Στην Ελλαδική Εκκλησία υπάρχουν Ιεράρχες οι οποίοι με τις ενέργειές τους υπονομεύουν την εθνική υπόσταση της Ελλάδος. Το αν το κάνουν συνειδητά ή όχι δεν το γνωρίζουμε. Αυτό που γνωρίζουμε είναι τα αποτελέσματα των πράξεών τους και την επιτακτική ανάγκη να διεξαχθεί έρευνα γύρω από τις υποθέσεις τους. Η Εκκλησία δεν μπορεί να έχει στους κόλπους Της τέτοια πρόσωπα.
Το 2015, όταν η «πρώτη φορά Αριστερά» του Αλέξη Τσίπρα άνοιξε τα σύνορα και κατήργησε το Ελληνικό Κράτος, άρχισαν να εμφανίζονται κείμενα «ευαίσθητων» Ιεραρχών στα οποία αναπαράγονταν με «ιερό μανδύα» τα συνθήματα της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και του Τζωρτζ Σόρος. Το 2016 στην ψευδοσύνοδο της Κρήτης οι αιρέσεις έγιναν «εκκλησίες» και το 2017 στην έκτακτη ΙΣΙ για το Μάθημα των Θρησκευτικών «θριάμβευσαν» τα συγκρητιστικά θρησκευτικά της πανθρησκείας. Η ιδέα που επικράτησε τότε, μέσα από την εισήγηση του Ύδρας Εφραίμ (κολλητού του συριζαίου Γαβρόγλου) συνοψίζεται στην ακόλουθη φράση: «σέ μιά κοινωνία ἑτερότητας καλεῖται νά ζήσει ὁ μελλοντικός πολίτης καί σέ μιά κοινωνία ἑτερότητας καλεῖται νά καλλιεργήσει τή θρησκευτική του συνείδηση».
Το 2015, όταν η «πρώτη φορά Αριστερά» του Αλέξη Τσίπρα άνοιξε τα σύνορα και κατήργησε το Ελληνικό Κράτος, άρχισαν να εμφανίζονται κείμενα «ευαίσθητων» Ιεραρχών στα οποία αναπαράγονταν με «ιερό μανδύα» τα συνθήματα της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και του Τζωρτζ Σόρος. Το 2016 στην ψευδοσύνοδο της Κρήτης οι αιρέσεις έγιναν «εκκλησίες» και το 2017 στην έκτακτη ΙΣΙ για το Μάθημα των Θρησκευτικών «θριάμβευσαν» τα συγκρητιστικά θρησκευτικά της πανθρησκείας. Η ιδέα που επικράτησε τότε, μέσα από την εισήγηση του Ύδρας Εφραίμ (κολλητού του συριζαίου Γαβρόγλου) συνοψίζεται στην ακόλουθη φράση: «σέ μιά κοινωνία ἑτερότητας καλεῖται νά ζήσει ὁ μελλοντικός πολίτης καί σέ μιά κοινωνία ἑτερότητας καλεῖται νά καλλιεργήσει τή θρησκευτική του συνείδηση».
Σχολίασα τότε ότι η Ιεραρχία αποδομεί την Ορθόδοξη Παράδοση για να εξυπηρετήσει την εθνική προδοσία. Ο «μελλοντικός πολίτης» δεν ονομάζεται Ορθόδοξος Έλληνας από την Εκκλησία της Ελλάδος αλλά είναι ένας άχρωμος «μελλοντικός πολίτης» ο οποίος «καλείται» (από ποιον; και εμάς γιατί δεν μας ρώτησε;) να ζήσει σε ένα «περιβάλλον ετερότητας». Αυτή η «ετερότητα» μας επιβαλλόταν ανθρωπολογικά εκείνη την στιγμή με τα ανοιχτά σύνορα. Οι Ιεράρχες το γνώριζαν. Οι περισσότεροι εξ αυτών σιώπησαν και ένας αριθμός συμμετείχε ενεργά στην πραγματοποίησή του.
Ορθόδοξε Ελληνικέ λαέ ξύπνα. Οι χειρότεροι εχθροί σου βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής.
Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν, κατά την ταπεινή μου άποψη, ότι το άνοιγμα των συνόρων έγινε σε συνεννόηση του εθνομηδενιστή Τσίπρα με τμήματα της Δύσης, κυρίως με την Γερμανία. Όλοι θυμόμαστε την Χριστοδουλοπούλου να μας λέει ότι και οι Ευρωπαίοι αυτό θέλουν αλλά και τον Σύνδεσμο Βιομηχάνων Γερμανίας να χρηματοδοτεί ΜΚΟ για την προώθηση της βιομηχανίας της λαθρομετανάστευσης. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν χώρο για την Ορθόδοξη Ελλάδα στην μετά-εποχή, έχουν όμως για την Τουρκία για τους δικούς τους λόγους. Και ο πόλεμος σήμερα που διεξάγεται εναντίον της Ελλάδος δεν είναι μόνο από την Τουρκία, είναι και από κάποιες ευρωπαϊκές δυνάμεις που κρύβονται από πίσω. (Ευτυχώς όχι όλες. Η Γαλλία για παράδειγμα έχει περισσότερο φιλελληνική στάση για τα δικά της συμφέροντα). Με αυτές τις δυνάμεις που εχθρεύονται την Ελλάδα συμμάχησαν αρκετοί Ιεράρχες, οι οποίοι με έναν «μαγικό» τρόπο, προωθούνται σε καίριες θέσεις όταν χρειαστεί.
Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι τα Ευρωπαϊκά κονδύλια έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην στάση της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ας σκεφτούμε ότι τα κονδύλια αυτά «λύγισαν» και Μονές του Αγίου Όρους. Παρατηρείται ότι οι «ευαίσθητοι» Ιεράρχες στους λαθρομετανάστες έχουν και μία «ευαισθησία» στην Ευρώπη. Αυτό, δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο.
Όταν ο Τσίπρας κατάργησε την εθνική μας κυριαρχία ανοίγοντας τα σύνορα, οι Τούρκοι μετέφεραν χιλιάδες ανθρώπους στα παράλια και άρχισαν τους εκβιασμούς. Η Γερμανία πήρε το 1 εκατομμύριο των φτηνών εργατών που ήθελε και οι υπόλοιπες χώρες άρχισαν να κλείνουν τα σύνορά τους. Όλοι έλαβαν τα μέτρα τους εκτός από την δύσμοιρη Ελλάδα μας η οποία για πέντε μαύρα συριζαίικα χρόνια μάζευε αβέρτα λαθρομετανάστες. Και ενώ συνέβαινε αυτό, το ένστικτο του Λαού του έλεγε ότι διεξάγεται πόλεμος εναντίον της Πατρίδος. Όλοι καταλάβαιναν εκτός από εκείνους οι οποίοι περί άλλων ετύρβαζαν και έδιναν «τα ρέστα τους» να επιβάλουν τον ιδεολογικό φασισμό των ανοιχτών συνόρων. Και φτάσαμε σήμερα στην αναβάθμιση αυτού του ασύμμετρου πολέμου με τα γνωστά αποτελέσματα.
Κάποιος επιτέλους πρέπει να λογοδοτήσει, διότι αυτήν την στιγμή δεν έχουμε μόνο την αναβάθμιση της επίθεσης στα σύνορά μας, έχουμε και έναν άγνωστο αριθμό λαθρομεταναστών στο εσωτερικό μας, οι οποίοι δεν ξέρουμε πως θα συμπεριφερθούνε.
Είναι καθήκον μας να εντοπίζουμε τις προβληματικές συμπεριφορές ανθρώπων οι οποίες καταλήγουν σε εθνικές συμφορές. Και είναι καθήκον μας να αναδεικνύουμε αυτές τις συμπεριφορές και να απαιτούμε την διερεύνησή τους.
