''Αντισυνταγματική η παρακώλυση της Θείας Λατρείας-Η Εκκλησία αξιώνει δεν παρακαλεί''

 

«Στον Μητροπολιτικό Ναό Εσταυρωμένου Χώρας – Κυθήρων, ενώ προβλέπεται η συμμετοχή 50 ατόμων, δεν θα είναι ούτε πέντε 5 !!!» ανέφερε μεταξύ άλλων για τα νέα μέτρα

 

Συνέντευξη στον Μάνο Χατζηγιάννη -ΜΕΡΟΣ Α΄

 

“H Θεία Λειτουργία και η Θεία Κοινωνία, η μετάδοσις του Αχράντου Σώματος και του Τιμίου Αίματος του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού περιθριγκώνει τον Ορθόδοξο Πιστό” αναφέρει στο πρώτο μέρος της αποκλειστικής του συνέντευξης στο ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ, μετά την ανακοίνωση των νέων μέτρων για τις εκκλησίες, ο Μητροπολίτης Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ και τονίζει πως “δεν είναι κοινός δημόσιος χώρος ο κάθε καθαγιασμένος και καθιερωμένος Ιερός Ναός”...

Χαρακτηρίζει “βαρύτατη βλασφημία το λεγόμενο στις ημέρες μας και από ορισμένους επιστήμονες ιατρούς, «μη έχοντας μόρφωσιν ευσεβείας», ότι υπάρχει κίνδυνος να μολυνθή από τον κορωνοϊό ο Χριστιανός, καθώς μεταλαβαίνει με την αγία Λαβίδα το Σώμα και το Αίμα του Χριστού” και καταλογίζει ευθύνη στους λοιμωξιολόγους για κλωνισμό της πίστης μερίδας του λαού.

 Συμμερίζεται την μεγάλη δοκιμασία, αλλά κρούει τον κώδωνα του κινδύνου προκειμένου “να μην αλλοιωθή το εκκλησιαστικό και το πατριωτικό φρόνημα του λαού μας, με τους περιορισμούς των λατρευτικών και των εθνικών εκδηλώσεων σ’ αυτόν τον καιρό, με τον λογισμό ότι δεν πειράζει και από το σπίτι προσευχόμαστε και τιμάμε την πατρίδα και τους προγόνους μας”.

Εξηγεί γιατί, ακόμη και μετά τις διορθώσεις για τις εορταστικές Λειτουργίες σε περιπτώσεις όπως στον Μητροπολιτικό Ναό Εσταυρωμένου Χώρας – Κυθήρων, ενώ προβλέπεται η συμμετοχή πενήντα (50) ατόμων, δεν θα είναι ούτε πέντε (5)!!!

Και προσθέτει πως η Θεία Λατρεία, η οποία προστατεύεται από το άρθρο 13 του Συντάγματος, (παρ. 2), όταν παρακωλύεται με τις Κ.Υ.Α., “είτε με τον αποκλεισμό όλων των πιστών Χριστιανών από τον εκκλησιασμό τους, είτε με την απαγόρευση στον Ιερέα να ιερουργήσει με ένα ψάλτη και χωρίς τον Λαό ή να κάμει περιφορά του Ιερού Επιταφίου ή την ρίψη του Τιμίου Σταυρού εις την θάλασσαν την ημέρα των Αγίων Θεοφανείων, συνιστά πράξιν αντισυνταγματικήν, αφού κατά το άρθρο 48 του Συντάγματος το εν θέματι άρθρον δεν αναστέλλεται ποτέ, ούτε εν καιρώ πολιορκίας και πολέμου”.

 Ακολουθεί το πρώτο μέρος της συνέντευξης:

 

-Σεβασμιώτατε, ὁ περιβόητος κορονοϊός χτύπησε καί τά ὑψηλά κλιμάκια τῆς Ἱεραρχίας. Τήν ἴδια στιγμή ὁ λαός δοκιμάζεται ποικιλοτρόπως... Ποιές εἶναι οἱ ἀνησυχίες σας καί ποιές παράλληλα οἱ ἐλπίδες σας;

