Τοῦ κ. Παναγιώτη Κατραμάδου, θεολόγου
Σχόλιο: Ὁ «Ὀρθόδοξος Τύπος» καὶ ὁ κ. Κατραμάδος συνεχῶς διαπιστώνουν
(ὅπως ὅλο καὶ περισσότεροι πιστοί) ὅτι ἡ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὸ σχίσμα
συνεχῶς ἐπεκτείνεται καὶ ἐγκαθιδρύεται εἰς τὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Κυρίου. Οἱ
ζιζανοειδεῖς μολυσματικοὶ οἰκουμενιστικοὶ ἰοί, προσβάλλουν πιστούς, ποὺ ἡ ἀμέλεια
τῶν προσβληθέντων ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμὸ Ποιμένων ἔχει ἀφήσει ἀκατήχητους καὶ
καχεκτικούς.
Τί θὰ ἔπρεπε νὰ κάνει
ὁ «Ὀρθόδοξος Τύπος» μπροστὰ σὲ αὐτὴν τὴν ἐξέλιξη; Δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ ἀφήσει τοὺς
δισταγμοὺς τῶν προηγούμενων χρόνων καὶ νὰ ἐφαρμόσει ὅ,τι οἱ Ἅγιοι Πατέρες
διδάσκουν; ὅ,τι τὴν δεκαετία τοῦ 1960 ἔκαναν οἱ Ἁγιορεῖτες μὲ προτροπὴ τοῦ ἁγίου
Παϊσίου; Δηλαδὴ νὰ ἀρχίσει σταυροφορία γιὰ
τὴν διακοπὴ τῆς μνημονεύσως τῶν
Ποιμένων ποὺ εἶναι Οἰκουμενιστές.
Ἂς ἐπισημάνω κάποια ἀπ’ αὐτὰ ποὺ γράφει ὁ κ. Κατραμάδος. Γράφει πὼς οἱ Οἰκουμενιστὲς ἡγέτες «διακηρύσσουν ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ αἵρεσις εἶναι ἁπλῶς δύο διαφορετικοί ὁδοὶ σωτηρίας»! Γράφει ὅτι οἱ Ἐπίσκοποι ἀποφάσισαν «διακοπὴ τῆς κοινωνίας τῶν πιστῶν μὲ τὸ Πανάγιον Πνεῦμα διὰ τῆς ἀποστερήσεως τῶν ἱερῶν μυστηρίων»! Καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι δεχόμεθα αὐτὴν τὴν διακοπή, ἀντὶ ἐμεῖς νὰ διακόψουμε τὴν κοινωνία μὲ αὐτοὺς ποὺ ἐμπαίζουν τὸ Ἅγιον Πνεῦμα;
Μᾶς θυμίζει ὅτι κοινωνοῦμε
μὲ «ἐκκλησία» ποὺ δὲν εἶναι Ἐκκλησία, δηλ. μὲ τὴν Οὐκρανικὴ τοῦ ψευδεπισκόπου Ἐπιφανίου,
καὶ ὅτι αὐτὴ τελεῖ «ἄκυρα μυστήρια». Κι πάλι, ἐμεῖς δὲν ἁμαρτάνουμε
κοινωνοῦντες μὲ ἱερωμένους ποὺ κοινωνοῦν μὲ ψευδοϊερεῖς ποὺ παρέχουν ἄκυρα
μυστήρια; Μένω μόνο σ’ αὐτά.
Βέβαια οἱ καιροὶ εἶναι
δύσκολοι γιὰ μιὰ τέτοια πρωτοβουλία ποὺ νὰ δηλώνει στοὺς ποιμένες: «Ὣς ἐδῶ καὶ μὴ παρέκει». Γιατὶ αὐτὴ ἡ ἔμπρακτη διαμαρτυρία δὲν
ἔγινε τότε ποὺ ἔπρεπε νὰ γίνει καὶ τώρα παρενεβλήθησαν κι ἄλλα προβλήματα ποὺ
κάνουν δύσκολο τὸ ἐκχείρημα. Ὅπως ἡ οἰκονομικὴ ἐξαθλίωση ποὺ ὑπάρχει, στὴν ὁποία
προστέθηκε ὁ φόβος ἐκ τοῦ κορονοϊοῦ. Ὅμως τὰ πράγματα δὲν φαίνεται νὰ καλυτερεύουν,
ἀντίθετα θὰ χειροτερεύουν. Ἂν σήμερα φαντάζει δύσκολη μιὰ τέτοια ἐξέλιξη, σὲ
λίγους μῆνες ἢ χρόνια θὰ μοιάζει ἀδύνατη.