Βρισκόμαστε στον Απρίλιο του 2015 όταν ο Τσίπρας και η Χριστοδουλοπούλου άνοιξαν τα εθνικά μας σύνορα και μετέτρεψαν την Ελλάδα σε σουρωτήρι λαθρομεταναστών και το Αιγαίο σε τάφο. Εκείνη την ώρα διεξαγόταν ένας ανελέητος ιδεολογικός πόλεμος εναντίον των Ελλήνων, ο οποίος αποσκοπούσε στην απονεύρωση του πατριωτισμού τους. Το κείμενο που θα διαβάσετε, ανεξαιρέτως προθέσεων, εντάσσεται σε αυτήν ακριβώς την κατηγορία.
Μητροπολίτης Σύρου: «Είμαστε όλοι μετανάστες και ο Ιησούς ήταν»
«Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, με τα αλλεπάλληλα κύματα των μεταναστών, που χτυπούν τις – και στις- ακτές των ακριτικών νησιών μας, αλλά και τις ακτές των μεσογειακών ευρωπαϊκών χωρών, προκαλούν ποικίλες και συχνά αντιφατικές αντιδράσεις, συχνά ιδεολογικά φορτισμένες και πολιτικά προκατειλημμένες, γεγονός που μας εμποδίζει να δούμε και να αντιμετωπίσουμε το θέμα ψύχραιμα και αποτελεσματικά.
Πρώτα-πρώτα, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η ιστορία της ανθρωπότητας, ουσιαστικά, είναι η ιστορία των μεταναστεύσεων των λαών. Ακόμα και η ελληνική ιστορία και ο πολιτισμός ρυθμίστηκαν και διαμορφώθηκαν υπό μια τάση διαρκούς μετανάστευσης ελληνικών φύλων, από τη λεγόμενη Κάθοδο των Δωριέων και τους ελληνικούς αποικισμούς, μέχρι τις μεταναστεύσεις την περίοδο της Τουρκοκρατίας και, τελευταία, μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο!
Ας μη μας διαφεύγει και η μεγάλη μετανάστευση των λαών, τον 4ο και 5ο μ.Χ. αιώνα, που επηρέασε και διαμόρφωσε καθοριστικά τη σημερινή εικόνα και τον πολιτισμό της Ευρώπης…
Πάντα, λοιπόν, οι λαοί και οι άνθρωποι μετανάστευαν, είτε για να κατακτήσουν νέους τόπους, είτε επειδή κατακτήθηκαν οι δικοί τους τόποι και πάντα θα μεταναστεύουν, όσο τουλάχιστον θα υπάρχουν στον κόσμο ανισότητες, πείνα, αδικία, καταπίεση, εκμετάλλευση, φανατισμοί, δικτάτορες στυγνοί και χωρίς ηθική πολιτικοί…
Υπό τις σημερινές, όμως, συνθήκες, της παγκοσμιοποίησης το φαινόμενο της μετανάστευσης απειλεί να διαρρήξει τον κοινωνικό ιστό και να προκαλέσει ξενοφοβικά φαινόμενα, νοοτροπίες και επιλογές, που αναιρούν την ουσία, όχι μόνο της ανθρωπιάς μας, αλλά και της Χριστιανικής μας ιδιότητας…
Όσο και αν φαίνεται παράξενο ή παρακινδυνευμένο, ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τους ξένους αποτελεί τη λυδία λίθο για τη γνησιότητα και αυθεντικότητα της Χριστιανικής μας πίστης και βιωτής!
Άλλωστε, όλοι μετανάστες είμαστε σε τούτη την κοιλάδα του κλαυθμώνος, διωγμένοι από την ουράνια πατρίδα μας, προς την οποία προσπαθούμε να επιστρέψουμε…
«Ουκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν», τονίζει στους Εβραίους συμπατριώτες του ο Απόστολος Παύλος.
«Ουκ ει πολίτης, αλλ’ οδίτης ει και οδοιπόρος. Μη είπης: Έχω τήνδε την πόλιν, και έχω τήνδε. Ουκ έχει ουδείς πόλιν. Η πόλις άνω εστί», συμβουλεύει ο ιερός Χρυσόστομος.
