Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr
Απάντηση της Ιστοσελίδας «Κατάνυξη» στο Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ
(και περί κοινωνίας με μη καταδικασμένους παρανομούντες)
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ έκανε την τιμή να απαντήσει (ἐδῶ) στην «Κατάνυξη» για τη χθεσινή μας δημοσίευση (ἐδῶ), στην οποία ανακοινώναμε με λίγο εμφατικό τρόπο, ως ιδιάζουσα διαδικτυακή «αποτείχιση», την παύση της ειδησεογραφικής συνεργασίας μας με την Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς, δηλαδή πρώτιστα την δημοσίευση κειμένων της· η αιτία: ότι ο Σεβασμιώτατος συλλειτούργησε στον Πειραιά με τον Μητροπολίτη Λαγκαδά, (ἐδῶ) Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννη, ο οποίος ανήκει στους πρωτοστάτες της αναγνώρισης στην Ελλάδα του ουκρανικού σχισματικού αυτοκεφάλου, ακόμη και πριν από την πρόσφατη – όπως όπως – αναγνώρισή του από την Εκκλησία της Ελλάδος.Δυστυχώς, ο κ. Σεραφείμ, επιρρίπτοντας στην «Κατάνυξη» την κατηγορία της ζηλωτικής ακρότητας και αποδίδοντας και «φαιδρότητα» στη δημοσίευσή μας, δεσμεύθηκε να μην επανέλθει επί του προκειμένου· αλλά εμείς πρέπει να διευκρινίσουμε τη θέση μας απέναντι στις παρανοήσεις ή παρερμηνείες του Σεβασμιωτάτου …
Ο Σεβ. κ. Σεραφείμ μάς επιρρίπτει την κατηγορία, ότι αποδεχόμαστε τη θεωρία των «συγκοινωνούντων δοχείων» (ότι δηλαδή δήθεν μεταβιβάζεται σε Ορθόδοξους έμμεσος «μολυσμός» από την κοινωνία τους με άλλους που κοινώνησαν με τους σχισματικούς ή αιρετικούς, χωρίς να είναι οι ίδιοι αιρετικοί ή σχισματικοί)· και αυτή η κατηγορία του, βασίζεται στο ότι απλά και πατερικά επιθυμούμε την εκκλησιαστική απομόνωση των πρωτεργατών της εκκλησιαστικής παρανομίας.
Το ότι δεν υφίσταται θέμα «συγκοινωνούντων δοχείων», το αποδέχεται η «Κατάνυξη», όπως και ο ευρύτερος κύκλος όσων έχουν αποτειχισθεί στη Θεσσαλονίκη, και αυτό πρέπει να το γνωρίζει καλά ο Μητροπολίτης Πειραιώς, αν παρακολουθεί τον θεολογικό πόλεμο στο Internet: δεν αμφισβητούμε λ.χ. το κύρος των Μυστηρίων των Ι. Μητροπόλεων Λαγκαδά ή Θεσσαλονίκης. Εκείνο που ωφελιμιστικά παραθεωρεί ο κ. Σεραφείμ, είναι ότι – παρά το ότι δεν τίθεται θέμα κύρους των Μυστηρίων των μη καταδικασμένων παραβατών (αιρετικών και σχισματικών) – όμως η κοινωνία με αυτούς προ συνοδικής καταδίκης δεν είναι χωρίς πνευματική ευθύνη και πνευματικό (συνειδησιακό) μολυσμό. Μήπως δεν γνωρίζει ο Σεβασμιώτατος, ότι ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης και ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός αποτρέπουν την κοινωνία (συλλειτουργία) με Κληρικούς δημοσίως κατηγορημένους, αν και μη καταδικασμένους; Φυσικά, δεν αμφισβητούν οι άγιοι το κύρος του Μυστηρίου, λόγω αναξιότητας του λειτουργού! Δεν είναι αιρετικοί Δονατιστές οι άγιοί μας αυτοί ! Αλλά, το κάνουν για τον έλεγχο του Κληρικού που σφάλλει, ώστε να έρθει σε συναίσθηση και μετάνοια· το κάνουν και για την ασφάλεια του Ποιμνίου.
