Φυσικά όλα τα παρακάτω, που συμβαίνουν παντού κι αφορούν όλους μας, ισχύουν για το θέμα των αμαρτιών ενός ιερέα και όχι για το θέμα μνημόνευσης αιρετίζοντος επισκόπου. Στο θέμα της αίρεσης η εκκλησιαστική διδασκαλία είναι να αποπηδάμε, να φεύγουμε ως από όφεως.
Μετά το τέλος μιας ομιλίας που έκανα στην Πάτρα, ήρθε κάποιος και μου λέει:
- κ. Παναγόπουλε όπως τα είπες στην ομιλία, πρέπει να πάω στην Εκκλησία;
- Ναι στην Εκκλησία...
- Μα είναι οι παπάδες στην Εκκλησία!
- Τί δουλειά κάνεις;
- Είμαι δικηγόρος...
- Τί θα ήθελες να υπάρχουν στην Εκκλησία; Δικηγόροι; Οι δικηγόροι θα είναι στα Δικαστήρια και οι παπάδες στην Εκκλησία.
- Μα δεν διαβάζεις τις εφημερίδες, δεν βλέπεις και δεν ακούς τί σκάνδαλα γίνονται με τους παπάδες;
Είχα ένα σημείωμα από τον Ιερό Χρυσόστομο στην τσέπη μου, το έβγαλα και του είπα:
- Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έλεγε: ''Πολύ ''οργίζεται'' ο Θεός, όταν κάποιος ανάξιος γίνεται παπάς. Θα δώσει φοβερό λόγο και αν δεν μετανοήσει τον περιμένει μεγάλη κόλαση. Αλλά εσύ άνθρωπε πρόσεχε, να εκλάβεις αυτόν τον ανάξιο και αμαρτωλό παπά, σαν έναν λεπρό ο οποίος όμως μοιράζει χρυσάφι! Εσύ πάρε το χρυσάφι από τα χέρια του και άσε την λέπρα σε αυτόν''...
- Ώστε έτσι; μου λέει
- Έτσι ακριβώς! Αλλά θα σου πω ένα ακόμη. Έχεις παρακολουθήσει την Βαϊφόρο;
- Ναι από το σχολείο θυμάμαι...
- Καλά, πάλι καλά που το θυμάσαι... Τί έγινε εκεί; Εισήλθε ο Κύριός μας επί πόλω όνου στα Ιεροσόλυμα. Οι Ιεροσολυμίτες Τον υποδέχτηκαν;
- Ναι, μετά βαΐων και κλάδων.
- Εκτός αυτού, έριξαν οι άνθρωποι τα άνθη κάτω στο δρόμο να περάσει ο Χριστός, οι κοπέλες βγάλανε τα πλεκτά τους, τα υφαντά τους και τα στρώσανε,
οι άλλοι βγάλανε τα σακάκια τους και τα ρούχα τους και τα απλώσανε και πέρασε ο Κύριός μέσα στα Ιεροσόλυμα. Ναι;
- Ναι! Μα ήταν ο Χριστός!
- Όχι! Κάνεις ένα λάθος... Επί αυτών όλων, δεν πάτησε ο Χριστός, αλλά πάτησε ο γάϊδαρος του Χριστού που έφερνε τον Χριστό!
Και αν λέγαμε τον κόσμο εκείνον, που Τον έκανε τέτοια υποδοχή:
''Βρε τόσα έξοδα, τόση προετοιμασία, για να πατήσει ένας γάϊδαρος επάνω; Του κάνετε τέτοια υποδοχή του γαϊδάρου; Μα δεν ντρέπεστε; Δεν έχετε μυαλό;''.
Ποιά θα ήταν η απάντηση:
''Δεν το κάναμε για τον γάϊδαρο αυτό. Δεν τα στρώσαμε για τον γάϊδαρο αυτά. Τα στρώσαμε για Εκείνον, που φέρει επάνω το γαϊδουράκι αυτό. Αυτός είναι, όχι το γαϊδουράκι''.
Έτσι ακριβώς είναι και στην περίπτωση του Κλήρου. Βλέπεις αυτόν τον αμαρτωλό παπά; Όμως, Ποιόν κρατάει στα χέρια του; Ποιόν μετάφερει; Εμένα, Εσένα, κάποιον άλλον; Ποιόν; Μεταφέρει τον Θεό! Έτσι και εσύ θα πας στον παπά, όχι για τον παπά, αλλά για Αυτόν που φέρει ο παπάς. Και όταν ο Χριστός καταδέχεται να μεταφέρεται δια των αμαρτωλών χεριών του παπά, όταν κρατάει το Άγιο Ποτήριο, ποιός είσαι εσύ και εγώ που θα πούμε, ότι εγώ δεν έρχομαι στην Εκκλησία, γιατί ο παπάς είναι αμαρτωλός; Κάνουμε λοιπόν λάθος, μας γελάει ο σατανάς και μένουμε μακριά από τον Χριστό.
Δημήτριος Παναγόπουλος, Ιεροκήρυκας
