το εξασκούν. Για όλα υπάρχει η λύση από τους “ειδικούς”. Και όλες οι συμβουλές βέβαια χρεώνονται οπό συμβούλους του Feng Shυί. Παραμένει όμως αμέτρητα βασανιστικό το ερώτημα: Με τόσες ιδιότητες που του προσδίδουν οι Κινέζοι πώς και εκατομμύρια των Κινέζων γνωρίζουν μόνο μιζέρια στη χώρα τους;

– Αν θέλεις να έχεις μια επαγγελματική επιτυχία, θα πρέπει να τοποθετήσεις έτσι όπως σου έδειξα τα έπι­πλα σου.

– Για να βελτιώσεις την σχέση σου με τον σύντροφο σου, αγόρασε μερικούς κρυστάλλους και τοποθέτησε τους σε μια γωνία της κρεβατοκάμαρας».

– Ωωωωωωχχχχχχ!!! Έβαλες τον καναπέ πίσω από την πόρτα; Αυτό είναι αντίθετο στο τσι!! Φράσεις σαν κι αυτές ακούμε πλέον όλο και πιο συχνά δεξιά και αριστερά από ανθρώπους «ειδι­κούς», οι οποίοι ορίζουν τη σωστή θέση για να τοπο­θετήσουμε το τραπέζι μας, το παράθυρο κλπ. προκει­μένου, όπως λένε, να μην εμποδίζουμε την ροή της ευεργετικής ενέργειας chi. Ακολουθώντας τις συμ­βουλές τους θα μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι ότι η τύχη μας δουλεύει! Όλα αυτά δεν είναι κάτι άλλο απ’ αυτό που μας είναι γνωστό ως Feng Shυί (φενγκ σουι). Ας δούμε λοιπόν περί τίνος πρόκειται.

Γενικά ” Feng Shυί ” σημαίνει “άνεμος και νερό”. Αποτελεί ένα ζωτικό και παρακινητι­κό συστατικό της σοφίας της αρχαίας Κίνας. Είναι ένα κράμα αρχαίας σοφίας, μυστικιστικών πεποιθήσεων, κουλτούρας και γνώσης του σώμα­τος βασισμένο στη συμπαντική ενέργεια, που περι­γράφεται μέσα από πολύχρωμους συμβολισμούς… Θα μπούμε στον άθικτο κόσμο των δράκων, των τίγρεων, του ανέμου, του νερού, των θετικών και αρνητικών ενεργειών, του Γιν και του Γιανγκ, στη ροή της ενέργειας, στις συμπαντικές αναπνοές και τις επιδράσεις των στοιχείων της φύσεως…

Για την Ορθοδοξία το νερό και ο άνεμος και γενικότερα όλα τα στοιχεία της φύσεως είναι  αγαθά που παρέχονται από τον Θεό στους ανθρώπους. Όμως όλα αυτά είναι στην υπηρεσία του ανθρώπου και ανάλογα με το πώς θα τα χρησι­μοποιήσει (προς ωφέλεια ή βλάβη του) θα έχει και το ανάλογο αποτέλεσμα. Ο κόσμος των δράκων, των τίγρεων, του ανέμου, του νερού, των θετικών και αρνητικών ενεργειών, κ.λπ. δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας έμμεσος τρόπος για την είσοδο μας στον μυστικισμό, δηλ. στον χώρο του αποκρυ­φισμού και της μαγείας και γιατί όχι και του σατανισμού.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Περί Εκκλησιαστικής Παραδόσεως (Κυριακή ΙΒ΄ Ματθαίου)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Α΄ Κορ. 15,1-11]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα:

«ΠΕΡΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 17-8 1980] Β33  

       Εάν έπρεπε, αγαπητοί μου, να ερωτήσουμε τι είναι το Ευαγγέλιον, θα μπορούσαμε με συντομία να απαντήσουμε: «Η παράδοσις της αληθείας». Αλλά τι είναι αλήθεια; Η αλήθεια είναι ο Χριστός και ο λόγος Του. Όχι ο λόγος Του, αλλά και ο λόγος Του. Διότι ο ίδιος είπε: «Ἐγώ εἰμί ἡ ἀλήθεια». Συνεπώς η αλήθεια είναι τα λόγια Του. Αλλά η πηγή των λόγων Του είναι ο Ίδιος. Συνεπώς η πηγή της αληθείας είναι το πρόσωπό Του.

     Επανερχόμενοι λοιπόν εις την ερώτηση, εάν θα πρέπει να ρωτήσουμε τι είναι Ευαγγέλιον, θα απαντούσαμε: «Η Αλήθεια, η Παράδοσις της αληθείας». Δηλαδή ο Χριστός και ο λόγος Του. Αλλ’ όμως πολλές φορές, αγαπητοί μου, ξεχνάμε αυτήν την Παράδοσιν της αληθείας, που είναι το Ευαγγέλιον. Ο Απόστολος Παύλος θα βρεθεί σε μία πολύ δύσκολη θέση, δυσάρεστη, όταν θα γράψει την πρώτη προς Κορινθίους επιστολή του εις την εκκλησία της Κορίνθου και θα τους πει: «Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε,  δι᾿ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν εἰ κατέχετε, ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῆ ἐπιστεύσατε. Παρέδωκα γὰρ ὑμῖν ἐν πρώτοις ὃ καὶ παρέλαβον, ὅτι Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς, καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς γραφάς» κ.λπ. Δηλαδή μερικοί Κορίνθιοι αμφισβητούσαν την ανάστασιν των νεκρών.

Κυριακή ΙΒ΄ Ματθαίου - Ερμηνεία της Αποστολικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

                            

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Α΄Κορ. 15,1-11]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

    «Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε δι᾿ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν εἰ κατέχετε, ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῆ ἐπιστεύσατε (:Σας γνωστοποιώ λοιπόν, αδελφοί, το Ευαγγέλιο που σας δίδαξα, το οποίο και παραλάβατε και στο οποίο μένετε αμετακίνητοι από τότε. Με αυτό και θα σωθείτε, εάν το κρατάτε στερεά, όπως εγώ σας το κήρυξα· εκτός αν μάταια και χωρίς λόγο πιστέψατε. Λησμονήσατε όμως, μία ουσιώδη αλήθεια του Ευαγγελίου μου αυτού)» [Α΄Κορ.15,1-2].