Να, τί γράφουν: «Το να κοινωνεί κανείς από κάποιον αιρετικό ή φανερά διαβεβλημένο κατά το ήθος, αποξενώνει από τον Θεό και εξοικειώνει με τον διάβολο» (άγιος Θεόδωρος Στουδίτης PG 99, 1668D)· «Ομοίως για τα κατηγορηθέντα πρόσωπα, αν κατηγορήθηκαν δημοσίως και προσήχθησαν μάρτυρες για την κατηγορία, οφείλουν όλοι να απομακρύνονται από αυτούς, και ιερωμένοι και λαϊκοί· το ίδιο κι αν αμαρτάνουν φανερά» (άγιος Μάρκος, Προς Αρσένιον, ρουμανική εκδ. «Τα Ευρισκόμενα Άπαντα» [Βουκουρέστι 2009], τομ. 1, 328). Είναι φανερό, ότι αν ήταν καταδικασμένοι, δεν υπήρχε θέμα, γιατί οι Κληρικοί αυτοί θα ήταν ήδη καθαιρεμένοι.
Αυτές οι οδηγίες των Αγίων, και αν δεν είναι κανείς ευσεβο-ηθικιστής προκρίνοντας το ήθος από το Δόγμα, ισχύουν πολύ περισσότερο (με σωρεία ιερών μαρτυριών) για τα θέματα της Ορθοδόξου Πίστεως.
Πού είναι, άραγε, για τον Πειραιώς κ. Σεραφείμ όσα γράφει ο Μέγας Αθανάσιος για τους κρυφούς αιρετίζοντες, ότι «και περισσότερο πρέπει να αποφεύγουμε την κοινωνία με εκείνους, των οποίων το φρόνημα αποστρεφόμαστε […] και ότι αν κάποιος προσποιείται ότι ομολογεί την ορθή πίστη, αλλά φαίνεται να κοινωνεί με εκείνους … και επιμένει με φιλονεικία, εκείνον να τον παρατήσετε» (PG 26, 1188)· πού είναι, αυτό που λέγει ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας για τον Νεστόριο, επαινώντας όσους διέκοψαν την κοινωνία με αυτόν προ συνοδικής καταδίκης του: «έγινε μεγάλη βοή του λαού και αποχώρηση· γιατί δεν ήθελαν πια να κοινωνούν με αυτούς, αφού είχαν τέτοιο φρόνημα» και ότι «δεν είναι δίκαιο να αδικούνται από τις αποφάσεις σου», του Νεστορίου, «όσοι ορθοφρονούν με επίγνωση, αφού καλά έκαναν και σού αντιμίλησαν» ; (PG 77, 81B.108B) Πού είναι αυτό που αναφέρει ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας για τον Νεστόριο – προ συνοδικής καταδίκης – , ότι και η παρουσία του κατά την ώρα που ο μαθητής του Δωρόθεος εκστόμισε τις βλασφημίες κατά της Παναγίας και η κοινή Θεία Λειτουργία που ακολούθησε, επιβεβαιώνουν, ότι ο Νεστόριος ήταν ομόφρων του βλάσφημου μαθητή του; «Και επειδή δεν θέλησε να το κάνει ο ίδιος με τη φωνή του, έβαλε άλλον, τον προαναφερθέντα Δωρόθεο, και τον προετοίμασε να το πει αυτό, καθώς εκείνος καθόταν και άκουε. Με τον οποίον και κοινώνησε αμέσως, αφού κατέβηκε από το θρόνο και επιτέλεσε τα θεία μυστήρια» (PG 77, 85A). Μήπως, μπορεί να ιδεί τον εαυτό του κάπου εκεί μέσα και ο Σεβασμιώτατος, συλλειτουργό κάποιων παρανομούντων, προ της συνοδικής καταδίκης τους; Και πώς θα έρθει η συνοδική καταδίκη των παρανομούντων, αν ο Σεβασμιώτατος, και άλλοι καθώς εκείνος, προσποιούνται – αντίθετα με τους αγίους Πατέρες – πως δεν συμβαίνει τίποτε ; Πώς θα συνέλθει από την βαρειά αυτή εκκλησιολογική πτώση του «ο από 30ετίας φίλος του», ο Μητροπολίτης Λαγκαδά κ. Ιωάννης ;
Δεν περιμέναμε, βέβαια και τίποτε άλλες σπουδαίες αντιδράσεις από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς, αφού ο Σεβασμιώτατος και οι άλλοι τρεις σεπτοί Ιεράρχες, ζήτησαν αφελώς από τον Οικουμενικό Πατριάρχη να «αυτοκτονήσει» εκκλησιαστικά, συγκαλώντας Πανορθόδοξη Σύνοδο κατά του εαυτού του (!). Περιμέναμε, τουλάχιστον, να αποστασιοποιηθεί ο κ. Σεραφείμ από τους πρωτεργάτες στην Ελλάδα της εκκλησιαστικής παρανομίας του Ουκρανικού Αυτοκεφάλου, ολιγάριθμους προς το παρόν. Δεν έπρεπε να ανησυχεί ο Σεβασμιώτατος· ούτε «αποτείχιση» θα θεωρούνταν αυτό, ούτε «σχίσμα», ούτε τίποτε άλλο: διακριτικά, σεμνά και ταπεινά ! Τώρα ο Σεβασμιώτατος, έδωσε το μήνυμα στους όχι τόσο μαχητικούς Επισκόπους και λοιπούς Ορθοδόξους, ότι μπορούν να εκκλησιάζονται αδιάφορα παντού χωρίς πρόβλημα, μέχρι τον καιρό της … γενικής συνοδικής καταδίκης, όταν δηλαδή τους Οικουμενιστές και «Ουκρανο-κακοκέφαλους» πιάσουν τάσεις … «αυτομαστίγωσης» !