Πράγματι, ὁ κορωνοϊός, μεταλλαγμένος ἴσως, τό τελευταῖο διάστημα (Ὀκτώβριος, Νοέμβριος, Δεκέμβριος 2020) μαίνεται, μέ τήν ἐπιθετικότητά του νά εἶναι ἄνευ προηγουμένου. Οἱ θετικοί εἰς τόν ἰόν αὐτόν αὐξάνονται κατακορύφως, ἀφοῦ καί τά τέστ γίνονται κατά χιλιάδες ἡμερησίως. Τά κρούσματα, δηλ. οἱ περιπτώσεις λοιμώξεως τοῦ ἀναπνευστικοῦ, πληθύνονται. Ὁ ἀριθμός τῶν διασωληνωμένων καί νοσηλευομένων εἰς τάς ΜΕΘ εἶναι ὑπερηυξημένος. Τά Νοσηλευτικά Ἱδρύματα σημειώνουν πληρότητα καί ἀνεπάρκεια, ἐνίοτε, διά τήν παροχήν νοσηλείας εἰς τούς περιθαλπομένους ἀσθενεῖς, ἐπιτάσσονται ἰδιωτικές κλινικές, κατασκευάζονται νέες ΜΕΘ, οἱ Ἰατροί καί οἱ νοσηλευτές-τριες εὑρίσκονται ἐπί ποδός νύκτα καί ἡμέρα καί προστίθενται ἐθελοντές -τριες.

Ἀσφαλῶς, ὁ κορωνοϊός δέν κάμνει διακρίσεις, ἀλλά «χτυπᾶ καί τά ὑψηλά κλιμάκια τῆς Ἱεραρχίας», ὅπως γράφετε.  Ὅλοι κινδυνεύουμε, ἄν σέ κλειστούς καί ἀνοικτούς χώρους κάνουμε συναναστροφές καί συνεστιάσεις μέ πρόσωπα, τά ὁποῖα εἶναι θετικά στόν ἰό καί φορεῖς τοῦ ἰοῦ. Αὐτό, βεβαίως, συμβαίνει καί μέ τόν ἰό τῆς γρίππης καί μέ ἄλλους ἰούς. Μόνο μέσα στούς ἁγιασμένους χώρους τῶν Ἱερῶν Ναῶν, πού καθαγιάζονται μέ τά Ἱερά Ἐγκαίνια καί τελοῦνται οἱ Θεῖες Λειτουργίες καί τά Ἱερά Μυστήρια τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας προστατεύεται ὁ πιστός ἀπό τήν Θεία Χάρι. Πρωτίστως δέ καί κυρίως ἡ Θεία Λειτουργία καί ἡ Θεία Κοινωνία, ἡ μετάδοσις τοῦ Ἀχράντου Σώματος καί τοῦ Τιμίου Αἵματος τοῦ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ περιθριγκώνει τόν Ὀρθόδοξο Πιστό· «Θεοῦ τό Σῶμα, καί θεοῖ με καί τρέφει. Θεοῖ τό πνεῦμα, τόν δέ νοῦν τρέφει ξένως».

Γι’ αὐτό εἶναι βαρύτατη βλασφημία τό λεγόμενο στίς ἡμέρες μας καί ἀπό ὡρισμένους ἐπιστήμονες ἰατρούς, «μή ἔχοντας μόρφωσιν εὐσεβείας», ὅτι ὑπάρχει κίνδυνος νά μολυνθῇ ἀπό τόν κορωνοϊό ὁ Χριστιανός, καθώς μεταλαβαίνει μέ τήν ἁγία Λαβίδα τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Τί ἄλλο θά ἀκούσωμε… Νά σημειωθῆ καί τό ἑξῆς ὅτι δύο ἀγαπητοί καί σεβάσμιοι Ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς, θετικοί εἰς τόν κορωνοϊό, ὁμολογοῦν ὅτι ἐκτός Ἱεροῦ Ναοῦ καί Θείας Λατρείας ἐνόσησαν ἐκ μεταδόσεως ἀπό πρόσωπα θετικά στόν ἰό.

Ὄντως, δοκιμάζεται ποικιλοτρόπως ὁ λαός· ἡ πίστις καί ἡ ἐμπιστοσύνη του στόν Θεό, ἡ ὑπομονή καί ἡ καρτερία του, οἱ ἀντοχές καί τό κουράγιο του, ὁ περιορισμός καί ἡ πειθαρχία του, οἱ οἰκονομικές δυσχέρειες καί οἱ ἐπιπτώσεις στίς ἐπαγγελματικές ἀπασχολήσεις του κ.ἄ. Ὅμως, ἄν ἀντιμετωπίση σωστά, μέ τά πνευματικά ἐφόδια τοῦ Χριστιανοῦ καί μέ ὑπακοή στήν παιδαγωγική αὐτή μέθοδο τοῦ Θεοῦ, πού ἀποσκοπεῖ στή διόρθωσι καί τήν ἐπιστροφή μας μέ μετάνοια κοντά στόν Κύριο καί Θεό μας, θά ἐξέλθη ἀπό τή μεγάλη αὐτή δοκιμασία ὠφελημένος καί διδαγμένος.