   Αφού ολοκλήρωσε τον λόγο για τα πνευματικά χαρίσματα, έρχεται σε αυτό που είναι το πιο αναγκαίο από όλα, την διδασκαλία για την ανάσταση, καθόσον η πίστη τους σε αυτό ήταν πολύ ασθενής. Και όπως ακριβώς στα σώματα, όταν ο πυρετός προσβάλει τα στερεά, δηλαδή τα νεύρα και τις φλέβες και τα πρώτα στοιχεία που τα συνθέτουν, τότε το κακό γίνεται αθεράπευτο, εάν δεν τύχουν πολλής περιποιήσεως, έτσι λοιπόν υπήρχε κίνδυνος να γίνει και τότε· διότι το κακό βάδιζε ήδη εναντίον των στοιχείων της ευσέβειας. Για τον λόγο αυτόν και καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια ο Παύλος.

   Το θέμα βέβαια γι’ αυτόν δεν ήταν για τον τρόπο ζωής, ούτε ότι ο μεν πόρνευε, ο δε ήταν πλεονέκτης, ο άλλος κάλυπτε την κεφαλή, αλλά γι΄αυτό το αποκορύφωμα των αγαθών· καθόσον διαφωνούσαν γι' αυτήν την ίδια την ανάσταση· διότι επειδή αυτή είναι όλη μας η ελπίδα, προς αυτό έπληττε με δύναμη ο διάβολος, και άλλοτε μεν τελείως εξάλειφε την πίστη σε αυτήν, άλλοτε πάλι έλεγε ότι ήδη έγινε αυτό, πράγμα για το οποίο γράφοντας στον Τιμόθεο ο Παύλος ονομάζει «γάγγραινα» την πονηρή αυτή δοξασία και στιγμάτιζε αυτούς που εισήγαν αυτόν, με τους λόγους: 

Κυριακή ΙΒ΄ Ματθαίου - Ερμηνεία της Ευαγγελικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

                   

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Ματθ.19,16-26]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΟΥΣΙΟ ΝΕΟ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΕ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ

   «Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;(:και ιδού Τον πλησίασε κάποιος και Του είπε: ‘’Διδάσκαλε αγαθέ, τι καλό να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;’’)» [Ματθ.19,16].

    Ορισμένοι κατηγορούν τον νέο αυτόν ως κάποιον ύπουλο και πονηρό και εκτιμούν ότι πλησίασε τον Ιησού με σκοπό να Τον πειράξει· εγώ όμως δε θα μπορούσα, βέβαια, να αρνηθώ ότι ήταν φιλάργυρος και δούλος των χρημάτων, επειδή και ο Χριστός τον έλεγξε ως άνθρωπο αυτού του είδους, ύπουλο όμως δε θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω με κανέναν τρόπο, και διότι δεν είναι ασφαλές το να επιχειρεί κανείς να καταλήγει σε τολμηρές κρίσεις για ζητήματα που αφορούν τον εσωτερικό κόσμο κάποιου ανθρώπου και πόσο μάλιστα όταν πρόκειται να τον κατηγορήσει για κάτι, καθώς επίσης και για τον πρόσθετο λόγο ότι ο ευαγγελιστής Μάρκος έχει αναιρέσει αυτήν την υποψία για τυχόν δόλιες προθέσεις του συγκεκριμένου νέου· πιο συγκεκριμένα, λέγει τα εξής για τον νεανίσκο αυτόν: «Καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ εἰς ὁδὸν προσδραμὼν εἷς καὶ γονυπετήσας αὐτὸν ἐπηρώτα αὐτόν(:και καθώς ο Ιησούς έβγαινε στον δρόμο, έτρεξε προς Αυτόν και αφού γονάτισε εμπρός Του, Τον ρωτούσε)» [Μάρκ. 10,17] και ότι «ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐμβλέψας αὐτῷ ἠγάπησεν αὐτὸν καὶ εἶπεν αὐτῷ… (:ο Ιησούς τον κοίταξε με πολλή αγάπη και ενδιαφέρον και τον συμπάθησε και του είπε…)» [Μάρκ. 10,21].

Θέλει απεγνωσμένα να γίνει επίσκοπος και πρωτεργάτης της αίρεσης! Πώς να μην στηρίξει τον πατρ. Βαρθολομαίο και τις αντικανονικές του ενέργειες;

σσ: Ὁ γνωστὸς γιὰ τὴν αὐλική του στάση πρὸς τοὺς ἀνωτέρους του καὶ τὶς ὕβρεις ἐναντίον ὅσων (παρὰ τὶς ἁμαρτίες τους) ζητοῦν μία ὑγιῆ Ὀρθοδοξία ἀρχιμανδρίτης ἐκ Γερμανίας π. Γεράσιμος Φραγκουλάκης ἔσπευσε ὡς συνήθως, ὅταν παρουσιάστηκαν ἄρθρα ποὺ καταδίκασαν τὶς ἀντικανονικὲς ἐνέργειες παπικοῦ τύπου του πάτρ. Βαρθολομαίου (ἐδῶ) νὰ ὑπερασπιστεῖ ὄχι τὸν Χριστὸ καὶ τὶς ἐντολές Του ἀλλὰ αὐτὸν ποὺ τὶς καταπατᾶ καὶ ποὺ θὰ τὸν κάνει ἐπίσκοπο. Φυσικὰ ἐδῶ καὶ χρόνια περιμένουμε νὰ ἀπαντήσει ὁ κατὰ τὰ ἄλλα λαλίστατος π. Γεράσιμος στὴν ἑξῆς ἐρώτηση ποὺ τοῦ ἔχουμε θέσει ἀνὰ καιρούς: Ἀντὶ νὰ κατηγορεῖ καὶ νὰ καταδικάζει, ὅποιον θέλει νὰ ὀρθοδοξεῖ, ἂς μᾶς πεῖ αὐτὸς ὁ τάχα ἔχων θεολογικὴ γνώση κληρικός, ποιός Ἅγιος κήρυξε ἢ ἔκανε ποτέ, αὐτὰ ποὺ κάνει ὁ Βαρθολομαῖος καὶ ὁ π. Γεράσιμος ὁ ἴδιος, ὥστε κι ἐμεῖς νὰ πειστοῦμε, ὅτι ἱερεῖς τέτοιου εἴδους ὑπακούουν στὶς ἐντολὲς τῶν Ἁγίων. Ὅσο περιμένουμε τὴν ἀπάντησή του παρουσιάζουμε μὲ χαρακτηριστικὲς φωτογραφίες τὰ ἔργα καὶ τὶς ἡμέρες του π. Γερασίμου Φραγκουλάκη, καὶ ἀφήνουμε τὸν ἀναγνώστη νὰ καταλάβει ἂν στὴν περίπτωση τοῦ π. Γερασίμου πρόκειται γιὰ εὐσεβεῖς ἢ γιὰ οἰκουμενιστὲς αἰρετίζοντες ρασοφόρους: 

