Η Ιερά Σύνοδος αρνείται να δει την μεγάλη Θεομηνία! --Και, Σχόλιο “για την …ιστορία”

Η Ιερά Σύνοδος αρνείται να δει την μεγάλη Θεομηνία! 

Το φοβερό όραμα με το οποίο η Παναγία φανέρωσε τα πνευματικά αίτια της πανδημίας!  Οι ευθύνες του πιστού λαού.

 

Η Ιερά Σύνοδος αρνείται να δει την μεγάλη Θεομηνία! Το φοβερό όραμα με το οποίο η Παναγία φανέρωσε τα πνευματικά αίτια της πανδημίας! Οι ευθύνες του πιστού λαού.

Του Βασίλη Κερμενιώτη

   ΕΝΑΣ …ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ! ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΘΕΟΜΗΝΙΑ; ΠΑΡΟΡΓΙΣΑΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΜΑΣ.

   Αυτά που ζήσαμε φέτος είναι απίστευτα και πρωτοφανή! (ΕΔΩ &ΕΔΩ) Για πρώτη φορά στην ιστορία οι Χριστιανοί της Ελλάδας δεν γιόρτασαν Ανάσταση στους Ναούς! Είναι φοβερό! Και το αδυσώπητο ερώτημα: Είναι τυχαία όλ’ αυτά; Ασφαλώς όχι!

Συνέχεια 

 Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΕΔΩ

Πηγή: "Ακτίνες"

Σχόλιο “για την …ιστορία”: Πώς αλλάζουν οι καιροί! Στο ωραίο αυτό άρθρο του ο αγαπητός κ. Κερμενιώτης, κάνει μια σημαντική διαπίστωση. Πείστηκε πιά ότι δεν μπορεί κανείς να στηριχθεί στους σημερινούς Επισκόπους.

Όμως: Το 2007-2008, όταν συζητούσαμε στην Γατζέα για την διακοπή μνημοσύνου, η οποία ήταν πλέον αναγκαία για να παρεμποδίσει τον εξάπλωση της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, ο κ. Κερμενιώτης (με τον π. Θεόδωρο Ζήση και άλλους ιερωμένους) επέμεναν ότι πρέπει να βρούμε πρώτα 3 τουλάχιστον Επισκόπους, μια θέση ενάντια/αντίθετη με την πρακτική των Αγίων Πατέρων. Με αυτούς τους τρεις τουλάχιστον, θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε στην αποτείχιση. Ένας δε από αυτούς, στον οποίο στήριζαν τις ελπίδες τους ήταν ο δίγλωσσος μητροπολίτης Πειραιώς. Μάταια κάποιοι τους προειδοποιούσαν -εγγράφως μάλιστα- ότι ούτε αυτή είναι η διδασκαλία των Αγίων, ούτε ο Πειραιώς έχει δείξει (παρά τις μεγαλοστομίες του) ότι είναι το κατάλληλο πρόσωπο. Μάλιστα, ο κ. Κερμενιώτης, έγραψε μια οργίλη πολυσέλιδη ανταπάντηση στις «Ακτίνες», υποστήριζοντας τον Πειραιώς που η ομάδα τους ονόμαζε «λέοντα» της Ορθοδοξίας. Έκτοτε, όσοι δεν ακολούθησαν  την παρελκυστική τακτική τους ως προς την διακοπή μνημοσύνου, τους θεωρούσαν «ξένους» κι όχι αδελφούς, και κώφευαν σε κάθε προσπάθεια για κοινό αγώνα των αποτειχισμένων.


Κι όμως, αν, παρά τα λάθη, τις διαφορετικές θέσεις και τις εντάσεις, έδιναν χέρι συμφιλίωσης πριν την σύγκληση της Κολυμπάριας Συνόδου, θα είχαν διαμορφωθεί άλλες ισορροπίες στο εκκλησιαστικό σώμα, και θα ευλογούσε ο Θεός τους αγώνες των εν ομονοί αγωνιζομένων.

Τώρα, βέβαια, ο κ. Β.Κ. ομιλεί για πνευματική λοβοτομή όσων ελπίζουν σε Επισκόπους. Τώρα θυμάται τον λόγο του Καντιώτη ότι «ο αγώνας πέφτει στο λαό»! (Λές και τότε δεν ήξερε τα λόγια αυτά του Επισκόπου τους). Τώρα, θεωρεί «μισθωτούς ποιμένες» τους Επισκόπους, ενώ τότε ήσαν κανονικοί. Τώρα επικαλείται τον λόγο του αγίου Παϊσίου, αν και αυτά τα έχει πεί εδώ και δεκαετίες. Τώρα μιλά για «πονηρό τρόπο εκλογής των Επισκόπων», ενώ πρίν 8-9 χρόνια η εκλογή τους ήταν μη πονηρή!