Σ’ αὐτὸ τὸ σημεῖο,
λοιπόν, δὲν πρέπει νὰ σκεφθοῦμε τὴ δυσκολία τοῦ πράγματος, ἀλλὰ νὰ διακριβώσουμε
ποιό εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ποὺ εὔκολα διακριβώνεται ἂν ἀνατρέξουμε στὴν πράξη καὶ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων.
Καὶ εἶναι σίγουρο πὼς τὸ "ἐξέλθετε...", ἀπομακρυνθεῖτε ἀπὸ τοὺς αἱρετίζοντες, εἶναι Ἐντολὴ
τοῦ Θεοῦ ποὺ ἐφαρμόστηκε ἀπὸ τὴν Π. Διαθήκη, ἐπανελήφθη στὴν Κ. Διαθήκη, τὴν
διακήρυξε ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, τὴν ἐπανέλαβε ὁ απόστολος Παῦλος, τὴν ἐφάρμοσαν
οἱ Ἅγιοι Πάντες· δηλαδὴ τὸ «ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν…», «καὶ χαίρειν αὐτοῖς
μὴ λέγετε»
καὶ τὰ παρόμοια, ποὺ ἁγιογραφικὲς μαρτυρίες, διδασκαλίες Ἁγίων καὶ ἱεροὶ Κανόνες
μᾶς ἐπιτάσσουν καὶ πλέον σὲ ὅλους τοὺς ἐνδιαφερομένους εἶναι γνωστές.
Ἀλήθεια, δὲν ἀντελήφθησαν
ἀκόμα οἱ ἀδελφοὶ καὶ Πατέρες ὅτι ἡ τακτικὴ ποὺ ἐφήρμοσαν ἕως τώρα ἦταν ἀναποτελεσματικὴ
καὶ γι’ αὐτὸ δὲν εἶχε τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Πῶς ὁ Θεὸς νὰ εὐλογήσει Ὀρθοδόξους
Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι ἀνήκουν στὸ Π.Σ.Ε., τὰ μέλη τοῦ ὁποίου ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος
Πόποβιτς τὰ ὀνόμασε «πόρνης μέλη»; Καὶ κατοδύρετο γιατὶ ἔτσι -ἔλεγε- ἐξισώνουμε
τὰ μέλη Χριστοῦ μὲ «πόρνης μέλη»; Κι αὐτὰ τὰ ἔλεγε τότε, ποὺ δὲν εἶχε ἀκόμα
συμπαρασύρει τὸ Π.Σ.Ε. τὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες σὲ ἀποφάσεις τύπου Μπάλαμεντ,
Πόρτο Ἀλέγκρε, Πουσάν· τότε ποὺ δὲν εἶχαν ἀναγνωρίσει ὡς «ἐκκλησίες» τὰ μέλη τοῦ
Π.Σ.Ε., ὅπως ἔγινε στὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης.