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

Ο π. Γεράσιμος Φραγκουλάκης σε συμπροσευχή με τους οικουμενιστές ομοϊδεάτες του ακόμα και με ινδούς

Ο π. Γεράσιμος Φραγκουλάκης συμπροσευχόμενος με παπικούς και προτεστάντες 

Ο π. Γεράσιμος Φραγκουλάκης τελώντας αρτοκλασία με προτεστάντη ψευδεπίσκοπο και δίνοντας του τον άρτο.

Ο π. Γεράσιμος Φραγκουλάκης με προτεστάντες δορυφόρους/φρουρούς υπογράφοντας την οικουμενική Χάρτα δηλ. την συμμετοχή του και αυτή του ανυποψίαστου τότε ποιμνίου του στο Π.Σ.Ε

Ποιός τώρα έχει το θράσος να μιλάει για τήρηση των Ι. Κανόνων και της εκκλησιαστικής τάξεως ας το κρίνει ο αναγνώστης

Τῇ ΚΘʹ(29ῃ) τοῦ μηνὸς Αὐγούστου μνήμη τῆς ἀποτομῆς τῆς τιμίας Κεφαλῆς τοῦ ἁγίου ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου, καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου.

                             

Ὄντως λαμπρὰ καὶ θεϊκῆς χαρμοσύνης πλήρης ἡ σημερινὴ σύναξη, ποὺ μᾶς συγκέντρωσε ὅλους ἐμᾶς, ἀγαπητοὶ Χριστιανοί, γιὰ νὰ γιορτάσουμε σήμερα τὸ πνευματικὸ πανηγύρι. Καὶ δίκαια χαρακτηρίζεται λαμπρά, ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἴδιο τὸ ἐπώνυμο τοῦ ἁγίου, τοῦ ὁποίου τελοῦμε τὴν μνήμη, μιὰ καὶ εἶναι καὶ θεωρεῖται «λύχνος φωτός». Χωρὶς ἀμφιβολία δὲν πρόκειται γιὰ λύχνο, ποὺ περιαυγάζει τοὺς σωματικούς μας ὀφθαλμοὺς μὲ γήϊνη ἀκτινοβολία. Γιατὶ αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἡ λάμψη θὰ ἦταν παροδική, μὲ συνεχεῖς διακοπὲς ἀπὸ κάθε ἐμπόδιο, ποὺ θὰ παρεμβαλλόταν σὰν σκιά. Ἀντίθετα, πρόκειται γιὰ φῶς, ποὺ καταυγάζει μὲ τὴν ἀκτινοβολία τῆς θείας Χάριτος τὶς καρδιὲς ὅλων ἐκείνων, ποὺ ἀνέκαθεν ἔχουν συναχθεῖ στὴν ἑορτή, γιὰ φῶς, ποὺ ἀνυψώνει τὸν νοῦ στὴ θεωρία τῆς ἀθλήσεως τοῦ δικαίου. Κι ἔτσι, καθὼς μὲ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μας θὰ ἀτενίζουμε τὸ μακάριο τοῦτο πάθος, θὰ δημιουργοῦμε παράλληλα καὶ τὴν προϋπόθεση τῆς προσωπικῆς μας εὐφροσύνης. Γιατὶ τὸ αἷμα ὁποιουδήποτε ἄλλου, ποὺ ἀπὸ ξίφος ἔρρευσε κάτω στὴ γῆ, οὔτε θὰ μποροῦσε νὰ τέρψει τὴν ἀνθρώπινη ὅραση οὔτε ἡ διήγηση τοῦ γεγονότος νὰ καλύψει μὲ σεβασμὸ τὴν μνήμη τοῦ νεκροῦ. Γιατί, πῶς θὰ μποροῦσε νὰ ἑλκύσει τὸν ἄνθρωπο, ποὺ ἀπὸ τὴν φύση του ἀγαπᾶ τὴ ζωή, μιὰ αἱματοχυσία ποῦ ὁδηγεῖ στὸ θάνατο; Μᾶλλον τὸ ἀντίθετο θὰ τὸν ὁδηγοῦσε μὲ τὴν ἀπέχθεια ζωγραφισμένη στὸ πρόσωπό του σὲ συναισθήματα συμπαθείας καὶ ἐλέους γιὰ τὸ πάθημα, ἐκτὸς βέβαια ἐὰν κανεὶς βρίσκεται σὲ κατάσταση ἀλλοφροσύνης ἢ ἀποκτηνώσεως, μὴ μπορώντας νὰ ἀντιδράσει λογικὰ σὲ αὐτὰ ποὺ βλέπει, ὅπως κάνουν τὰ ἄγρια θηρία. Ὅπως ἀκριβῶς συμβαίνει καὶ μὲ τοὺς πετεινούς, ποὺ ἐνῷ ἄλλοι σφάζονται, αὐτοὶ χαίρονται, λαλοῦν, πηδοῦν δεξιὰ – ἀριστερά, μένοντας μόνο σὲ αὐτὸ ποὺ βλέπουν καὶ χωρὶς νὰ συλλογίζονται, ὅτι θὰ ἔλθει καὶ ἡ δική τους ἡ σειρὰ νὰ πάθουν τὸ ἴδιο. Τὸ αἷμα, ὅμως, τοῦ δικαίου τὸ βλέπει κανεὶς καὶ τέρπεται, ἀκούει γι᾿ αὐτὸ καὶ τοῦ μεταφέρονται χαροποιὰ ἀγγέλματα, ἀξίζει νὰ τὸ ψαύει μὲ τὰ χείλη προσκυνηματικά. Γιατὶ ἡ προσφορὰ αὐτοῦ τοῦ αἵματος χαρίζει τὴν μετοχὴ στὴν ἀθάνατη καὶ ἀληθινὴ ζωή. Καὶ πιστεύω, ὅτι ὄχι μόνο ἡ σταγόνα τοῦ αἵματος, ἀλλὰ καὶ ὀ,τιδήποτε δικό του, εἴτε λείψανο εἴτε μία τρίχα εἴτε κάτι ἀπ᾿ ὅσα φοροῦσε ἢ ἄγγιζε, εἶναι περιζήτητο καὶ πολύτιμο σ᾿ αὐτὸν ποὺ ἔχει βάλει σκοπό του νὰ ζεῖ μὲ εὐσέβεια. Γι᾿ αὐτὸ τὸ λόγο ἐκεῖνος, ποὺ ἔχει κάτι τέτοιο στὸ σπίτι του ἣ στὴν ἐκκλησία, δηλαδὴ ὁλόκληρο λείψανο ἢ ἕνα μέρος ἢ κάτι ἀπειροελάχιστο, τὸ θεωρεῖ καύχημά του, σὰν νὰ κατέχει κάποιο θησαυρό, ποὺ τοῦ χαρίζει ἁγιασμὸ καὶ τοῦ ἐξασφαλίζει τὴν σωτηρία. Καὶ προσέρχεται μὲ εὐλάβεια στὴ λειψανοθήκη μὲ τὴν ἱερὴ σκόνη καὶ ἀσπάζεται μὲ ἅγιο φόβο τὰ ἄψαυστα ἅγια λείψανα.