Οἱ ἀνησυχίες μας εἶναι νά μή χαθῆ ὁ ἔλεγχος τῆς ἐπιδημίας αὐτῆς, ἀλλά νά ἀντιμετωπισθῆ μέ τά ἐπιστημονικά δεδομένα καί μέ τά πνευματικά ἐφόδια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καί Παραδόσεώς μας. Νά μήν ἀλλοιωθῇ τό ἐκκλησιαστικό καί τό πατριωτικό φρόνημα τοῦ λαοῦ μας, μέ τούς περιορισμούς τῶν λατρευτικῶν καί τῶν ἐθνικῶν ἐκδηλώσεων σ’ αὐτόν τόν καιρό, μέ τόν λογισμό ὅτι δέν πειράζει καί ἀπό τό σπίτι προσευχόμαστε καί τιμᾶμε τήν πατρίδα καί τούς προγόνους μας.

 

Τό Ὀρθόδοξο Γένος μας πέρασε διαχρονικά καί πιό μεγάλες καί πιό φοβερές ἐπιδημίες ἀπό λοιμώδεις νόσους, ἀλλά μέσα στήν Ἐκκλησία καί μέ τά ἁγιαστικά της μέσα. Βασικά καί πρωταρχικά, ὅμως, μέ τό φάρμακο τῆς ἀθανασίας, τή Θεία Κοινωνία, τό ἀνυπέρβλητο καί ἀσυναγώνιστο αὐτό φάρμακο, ὅπως λέγει ἕνας ἀπό τούς νεωτέρους Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ἅγιος Νικηφόρος ὁ λεπρός. Οἱ ἐλπίδες καί οἱ προσδοκίες μας εἶναι νά ξεπερασθῆ ἡ μεγάλη αὐτή δοκιμασία μέ τή Χάρι τοῦ Κυρίου μας καί νά μᾶς φέρη συνειδητά καί βιωματικά πιό κοντά στό Χριστό καί τήν Ἐκκλησία μας.

-Προλειαίνεται τό ἔδαφος γιά νά περάσουμε Χριστούγεννα χωρίς Χριστό; Ἐσεῖς ἔχετε προειδοποιήσει καί μέ παρεμβάσεις πρός τόν ἴδιο Πρωθυπουργό, ἀλλά μέ τήν ἐν γένει στάση σας. Ἀλλά πῶς σχολιάζετε τήν ἴδια στιγμή τοποθετήσεις Ἱεραρχῶν σύμφωνα μέ τίς ὁποῖες ἄν κριθεῖ ἀπαραίτητο ὅτι πρέπει νά περάσουμε τά Χριστούγεννα στό σπίτι μας, τότε θά τά περάσουμε στό σπίτι μας;

-Ἀπό τήν περασμένη ἄνοιξι ἀκούγονταν τά προμηνύματα ὅτι καθώς πλησιάζει ὁ χειμώνας θά ἔχωμε ἔξαρσι τῆς ἐπιδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ καί ὅτι θά κλείσουν οἱ Ἐκκλησίες μας καί τά Χριστούγεννα, ὅπως τήν Μεγ. Τεσσαρακοστή καί τό Πάσχα. Εὐτυχῶς, πού δέν θά ἔχωμε τήν ἐπανάληψι τῆς περασμένης ἐκείνης θλιβερῆς τραγῳδίας.

Εἶναι γεγονός ὅτι ἡ Ἱερά Σύνοδος διά τῶν ὑπ’ ἀριθ.5048/2098/4-11-2020 καί 5389/2261/7-12-2020 ἐγγράφων πρός τόν Πρωθυπουργόν τῆς Χώρας μας κ. Κυρ. Μητσοτάκην, μέ κοινοποίησιν εἰς τούς Ὑπουργούς Ὑγείας καί Παιδείας καί Θρησκευμάτων καί εἰς τόν Γεν. Γραμματέα Θρησκευμάτων, ἔθεσε ἐγκαίρως τό θέμα τῆς Θείας Λατρείας εἰς τούς Ἱερούς Ναούς μας ἀπό τήν Κυριακή 20 Δεκεμβρίου καί ἑξῆς (καί ἑπομένως ὅλο τό Ἅγιο Δωδεκαήμερο: Χριστούγεννα – Πρωτοχρονιά - Θεοφάνεια).