Όλοι, λοιπόν, ξένοι σε τούτη τη γη, με πρώτο Ξένο τον Ιησού!
Τη Μεγάλη Παρασκευή ψάλλουμε ένα συγκλονιστικό τροπάριο, κατά το οποίο ο άγιος Ιωσήφ από την Αριμαθαία παρακαλεί τον Πιλάτο: «Δός μοι τούτον τον Ξένον, όν ομόφυλοι μισούντες θανατούσι ως Ξένον», «Δώσε μου αυτόν τον Ξένο, που οι ομοεθνείς Του, μισώντας Τον, Τον σκοτώνουν σαν Ξένο»!
Ο Θεός, ως άνθρωπος, γεννήθηκε σε μια πόλη, όπου οι Παναγία Μητέρα Του και ο Μνηστήρας της Ιωσήφ ήταν ξένοι, δεν βρήκαν ούτε δωμάτιο για να μείνουν και γεννήθηκε σε στάβλο…
Στη συνέχεια, έγινε μετανάστης και πήγε με την οικογένειά Του στην Αίγυπτο, για να μη θανατωθεί από τον Ηρώδη και εκεί, σίγουρα, ο Ιωσήφ θα αναζήτησε δουλειά, ως ξένος εργάτης.
Μεγαλώνοντας περιπλανήθηκε σε όλη τη χώρα ως Ξένος, μη έχοντας «πού την κεφαλήν κλίναι» και Τον θανάτωσαν οι συμπατριώτες Του σα να ήταν Ξένος, παραδίδοντάς Τον μάλιστα σε Ξένους, στους Ρωμαίους.
Έτσι ο Ιησούς έγινε πολλαπλά ο μεγάλος Ξένος, που ποτέ δεν κατανοήθηκε ώστε να γίνει «δικός μας», παρά μόνον από λίγους, που πάντα (και τώρα) η κοινωνία τους αντιμετωπίζει ως «πτωχούς τω πνεύματι»…
Στη συνέχεια, Αυτός ο μεγάλος Ξένος έστειλε τους μαθητές Του σε «όλα τα έθνη» και εκείνοι ξενιτεύτηκαν και δίδαξαν τους ανθρώπους σε ξένες χώρες, και οι περισσότεροι θανατώθηκαν από ξένους ως ξένοι και τάφηκαν σε ξένη γη.
Ο Αβραάμ μετανάστης, ο Χριστός μετανάστης, οι Προφήτες μετανάστες, οι Απόστολοι μετανάστες, το χριστιανικό πνεύμα μεταναστευτικό…
Πρώτα-πρώτα, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η ιστορία της ανθρωπότητας, ουσιαστικά, είναι η ιστορία των μεταναστεύσεων των λαών. Ακόμα και η ελληνική ιστορία και ο πολιτισμός ρυθμίστηκαν και διαμορφώθηκαν υπό μια τάση διαρκούς μετανάστευσης ελληνικών φύλων, από τη λεγόμενη Κάθοδο των Δωριέων και τους ελληνικούς αποικισμούς, μέχρι τις μεταναστεύσεις την περίοδο της Τουρκοκρατίας και, τελευταία, μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο!
Ας μη μας διαφεύγει και η μεγάλη μετανάστευση των λαών, τον 4ο και 5ο μ.Χ. αιώνα, που επηρέασε και διαμόρφωσε καθοριστικά τη σημερινή εικόνα και τον πολιτισμό της Ευρώπης…
Πάντα, λοιπόν, οι λαοί και οι άνθρωποι μετανάστευαν, είτε για να κατακτήσουν νέους τόπους, είτε επειδή κατακτήθηκαν οι δικοί τους τόποι και πάντα θα μεταναστεύουν, όσο τουλάχιστον θα υπάρχουν στον κόσμο ανισότητες, πείνα, αδικία, καταπίεση, εκμετάλλευση, φανατισμοί, δικτάτορες στυγνοί και χωρίς ηθική πολιτικοί…
Υπό τις σημερινές, όμως, συνθήκες, της παγκοσμιοποίησης το φαινόμενο της μετανάστευσης απειλεί να διαρρήξει τον κοινωνικό ιστό και να προκαλέσει ξενοφοβικά φαινόμενα, νοοτροπίες και επιλογές, που αναιρούν την ουσία, όχι μόνο της ανθρωπιάς μας, αλλά και της Χριστιανικής μας ιδιότητας…
Όσο και αν φαίνεται παράξενο ή παρακινδυνευμένο, ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τους ξένους αποτελεί τη λυδία λίθο για τη γνησιότητα και αυθεντικότητα της Χριστιανικής μας πίστης και βιωτής!
