Ο Άγιος Ευστάθιος και η τραγική αστάθεια των “χριστιανών” της Νέας Εποχής



Ιερομόναχος π. Ευφρόσυνος Σαβαΐτης

Σήμερα, Κυριακή μετά την Ύψωση, εορτάζουμε τη μνήμη πολλών αγίων Ομολογητών, όπως διαβάζουμε στο Συναξάρι, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει ο άγιος Μεγαλομάρτυς Ευστάθιος και η αγία μαρτυρική του οικογένεια, οι οποίοι ετελειώθηκαν εν βασάνοις στη Ρώμη περίπου το 117 μ.Χ.

Ο άγιος Ευστάθιος, όπως διαβάζουμε στους ύμνους της εορτής του, χαρακτηρίζεται δεύτερος Ιώβ, αδαμάντινος την ψυχήν, πιστός εν βίω, ακράδαντος εν πειρασμοίς, νικηφόρος εν αθλήσει, μέγας εν ευσεβεία…Τι στ’ αλήθεια να πρωτοθαυμάσουμε από τον κατανυκτικό και περιπετειώδη βίο του;

Α. Είχε την κλήση ουκ εξ ανθρώπων, όπως ο Απόστολος Παύλος. Του εμφανίστηκε και του μίλησε ο ίδιος ο Χριστός μέσα από το σχήμα του Σταυρού, το οποίο είδε στα κέρατα ενός ελαφιού που κυνηγούσε! Τον κάλεσε να βαπτισθεί και κατόπιν να υπομείνει τις μεγάλες δοκιμασίες, που θα τον επισκέπτονταν: θάνατο όλων των υπηρετών και των ζώων του από λοιμό, στέρηση όλων των υπαρχόντων, κατόπιν της συζύγου και των δύο του παιδιών σε ξένη χώρα και δεκαπενταετή υπηρεσία σαν αγροφύλακας, ο πρώην Ρωμαίος στρατηλάτης!

Β. Έδειξε αγόγγυστη καρτερία και μεγάλη ταπείνωση, ώστε ο Κύριος με τιμές τον επανέφερε στην πρώτη του δόξα και του ξαναχάρισε την αγαπημένη του οικογένεια!

Γ. Κι ενώ δεν είχε προλάβει να επιστρέψει καλά καλά νικητής, έδωσε με παρρησία μπροστά στον Αυτοκράτορα Αδριανό ομολογία πίστεως στον Ιησού Χριστό μαζί με τη γυναίκα του Θεοπίστη και τα δύο του τέκνα, Αγάπιο και Θεόπιστο, υπομένοντας ως το τέλος τα φρικτά βασανιστήρια και μένοντας άθικτοι προς δόξαν του αληθινού Τριαδικού Θεού!

Πόσα διδάγματα αλήθεια πρακτικά δεν παίρνουμε οι Χριστιανοί, εμείς οι Ορθόδοξοι των εσχάτων, από τον πλούτο των αρετών του αγίου Ευσταθίου;

1) Ο πριν ειδωλολάτρης αλλά ελεήμων στρατηγός, έκανε τέλεια και χαρούμενη και ελεύθερη υπακοή στο κάλεσμα του Χριστού, ενώ γνώριζε πως θα τον περιμένουν ανυπόφορα βάσανα!

2) Αμέσως έσπευσε να κάνει κοινωνούς στην πίστη και ομόφρονες την καλή του οικογένεια!

3) Όταν χτύπησε το σπίτι του επιδημία λοιμική (όχι σαν τον σημερινό κοροϊδοϊό), αλλά θανατηφόρα πανούκλα, δεν πήρε μέτρα προστασίας να σώσει τη ζωούλα του και τα ζωντανά του, αλλά ευχαρίστησε το Θεό που επέτρεψε να περάσει δοκιμασίες για την αγάπη του!

4) Προσπάθησε να κρυφτεί, όταν τον αναζητούσαν μετά από δεκαπέντε χρόνια να τον επαναφέρουν σαν αρχηγό του στρατού και δε φανέρωσε ποιος ήταν! Όχι σαν εμάς, που τρέχουμε μόνοι μας, όπου υπάρχει δημοσιότητα, τιμές και χρήματα, για να καλοπεράσουμε σ’ αυτή τη ζωή.

5) Δε δίστασε καθόλου να ομολογήσει φανερά την ιδιότητά του ως Χριστιανός, ενώ γνώριζε πως αυτό σήμαινε φρικτό θάνατο! Ας τα δούνε αυτά, όσοι προκειμένου να κρατήσουν σήμερα εκκλησιαστικά, πολιτικά ή στρατιωτικά αξιώματα, δέχονται να προσκυνήσουν το διάβολο και να πουλήσουν την ψυχή τους σε αντίχριστες Στοές, ενώ ξεδιάντροπα μετά παριστάνουν τους ευσεβείς διώκοντας τους αγνούς πιστούς!