Ἄραγε, ἀδελφοὶ καὶ
Πατέρες, τὸ «ἄχρι καιροῦ» ποὺ (καλῶς ἢ κακῶς) διετύπωσε ὁ π. Ἐπιφάνιος γιὰ τὶς ἀνάγκες
ἐκείνης τῆς ἐποχῆς ἔγινε «δόγμα» ἀνυπέρβλητο ποὺ ἀκύρωσε τὴν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου
καὶ τὴν πράξη τῶν Ἁγίων;
Παναγιώτης Σημάτης
ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ
ΚΑΙ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΝ «ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΥΝ» ΤΗΝ ΑΡΧΙΕΡΩΣΥΝΗΝ
Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος, θεολόγος
[...] Ἠκούσαμεν, λοιπόν, πρὸ μηνῶν τὸν Πατριάρχην Βαρθολομαῖον περὶ τοῦ κορωνοϊοῦ νὰ λέγη (καὶ νὰ τὸ ἐπαναλαμβάνη πλῆθος ἀσυνέτων Ἱεραρχῶν) ὅτι «δὲν κινδυνεύει ἡ πίστη ἀλλὰ οἱ πιστοὶ», καθὼς καὶ προσφάτως τὸν Ἀρχιεπίσκοπον Κύπρου ὅτι τὸ οὐκρανικὸν «δὲν εἶναι δογματικὸ ζήτημα». Διερωτᾶται κανείς: Ἂν ἡ παῦσις τῆς Θ. Εὐχαριστίας δὲν εἶναι θέμα πίστεως καὶ ἡ προσφορὰ αὐτῆς ἀπὸ ἀφορισμένους ἀχειροτονήτους ἐπίσης δὲν εἶναι δογματικὸν θέμα, τότε ποῖον εἶναι; Προφανῶς, κανένα! Ἂν δὲν εἶναι αὐτὰ δογματικὰ ζητήματα, πού ἀποτελοῦν τὸ κέντρον τῆς Ἐκκλησίας, τί εἴδους ζητήματα εἶναι; Ἐξωραϊσμοῦ τῆς λατρείας; Ἂς δεχθῶμεν ἐσφαλμένως ὅτι πρόκειται μόνον διὰ ζητήματα ἐκκλησιαστικῆς τάξεως. Εἶναι ὀλιγώτερον κρίσιμα αὐτά; Ἂν ἕνα ζήτημα ποὺ ἀπασχολεῖ σύμπασαν τὴν Ἐκκλησίαν δὲν εἶναι δογματικόν, σημαίνει ὅτι εἶναι ἀδιάφορον καὶ τὰς ἀποφάσεις λαμβάνουν οἱ πολιτικοὶ ἢ οἱ ἰατροί;
Οἱ Ἱεράρχαι ποὺ ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ δέχονται τὴν μεταποίησιν τῆς λατρείας μας εἰς παίγνιον, ὄχι ἁπλῶς δὲν ἔχουν τὴν παραμικράν ἰδέαν περὶ Ὀρθοδόξου θεολογίας, ἀλλὰ ἐγκληματοῦν ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας, καθὼς ὑποθηκεύουν τὴν πίστιν μὲ ἀντάλλαγμα τὴν εὔνοιαν τῆς κρατικῆς ἐξουσίας. Ἂς ἀναρωτηθοῦν, ἂν ἔχη ἀπομείνει εἰς τὴν διαποίμανσίν τους ἡ ἐλάχιστος ἀξιοπρέπεια ἢ ἂν συνειδητὰ πλέον συνετάχθησαν μὲ τοὺς ἀφορισμένους ἐν Ἑλλάδι ἢ ἐν Οὐκρανίᾳ, ποὺ ἡ σχέσις των μὲ τὴν πίστιν εἶναι αὐτὴ τῆς θρησκειοκαπηλείας!
Πῶς ὅμως νὰ δεχθῶμεν «μαθήματα» περὶ δογματικῆς ἀπὸ ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι λόγῳ καὶ ἔργῳ διακηρύσσουν ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ αἵρεσις εἶναι ἁπλῶς δύο διαφορετικοί ὁδοὶ σωτηρίας; Ἠμβλύνθη πλήρως ἡ ἀντίληψις περὶ «ἱεροῦ»! Ὁ μὲν Πρωθυπουργὸς εἰς τὴν Ἑλλάδα, ποὺ κλείει τοὺς ἱεροὺς ναούς, ἄλλοτε φορεῖ ἑβραϊκὸν κάλυμμα, ἄλλοτε βάφεται μὲ τὸ σημάδι τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ κ.ἄ., ὁ δὲ ψευδοΚιέβου Ἐπιφάνιος, ποὺ διώκει πιστοὺς ἀπὸ ἱεροὺς ναούς, συλλειτουργεῖ μὲ Οὐνίτας.
Τί ποιοῦν οἱ Ἱεράρχαι μας; Συμπεριφέρονται ἀκριβῶς ὅπως αὐτοὶ οἱ θεομπαῖκται, ἀφοῦ συμπράττουν εἰς τὸ νὰ κλείουν τοὺς ἱεροὺς ναοὺς καὶ νὰ διώκουν τοὺς πιστούς! Ἀληθῶς, λοιπόν, «δὲν κινδυνεύει ἡ πίστη ἀλλὰ οἱ πιστοί», καθὼς οἱ πιστοὶ κινδυνεύουν ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους, ἐνῶ ἡ πίστις δὲν ἐκινδύνευσε ποτέ, διότι διακρατεῖται ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα.