Άλλωστε, όλοι μετανάστες είμαστε σε τούτη την κοιλάδα του κλαυθμώνος, διωγμένοι από την ουράνια πατρίδα μας, προς την οποία προσπαθούμε να επιστρέψουμε…
«Ουκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν», τονίζει στους Εβραίους συμπατριώτες του ο Απόστολος Παύλος.
«Ουκ ει πολίτης, αλλ’ οδίτης ει και οδοιπόρος. Μη είπης: Έχω τήνδε την πόλιν, και έχω τήνδε. Ουκ έχει ουδείς πόλιν. Η πόλις άνω εστί», συμβουλεύει ο ιερός Χρυσόστομος.
Όλοι, λοιπόν, ξένοι σε τούτη τη γη, με πρώτο Ξένο τον Ιησού!
Τη Μεγάλη Παρασκευή ψάλλουμε ένα συγκλονιστικό τροπάριο, κατά το οποίο ο άγιος Ιωσήφ από την Αριμαθαία παρακαλεί τον Πιλάτο: «Δός μοι τούτον τον Ξένον, όν ομόφυλοι μισούντες θανατούσι ως Ξένον», «Δώσε μου αυτόν τον Ξένο, που οι ομοεθνείς Του, μισώντας Τον, Τον σκοτώνουν σαν Ξένο»!
Ο Θεός, ως άνθρωπος, γεννήθηκε σε μια πόλη, όπου οι Παναγία Μητέρα Του και ο Μνηστήρας της Ιωσήφ ήταν ξένοι, δεν βρήκαν ούτε δωμάτιο για να μείνουν και γεννήθηκε σε στάβλο…
Στη συνέχεια, έγινε μετανάστης και πήγε με την οικογένειά Του στην Αίγυπτο, για να μη θανατωθεί από τον Ηρώδη και εκεί, σίγουρα, ο Ιωσήφ θα αναζήτησε δουλειά, ως ξένος εργάτης.
Μεγαλώνοντας περιπλανήθηκε σε όλη τη χώρα ως Ξένος, μη έχοντας «πού την κεφαλήν κλίναι» και Τον θανάτωσαν οι συμπατριώτες Του σα να ήταν Ξένος, παραδίδοντάς Τον μάλιστα σε Ξένους, στους Ρωμαίους.
Έτσι ο Ιησούς έγινε πολλαπλά ο μεγάλος Ξένος, που ποτέ δεν κατανοήθηκε ώστε να γίνει «δικός μας», παρά μόνον από λίγους, που πάντα (και τώρα) η κοινωνία τους αντιμετωπίζει ως «πτωχούς τω πνεύματι»…
Στη συνέχεια, Αυτός ο μεγάλος Ξένος έστειλε τους μαθητές Του σε «όλα τα έθνη» και εκείνοι ξενιτεύτηκαν και δίδαξαν τους ανθρώπους σε ξένες χώρες, και οι περισσότεροι θανατώθηκαν από ξένους ως ξένοι και τάφηκαν σε ξένη γη.