Στό πρῶτο μάλιστα ἔγγραφο τῆς ΔΙΣ ἐζητεῖτο νά προστεθοῦν εἰς τούς ἕξ (6) Κωδικούς κυκλοφορίας τῶν πολιτῶν καί δύο ἀκόμη: α) ἡ προσέλευσις τῶν πιστῶν εἰς τόν Ἱερόν Ναόν «διά τήν ἐπιτέλεσιν τῶν συνταγματικῶς κατωχυρωμένων θρησκευτικῶν καθηκόντων των» καί β) ἡ μετακίνησις «συγγενῶν εἰς τά κοιμητήρια διά τήν προσευχήν καί φροντίδα τῶν μνημάτων τῶν κεκοιμημένων οἰκείων τους».

Πέρα τούτων ὁ Μακ. Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος, πρίν καί μετά τήν πρόσφατη ἀσθένειά του, ἐπικοινώνησε διά ζώσης καί τηλεφωνικῶς μέ τόν κ. Πρωθυπουργό διά τό ἴδιο θέμα. Ἀλλά καί φωνές ἀγωνίας καί διαμαρτυρίας Ἀδελφῶν Ἀρχιερέων, τοῦ ΙΣΚΕ καί πολυαρίθμων Συλλόγων καί Σωματείων συνέβαλαν εἰς τήν διαφοροποίησιν τῶν σκληρῶν μέτρων ἀποκλεισμοῦ τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν ἐν Ἐκκλησίαις Θεία Λατρεία.

Καί ἐνῶ, κατά τίς προαναγγελίες, ἐλέγετο ὅτι οἱ Ἱεροί Ναοί θά λειτουργήσουν Χριστούγεννα καί Θεοφάνεια μέ ἐννέα (9) πιστούς, μέ ἐξαίρεσι τούς Ἱ. Μητροπολιτικούς Ναούς, πού θά εἶχαν εἰκοσιπέντε (25) πιστούς, ἐν τούτοις, μετά τήν Συνεδρίαν τῆς 15ης Δεκεμβρίου ἐ.ἔ. τῆς ΔΙΣ, τά πράγματα ἐβελτιώθησαν ὡς ἑξῆς: Οἱ Ἱεροί Ναοί μας θά λειτουργήσουν Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά καί Θεοφάνεια μέ εἰκοσιπέντε (25) Χριστιανούς, οἱ δέ Ἱ. Μητροπολιτικοί Ναοί μέ πενήντα (50). Ὅπου εἶναι δυνατόν καί ὑπάρχουν περισσότεροι τοῦ ἑνός Ἱερεῖς θά γίνωνται περισσότερες τῆς μιᾶς Θ. Λειτουργίες καί οἱ Ἱεροί Ναοί θά εἶναι ἀνοικτοί διά τούς πιστούς (διά προσκύνησιν καί «ἀτομική προσευχή»).

Ὅμως, διά τούς μικρούς σχετικά Ἱερούς Ναούς ἡ διεύρυνσις αὐτή τῶν ἀριθμῶν τῶν πιστῶν εἶναι «δῶρον ἄδωρον». Διότι, δυστυχῶς, προβλέπεται διά τήν ἀποφυγή συγχρωτισμοῦ σέ δεκαπέντε (15) τετραγωνικά μέτρα νά εἶναι ἕνας μόνον πιστός … Μέ τή λογική αὐτή εἰς τόν Μητροπολιτικό Ναό Ἐσταυρωμένου Χώρας – Κυθήρων, ἐνῶ προβλέπεται ἡ συμμετοχή πενήντα (50) ἀτόμων, δέν θά εἶναι οὔτε πέντε (5)!!!

Εἰς τό σημεῖο αὐτό θέλω νά τονίσω δύο πράγματα, κ. Χατζηγιάννη.

