Ἀνέκαθεν δὲν ἔλειψαν τὰ ζιζάνια, οὔτε θὰ λείψουν ἀπὸ τὸν σῖτον.
Ὑπῆρξαν ψευδοπροφῆται, ὑπῆρξαν ὅμως καὶ ἀληθεῖς προφῆται, ὑπῆρξαν ψευδαπόστολοι ἀλλὰ καὶ ἀληθεῖς ἀπόστολοι, ψευδοδιδάσκαλοι ἀλλὰ καὶ ἀληθεῖς διδάσκαλοι· καὶ σήμερον ὑπάρχουν ψευδοκληρικοί, καὶ ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς τῆς αἰσχύνης, ὑπάρχουν ὅμως καὶ ἀληθεῖς καὶ γνήσιοι ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς καὶ μοναχοί· καὶ ἐλπίζω καὶ πιστεύω ὅτι δὲν θὰ ἐκλείψουν οἱ ἐκλεκτοί, ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος, μὲ τὴν διαφορὰν ὅτι εἶναι ὀλίγοι. Ἀλλὰ καὶ ὁ Κύριος εἶπεν, ὅτι πολλοὶ εἰσὶν οἱ κλητοί, ὀλίγοι δὲ οἱ ἐκλεκτοί, καὶ ὀλίγοι οἱ σωζόμενοι (Ματθ. κ´, 16).
Ἐπειδὴ εἶναι στενὴ ἡ πύλη, καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι οἱ βαδίζοντες αὐτήν· πλατεῖα δὲ καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν αἰώνιον κόλασιν, καὶ πολλοὶ οἱ βαδίζοντες αὐτήν (Ματθ. ζ´, 13-14).
Ὅσιος Φιλόθεος Ζερβάκος ( Ἐπιστολή 61 ξα´, Φιλόθεος Γραφίδα α´,σελ. 269-270)