Όσα γράφει πάλι ο κ. Σεραφείμ για την «διοικητική (μόνο) φύση» και όχι δογματική, του ουκρανικού αυτοκεφάλου, δημιουργούν ακόμη περισσότερη σύγχυση. Τελικά, συμφωνεί ο Σεβασμιώτατος, όπως έγραψε ο ίδιος δύο φορές, με τη μελέτη του μον. Σεραφείμ (Ζήση), ότι το ουκρανικό θέμα είναι αποτέλεσμα του νέου φαναριωτικού παπισμού («Μοναρχίας»), άρα είναι εκκλησιολογικό-δογματικό, ή διαφωνεί ;
Αλλά και στην περίπτωση που δεν είναι δογματικό, αλλά μόνον «διοικητικό», το θέμα, τότε πώς θα δικαιολογήσει ο Σεβασμιώτατος την παρότρυνση του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου προς τους ακόλουθούς του Ορθοδόξους, Επισκόπους και λοιπούς Κληρικούς και λαϊκούς, να μην έρχονται σε κοινωνία με τους διώκτες του, για θέματα τάξης, μη δογματικά ( Επιστολές 85-90, PG 52, 653-656); Δεν ήταν αυτό συνεπής εφαρμογή από τον άγιο Χρυσόστομο του 31ου Αποστολικού Κανόνος, τον οποίο ο Σεβασμιώτατος αγνοεί ; Πώς επίσης ο Σεβασμιώτατος εξηγεί, ότι ολόκληρη η Σύνοδος των Ρώσων του Κάρλοβιτς, που αποτειχίστηκε εν Συνόδω το 1927 για μη φανερά δογματικούς, αλλά εξ ίσου ουσιώδεις λόγους (για την κυριαρχία της KGB στο Πατριαρχείο Μόσχας, τον Σεργιανισμό) και που εξελίχθηκε στην Εκκλησία των Ρώσων της Διασποράς, ανέδειξε Αγίους με μαρτυρία απ’ Ουρανού, λαοφιλείς στον ελληνικό χώρο, τον άγιο Ιωάννη τον Μαξίμοβιτς, τον Γέροντα Σεραφείμ Ρόουζ κ.ά. ; Ήταν αυτοί «ζηλωτές», «πλανεμένοι», «σχισματικοί»; Δεν νομίζουμε, ότι θα συμφωνούσε με τέτοιους χαρακτηρισμούς για εκείνους ο Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, και ας κόπτεται περί του αντιθέτου ο Προικοννήσου κ. Ιωσήφ. Υπήρξαν, Σεβασμιώτατε, οι Ρώσοι της Διασποράς ποτέ σχισματικοί κατά τη γνώμη Σας, επειδή αποτειχίστηκαν εν Συνόδω για θέμα … μη δογματικό ;
Αποσιωπά, βέβαια, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ότι η «Κατάνυξη», ανάμεσα και στα άλλα ορθόδοξα ιστολόγια και ιστοσελίδες και τους διακόψαντες την κοινωνία με την αίρεση πατέρες και αδελφούς της Θεσσαλονίκης, βρέθηκε τα περασμένα χρόνια σε διασταυρούμενα πυρά όχι μόνον από μέρους των αιρετικών Οικουμενιστών, αλλά και των Ορθοδόξων. Γιατί; Γιατί ακολούθησε εν πολλοίς την γραμμή μιας μαρτυρούμενης στην εκκλησιαστική παράδοση «οικονομίας», αποβλέποντας στην γενικότερη εκκλησιαστική επίλυση του θέματος, από Σύνοδο κανονικών Επισκόπων, μεταξύ των οποίων, ελπίζαμε θα ήταν και ο Σεβ. Πειραιώς. Και ακόμη, γιατί από την αρχή απέρριψε ακριβώς την θεωρία περί «συγκοινωνούντων δοχείων».