Τίμιο τὸ αἷμα τῶν προφητῶν

Οἱ ἄνθρωποι θανατώνονται, οἱ ἰδέες ὄχι- (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

«τὰ δημοσίως πραττόμενα πρέπει καὶ δημοσίως νὰ ἐλέγχωνται». Ερώτηση για δυνατούς λυτές: Μιμείται, ως οφείλει, η σημερινή ιεραρχία το παράδειγμα του αγ. Προδρόμου και αψηφώντας το κόστος ελέγχει τα δημόσια σκάνδαλα;

                      

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡμέρα πένθους καὶ αὐστηρῆς νηστείας, σὰν τὴ Μεγάλη Παρασκευή. Τὴ Μεγάλη Παρασκευὴ ἄγγελοι καὶ ἄνθρωποι κι αὐτὰ ἀκόμη τὰ ἄψυχα θρηνοῦν τὴν ἄδικη σφαγὴ τοῦ Υἱοῦ τῆς Παρθένου· καὶ σήμερα 29 Αὐγούστου θρηνοῦν οἱ Χριστι­ανοὶ τὴν ἄδικη σφαγὴ τοῦ υἱοῦ τοῦ Ζαχαρία καὶ τῆς Ἐλισάβετ, τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴ μαρτυρία τοῦ Κυρίου ἡ­μῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὑπῆρξε ἡ ὑψηλότερη φυσι­­ογνωμία τοῦ ἀρχαίου κόσμου (βλ. Ματθ. 11,11. Λουκ. 7,28).

Τὸ ἱστορικὸ τῆς ἑορτῆς εἶνε γνωστό. Τὸ ἀ­κούσατε στὸ εὐαγγέλιο. Ἐδῶ θὰ πῶ τοῦτο μόνο.

Ὁ Πρόδρομος ἔζησε σὲ δύσκολη ἐποχή. Ἡ πολιτικὴ καὶ ἡ θρησκευτικὴ ἡγεσία τοῦ Ἰσρα­ὴλ εἶχε διαφθαρῆ. Κολακεία, ἰδιοτέλεια, συμ­φέ­ρον, ψέμα, ἀπάτη, ἀσέβεια, ὑποκρισία, αὐτὰ τὴ χαρα­κτήριζαν. Εἶχαν στὰ χείλη τὸ Θεὸ καὶ στὴν καρ­διὰ τὸ διάβολο. Καὶ κέντρο τῆς διαφθορᾶς ἦ­ταν τὰ ἀνάκτορα. Ἐκεῖ ἦταν ὁ βασιλιᾶς Ἡρῴ­δης· ὄχι ἐκεῖνος ποὺ ἔσφαξε τὰ 14.000 νήπια τῆς Βη­θλεέμ, ἀλλὰ ἕνας γυιὸς ἐκείνου μὲ τὸ ἴδιο ὄ­νομα, ὁ Ἡρῴδης Ἀντίπας. Ἦταν λύ­κος γεννημέ­νος ἀπὸ λύκο, παιδὶ πιὸ ἄγριο καὶ πιὸ ἀκόλαστο ἀπ᾿ τὸν πατέρα του. Αὐτὸς ἔδιω­ξε τὴ νόμι­μη γυναῖκα του καὶ πῆρε ὡς σύζυγο τὴ γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ του, τὴν Ἡρῳδιάδα. Αἱμομειξία, δημόσιο σκάνδαλο! Καὶ «τὰ δημοσίως πραττόμενα πρέπει καὶ δημοσίως νὰ ἐλέγχωνται».

Ποιοί ἦταν ἁρμόδιοι νὰ ἐλέγξουν τὸ ἔγκλημα αὐτό; Οἱ φύλακες τοῦ δικαίου, οἱ διδάσκα­λοι τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου, οἱ ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς, οἱ γραμματεῖς καὶ φαρισαῖοι. Ἀλλ᾿ αὐτοὶ ἦταν οἱ «διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες» (Ματθ. 23,24). Αὐτοί ἔπρεπε νὰ διαμαρτυρηθοῦν, κανείς ὅμως ἀπ᾿ αὐτοὺς δὲ᾿ μίλησε. Σιγὴ νεκροταφείου.

Πώς πέθανε η Σαλώμη η οποία ζήτησε την Κεφαλή Ιωάννου του Προδρόμου επί πίνακι;

Αρκετά χρόνια αργότερα από τον Μαρτυρικό Θάνατο του Ιωάννου, κάπου στα Πυρηναία Όρη της Ισπανίας όπου εξορίστηκε από τους Ρωμαίους η οικογένεια του Ηρωδιανών, θέλοντας η Σαλώμη να περάσει χειμώνα πεζή ένα παγωμένο ποτάμι έσπασε ο πάγος.

Βουλιάζοντας κόπηκε το κεφάλι της από τον πάγο σαν από κοφτερό μαχαίρι και έμεινε κομμένο μόνο του πάνω, ενώ το υπόλοιπο σώμα της χάθηκε στο νερό.