Ὄντως οἱ πιστοὶ κινδυνεύουν, ἀλλὰ ὄχι ἀπὸ ἐκεῖνο ποὺ νομίζει ὁ «Πάπας τῆς Ἀνατολῆς» καὶ οἱ ὁμόφρονές του Ἐπίσκοποι, ποὺ οὔτε τὸν τίτλον τοῦ Ἐπισκόπου δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ φέρουν. Οἱ πιστοὶ κινδυνεύουν ἀπὸ τὴν ἀποστέρησιν τῶν ἱερῶν μυστηριῶν! Ἀπεφάσισαν οἱ Ἐπίσκοποι ὅτι ἡ διακοπὴ τῆς κοινωνίας τῶν πιστῶν μὲ τὸ Πανάγιον Πνεῦμα εἶναι ἰδική των ὑπόθεσις! Ἢ μᾶλλον ὑπόθεσις μιᾶς ΚΥΑ εἰς τὴν Ἑλλάδα (ἢ ἑνὸς ἀμερικανικοῦ σιωνιστικοῦ διατάγματος εἰς Οὐκρανίαν), αὐτῆς ποὺ ἀπηγόρευσε τὴν τέλεσιν ὅλων τῶν ἱερῶν μυστηρίων πλὴν τῆς Θ. Λειτουργίας, ποὺ τὴν διέστρεψαν ὡς τυπικὴ τελετουργία τοῦ «ἱερέα καὶ τοῦ ἀπαραίτητου προσωπικοῦ γιὰ τὴν τέλεση»! Ἐνῶ ἐξακολουθεῖ κανονικῶς π.χ. ἡ τέλεσις τοῦ λεγομένου «πολιτικοῦ γάμου»! Ἰδού, τρανταχτὸν παράδειγμα ἀποϊεροποιήσεως!
Ἀντιλαμβάνονται τὰς ἐπιπτώσεις εἰς τὸν κόσμον; Ἀφ’ ἑνὸς εἰσάγεται τὸ μήνυμα ὅτι τὸ μυστήριον π.χ. τοῦ γάμου ἢ τῆς Θ. Λειτουργίας ὄχι μόνον δὲν εἶναι ἱερόν, ἀλλὰ χειρότερον ἀπὸ τὸν «πολιτικὸν γάμον»! Εἶναι πηγὴ μολυσμοῦ, ἄρα θανάτου! Ἀφ’ ἑτέρου ἡ ἐμπόδισις τῆς μετοχῆς εἰς τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ σημαίνει ὅτι κάθε λεπτὸν ποὺ περνάει ἡ κοινωνία μας καταβυθίζεται εἰς τὸν πνευματικὸν θάνατον! Ὅσον οἱ «ἱεροὶ χῶροι», δηλ. οἱ ναοί μας, παραμένουν κεκλεισμένοι (ἢ τελοῦνται ἄκυρα μυστήρια εἰς Οὐκρανίαν), τόσον σύμπας ὁ κόσμος παραδίδεται εἰς τὴν ἀπιστίαν καὶ εἰς τὰς δυνάμεις τοῦ σκότους.