Ο Αβραάμ μετανάστης, ο Χριστός μετανάστης, οι Προφήτες μετανάστες, οι Απόστολοι μετανάστες, το χριστιανικό πνεύμα μεταναστευτικό…
Και εμείς, σήμερα;
Σήμερα, δυστυχώς, περισσότεροι «άθεοι» ενδιαφέρονται για τους ξένους, παρά «χριστιανοί»…
Έστω και αν όλοι γνωρίζουμε ότι όταν ο Ιησούς θέλησε να κάνει κατανοητό πώς ο άνθρωπος μπορεί να κερδίσει τη Βασιλεία των Ουρανών, χρησιμοποίησε την παραβολή του Καλού Σαμαρείτη, υπονοώντας σαφέστατα ότι το να περιμαζέψουμε και να περιποιηθούμε έναν ξένο μπορεί να μας ανοίξει τις πύλες του Παραδείσου, κατά το «ξένος ήμην και συνηγάγετέ με»…
Είναι γεγονός ότι βρισκόμαστε σε μια καινούργια εποχή μεγάλης αναμείξεως των λαών και των πολιτισμών, που μπορεί να αποβεί ολέθρια «κρεατομηχανή», όπως φοβόταν ο αλησμόνητος Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.
Αυτό το γεγονός εντείνει την ανασφάλειά μας ως λαού, προστιθέμενο, μάλιστα, στις μεγάλες δυσκολίες και τα δυσεπίλυτα προβλήματα, που αντιμετωπίζουμε, και μας ενσπείρει φόβο και ανησυχία για το μέλλον του Ελληνισμού, που πολλοί διαβλέπουν ότι κινδυνεύει άμεσα από τους αλλόφυλους και αλλόθρησκους μετανάστες!
Αλλά, ακόμα και αν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος, η λύση δεν είναι να απεμπολήσουμε την ανθρωπιά μας και τη Χριστιανική μας ιδιότητα, καταδιώκοντας, εκμεταλλευόμενοι ή και εξοντώνοντας τους ξένους, αλλά διατηρώντας, ενισχύοντας, καλλιεργώντας και βιώνοντας σε όλη τους την πληρότητα τον πολιτισμό μας, την πίστη μας και τη γλώσσα μας, την ανόθευτη Ελληνική μας Παιδεία, την τιμιότητά μας και την αλληλέγγυα συλλογικότητά μας!».
Σήμερα, δυστυχώς, περισσότεροι «άθεοι» ενδιαφέρονται για τους ξένους, παρά «χριστιανοί»…
Έστω και αν όλοι γνωρίζουμε ότι όταν ο Ιησούς θέλησε να κάνει κατανοητό πώς ο άνθρωπος μπορεί να κερδίσει τη Βασιλεία των Ουρανών, χρησιμοποίησε την παραβολή του Καλού Σαμαρείτη, υπονοώντας σαφέστατα ότι το να περιμαζέψουμε και να περιποιηθούμε έναν ξένο μπορεί να μας ανοίξει τις πύλες του Παραδείσου, κατά το «ξένος ήμην και συνηγάγετέ με»…
Είναι γεγονός ότι βρισκόμαστε σε μια καινούργια εποχή μεγάλης αναμείξεως των λαών και των πολιτισμών, που μπορεί να αποβεί ολέθρια «κρεατομηχανή», όπως φοβόταν ο αλησμόνητος Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.
Αυτό το γεγονός εντείνει την ανασφάλειά μας ως λαού, προστιθέμενο, μάλιστα, στις μεγάλες δυσκολίες και τα δυσεπίλυτα προβλήματα, που αντιμετωπίζουμε, και μας ενσπείρει φόβο και ανησυχία για το μέλλον του Ελληνισμού, που πολλοί διαβλέπουν ότι κινδυνεύει άμεσα από τους αλλόφυλους και αλλόθρησκους μετανάστες!
Αλλά, ακόμα και αν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος, η λύση δεν είναι να απεμπολήσουμε την ανθρωπιά μας και τη Χριστιανική μας ιδιότητα, καταδιώκοντας, εκμεταλλευόμενοι ή και εξοντώνοντας τους ξένους, αλλά διατηρώντας, ενισχύοντας, καλλιεργώντας και βιώνοντας σε όλη τους την πληρότητα τον πολιτισμό μας, την πίστη μας και τη γλώσσα μας, την ανόθευτη Ελληνική μας Παιδεία, την τιμιότητά μας και την αλληλέγγυα συλλογικότητά μας!».