6) Με ακράδαντη εμπιστοσύνη στη θεία Πρόνοια ξεπέρασε κάθε πειρασμό δειλίας και απελπισίας έχοντας στραμμένα τα μάτια της ψυχής του στην ανταπόδοση των αιωνίων αγαθών και όχι στην απόλαυση αυτής της ζωής!

Αυτοί είναι αδελφοί, οι γνήσιοι μαθητές του Σταυρού του Χριστού, οι Άγιοί μας, και όσοι πιστοί αγωνίζονται ταπεινά και με πολλή αγάπη να τους μιμούνται κατά δύναμιν. Τι να πούμε για τους υπόλοιπους Αγίους της σημερινής ημέρας, όλους σχεδόν Ομολογητές και Μάρτυρες! Τους Αγίους Υπάτιο και Ανδρέα, Αναστάσιο τον πρεσβύτερο, Αναστάσιο τον μοναχό, τους μαθητές του οσίου Μαξίμου του Ομολογητού, τους Θεόδωρο και Ευπρέπιο, Αρτεμίδωρο και Θαλλό, τους μάρτυρες και τον μέγαν εν ομολογηταίς Ιωάννη τον Αιγύπτιο και τους 39 συμμάρτυρές του, τον άγιο Ευστάθιο, αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης, που υπέμεινε τα πάνδεινα από τους Λατίνους κατακτητές χωρίς να ενδώσει στον Παπισμό. Απέχουν παρασάγγας οι σημερινοί λυκοποιμένες Οικουμενιστές, που ερωτοτροπούν, συμπροσεύχονται και γλείφουν τον Πάπα και τους καρδιναλίους του, εν ονόματι της ψευδοαγάπης!

Συνεχίζοντας τον κατάλογο των σημερινών Αγίων, πώς να μην εγκωμιάσουμε τον νεομάρτυρα Ιλαρίωνα από την Κρήτη, τον πρώην εξισλαμισθέντα που καταπάτησε το σαρίκι, αναθεμάτισε τον Μωάμεθ και αποκεφαλίστηκε το 1804 στην Πόλη; Οι σημερινοί βέβαια Πατριάρχες και πνευματικοί (στην πλειοψηφία τους) σίγουρα όχι μόνο θα τον απέτρεπαν αλλά θα έλεγαν, δε βαριέσαι καημένε και οι Μωαμεθανοί το Θεό λατρεύουν…μην είσαι ξεροκέφαλος!

Κλείνοντας, έχουμε δύο Ρώσους μάρτυρες, τον ηγεμόνα του Κιέβου Μιχαήλ και τον υπηρέτη του Θεόδωρο. Αυτοί οι μακάριοι το 1246 μπροστά στους βάρβαρους Τατάρους, ενώ δήλωσαν υποταγή στους εισβολείς ως σε βασιλέα, αρνήθηκαν να προσκυνήσουν, όπως άλλοι δυστυχώς πατριώτες τους, τον ήλιο και τη φωτιά, μόνο και μόνο για να μη χάσουν τα επίγεια αξιώματα, αλλά φώναξαν δημόσια: «Δεν είναι δυνατόν στο όνομα να είμαστε Χριστιανοί και στα έργα ειδωλολάτρες! Κρατείστε για τον εαυτό σας τη δόξα του μάταιου αυτού κόσμου!».

Όλοι οι προαναφερθέντες Άγιοι, άλλοι γδάρθηκαν ζωντανοί, σε άλλους έκοψαν τη γλώσσα και τα δάχτυλα, άλλους τους έκαψαν, τους έσφαξαν σαν πρόβατα, τους έδωσαν τροφή στα σκυλιά, τους εξόρισαν για ολόκληρη τη ζωή τους με πείνα και βασανιστήρια! Αυτά είναι τα πρότυπά μας αδελφοί! Δεν είναι ρομαντικά παραμυθάκια οι βίοι τους, αλλά πρόσκληση και πρόκληση για μίμηση! Είναι εντολή του Χριστού να γίνουμε και μεις Άγιοι! Όχι προαιρετικά! Αν είσαι Χριστιανός, έχεις υποχρέωση να αγιάσεις! Κι ας λένε κάποιοι “ευσεβείς” σήμερα: Έλα μωρέ, σιγά μην κάνουμε και αντάρτικο στο κράτος ή στη Σύνοδο, αυτά είναι φανατισμοί και ανοησίες! Εμείς και το εμβόλιο θα πάρουμε, και τον Χριστό δε θα τον αρνηθούμε! Και με τον κόσμο και με το Χριστό! Όλα θέλουν διάκριση λένε! Έχεις οικογένεια, τι θα κάνεις;».

ΟΧΙ αγαπητοί, για την πίστη, την ψυχή μας και το Χριστό, ένεκεν αληθείας και δικαιοσύνης θα δώσουμε και το αίμα μας, αν χρειαστεί! Αν θέλουμε να είμαστε άξιοι ακόλουθοι του Σταυρού του Κυρίου!

 

Πηγή.