"Μάχαιραν έδωσες, μάχαιραν θα λάβεις"

Μάχαιρα από πάγο!!!

(Πηγή: Εκκλησιαστική Ιστορία πατρός Νικηφόρου Κάλλιστου, 14ου αιώνα και στο "Ο Χριστός προ του Πιλάτου" του αειμνήστου Καθηγητού Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Ι. Κολιτσάρα).

O ΠΑΠΑΣ, Ο ΑΘΕΟΣ ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΑΔΕΡΦΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΑΣ!!!!

Σ’ ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί ζούσε προ ετών ένας ιερέας ευλαβέστατος. Η ψυχούλα του ήταν γεμάτη στοργή για το ποίμνιό του και ειδικά για τους πονεμένους. Έφτασε όμως η μέρα που δοκιμάστηκε κι εκείνος και πόνεσε πολύ.

Η κόρη του, μια εξαιρετική κοπέλα, είχε παντρευτεί πρόσφατα μ’ ένα νοικοκυρεμένο παληκάρι. Έφτασε, λοιπόν, ο καιρός να φέρει στον κόσμο το πρώτο παιδάκι της.

Κατά τον τοκετό όμως, πέθανε! Πήγε Μάρτυρας να συναντήσει τον Πλάστη της, αφήνοντας πολύ πόνο πίσω της.

Ο ιερέας πατέρας της πόνεσε κι αυτός πολύ στο χωρισμό, αλλά με ακλόνητη Πίστη στο Θεό πρόσφερε δοξολογία στο άγιο όνομά Του. Την αγάπη του δε, για την θυγατέρα του εξέφραζε με θερμές προσευχές για την ψυχή της και με κρυφές ελεημοσύνες.

Ο ιερέας είχε έναν αδελφό καπετάνιο που, απόμαχος πια της θάλασσας, είχε γίνει στεριανός για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του.

Η παλαιότερη προσευχή προς την Παναγία

                              

Η πρώτη γραπτή προσευχή, αφιερωμένη στην Παναγία μας, είναι από τον 3ο αι. μ.Χ. και συγκεκριμένα γύρω στο 250 μ.Χ., γραμμένη στα ελληνικά, με σκοπό να χρησιμοποιηθεί στη Θεία Λειτουργία.

Τιτλοφορείται «Υπό την σην ευσπλαχνίαν»!

Η εν λόγω προσευχή βρέθηκε ανάμεσα σε θραύσματα παπύρου, τα οποία αποκτήθηκαν από τη Βιβλιοθήκη John Rylands στο Μάντσεστερ το 1917. Στην αρχή δεν ήταν διακριτή η προσευχή, αλλά όταν συντηρήθηκε ο πάπυρος αποκαλύφθηκε το κείμενο της προσευχής σε όλο του το μεγαλείο και την ακρίβεια.

πηγή

Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αλλοιώνει το Ορθόδοξο Φρόνημα. Ούτε ο Πατριάρχης! Η Εκκλησία δεν ανήκει σε κανέναν άνθρωπο!

Σωτήριος Τζούμας

Δεν είναι λίγες οι φορές που ως πιστοί βλέπουμε πλέον με θλίψη τις εκτροπές που συντελούνται στον εκκλησιαστικό χώρο, όχι από αμαθείς ή εχθρούς της Εκκλησίας, αλλά ακόμη και από τους ίδιους τους ποιμένες της.

Αφορμή για το σχόλιο αυτό μας έδωσε η παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη σε «οικουμενική προσευχή» στον Καθεδρικό Ναό της Ουψάλα, παρουσία ετερόδοξων «κληρικών» και πολιτικών παραγόντων,συμπεριλαμβανομένων γυναικών «ιερέων».

Ήταν η οριστική πράξη της αποστασίας. Ήταν το επίσημο πρόσωπο μιας ξεδιάντροπης πνευματικής προδοσίας που εκδηλώνεται πλέον χωρίς ντροπή, χωρίς προσχήματα, με φωτογραφίες, με χειραψίες, με ασπασμούς και συμφέροντα προσευχές σε ναούς αιρετικών.

Και δυστυχώς, πρωταγωνιστής αυτής της εφιαλτικής τελετής, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Όχι πλέον ως “πρωτεύων μεταξύ ίσων”, αλλά ως ένα ιερό αλλά θλιβερό σύμβολο της υποταγής στον Οικουμενισμό, στην παναίρεση που όλα τα ισοπεδώνει και τα αναγνωρίζει, αρκεί να αρέσει στη Δύση, στους διπλωμάτες, στους ηγέτες του κόσμου τούτου.

Τι βλέπουμε στη φωτογραφία ; Μια γυναίκα “ιερέα” να στέκεται με άμφια και ευλάβεια πίσω από τον Πατριάρχη, σε κοινή προσευχή, με χαμόγελα και φωτογραφίες. Συμπροσευχή και αναγνώριση — όχι μόνο της “ιερωσύνης” της, αλλά και του ίδιου του αλλοιωμένου και βλάσφημου “εκκλησιαστικού” συστήματος που υπηρετεί.

Οι "προοδευτικές" δυνάμεις στέλνουν την Αγία Γραφή στο εδώλιο!

Φινλανδία: Το Ανώτατο Δικαστήριο θα αποφασίσει αν συνιστά «ρητορική μίσους» ένα χωρίο της Καινής Διαθήκης

Γράφει ο Νικόδημος Καλλιντέρης, Νομικός

Για τις 30 Οκτωβρίου 2025 προσδιορίστηκε η προφορική διαδικασία στο Ανώτατο Δικαστήριο της Φινλανδίας της υπόθεσης της Päivi Räsänen, της πρώην Υπουργού Εσωτερικών της χώρας.

Η περίπτωσή της έχει προκαλέσει διεθνές ενδιαφέρον καθώς άπτεται της ελευθερίας έκφρασης και της θρησκευτικής ελευθερίας σε μια εποχή κατά την οποία επελαύνει η υστερία της πολιτικής ορθότητας που επιδιώκει τη φίμωση κάθε «παρεκκλίνουσας» φωνής.

Η Päivi Räsänen είναι ιατρός στο επάγγελμα, πολύτεκνη μητέρα πέντε παιδιών, γιαγιά δώδεκα εγγονών και μέλος του κοινοβουλίου της Φινλανδίας εδώ και τριάντα χρόνια (από το 1995).