1. Τό ἐπεσήμανα καί εἰς τήν ἀπάντησίν μου εἰς τήν πρώτην ἐρώτησίν σας. Δέν εἶναι κοινός δημόσιος χῶρος ὁ κάθε καθαγιασμένος καί καθιερωμένος Ἱερός Ναός. «Τοῦτον τόν Οἶκον ὁ Πατήρ ᾠκοδόμησε˙ τοῦτον τόν Οἶκον ὁ Υἱός ἐστερέωσε˙ τοῦτον τόν Οἶκον τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἀνεκαίνισε, τό φωτίζον, καί στηρίζον, καί ἁγιάζον τάς ψυχάς ἡμῶν», ψάλλουμε κατά τήν Ἱεράν Ἀκολουθίαν τῶν Ἐγκαινίων Ἱεροῦ Ναοῦ.

Δυστυχῶς πολλοί συνάνθρωποί μας, καί ἐν προκειμένῳ ὡρισμένοι Ἰατροί, λοιμωξιολόγοι κ.λπ. τῆς Ἐπιστημονικῆς Ἐπιτροπῆς, οἱ ὁποῖοι εἶναι σύμβουλοι τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ καί τῆς Κυβερνήσεως γιά τά θέματα τοῦ κορωνοϊοῦ, μέ τά ἐπιστημονικά τους αἰσθητήρια καί κριτήρια καί τό ὀρθολογικό πνεῦμα τους δέν δύνανται νά διακρίνουν τήν ἱερότητα καί τήν ἀνεπικινδυνότητα τοῦ ἱεροῦ χώρου τῶν καθιερωμένων Ἱερῶν Ναῶν μας καί θεωροῦν ὅτι καί αὐτοί εἶναι δυνατόν νά μεταβληθοῦν σέ ἑστίες μολύνσεως ἐκ τοῦ ἐπικινδύνου κορωνοϊοῦ. Γι’ αὐτό συνιστοῦν τήν ἐντός πέντε, ἤ δέκα, ἤ καί δεκαπέντε τετραγωνικῶν μέτρων παρουσίαν ἑνός μόνον ἐκκλησιαζομένου, ἀγνοώντας τήν προστασία τῆς Θείας Χάριτος, πού παρέχεται στούς πιστούς ἐντός τοῦ ἱεροῦ χώρου τοῦ Ἱ. Ναοῦ.

Βεβαίως, ἄν κάποιος Χριστιανός εἰσέλθη στόν Ἱερό Ναό νά ἐκκλησιασθῆ σέ περίοδο βαρυχειμωνιᾶς καί δέν ἐνδυθῆ ἀναλόγως ἤ σταθῆ σέ κάποιο ρεῦμα ἀέρος (μέ ἀνοικτά παράθυρα) καί ἀρρωστήσῃ, αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ δέν τόν προστάτευσε, ἀλλά ὅτι ὁ ἴδιος δέν προφύλαξε τόν ἑαυτόν του. Ἄλλο εἶναι αὐτό καί ἄλλο νά φοβᾶται κανείς μήπως μολυνθῇ ἀπό τήν Θεία Κοινωνία, τήν προσκύνησιν τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων καί τῶν Ἁγίων Λειψάνων, τήν λῆψιν τοῦ Ἀντιδώρου καί τοῦ Ἁγιασμοῦ ἤ τόν ἀσπασμόν τῆς χειρός τοῦ θείου Ἱερουργοῦ τῶν Ἱερῶν καί Ἀχράντων Μυστηρίων,

καί

2. Τό Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος, πού εἶναι ὁ ὑπέρτατος πολιτειακός νόμος, προστατεύει, μαζί μέ τά ἄλλα συναφῆ διά τήν Ὀρθόδοξον Καθολικήν Ἐκκλησίαν μας ἄρθρα, τήν θρησκευτικήν συνείδησιν καί τήν θρησκευτικήν λατρείαν (ἄρθρο 13, παρ. 1 καί 2). Μέ τήν ἐπιμονή ὡρισμένων λοιμωξιολόγων ὅτι ὑπάρχει κίνδυνος μεταδόσεως τῆς μολύνσεως τοῦ κορωνοϊοῦ μέ τήν ἁγία Λαβῖδα τῆς Θείας Κοινωνίας (εἰσηγήθη, μάλιστα, κάποιος ἐξ αὐτῶν ὅτι πρέπει νά σταματήση ἡ μετάδοσις τῆς Θείας Μεταλήψεως μέ τήν ἁγία Λαβῖδα μέχρις ὅτου ἐφευρεθῆ τό ἐμβόλιο!) προκλήθηκε σέ ἕνα μέρος τοῦ Λαοῦ ὁ ἀνύπαρκτος φόβος τῆς μολύνσεως ἀπό τόν ἰό.

