Γράφει ο Μέτοικος
Ο Μακάριος Γρινιεζάκης, ο ευγνώμων κόλακας που έγινε Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας, αποκάλεσε τον π.Βαρθολομαίο Αρχοντώνη «Ειρηνοποιό Πατριάρχη», ίσως και επειδή εξυπηρετώντας τα σχέδια του ΝΑΤΟ διχοτόμησε την Ορθόδοξη Εκκλησία, προκάλεσε τον εμφύλιο εκκλησιαστικό σπαραγμό στην Ουκρανία, ευλόγησε τα όπλα των φονιάδων τού φίλου του Ερντογάν εναντίον παιδιών και αμάχων Κούρδων στην Αφρίν, δηλαδή, ό,τι ως έργο κάνει ένας πολεμοχαρής «ειρηνοποιός»!
Μάλιστα, ο Αυστραλίας Μακάριος, καλωσορίζοντας στην πέμπτη Ήπειρο τον π.Βαρθολομαίο που τρέφεται από την κολακεία και δεν συγκαταλέγεται στους ελάχιστους που αρνήθηκαν τη δόξα του τόνισε : «Παναγιώτατε, Σάς αγαπούμε πολύ. Καλώς ορίσατε στην Αυστραλία. Καλώς ορίσατε στο σπίτι σας».
Σε ποιο «σπίτι» καλωσόρισε ο Γρινιεζάκης το «έμψυχον άγαλμα παντός αγαθού και πάσης αρετής»! κατά τον ημεδαπό κόλακα Κιλκισίου Βαρθολομαίο; Μήπως στο πολυτελέστατο διαμέρισμα στο Σύδνεϋ, αυτή την «άριστη επένδυση της Αρχιεπισκοπής» που, η «μελλοντική υπεραξία του… [ακινήτου] εγγυάται μια άριστη επένδυση για την Αρχιεπισκοπή» και, κατ’ επέκταση για το Φανάρι;
Εάν ναι, τότε γκρινιάρηδες Ορθόδοξοι, έπιασε τόπο η επένδυση. Σε χάνι θα έμενε ένας «τόσο χαρισματικός άνθρωπος, (σαν τον π.Βαρθολομαίο που) λάμπει σαν φάρος για να τον βλέπουν όλοι και να μιμούνται το παράδειγμα της θυσιαστικής του αγάπης»! αυτής της «βαρθολομαίικης αγάπης» που τη ζουν στο πετσί τους οι αγιορείτες πατέρες της Μονής Εσφιγμένου, οι Ορθόδοξοι χριστιανοί στην Ουκρανία και, όσοι τέλος πάντων διαφωνούν ή διαφώνησαν μαζί του όπως, ο Μητροπολίτης Νέας Ιερσέης Ευάγγελος που, από «θυσιαστική αγάπη» ο π.Βαρθολομαίος εκθρόνισε ή ο Μητροπολίτης Βοστώνης Μεθόδιος στον οποίο επέβαλε την ποινή της αργίας, ο δίκαιος εν Κυρίω θεολόγος Νίκος Σωτηρόπουλος τον οποίο ο Κωνσταντινουπόλεως από «θυσιαστική αγάπη» αφόρισε! Και ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κυρός Χριστόδουλος στον οποίο ο φαναριώτης κληρικός με Σύνοδο των κακών του παραφυάδων επέβαλε την ποινή της ακοινωνησίας και, από «αγάπη» απείλησε τους Έλληνες ότι θα άρει την Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη του 1928;
Ο Μακάριος Γρινιεζάκης που, ως αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας, παρέβλεψε επιταγές Ιερών Κανόνων, αγνόησε διδαχές Πατέρων και, με τις ευλογίες του κακόδοξου π.Βαρθολομαίου Αρχοντώνη συνεόρτασε το Πάσχα των Ορθοδόξων χριστιανών με τον αιρετικό πεντηκοστιανό πρωθυπουργό της Αυστραλίας Σκοτ Μόρισον, δέχθηκε από τον π.Βαρθολομαίο μια εύφημο μνεία ακούγοντας από το «πρότυπον [του] ἐκκλησιαστικοῦ Ποιμένος καί Διδασκάλου» [τον] Πατριάρχη τοῦ Γένους, [τον] Ἀρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, [τον] Ἀρχιποίμην τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, [τον] θυηπόλο τῆς ἀναιμάκτου [και] παμφαοῦς θυσίας»!!! να τονίζει στους παραβρισκόμενους ρασοφόρους χειροκροτητές ότι «Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος είναι ο εγγυητής της ενότητος της Τοπικής Εκκλησίας εν τω προσώπω του Αρχιεπισκόπου, όστις παραμένει και ο μόνος Ποιμενάρχης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, διότι άνευ του Πρώτου η Συνοδικότης χωλαίνει επικινδύνως».