Επίσης δείχνει να λησμονεί ο Σεβασμιώτατος, ότι στην «Κατάνυξη» τώρα «κουνούν το δάκτυλο» εκείνοι που την προειδοποιούσαν από χρόνια πολλά, ότι «κάτι δεν πάει καλά με την επαμφοτερίζουσα στάση» του Μητροπολίτου Πειραιώς και την καλούσαν να τον αποκηρύξει· πράγμα που η «Κατάνυξη» δεν έκανε, ακόμη και μετά από πολλούς διπλωματικούς ελιγμούς του Σεβασμιωτάτου, ακόμη και όταν ο Σεβασμιώτατος απομάκρυνε από το ραδιόφωνο της «Πειραϊκής Εκκλησίας» τον μαχητικό ορθόδοξο δημοσιογράφο και εκδότη κ. Διονύσιο Μακρή (του «Στύλου Ορθοδοξίας»), αργότερα δε απέπεμψε και τον π. Άγγελο Αγγελακόπουλο· γιατί η «Κατάνυξη» είχε κατά νουν μάλλον το προσδοκώμενο γενικό συμφέρον της Εκκλησίας (και με φόβο για τον πιθανό σκανδαλισμό των πιστών), παρά το δίκαιο του ενός Ορθόδοξου πατέρα ή αδελφού. Τώρα, δυστυχώς, ο σκανδαλισμός από την αδιάφορη κοινωνία του κ. Σεραφείμ με τους πρωτεργάτες της παρανομίας σαφέστατα υπερτερεί του σκανδαλισμού από την διακοπή της συνεργασίας μας με αυτόν …
Σεβασμιώτατε,
Παρά τον πόλεμο που δεχτήκαμε όλοι μας για την θετική στάση μας έναντί Σας, τώρα μάς ειρωνεύεστε για την αποτείχιση ! Η επισκοπική σας υψηλότητα, ίσως θεώρησε δεδομένο ότι έπρεπε να ταυτίζουμε τον σεβαστό Επισκοπικό Θεσμό (στο πρόσωπο ενός ιδεολογικά Ορθοδόξου Επισκόπου, όπως Σεις) με τα λάθη σας, και να συνεχίζουμε αιωνίως να «εξισορροπούμε» τις περιπτώσεις ασυνέπειας των λόγων και των πράξεών σας. Το κάναμε υϊικώς επί πολύ καιρό, καθώς θυμηθήκαμε και τον άγιο Ιουβενάλιο Αρχιεπίσκοπο Ιεροσολύμων, που πρόδωσε την Ορθοδοξία στην Ληστρική του 449 και αναδείχθηκε Ορθόδοξος Πατήρ στην Δ΄ Οικουμενική του 451.
Σεβασμιώτατε, ο κοινός Κύριος και Δεσπότης επέτρεψε, όπως και στην περίπτωση του αμετανόητου Φαραώ, να επιδεινώνεται ο Οικουμενισμός του Πατριάρχου Βαρθολομαίου ολοφάνερα, τώρα με το ουκρανικό δογματικό σχίσμα, ώστε να εγερθούν από την πνευματική νωχέλεια και οι πλέον δύσπιστοι και άσχετοι ! Εσείς, μπορείτε φυσικά να ακολουθείτε την μέχρι τώρα γραμμή σας, επιβραβεύοντας στην πράξη εκείνους, των οποίων το φρόνημα και τις ενέργειες μαστιγώνετε αλύπητα στα λόγια ! Θα βρεθούν αρκετά ιστολόγια, όπως του «ανεμούριου» κ. Παναγιώτη Τελεβάντου (και πολλά οικουμενιστικά), που αρέσκονται σε τέτοιες κινήσεις «αμορτισέρ», απορρόφησης των εκκλησιαστικών κραδασμών, για να παραμένει ο κόσμος καθηλωμένος στον «εκκλησιαστικό» του καναπέ. Θα βρεθούν πολλά ιστολόγια και Κληρικοί, τα οποία θα περιμένουν με νεο-πεντηκοστιανικό τρόπο, «αποκαλύψεις» και «οράματα», για να κάνουν εκείνα τα αυτονόητα που προβλέπει η εκκλησιαστική θεολογική και ιερο-κανονική τάξη των αρχαίων Αγίων Πατέρων, που μάτωσαν σε αγώνες ομολογίας και αιρετικών