Του Ηρακλή Ρεράκη
Η παρούσα Κυβέρνηση προανήγγειλε ότι κάθε Υπουργός
έχει λάβει από την κεντρική εξουσία έναν φάκελο με οδηγίες για το Πρόγραμμα που
θα ακολουθεί στην άσκηση των συγκεκριμένων υπουργικών του καθηκόντων.
Θα ήταν πολύ σημαντικό να γνωρίζουν οι ψηφοφόροι της
Νέας Δημοκρατίας, τι αναφέρεται στις οδηγίες αυτές για δύο πολύ σημαντικά
θέματα που ταλανίζουν τα τελευταία χρόνια την κοινωνική ζωή του λαού μας:
Το πρώτο θέμα είναι η διδασκαλία των Θρησκευτικών στα σχολεία, που
ταλάνισε τον ελληνικό λαό επί (8) έτη και το άλλο η πρόσφατη αποκαθήλωση, από
την τωρινή Κυβέρνηση, των αφισών που είχαν αναρτηθεί στους σταθμούς του ΜΕΤΡΟ
από τα χριστιανικά Σωματεία και τις χριστιανικές Ενώσεις για τον σεβασμό της
ζωής του αγέννητου παιδιού.
Ειδικότερα, το πρώτο θέμα αφορά, στην εισαγωγή στα
σχολεία του πολυθρησκειακού Μαθήματος των Θρησκευτικών από τον ΣΥΡΙΖΑ (2016),
με καταπάτηση της συνταγματικής, θεολογικής και παιδαγωγικής κανονικότητας.
Για την απόκλιση των Προγραμμάτων και της ύλης
διδασκαλίας των Θρησκευτικών, η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, η Ιερά Μητρόπολη
Πειραιώς και άλλοι φορείς και γονείς προσέφυγαν από το (2016) στο Συμβούλιο της
Επικρατείας (ΣτΕ), το οποίο εξέδωσε (4) ακυρωτικές αποφάσεις (2018) και (2019),
οι οποίες, όμως, με ευθύνη της παρούσας Κυβέρνησης, δεν εφαρμόζονται.
Για την Ιστορία, η τωρινή Κυβέρνηση είχε υποσχεθεί πριν
τις εκλογές διά της Προέδρου της Επιτροπής Παιδείας και νυν Υπουργού Παιδείας κ.
Κεραμέως και πολλών Βουλευτών της ΝΔ ότι το μάθημα θα επανέλθει στη
συνταγματική του κανονικότητα.
Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης, ως Αρχηγός της
Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, απαντώντας στα μέλη του ΔΣ της Πανελλήνιας Ενώσεως
Θεολόγων, λίγο πριν τις πρόσφατες εκλογές (2019) στη Θεσσαλονίκη τόνισε ότι ο
χαρακτήρας του Μαθήματος πρέπει να είναι Ορθόδοξος, αφού το έθνος μας είναι
ορθόδοξο και ότι τα νέα Θρησκευτικά του ΣΥΡΙΖΑ είναι ακατάλληλα για παιδιά.
Ήταν επομένως σαφές και από τις επερωτήσεις που γίνονταν
στη Βουλή προεκλογικά, από την πλευρά των βουλευτών και ειδικά από την Επιτροπή
Παιδείας της ΝΔ, και την πρόεδρό της κ. Κεραμέως ότι η ΝΔ θα εφάρμοζε το
Σύνταγμα και τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Και, όμως, μετά την ανάληψη των καθηκόντων της νέας
Υπουργού Παιδείας ήλθε η αναπάντεχη απογοήτευση όλων και η διάψευση των ελπίδων
για σεβασμό του Υπουργείου Παιδείας απέναντι στο Σύνταγμα και τις αποφάσεις
του ΣτΕ.
Η επιστροφή στα πριν από το 2016 Προγράμματα και
βιβλία δεν έχει πραγματοποιηθεί, ενώ οι μαθητές στα σχολεία, με εντολή της Νέας
Ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, διδάσκονται και φέτος τα ακυρωμένα από το ΣτΕ
Προγράμματα και βιβλία των Θρησκευτικών.