Λοιπόν και, κατά το «ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε, μήτε την κεφαλή του», ο «Ειρηνοποιός Πατριάρχης» ξαναξεφούρνισε την κακοδοξία του «Πρώτου» άνευ ίσων, που υποστήριξε ο Ζηζιούλας και προκλητικά συνεχίζει να υποστηρίζει ο Ναυπάκτου Ιερόθεος.
«Ο πρώτος (primus), [υποστήριζε ο Ζηζιούλας] παρέχει στη σύνοδο τη θεολογική της υπόσταση και όχι απλώς τιμή», ενώ, ο Ναυπάκτου Ιερόθεος χωρίς να ντρέπεται αποφάσεις Τοπικών Συνόδων, τους κανονολόγους : Ιωάννη Ζωναρά, Αλέξιο Αριστηνό, Θεόδωρο Βαλσαμώνα και, κυρίως, τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη υποστηρίζει πως, στην Ορθόδοξη Εκκλησία «Υπάρχει σαφώς ένας Πρώτος, που έχει καθήκον για την καλή λειτουργία του Σώματος της Εκκλησίας (sic)» προφανώς για να μην «χωλαίνει επικινδύνως η Συνοδικότης», ενώ και «κατ’ ουσίαν [οι] ίσοι μεταξύ τους Επίσκοποι» δεν είναι «όλοι ισότιμοι κατά το κανονικό σύστημα της εκκλησιαστικής διοικήσεως!» και «αυτό νοείται ανάλογα με την διοικητική και ευχαριστιακή θέση τους μέσα στην Εκκλησία»!!
Ο Ναυπάκτου Ιερόθεος συνειδητά και στρατευμένα μπερδεύει την «τάξη» στα πανηγύρια με τη λειτουργία του Συνοδικού Συστήματος, αλλά ο ταλαίπωρος επίσκοπος, φαίνεται ότι θεώρησε υποχρέωσή του να μεταφέρει κατά σκανδαλώδη παρανάγνωση του 34 Αποστολικού Κανόνα υπερεξουσίες στον π. Βαρθολομαίο, την εποχή που το ΝΑΤΟ κήρυξε τον πόλεμο στη Ρωσία, διαιρώντας με απόφαση του π. Βαρθολομαίου την Ορθόδοξη Εκκλησία και θυσιάζοντας για τους σκοπούς του, τα νιάτα της Ουκρανίας.
Κατά τα άλλα το ταξίδι του π.Βαρθολομαίου Αρχοντώνη, αυτό το «πρότυπο θεολόγου ανδρός» που έχει αποφανθεί ότι οι Άγιοι της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι «ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως» δια τούτο «οφείλομεν ενώπιον του δικαιοκρίτου Θεού, όπως επανορθώσωμεν τα σφάλματα εκείνων»! συνεορτάζοντας με τους αιρετικούς παπικούς και τους πλανεμένους Ουνίτες την Ανάσταση του Κυρίου, στέφθηκε από μεγάλη …οικονομική επιτυχία.