Τον Ιούνιο του 2019 τέθηκε υπό ποινική έρευνα για μια δημοσίευση στον προσωπικό της λογαριασμό στο X (πρώην Twitter) με την οποία αμφισβητούσε την απόφαση της ηγεσίας των Λουθηρανών για τη συμμετοχή τους στις «εκδηλώσεις υπερηφάνειας» (LGBT pride) στο Ελσίνκι.

Στην επίμαχη ανάρτησή της παρέθεσε ένα απόσπασμα από την «Προς Ρωμαίους» επιστολή του Αποστόλου Παύλου και συγκεκριμένα απ’ το 1ο Κεφάλαιο στιχ. 27 όπου ο Απόστολος γράφει τα εξής: «ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν ἣν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες» (Μετάφραση: «Κατά παρόμοιο τρόπο και οι άνδρες άφησαν την φυσική σχέση και χρήση της γυναίκας και εφλογίσθησαν με τις εμπαθείς ορέξεις μεταξύ τους, ώστε άνδρες σε άνδρες να ενεργούν αναίσχυντες και εξευτελιστικές πράξεις και να λαμβάνουν τον μισθό που τους έπρεπε για την πλάνη τους απ’ τον ίδιον τους τον εαυτό»).

Άμεσα δέχτηκε ολομέτωπη επίθεση από το «προοδευτικό» κατεστημένο της Φινλανδίας και οδηγήθηκε στα ποινικά δικαστήρια όπου δεν δέχτηκε να απαρνηθεί τις θρησκευτικές της πεποιθήσεις.

Στο πλαίσιο της εξονυχιστικής έρευνας εις βάρος της ανακαλύφθηκε ότι προ εικοσαετίας είχε συγγράψει ένα δοκίμιο με τίτλο «Άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς» ενώ στοχοποιήθηκε και για μια ραδιοφωνική της συνέντευξη κατά την οποία επανέλαβε τις βασικές θέσεις της για το γάμο και τα δύο φύλα.

Οι κατηγορίες εναντίον της αφορούσαν την υποκίνηση μίσους κατά των ομοφυλοφίλων κατά παράβαση του άρθρου 10 του φινλανδικού ποινικού κώδικα.

Συγκεκριμένα κατά τη Γενική Εισαγγελία της Φινλανδίας η δημοσίευσή της στο Χ με το αποστολικό χωρίο παραβίαζε την ισότητα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια των ομοφυλοφίλων και, ως εκ τούτου, υπερέβαινε τα όρια της ελευθερίας της έκφρασης και της θρησκευτικής ελευθερίας.

Η μέχρι σήμερα δικαστική της περιπέτεια οδήγησε τελικά σε δύο ομόφωνες αθωωτικές αποφάσεις τον Απρίλιο του 2022 και τον Νοέμβριο του 2023 ενώ με την επερχόμενη εκδίκαση της υπόθεσης στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας θα ολοκληρωθεί ο κύκλος της επταετούς διαμάχης με αφορμή το επίμαχο βιβλικό χωρίο.

O Paul Coleman, εκτελεστικός διευθυντής της Alliance Defending Freedom και μέλος της νομικής ομάδας που την υπερασπίζεται, δήλωσε πρόσφατα τα εξής:

«Είναι συγκλονιστικό το γεγονός ότι, μετά από δύο ομόφωνες αθωώσεις, η Päivi Räsänen οδηγείται και πάλι στο δικαστήριο για να υπερασπιστεί το θεμελιώδες δικαίωμά της στην ελευθερία του λόγου. Όπως προειδοποιούμε εδώ και χρόνια, οι αόριστα διατυπωμένοι νόμοι περί “ρητορικής μίσους” επιτρέπουν την πραγματοποίηση ιδεολογικών διώξεων όπως αυτή. Στηρίζουμε την Päivi και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για μια μεγαλύτερη νίκη, ώστε να μην εκδικάζονται πλέον τέτοιες γελοίες υποθέσεις. Σε μια ελεύθερη και δημοκρατική κοινωνία, όλοι πρέπει να έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν τις πεποιθήσεις τους χωρίς το φόβο της τιμωρίας».

Από τις πρόσφατες δηλώσεις της Päivi Räsänen στον ιστότοπο Brussels Signal σταχυολογούμε τα εξής αξιοσημείωτα:

«H ουσία αυτής της υπόθεσης είναι το κατά πόσον επιτρέπεται ακόμη να παρουσιάζονται ανοιχτά οι βιβλικές διδασκαλίες στη Φινλανδία. Θεωρώ προνόμιο και τιμή μου να υπερασπίζομαι την ελευθερία του λόγου, η οποία αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα σε ένα δημοκρατικό κράτος».

«Η περίπτωσή μου αποτελεί πραγματικά μέρος μιας ευρύτερης και, στην πραγματικότητα, αυξανόμενης τάσης στην Ευρώπη, όπου η έκφραση ορισμένων πεποιθήσεων, ιδίως εκείνων που έχουν τις ρίζες τους στη χριστιανική διδασκαλία, χαρακτηρίζεται όλο και περισσότερο ως ρητορική μίσους».

«Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ένα tweet σε μια δημοκρατική χώρα με μακρά παράδοση στην ελευθερία της θρησκείας και της έκφρασης θα οδηγούσε σε ποινική έρευνα, αστυνομικές ανακρίσεις και πολλαπλές δικαστικές ακροάσεις».

«Ήταν σουρεαλιστικό να κάθομαι σ' ένα αστυνομικό τμήμα και να με ρωτούν για την πίστη μου, τις πεποιθήσεις μου και τις θεολογικές έννοιες. Κάποια στιγμή ένας αστυνομικός με ρώτησε ποιο είναι το μήνυμα του βιβλίου της "Προς Ρωμαίους" επιστολής. Λίγα χρόνια νωρίτερα, υπηρετούσα ως Υπουργός Εσωτερικών και ήμουν υπεύθυνη για την αστυνομία».

