Μαρτυρία π. Ἰακώβου Μπάντζα
~ Μιά μέρα ἐπισκέφτηκαν τόν παπα-Κοσμᾶ ἕνα ἀνδρόγυνο μέ τό παιδί τους, ἡλικίας δεκαεπτά ἐτῶν, πού τό εἶχαν κυριεύσει τά δαιμόνια λόγω τῆς ἐνασχόλησής του μέ τήν μαγεία. Ἦταν, νομίζω, τό ἔτος 1986.
-Τί θέλετε; τούς ρώτησε.
-Θέλουμε νά θεραπεύσεις τό παιδί μας. Εἶναι ἄρρωστο ἀπό μαγικά.
-Σέ ποιά ἐκκλησία ἀνήκετε;
-Στήν Καθολική.
-Ἐκεῖ νά πᾶτε, στόν δικό σας ἱερέα νά σᾶς θεραπεύσει τό παιδί.
Ἐκεῖνοι πράγματι πῆγαν στόν καθολικό ἱερέα. Τόν ἐνημέρωσαν γιά τό πρόβλημά τους καί ζήτησαν τήν βοήθειά του. Πρίν ἀκόμη ἐκεῖνος θελήσει νά διαβάσει τίς δικές του εὐχές, μίλησε τό δαιμόνιο ἀπό τό στόμα τοῦ παιδιοῦ τους καί εἶπε στόν καθολικό ἱερέα:
«Ποιός εἶσαι σύ, βρέ καπουτσῖνε, πού ἔχεις τέτοια δύναμη νά μέ βγάλεις ἀπ’ ἐδῶ πού εἶμαι;».
Καί ἀμέσως τό δαιμόνιο βγαίνει ἀπό τό παιδί καί μπαίνει στόν καθολικό ἱερέα, μπροστά στά μάτια τῶν γονέων του. Καί ὁ ἱερέας δαιμονίστηκε!
Πηγή
Ἄλλο
ἕνα θαυμαστὸ γεγονὸς ποὺ ἐπιβεβαιώνει σὲ μᾶς τοὺς ὀλιγόπιστους, ὅτι ὁ Τριαδικός
μας Θεὸς σὲ ὅλες τὶς ἐποχὲς θαυματουργεῖ μὲ ὅμοιους τρόπους, ὥστε νὰ μὴ ἀπιστοῦμε
στὰ θαύματα ποὺ ἐγίνοντο τότε, ἀφοῦ καὶ σήμερα ὅμοια θαύματα πραγματοποιοῦνται.
Δεῖτε τὸ παρόμοιο θαῦμα ποὺ μᾶς διηγοῦνται οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, ἀπὸ τὸ ὁποῖο μάλιστα διαπιστώνουμε πὼς δὲν ἔχουν χάρη Θεοῦ οἱ Παπικοί, ὅπως ἀκριβῶς τὰ ἑπτὰ παιδιὰ τοῦ Ἰουδαίου Ἀρχιερέως Σκευά.
Πραξ. 19,13 Ἐπεχείρησαν δέ τινες
ἀπὸ τῶν περιερχομένων Ἰουδαίων ἐξορκιστῶν ὀνομάζειν ἐπὶ τοὺς ἔχοντας τὰ
πνεύματα τὰ πονηρὰ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ λέγοντες· ὁρκίζομεν ὑμᾶς τὸν
Ἰησοῦν ὃν ὁ Παῦλος κηρύσσει.
Πραξ.
19,13 Μερικοί
δε από τους Ιουδαίους, που περιήρχοντο τα διάφορα μέρη και με εξορκισμούς
έδιωχναν δαιμόνια, επεχείρησαν να επικαλεσθούν το όνομα του Κυρίου Ιησού, δια
να θεραπεύσουν εκείνους, που είχαν πονηρά πνεύματα, λέγοντες· “σας εξορκίζομεν
στον Ιησούν, τον οποίον ο Παύλος κηρύττει, να φύγετε από αυτούς, που
βασανίζετε”.
Πραξ. 19,14 ἦσαν δέ τινες υἱοὶ
Σκευᾶ Ἰουδαίου ἀρχιερέως ἑπτὰ οἱ τοῦτο ποιοῦντες.
Πραξ.
19,14 Αυτοί
δε που έκαναν τούτο ήσαν επτά παιδιά του Ιουδαίου αρχιερέως Σκευά.
Πραξ. 19,15 ἀποκριθὲν δὲ τὸ πνεῦμα
τὸ πονηρὸν εἶπε· τὸν Ἰησοῦν γινώσκω καὶ τὸν Παῦλον ἐπίσταμαι· ὑμεῖς δὲ τίνες
ἐστέ;
Πραξ.
19,15 Απήντησε
δε το πονηρόν πνεύμα και είπε· “γνωρίζω τον Ιησούν, και τον Παύλον επίσης τον
ξεύρω καλά· σεις όμως ποίοι είσθε;”
Πραξ. 19,16 καὶ ἐφαλλόμενος ἐπ᾿
αὐτοὺς ὁ ἄνθρωπος, ἐν ᾧ ἦν τὸ πνεῦμα τὸ πονηρόν, καὶ κατακυριεύσας αὐτῶν ἴσχυσε
κατ᾿ αὐτῶν, ὥστε γυμνοὺς καὶ τετραυματισμένους ἐκφυγεῖν ἐκ τοῦ οἴκου ἐκείνου.
Πραξ.
19,16 Και
ο άνθρωπος μέσα στον οποίον υπήρχε το πονηρόν πνεύμα, επήδησε με ορμήν επάνω
εις αυτούς τους ήρπασε με μεγάλην δύναμιν (κατά παραχώρησιν Θεού δια να τους
τιμωρήση) τους έβαλε κάτω και ήρχισε να τους κτυπά, ώστε αυτοί μισόγυμνοι και
τραυματισμένοι κατώρθωσαν να ξεφύγουν από το σπίτι του δαιμονιζομένου εκείνου.
Πραξ. 19,17 τοῦτο δὲ ἐγένετο
γνωστὸν πᾶσιν Ἰουδαίοις τε καὶ Ἕλλησι τοῖς κατοικοῦσι τὴν Ἔφεσον, καὶ ἐπέπεσε
φόβος ἐπὶ πάντας αὐτούς, καὶ ἐμεγαλύνετο τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ.