Ἡ ἀποστέρησις ὅμως τῶν ἱερῶν μυστηρίων ἔγινεν ἐκβιαστικῶς μὲ πρόφασιν τὴν προστασίαν ἀπὸ τὸν θανατηφόρον ἰόν. Ἀλήθεια, ὅμως, πότε οἱ χριστιανοὶ ἐφοβήθησαν τὸν θάνατον; «Δὲν ὑπάρχει θάνατος» διακηρύσσουν οἱ Ἅγιοί μας, ἀλλὰ το ἴδιον διακηρύσσει καὶ ἡ κάθε Κυριακή, ὅπου τελεῖται ἡ ἀναστάσιμος ἀκολουθία. Μήπως δι’ αὐτὸ δὲν ἐπιτρέπουν εἰς τὸν κόσμον νὰ ἐκκλησιασθῆ; «Μά, ὑπάρχει κίνδυνος νὰ ὁδηγήσουν ἄλλους εἰς τὸν θάνατον», λέγουν, λησμονοῦντες ὅτι οἱ πρῶτοι χριστιανοὶ πηγαίνοντες εἰς τὰς κατακόμβας ἐγνώριζον ὅτι ἂν συλληφθοῦν, θὰ εὐθύνωνται καὶ διὰ τὸν θάνατον τῶν ὑπολοίπων! Οἱ «ρασοφόροι» πού κηρύσσουν αὐτά, εἶναι τελικῶς σύμβολα τῆς ἀναστάσεως ἢ τοῦ θανάτου;
Εἶναι κάτι πολὺ χειρότερον: καθίστανται ἑκόντες ἄκοντες προπαγανδισταὶ μιᾶς χρεωκοπημένης (τὸ ὀλιγώτερον) πνευματικὰ πολιτικῆς ἐξουσίας. Ἢ μὲ ἁπλούστερα λόγια: προπαγανδισταὶ τοῦ τρόμου! Προστατεύουν τὸν λαὸν μήπως πάθη κάτι ἀπὸ τήν… ἐλπίδα, ἀπὸ τὸν Χριστόν, τὸν μόνον Σωτῆρα καὶ τὴν Ἐκκλησίαν Του! Ἐχθρὸς εἰς τὴν Οὐκρανίαν ἀνεδείχθη ἡ… κανονικὴ Ἐκκλησία καὶ ἐχθρὸς εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ πάλιν ἡ Ἐκκλησία! Ἕνας ἀπίστευτος προπηλακισμὸς τῆς πίστεώς μας λαμβάνει καθημερινὰ χώραν εἰς τὰ μέσα ἐνημερώσεως, ὥστε νὰ ἐκτοπισθῆ ὁ ἱερὸς τόπος, δηλ. ὁ ναός μας, ὁ τόπος ὅπου συνάσσεται ἡ Ἐκκλησία!
Αὐτὸ ὅμως οἱ Ἀρχιερεῖς μας φέρονται ὡς νὰ μὴ τὸ κατανοοῦν. Ἠκούσαμεν τὸν Σεβ. Νέας Ἰωνίας καὶ τὸν Σεβ. Λαρίσης νὰ λέγουν ὅτι δὲν θὰ ἀνεχθοῦν κλειστοὺς τούς ἱ. ναοὺς τὰ Χριστούγεννα! Τί ἐνθαρρυντικόν! Πόσον εὔκολα οἱ εὐσεβεῖς ἄνθρωποι σπεύδουν νὰ ἐγκωμιάσουν τοιαύτας δηλώσεις. Δηλαδὴ τὸν ὑπόλοιπον καιρὸν δέχονται καὶ ἀποδέχονται νὰ εἶναι ἑπτασφράγιστοι οἱ ἱεροὶ ναοί; Τί τὸ ἱερώτερον θὰ συμβῆ τὰ Χριστούγεννα, πού δὲν συμβαίνει ὁποτεδήποτε τελοῦνται τὰ ἱερὰ μυστήρια; Παραδέχονται ἑπομένως ὅτι οἱ ναοὶ δὲν εἶναι ἱεροί, ἀλλὰ καθίστανται μόνον τὰς «μεγάλας ἑορτάς»; Ἢ μήπως οἱ ναοί μας θεωροῦνται ἱεροί μόνον, ὅταν ὑπολογίζουν ὅτι θὰ ὑπάρξη μείωσις τῶν κρουσμάτων, δηλαδὴ ὅταν θὰ εἴμεθα ὑγιεῖς;
Ἀσθενεῖ βαρέως πνευματικῶς καὶ λογικῶς ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία μας, διὰ τοῦτο ἐμείναμεν ἀνυπεράσπιστοι ἔναντι τοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ τῶν κρατούντων. Καὶ ἡ πλέον θανατηφόρος πανδημία νὰ εἶχεν ἐξαπλωθῆ εἰς τὴν ἀνθρωπότηταν ἔπρεπε νὰ διακηρύξουν πάσῃ θυσίᾳ ὅτι οἱ ναοὶ πρέπει νὰ εἶναι ἀνοικτοί, διότι εἶναι ἱεροί! Καὶ τὰ ἱερὰ δὲν κλείουν ποτέ, μόνον βεβηλώνονται! Ἑκὰς οἱ βέβηλοι, λοιπόν, ἐκκλησιομάχοι!
