Τι πιο φυσικό αναμενόμενο από έναν ποιμένα αληθινό
που επιζητεί το απολωλός να χαίρει βλέποντας τους πνευματικούς του υιούς και
θυγατέρες να είναι σύσσωμοι επί το αυτό;
Δευτέρα, 19 Οκτωβρίου 2020 και
αντί η επικαιρότητα να καταπιαστεί με τα φλέγοντα ζητήματα στους χαλεπούς
καιρούς που διάγουμε, η κοινωνία της Κέρκυρας και κατ' επέκταση ο Ορθόδοξος
Ελληνισμός βιώνει μια δίκη παρωδία με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κερκύρας
Διαποντίων Νήσων κ.κ. Νεκτάριο, να
οδηγείται σε απολογία γιατί συνέστησε στο χριστεπώνυμο πλήρωμα της περιφέρειάς
του να εξεύρει τρόπο να πάει για εκκλησιασμό και ενδεχομένως να μεταλάβει της
Θείας Κοινωνίας.
Ήταν η τραγελαφική περίοδος
με τα sms για τις μετακινήσεις μας και ο
Σεβασμιώτατος ουδέν άτοπον έπραξε, παρά μόνο συνέστησε τρόπο για να κοινωνήσει
όποιος το επιθυμούσε.
Επίσης του καταλογίζουν ότι
οι ναοί της επαρχίας του είχαν παραπάνω πληρότητα απ' όση προέβλεπαν οι
διατάξεις.
Δηλαδή, τι πιο φυσικό
αναμενόμενο από έναν ποιμένα αληθινό που επιζητεί το απολωλός να χαίρει βλέποντας
τους πνευματικούς του υιούς και θυγατέρες να είναι σύσσωμοι επί το αυτό;
Όταν μάλιστα πολλοί
συνάνθρωποί μας έχουν τόσο ανάγκη να κοινωνήσουν ή κατά άλλη εκδοχή περιμένουν
αυτές τις Άγιες ημέρες να εκκλησιαστούν, πώς μπορεί κάποιος να αρνηθεί την δωρεά
αυτή του Θεού προς αυτούς ;
Είμαι άνθρωπος της μέσης
ηλικίας. Έζησα την περίοδο της κοινωνικής ελευθερίας που έφερε την ισοπέδωση
στα χρηστά μας ήθη, έζησα τον μηδενισμό και την αμφισβήτηση της δεκαετίας των
προηγούμενων δεκαετιών, αλλά οφείλω να ομολογήσω τέτοια φαυλότητα δεν είδα
προτέρως.
Τέτοιο απροκάλυπτο μένος
προς τους ιερωμένους και τον λαό δεν έχω ξαναδεί. Ήδη στη Ρόδο μας η δικαιοσύνη
έλαμψε με την αθώωση του παπά Χρήστου Σιάννα, ο οποίος διασύρθηκε επειδή είπε
τα αυτονόητα. Οπότε ευχόμαστε και προσευχόμαστε ο Θεός να φωτίσει και αύριο
τους δικαστές να επιτελέσουν το ιερό τους καθήκον στο ακέραιο, μακριά από
σύνδρομα και φιλοσοφικά ρεύματα μοντέρνα.
Αντί να επικροτούμε τους
ανθρώπους με ήθος, ύφος και άποψη τους φιμώνουμε στην καλύτερη περίπτωση και
στην πιο ακραία τους σέρνουμε επί βασιλείς και ηγεμόνας για δίκη.
Ο παντεπόπτης οφθαλμός της
δικαιοσύνης του Θεού και Πατρός μας είη μεθ' ημών τε και υμών.