Αξίζει τέλος να επισημανθεί ότι στη συγκεκριμένη υπόθεση είχε γίνει αναφορά τον Μάιο του 2025 και απ’ το βρετανικό περιοδικό Εconomist που στηλίτευσε με ειδικό αφιέρωμα την οπισθοχώρηση της Ευρώπης στην προστασία του θεμελιώδους δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης.

romfea.gr

Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας Α΄ και ο Τρούμαν, ιστορίες θρησκευτικής διπλωματίας

Η μια επιβεβαίωση των θέσεων και αγώνων όσων αντιδρούν στην πτώση των ταγών της Εκκλησίας ακολουθεί την άλλη. Κι όμως, ακόμα μας κατηγορούν ως συνωμοσιολογους. Και οι περισσότεροι κληρικοί ανωτέρου βαθμού, ενώ γνωρίζουν, σιωπούν υπηρετώντας όχι τον Χριστό αλλά άλλα αφεντικά.

ΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Τον Ιανουάριο του 1949, ο νέος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Αθηναγόρας Α΄(υπήκοος των ΗΠΑ) έφθασε στην Κωνσταντινούπολη με το προεδρικό αεροπλάνο του προέδρου των ΗΠΑ, το οποίο του διέθεσε ο πρόεδρος Χάρι Τρούμαν (μάλιστα, τότε, το προεδρικό αεροπλάνο του προέδρου των ΗΠΑ δεν λεγόταν “Air Force One”, αλλά “Sacred Cow” (Ιερή Αγελάδα).

Τόσο ο Τρούμαν όσο και ο Αθηναγόρας Α΄ ήταν ανώτερα μέλη του Τεκτονισμού των ΗΠΑ και κάτοχοι του 33ου βαθμού του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου [1]. Ο αμερικανικός Τεκτονισμός διαφέρει σημαντικά από τους παραδοσιακούς ευρωπαϊκούς Τεκτονισμούς (ιδιαιτέρως εκείνων της Αγγλίας, της Γαλλίας, και της Γερμανίας), συνδέεται με τις ιδιαιτερότητες της αμερικανικής κουλτούρας και κοινωνίας, και, ιδιαιτέρως στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, αναπτύχθηκε σε στενή συνεργασία με το βαθύ κράτος των ΗΠΑ και τις ανάγκες της δημόσιας διπλωματίας και της προπαγάνδας των ΗΠΑ [2].

Μυστικό σχέδιο Αθηναγόρα

Ο Τρούμαν ανέθεσε στον Αθηναγόρα να ενσωματώσει την εκκλησιαστική πολιτική του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στην πολιτική του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών και να χρησιμοποιήσει την Ορθόδοξη Εκκλησία ως μέσο υπονόμευσης του σοβιετικού καθεστώτος. Συγκεκριμένα, ο Δρ. Αλέξανδρος Κ. Κύρου (Alexandros K. Kyrou), καθηγητής Ιστορίας στο Salem State University, έχει γράψει τα εξής:

ΟΗΕ: Καταδικάζει την παρένθετη μητρότητα σε όλες τις μορφές της, αλλά με περισσή υποκρισία...

σσ. Απίστευτο! Ο Ο.Η.Ε. καταδικάζει την παρένθετη μητρότητα ως τάχα πατριαρχικό κανόνα, ενώ 9 στους 10 που παραγγέλνουν παιδιά και παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα παιδιών και μητρός είναι τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια, διότι ως γνωστόν η φύση δεν τους επιτρέπει να αποκτήσουν παιδιά.

Eκατό περίπου μωρά, γεννηθέντα στην Ουκρανία από «παρένθετες μητέρες» για δυτικοευρωπαϊκές οικογένειες, εγκαταλείφθηκαν στο αεροδρόμιο του Κιέβου, μετά την εισβολή της Ρωσίας, τον Φεβρουάριο του 2022.

Μια έκθεση του ΟΗΕ συνιστά την απαγόρευση της παρένθετης μητρότητας «σε όλες τις μορφές της» στο όνομα της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των γυναικών και των παιδιών.

Η έκθεση του ΟΗΕ, που δημοσιεύθηκε στις 23 Αυγούστου, αποκαλύπτει τη βία που αντιμετωπίζουν οι παρένθετες μητέρες και τα παιδιά που γεννιούνται μέσω παρένθετης μητρότητας: οικονομική, ψυχολογική, σωματική και αναπαραγωγική βία, ιδίως σε σχέση με την υποδούλωση και την εμπορία ανθρώπων που προκαλείται από αυτή την πρακτική. Η έκθεση τονίζει επίσης ότι, όπως συμβαίνει με κάθε είδους εμπορία ανθρώπων, η συναίνεση σε μια τέτοια μεταχείριση δεν μπορεί να δικαιολογήσει την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οικουμενιστική συμπροσευχή με θέμα «Ώρα για την Ειρήνη του Θεού» κι αιρετικές διακηρύξεις στα πλαίσια της 100ής επετείου της Διάσκεψης της Στοκχόλμης του 1925 (βίντεο)

Και γιατί γίνονται αυτά; Διότι ενώ διάφοροι κληρικοί και οι συνάξεις τους ωρύονται και κάνουν διαδηλώσεις και συμβουλεύουν τους πιστούς να πάρουν τα βουνά λόγω ταυτοτήτων, διότι τάχα αλλιώς θα πάνε στην κόλαση(!!!) και μιλούν για την υπεράσπιση της θεόσδοτης ελευθερίας, παράλληλα υποτάσσουν και κάνουν δούλο τον πιστό στην αίρεση ποιούντες την νήσσαν για τις αιρετικές συμπροσευχές και συμφωνίες του Βαρθολομαίου και των Οικουμενιστών και κοινωνώντας μαζί τους εδώ και δεκαετίες και ενώ γνωρίζουν, βρίσκουν συνεχώς δικαιολογίες και αδιαφορούν για το γεγονός, ότι η αίρεση στέλνει τον άνθρωπο πράγματι στην κόλαση.

 

https://www.youtube.com/watch?v=HOK3l7AIUbU&t=5747s 

“We stand together—different in traditions, languages, contexts, and expressions—yet united in Christ,” reads the appeal. “Our unity is not uniformity, but a reconciled diversity that reflects God’s creative love.

« Στεκόμαστε ενωμένοι —διαφορετικοί σε παραδόσεις, γλώσσες, συμφραζόμενα και εκφράσεις—αλλά ενωμένοι εν Χριστώ», αναφέρει η έκκληση.  « Η ενότητά μας δεν είναι ομοιομορφία, αλλά μια συμφιλιωμένη ποικιλομορφία που αντανακλά τη δημιουργική αγάπη του Θεού ».