διωγμών, για να μάς παραδώσουν έτοιμα τα θεολογικά όπλα μας (φαίνεται, για μερικούς Χριστιανούς οι αρχαίοι Πατέρες είναι μόνον αρχαίοι, «κίτρινο γράμμα στο συρτάρι»). Υπάρχουν κι εκείνοι που θα επικαλούνται, όπως γίνεται τα τελευταία δέκα τουλάχιστον χρόνια, τον «επερχόμενο πόλεμο» και την «κατά των αιρετικών καθαρτική μάχαιρα», για να μη προβαίνουν στο αυτονόητο εκκλησιαστικό καθήκον τους ! Και βέβαια, ο πόλεμος θα έρθει ! Και θα έρθει ακριβώς, επειδή Εσείς και οι λοιποί επιγνώμονες Επίσκοποι δεν κάνετε όσα προβλέπουν οι ιεροί Κανόνες των Πατέρων για τις αιρέσεις, και «αναγκάζετε» την φιλανθρωπία του Θεού να εφαρμόσει «plan B» («θέλημα κατά παραχώρηση, όχι κατ΄ ευδοκία»), εκείνο της σκληρής εθνικής παιδαγωγίας, για να σωθούμε από την αίρεση. Αφού όμως θα έχετε στο εξής τόσους υποστηρικτές, Σεβασμιώτατε, τί σάς επείραξε τόσο πολύ η κατά κόσμον φτωχούλα μας και πάντοτε συκοφαντούμενη, αλλά αγωνιστική «Κατάνυξη» ; «Ἡμεῖς μωροί διά Χριστόν, ὑμεῖς δέ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δέ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δέ ἄτιμοι»…
Πάντοτε θα θυμόμαστε, Σεβασμιώτατε, με ευγνωμοσύνη όσα κάνατε για χάρη της Εκκλησίας και της Θεολογίας της, πολεμώντας προς όλες τις πλευρές, έστω και μέχρι του σημείου εκείνου (μόνον) που δεν θα σάς ανάγκαζε να διακυβεύσετε τη θέση σας!
Στην περίπτωση, Σεβασμιώτατε, που αναγνωρίζετε ότι το ουκρανικό πρόβλημα έχει δογματικό περιεχόμενο, εκείνο της «Μοναρχίας» του ΚΠόλεως, αλλά έρχεστε εθελουσίως σε κοινωνία με τους πρωτοστάτες του, όπως είναι ο Μητροπολίτης Λαγκαδά κ. Ιωάννης, μήπως κινδυνεύετε να εμπέσετε σε εκείνα που λέει ο άγιος Κύριλλος για όσους δεν αποτειχίστηκαν από τον Νεστόριο προ συνοδικής καταδίκης του ; («ὥστε καί νῦν ἀποσυνάκτους [αποτειχισμένους] εἶναι τούς λαούς τῆς Κωνσταντινουπόλεως, πλήν ὀλίγων ἐλαφροτέρων καί τῶν κολακευόντων αὐτόν» τον αιρεσιάρχη Νεστόριο, PG 77, 81B) ;
Και επειδή, Σεβασμιώτατε, νομίζετε ότι Eσείς, επειδή από τη μία πλευρά πολεμείστε από τους Οικουμενιστές, από την άλλη δεχτήκατε κριτική από εμάς, γι’ αυτό δήθεν «ίστασθε εις το μέσον, επί της βασιλικής οδού», σάς υπενθυμίζουμε με πολύ σεβασμό και εν Χριστώ αγάπη, ότι και οι αιρέσεις είχαν πολλές αποχρώσεις: οι Αρειανοί λ.χ., είχαν τους ακραίους Ανομοίους, τους Ομοίους και τους Ομοιουσιανούς. Οπότε, ίσως θα έπρεπε να είστε πιο προσεκτικός και επιγνώμων στο «καλιμπράρισμα» της ορθόδοξης θεολογικής ζυγοστάθμισής σας, μήπως η εκκλησιολογική Ορθοδοξία και «βασιλική μεσότητα» βρίσκεται μερικές διαβαθμίσεις δεξιότερα από εκεί που Σεις υπολογίζετε και προς το παρόν ίστασθε !
Μετά πολλής τιμής και σεβασμού,
η Ιστοσελίδα «Κατάνυξη»