Δεν γνωρίζουμε τον συμβουλευτικό ρόλο που έχουν στην
μη συμμόρφωση στο ΣτΕ άλλα πρόσωπα, με υπεύθυνες θέσεις στο Υπουργείο που
συνδέονται και με τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο.
Ωστόσο η κ. Κεραμέως, που έχει την πολιτική ευθύνη των
αποφάσεων, με τη μέχρι τώρα στάση της, δείχνει ότι δεν προτίθεται να επαναφέρει
το μάθημα στην πριν από το 2016 κατάσταση, διαφωνώντας ανοικτά με το ΣτΕ και με
όλους τους υγιώς πιστεύοντας ορθόδοξους χριστιανούς της χώρας.
Έτσι, τα
ακυρωμένα Προγράμματα και Βιβλία (φάκελοι) συνεχίζουν, με δική της ευθύνη, να υπηρετούν την ανάπτυξη της πολυθρησκευτικής
και ουδετερόθρησκης συνειδήσεως των
μαθητών, όπως ακριβώς είχε σχεδιαστεί από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Και η ερώτηση
έρχεται φυσιολογικά: Θα το έκανε αυτό η Κυβέρνηση για τους Μουσουλμάνους και
Εβραίους μαθητές;
Ως προς το δεύτερο θέμα του σεβασμού της ζωής του
αγέννητου παιδιού, ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών κ. Καραμανλής πήρε αυτήν
την περίεργη αντιδημοκρατική απόφαση, προς μεγάλη απογοήτευση πολλών πολιτών,
να δώσει εντολή αποκαθήλωσης των αφισών που είχαν αναρτήσει πρόσφατα τα Ορθόδοξα
χριστιανικά Σωματεία της Αθήνας στους σταθμούς του ΜΕΤΡΟ για ενημέρωση και
ευαισθητοποίηση ένα ευρύ σύνολο νέων κυρίως ανθρώπων.
Διότι εκτός των χριστιανικών και δημοκρατικών
συνειδήσεων, ο κ. Υπουργός Μεταφορών προσέβαλε την Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της
Ελλάδος, η οποία είχε ορίσει, με εγκύκλιό της τον Ιούλιο του 2019 «την Κυριακή
μετά την Χριστού Γέννηση, ως ημέρα προστασίας του αγέννητου παιδιού».
Στην ίδια εγκύκλιο επισημαίνεται από την Ιερά Σύνοδο
ότι «ο κάθε άνθρωπος, από την πρώτη στιγμή της γονιμοποιήσεώς του, ‘εξ άκρας
συλλήψεως’ είναι μοναδικός και ανεπανάλληπτος και άξιος κάθε προστασίας. Το
δικαίωμά του στη ζωή πρέπει να είναι αναφαίρετο και αδιαπραγμάτευτο».
Υπόψη ότι τα χριστιανικά σωματεία της Αθήνας,
ακολουθώντας το συνοδικό πνεύμα της
απόφασης της Εκκλησίας τους, νόμιμα και με την άδεια των υπευθύνων, ανάρτησαν
τις αφίσες στο ΜΕΤΡΟ.
Ούτε η Εκκλησία ούτε τα Ορθόδοξα Σωματεία θέλησαν να
πιέσουν ή να φοβίσουν τους πολίτες ή να καταργήσουν τα δικαιώματα των γυναικών
για άμβλωση, αλλά απλώς να υπενθυμίσουν την ευθύνη που έχουμε όλοι μας απέναντι
στη ζωή, που είναι δώρο του Θεού.
Επειδή και τα δύο παραπάνω θέματα αφορούν σε απαράδεκτη
καταπάτηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών, από τους δύο νέους Υπουργούς,
Παιδείας και Μεταφορών, ήδη από τη διακυβέρνηση της χώρας, στο πρώτο μόλις εξάμηνο
της θητείας της Κυβέρνησης, η ΝΔ αναμένεται να απαντήσει στους ψηφοφόρους της,
γιατί δεν ακολουθεί, αλλά καταπατάει τις διαχρονικές αξίες της ίδιας της παρατάξεως.