Ἀλλὰ ὅμως τί περιμένει κανεὶς ἀπὸ Ἱεράρχας, ποὺ τὸ μόνον ἱερὸν ποὺ τοὺς εἶχεν ἀπομείνει ἦτο ἡ ἱερωσύνη καὶ τὴν ὁποίαν ἐπεβεβαίωσαν ὅτι κατεπάτησαν ἀναγνωρίζοντες ὡς ἰσοτίμους των καθηρημένους, ἀχειροτονήτους καὶ αὐτοχειροτονήτους εἰς τὴν Οὐκρανίαν; «Πυροβολοῦν τὰ πόδια τους», ὡς λέγει ὁ λαός! Ἀποϊεροποιοῦν οἱ ἴδιοι οἱ Ἀρχιερεῖς τὴν ἱερωσύνην, τὰ μυστήρια, τοὺς ἱ. ναοὺς καὶ ἐξισώνουν ἑαυτοὺς μὲ τὸν Ἰούδα ποὺ ἐγκατέλειψε τὴν εὐχαριστιακὴν σύναξιν, διὰ νὰ συναντήση τὴν ἐξουσίαν τῆς ἐποχῆς, ἡ ὁποία ἀπὸ τότε ἐθεώρει τὸν Χριστὸν δημόσιον κίνδυνον! Ποία ἄλλη ἀπόδειξις χρειάζεται, ὅταν παραδέχωνται τί εἶναι οἱ ἴδιοι συλλειτουργοῦντες μὲ μὴ ἔχοντας ἱερωσύνην, δηλ. ἠθοποιοὺς πού ὑποδύονται τοὺς κληρικούς, ἐξαπατητάς τῶν ἀδόλων ἀνθρώπων;
Ποία ἡ χρησιμότης των ἄνευ ποιμνίου; Τί προσφέρουν «ἀμπαρωμένοι» εἰς τὰ Ἐπισκοπία των; Μὴ περιμένετε τίποτε ἀπὸ οἰκουμενιστάς, οἱ ὁποῖοι συμφωνοῦν μὲ τοὺς ὁμοϊδεάτας των ὅτι δὲν ὑπάρχει «ἱερὸς χῶρος καὶ χρόνος», ὅταν ἔχουν καταντήσει τὴν Θ. Λειτουργίαν φωτοαυτοδιαφημιστικὸν γεγονὸς καὶ διὰ τοῦτο πιστεύουν ὡς «φωτισμένοι» ὅτι αἱ μάχαι εἶναι ἄχρηστοι. Ἀφρόνως ἀπεγυμνώθησαν οἱ ἴδιοι ἀπὸ κάθε ἱερότητα καὶ τώρα τολμοῦν παραμονὰς τῆς Σαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου νὰ «ἀποσαρκώνουν» τὴν Ἐκκλησίαν ἀπὸ κάθε «ἱερὸν καὶ ὅσιον».
Μόνοι μας θὰ δώσωμεν τὸν ἀγῶνα τῆς πίστεως. Ἡ Γαλλία θὰ ἀνοίξη τοὺς ἱ. ναούς. Εἰς τὰς ΗΠΑ ἐπίσης ἔκριναν τὰ δικαστήρια ὅτι δὲν μποροῦν οἱ ἄνθρωποι νὰ στεροῦνται τὴν λατρείαν τους. Τὸ Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος προβλέπει ὅτι δὲν εἶναι δυνατόν νὰ καταστρατηγῆται τὸ ἀναφαίρετον δικαίωμα ἀσκήσεως τῆς λατρείας, ὅπως ἐπίσης ὀφείλουν τὰ ὑγειονομικὰ μέτρα νὰ εἶναι ἀναλογικά. Θὰ διεκδικήσωμεν αὐτὸ ποὺ μᾶς ἀνήκει: τὴν ἐλπίδα! Οἱ ναοί μας εἶναι ἱεροὶ καὶ μόνον ἡ ἱερότης δίδει προοπτικὴν εἰς τὸν ἄνθρωπον.
Ορθόδοξος Τύπος
Πηγή εδώ.