Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος
Αν ένας και μόνο Άγιος θαυματουργεί σ’ εκείνους, οι οποίοι με πίστη τον επικαλούνται, πόση δύναμη άραγε έχουν όλοι οι Άγιοι, Προφήτες, Απόστολοι, Μάρτυρες, Όσιοι και Δίκαιοι, ακόμη και αυτοί οι ουράνιοι Άγγελοι και η Κυρία των Αγγέλων, η Βασίλισσα του ουρανού και της γης, η Μητέρα του Θεού; Τα δε θαύματα, όσα έκαναν απ’ αρχής που αγίασαν σε όλον τον κόσμο οι Άγιοι Πάντες, Προφήτες, Απόστολοι, Πατριάρχες, Μάρτυρες και Όσιοι, έκαστος αυτών χωριστά, είναι τόσα πολλά, που, αν μπορέσει κανείς ν’ αριθμήσει τα άστρα του ουρανού και την άμμο της θάλασσας, θα μπορέσει να αριθμήσει και τα θαύματα των Αγίων Πάντων.
Δεν υπάρχει έθνος χριστιανικό, χώρα, πόλη, χωριό, μοναστήρι, έρημος, γη, θάλασσα, να μην έχει Αγίους, στους οποίους έχουν κτίσει εκκλησίες οι άνθρωποι και τους τιμούν, τους ευλαβούνται, τους επικαλούνται σε βοήθεια στις ανάγκες, στις θλίψεις, στις συμφορές, στους κινδύνους, στις ανομβρίες, στις καταιγίδες, στους σεισμούς, στους καταποντισμούς, στους πολέμους, και τους βρίσκουν θαυματουργούς βοηθούς.
Απ’ όσα εκατομμύρια πιστών χριστιανών γεννήθηκαν από τον καιρό που αναφάνηκαν στον κόσμο οι Άγιοι, δεν υπάρχει άνθρωπος πιστός, ο οποίος να μην επικαλέσθηκε έναν Άγιο και να μην ευεργετήθηκε θαυματουργικά απ’ αυτόν. Τώρα ας στοχασθούμε καλά επί πόσα έτη, πόσα εκατομμύρια άνθρωποι γεννήθηκαν και έφυγαν από τον πρόσκαιρο αυτό κόσμο και πόσα ήδη ζουν, στους οποίους οι Άγιοι έκαναν και κάνουν θαύματα, θα βρούμε ότι αυτά είναι άπειρα και αναρίθμητα.
Ας ευχαριστήσουμε, αδελφοί, τον πανάγαθο Θεό και Πατέρα μας τον ουράνιο, ο οποίος μας έδωσε τέτοιους φωστήρες και οδηγούς, τέτοιους προστάτες και φρουρούς, τέτοιους υπερασπιστές και ιατρούς, τέτοιους πατέρες και βοηθούς, τέτοιους αντιλήπτορες θερμούς, τους οποίους όταν επικαλούμαστε με πίστη και ευλάβεια στις θλίψεις, τις στενοχώριες, τις ανάγκες, τις συμφορές, τους κινδύνους, τους πολέμους, τους σεισμούς, τους καταποντισμούς, θα τους βρίσκουμε πάντοτε μεσίτες, πρεσβευτές προς τον Θεό, βοηθούς, σκεπαστές, υπερασπιστές, και μετά τον Θεό σωτήρες των ψυχών και των σωμάτων μας.
Αλλά για να τους έχουμε πάντοτε βοηθούς και προστάτες, οφείλουμε να τους μιμούμαστε. Να μιμούμαστε τις αρετές τους, τους αγώνες, τους κόπους και εξαιρέτως την ταπείνωση, την πίστη, την ελπίδα και αγάπη. Σε αυτό προτρέποντάς μας ο θεοκήρυξ Απόστολος Παύλος, το στόμα του Χριστού, λέει: «Τοιγαρούν και ημείς τοσούτον έχοντες περικείμενον νέφος μαρτύρων, όγκον αποθέμενοι πάντα (δηλ. κάθε είδος υπερηφανείας) και την ευπερίστατον αμαρτίαν, δι’ υπομονής τρέχωμεν τον προκείμενον ημίν αγώνα αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν» (Εβρ. 12:1-2).
Με αυτό τον τρόπο, ζώντας κατά μίμηση των Αγίων Πάντων, θα μπορέσουμε και εμείς οι αμαρτωλοί να βαδίσουμε αξίως της χριστιανικής μας κλήσεως (Εφ. 4:1) και θα αξιωθούμε να εισέλθουμε μαζί με τις φρόνιμες παρθένες και τους Αγίους Πάντες στον ουράνιο Νυμφώνα και να κληρονομήσουμε την ουράνια Βασιλεία και τα ανερμήνευτα, ακατανόητα, ακατάληπτα και ανέκφραστα αγαθά, τα οποία ετοίμασε ο Θεός για αυτούς που Τον αγαπούν.
Είθε όλοι εμείς να επιτύχουμε αυτά τα αγαθά με τη χάρη, τους οικτιρμούς και τη φιλανθρωπία του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού και με τις πρεσβείες της παναχράντου Μητρός Αυτού Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, των φωτοειδών Αρχαγγέλων και Αγγέλων και πάντων των Αγίων. Αμήν.
Από το περιοδικό “Όσιος Φιλόθεος της Πάρου” 29, Εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη, σελ. 80