Ο Πρόδρομος και Πνευματικός Πατέρας του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.

O Νεκτάριος Τέρπος 

Εορτάσαμε σήμερα την Μνήμη του Ιερομάρτυρα και Ισαποστόλου Κοσμά του Αιτωλού.

Ποιός όμως τον ετοίμασε γι'αυτό το έργο και ήταν ο Πνευματικός του Πατέρας;

Ο Νεκτάριος Τέρπος, ο οποίος ξεκίνησε τον πνευματικό του αγώνα στη Σκήτη της Αγίας Άννας, όπου και καταξιώθηκε ως θεολογική αυθεντία του Αγίου Όρους με το όνομα ''Νεκτάριος Ιερομόναχος Βοσκοπολίτης''.

Ο φοβερός Εξισλαμισμός των Χριστιανών της Αλβανίας τον καλεί να αναλάβει δράση εκτός Αγίου Όρους. Μεταβαίνει στο ιστορικό Μοναστήρι της Αρδενίτσας (στην σημερινή Κεντρική Αλβανία) όπου ως Μοναχός, Πνευματικός και Ηγούμενος υπήρξε ο ισχυρός ανασχετικός φραγμός στην εξάπλωση του Εξισλαμισμού στην ενιαία Ήπειρο και την Αλβανία.

Τα 2/3 των Χριστιανών της Αλβανίας είχαν ασπασθεί το Ισλάμ για να απαλλαχθούν από το σκληρό χαράτσι του Τυράννου, αλλά και από το παιδομάζωμα για Γενίτσαρους.

Το 1735 -1740 εξισλαμίστηκε μεγάλος αριθμός κατοίκων του Δέλβινου, των Φιλιατών, του Μαργαριτίου και της Παραμυθιάς.

Μόνο σε μια ημέρα εξισλαμίστηκαν 36 χωριά βόρεια του Πωγωνίου!!!

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Τῇ ΚΔ’ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Τοῦ ἁγίου ἐνδόξου Ἱερομάρτυρος Κοσμᾶ τοῦ Ἰσαποστόλου τοῦ Αἰτωλοῦ.

                        

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ´

«Θείας πίστεως, διδασκαλίᾳ, κατεκόσμησας, τὴν Ἐκκλησίαν, ζηλωτὴς τῶν Ἀποστόλων γενόμενος· καὶ κατασπείρας τὰ θεῖα διδάγματα, μαρτυρικῶς τὸν ἀγῶνα ἐτέλεσας. Κοσμᾶ ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος».

Διδαχή Δ΄

Ποίος ηξεύρει, αδελφοί μου, να μου ειπή, ο ήλιος φωτεινός είναι ή σκοτεινός; Μου φαίνεται όλοι σας το γνωρίζετε, ότι είναι φωτεινός και τα πάντα φωτίζει. Είναι όμως μερικά ζώα οπού τα λέγουν νυχτερίδες, και άλλα κουκουβάγιες, και όταν βγη ο ήλιος θαμβώνονται και σκοτίζονται και δεν βλέπουν, και όταν νυκτώση, τότε βλέπουν. Έτσι είναι και εις τα Άχραντα Μυστήρια· τον καλόν τον φωτίζουν και τον κάμνουν ωσάν άγγελον· ομοίως και τον αμαρτωλόν πάλιν τον σκοτίζουν και τον κάμνουν ωσάν τον διάβολον. Καθώς και η φωτιά όλα τα πράγματα δεν τα καίει, μάλιστα το χρυσάφι το λαμπρύνει και το καθαρίζει, και τα άλλα πράγματα καίει. Λοιπόν ας γίνωμεν και ημείς μάλαμα να καθαρισθώμεν, και όχι ξύλα να καιώμεθα.

Εδώ οπού ήλθα, χριστιανοί μου, έλαβα μίαν χαράν μεγάλην και μίαν λύπην μεγάλην. Και χαρά μεγάλη έλαβα βλέπων την καλήν σας γνώμην και την καλήν σας μετάνοιαν· λύπην έλαβα πάλιν στοχαζόμενος την αναξιότητά μου, πως δεν έχω καιρόν να σας εξομολογήσω όλους ένα προς ένα, να μου ειπή καθένας τα αμαρτήματά του, να του ειπώ και εγώ εκείνο οπού με φωτίση ο Θεός. Θέλω, αλλά δεν ημπορώ, τέκνα μου. Καθώς ένας πατέρας είναι άρρωστος, πηγαίνει το παιδί του να το παρηγορήση, εκείνος μη δυνάμενος το διώχνει· μα πώς το διώχνει; Με την καρδιά καημένη! Θέλει να το παρηγορήση, μα δεν ημπορεί. Μα πάλιν διά να μη υστερηθήτε τελείως, σας λέγω τούτο: Αν θέλετε να ιατρεύσετε την ψυχή σας, τέσσερα πράγματα σας χρειάζονται. Κάμνομεν μια συμφωνίαν; Από τον καιρόν οπού εγεννήθητε έως τώρα, όσα αμαρτήματα επράξατε, να τα πάρω εγώ εις τον λαιμόν μου· και η ευγένειά σας να κρατήσετε τέσσαρες τρίχες. Και τι θα τα κάμω; Έχω μία καταβόθρα και τα ρίχνω μέσα. Ποία είναι η καταβόθρα; Είναι η ευσπλαχνία του Χριστού μας.

Πρώτη τρίχα είναι όταν θέλετε να εξομολογήσθε, το πρώτον θεμέλιον είναι αυτό οπού είπομεν, να συγχωρήτε τους εχθρούς σας. – Το κάμνομεν, άγιε του Θεού. – Επήρατε την πρώτην τρίχαν.

Δευτέρα τρίχα είναι να ευρίσκετε πνευματικόν καλόν, γραμματισμένον, ενάρετον, να εξομολογήσθε και να λέγετε όλας σας τα αμαρτήματα. Να έχης 100 αμαρτίας, και να ειπής τας 99 εις τον πνευματικόν, και μίαν να μη φανερώσης, όλες σου ασυγχήρητες μένουν. Και όταν κάμνης την αμαρτίαν, τότε πρέπει να εντρέπεσαι, και όταν εξομολογήσαι, πρέπει να μη έχης καμίαν εντροπήν.