Τοιουτοτρόπως, ἐπλήγη σέ ἕνα ποσοστό ἡ θρησκευτική συνείδησις τοῦ Λαοῦ, ἡ ὁποία, ὅμως, προστατεύεται, ὅπως προείπαμε, ἀπό τό ἄρθρο 13, παρ. 1 τοῦ Συντάγματος. Μέ ἄλλα λόγια κλονίσθηκε ἡ πίστις καί πεποίθησις ὡρισμένων χριστιανῶν εἰς τόν Χριστόν καί τήν Ἐκκλησίαν μας, ὡσάν νά εἶναι δυνατόν νά κινδυνεύση ἡ ζωή τους κοντά στόν Χριστό καί τό πνευματικό Του θεραπευτήριο, τήν Ἐκκλησία. Ἡ δέ Θεία Λατρεία, ἡ ὁποία προστατεύεται ἀπό τό ἴδιο ἄρθρο (13, παρ. 2), ὅταν παρακωλύεται μέ τίς Κ.Υ.Α., εἴτε μέ τόν ἀποκλεισμό ὅλων τῶν πιστῶν χριστιανῶν ἀπό τόν ἐκκλησιασμό τους, εἴτε μέ τήν ἀπαγόρευσιν εἰς τόν Ἱερέα νά ἱερουργήσῃ μέ ἕνα ψάλτη καί χωρίς τόν Λαό ἤ νά κάμῃ περιφορά τοῦ Ἱεροῦ Ἐπιταφίου ἤ τήν ρίψιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἰς τήν θάλασσαν τήν ἡμέρα τῶν Ἁγίων Θεοφανείων, συνιστᾶ πρᾶξιν ἀντισυνταγματικήν, ἀφοῦ κατά τό ἄρθρο 48 τοῦ Συντάγματος τό ἐν θέματι ἄρθρον δέν ἀναστέλλεται ποτέ, οὔτε ἐν καιρῷ πολιορκίας καί πολέμου.

Μέ τά παραπάνω βλέπει κανείς πῶς ἀντιμετωπίζει τά θέματα τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως καί τῆς Θείας Λατρείας ὁ συνταγματικός νομοθέτης. Γι’ αὐτό καί ἡ Ἑλλαδική μας Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἔχει διακριτούς ρόλους μέ τό Κράτος καί οἱ σχέσεις Ἐκκλησίας καί Κράτους εἶναι σχέσεις συναλληλίας, παρά τόν ἀμοιβαῖο σεβασμό πού πρέπει νά ὑφίσταται, ἀξιώνει καί δέν παρακαλεῖ διά τά τόσον ἐπιμελῶς κατωχυρωμένα συνταγματικά αὐτά δικαιώματα τῆς Ἐκκλησίας. Προσέτι, δέν πρέπει νά ἀγνοοῦμε ὅτι, ὄχι μόνον τά τῆς Θείας Λατρείας, ἀλλά καί οἱ Ἱεροί Κανόνες, δογματικοί καί διοικητικοί, (τό Ἱερό Σύνταγμα τῆς Ἐκκλησίας μας) καί ὁ Καταστατικός Χάρτης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Ν.590/1977 ἔχουν Συνταγματικήν ἰσχύν καί προστατεύονται ἀπό τό Σύνταγμα τῆς Πατρίδος μας.

Δέν θά σχολιάσω τίς τοποθετήσεις Ἀδελφῶν Ἀρχιερέων ὅτι πρέπει, ἄν κριθῆ ἀπαραίτητο νά περάσουμε τά Χριστούγεννα στό σπίτι μας, νά τό κάμωμε, γιατί ἡ πρακτική καί ἡ 20 αἰώνων Παράδοσις τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας μας δέν μαρτυρεῖ τοιοῦτον τι, διότι οἱ ὅποιες λοιμικές ἀσθένειες καί συμφορές οὐδέποτε ἀντιμετωπίσθηκαν ἔξω καί μακρυά ἀπό τήν ἅγια ἀτμόσφαιρα τῆς Ἐκκλησίας, τῶν Ἱερῶν μας Ναῶν, ἀλλά μέ τήν Θεία Λατρεία καί τά Ἱερά Μυστήρια. Ὅμως, καί ἡ πρόσφατη πικρή ἐμπειρία μας, κατά τήν περασμένη ἄνοιξι, δέν ἐπιτρέπει κάτι παρόμοιο.

Πηγή.