Όταν ο άγιος Νικόλαος πέρασε μέσα από το πλήθος, πήρε το σπαθί από τα χέρια του δημίου, το έριξε στο έδαφος

και διέταξε να απελευθερωθούν οι 3 ετοιμοθάνατοι...




Ενώ ο άγιος Νικόλαος βρισκόταν σε ένα απομακρυσμένο μέρος της επισκοπής του, αρκετοί πολίτες από τα Μύρα ήρθαν σ 'αυτόν και του ανέφεραν ότι ο κυβερνήτης της πόλης, Ευστάθιος, είχε καταδικάσει τρεις αθώους άνδρες σε θάνατο.
Ο Νικόλαος επέστρεψε αμέσως στην έδρα του και όταν έφθασε στα περίχωρα της πόλης, ζήτησε από εκείνους που συνάντησε στον δρόμο να τον ενημερώσουν για την τύχη των κρατουμένων.
Του είπαν ότι η εκτέλεση τους ήταν προγραμματισμένη για εκείνο το πρωί και έσπευσε στον τόπο των εκτελέσεων.
Εκεί, βρήκε μεγάλο πλήθος ανθρώπων και τους τρεις άνδρες, γονατιστούς, να περιμένουν το μοιραίο χτύπημα.
Ο Νικόλαος πέρασε μέσα από το πλήθος, πήρε το σπαθί από τα χέρια του δημίου, το έριξε στο έδαφος και στη συνέχεια, διέταξε να απελευθερωθούν οι άνδρες.

Η θέση του Νικολάου, ως επισκόπου, ήταν τέτοια που ο δήμιος δεν μπορούσε να παρακούσει την εντολή.
Αργότερα, ο Ευστάθιος παραδέχτηκε το λάθος του και ζήτησε τη συγχώρεση του αγίου, ο οποίος τον απάλλαξε μετά από μια περίοδο μετανοίας.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν οι Ρώσοι είχαν εμπλακεί σε διαμάχη σχετικά με τη θανατική ποινή, ο καλλιτέχνης Ίλια Ρέπιν έκανε το σχόλιό του με τον πίνακα ζωγραφικής που βλέπετε. Έχοντας σπουδάσει τις αρχαίες εικόνες, στις οποίες ο άγιος Νικόλαος εικονίζεται να πιάνει το σπαθί με το γυμνό χέρι του, ο Ρέπιν αναπαρήγαγε την εικόνα, αλλά με ένα ρεαλιστικό, μοντέρνο στυλ, με το οποίο κάθε πρόσωπο αποκαλύπτει διάφορες στάσεις ενώπιον της γενναίας παρέμβασης του αγίου.
Το σοκ του δημίου, η ευσεβής παραίτηση του κρατουμένου, ο οποίος δεν γνωρίζει ακόμη ότι η ζωή του έχει λυτρωθεί και η έκκληση του άνδρα με τον κόκκινο μανδύα που εκπροσωπεί τον κυβερνήτη, ο οποίος, χωρίς αμφιβολία, επισημαίνει στον άγιο ότι καλό θα ήταν να μην παρεμβαίνει.

Πηγή: Ρωμανία η Φιλόχριστος Βασιλεία
http://amfoterodexios.blogspot.com/


Εικ. του ίδιου θέματος από εδώ
"Ν": Είναι χαρακτηριστικό ότι η παρέμβαση του αγίου Νικολάου για τη σωτηρία των τριών καταδικασμένων σε θάνατο στρατιωτικών (& με εμφάνισή του στο όνειρο του αυτοκράτορα) είναι το πιο συχνά αναφερόμενο στην υμνογραφία της εορτής του περιστατικό από τη ζωή του (π.χ. στο κοντάκιο του αγίου, στον υμνογραφικό κανόνα, ωδή δ΄, στο εξαποστειλάριο και στο 4ο τροπάριο των Αίνων). Αντιθέτως, ελάχιστα αναφέρεται (και αν...) η σχέση του με τη θάλασσα.
Παρότι επισημαίνεται ότι οι τρεις θανατοποινίτες ήταν αθώοι, όμως το μήνυμα κατά της θανατικής ποινής είναι εμφανές. Ας έχουμε δε υπόψιν ότι σε κάθε καταδίκη υπάρχει το ενδεχόμενο δικαστικής πλάνης. Αν όμως έχει εκτελεστεί θανατική ποινή, είναι πια αργά... 
Ας μη γελιόμαστε: η θανατική ποινή είναι 100% απαράδεκτη από πλευράς του χριστιανισμού.

Δες επίσης: Άγιος Νικόλαος: επιστημονικές επιβεβαιώσεις!!