Έτσι, αν μεν είναι εντολή και επιλογή της
κεντρικής διακυβέρνησης, να αναλάβει τις
ευθύνες της.
Αν δεν είναι, όμως, να μεριμνήσει άμεσα για
διορθωτικές κινήσεις στην κυβερνητική δράση των δύο Υπουργών.
Διότι αποφάσεις και λύσεις, όπως αυτές, για τόσο
σημαντικά και κυρίαρχα στην επικαιρότητα, κατά τα τελευταία χρόνια, θέματα, πληγώνουν
και αμαυρώνουν την ψυχή του Ελληνικού λαού αλλά και το όλο έργο της τωρινής Κυβέρνησης.
Η Κυβέρνηση είναι ανάγκη να γνωρίζει ότι ο Ελληνικός
λαός πίστεψε όλα όσα με σοβαρότητα, είτε δημοσίως είτε ιδιωτικώς, διακήρυτταν,
με τις εξαγγελίες και τις υποσχέσεις που έδιναν πριν τις εκλογές, τόσο ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και νυν
Πρωθυπουργός όσο και τα στελέχη της ΝΔ για την απόλαυση του δικαίου των πολιτών
και την εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων, όχι μόνον στα οικονομικά θέματα αλλά
και στα πνευματικά, κοινωνικά και προσωπικά.
Και σκέπτεται κάθε πολίτης αυτού του τόπου: Δεν
γνωρίζουν άραγε οι πολιτικοί ότι για να απολαμβάνουν τον σεβασμό των πολιτών
πρέπει να λένε αυτά που εννοούν και στη συνέχεια να κάνουν αυτά που λένε.
Διότι και τους πολιτικούς, ως ανθρώπους, ενδιαφέρει η προσωπική
πνευματική φθορά και βλάβη, που αφορά όλους μας, όταν δεν τηρούμε τις υποσχέσεις
μας.
Έχει αποδειχθεί μάλιστα ότι, στην περίπτωση που δεν
κρατάμε τον λόγο μας, το υποσυνείδητό μας καταγράφει ένα μείον στον εγκέφαλό
μας και μας εντάσσει στην κατηγορία των αναξιόπιστων, ενώ, ταυτόχρονα, στο
υποσυνείδητο, που πάντα λειτουργεί, μειώνεται η αυτοπεποίθησή μας και ο
αυτοσεβασμός μας.
Δεν σταματά όμως η φθορά στο προσωπικό πλαίσιο. Σε κοινωνικό επίπεδο, επίσης, οι άνθρωποι με
τους οποίους επικοινωνούμε χάνουν την εμπιστοσύνη τους σε εμάς, νιώθουν ότι δεν
μπορούν να βασίζονται πάνω μας.
Οι διαπροσωπικές μας σχέσεις, αντί να αναπτύσσονται
και να στερεώνονται, συρρικνώνονται.
Είναι σημαντικό να συνειδητοποιούμε ότι οι υποσχέσεις
που δίνουμε στους άλλους είναι πρωτίστως συμφωνίες με τον ίδιο μας τον εαυτό μας.
Το να κρατάμε τον λόγο μας είναι ζωτικής σημασίας για
τον τρόπο που βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε την πνευματική ισορροπία του ίδιου
του εαυτού μας.
Από ορθόδοξης θεολογικής πλευράς, η απομάκρυνσή μας από
τη ζωή της ευθύτητας της ειλικρίνειας και της αλήθειας, μας οδηγεί σε ένα σίγουρο
κομμάτιασμα του εαυτού μας και στην πνευματική μας φθορά.
Διότι ο ψυχικός μας κόσμος είναι πλασμένος από τον Θεό
να ζει μέσα στην αλήθεια και στο φως και δεν ανέχεται ούτε αντέχει να γίνονται
επιλογές κατάχρησης της ελευθερίας μας και να κινείται η ύπαρξή μας μέσα στην
πλάνη και στο σκότος που φέρνει το επίπλαστο, η στολή της παραλλαγής, οι
ψεύτικες συμβάσεις που αποφασίζει να φοράει η προσωπικότητα, όταν, με διάφορους
τρόπους και για διάφορους λόγους εμπαίζει τους άλλους. 
