Δηλαδή με άλλα λόγια απαγορεύεται ο ευαγγελισμός και το κήρυγμα μετανοίας. Αυτό που δεν γράφει "ο Σωτήρ" είναι ότι όλα γίνονται με την συμπαράσταση της Ι. Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, που περιορίζεται σε φιλολογικές αναφορές περί σεβασμού της δημιουργίας του θεού, περί Θείων Νομων, ἄνευ οποιασδήποτε πράξεως υπερασπίσεως τοῶν νόμων αυτών. Διότι αν έγραφε κάτι τέτοιο "ο Σωτήρ" θα έπρεπε αυτομάτως να ζητήσει συγγνώμη, διότι ο ίδιος ως οργάνωση υποστηρίζει αυτή την Ιεραρχία της προδοσίας και της συγκατάθεσης.
Μὲ τροπολογία σὲ σχέδιο νόμου τοῦ Ὑπουργείου Ὑγείας ποὺ ψηφίσθηκε πρόσφατα στὴ Βουλή, ἀπαγορεύεται πλέον αὐστηρά, μὲ σοβαρὲς πειθαρχικὲς καὶ διοικητικὲς κυρώσεις, χρηματικὴ ποινὴ ἢ ἀκόμα καὶ φυλάκιση, ἡ προσπάθεια ἐφαρμογῆς πρακτικῶν μεταστροφῆς σὲ ἀνήλικα ἄτομα ποὺ ἔχουν δηλώσει ὅτι ἀκολουθοῦν κάποιο διαφορετικὸ σεξουαλικὸ προσανατολισμό, ταυτότητα ἢ ἔκφραση φύλου.
Συγκεκριμένα «ἀπαγορεύεται ἡ διενέργεια πρακτικῶν μεταστροφῆς σὲ εὐάλωτα πρόσωπα. Ὁποιοσδήποτε ἐφαρμόζει σὲ ἄλλους πρακτικὲς μεταστροφῆς πρέπει νὰ ἔχει ἐξασφαλίσει προηγουμένως τὴ ρητὴ συναίνεσή τους». Σὲ ἄλλο σημεῖο δίνεται ἡ ἐπεξήγηση ὅτι μὲ τὸν ὅρο «εὐάλωτα πρόσωπα» νοοῦνται εἴτε ἀνήλικα, εἴτε ἐνήλικα ποὺ τελοῦν κάτω ἀπὸ δικαστικὴ συμπαράσταση. Εἰδικὴ ἀναφορὰ γίνεται στοὺς ἐπαγγελματίες ψυχικῆς ὑγείας ποὺ προβάλλουν τέτοιες πρακτικὲς καὶ θεραπεῖες ἐπ᾿ ἀμοιβῇ, μὲ τὶς ἀνάλογες ἐπιβαλλόμενες αὐστηρὲς κυρώσεις.
Ὅπως εἶπε ὁ Ὑπουργὸς Ὑγείας κ. Πλεύρης στὴν εἰσηγητική του ἔκθεση, ἡ τροπολογία αὐτὴ «ἀφορᾶ σὲ κάποιες ψευδεπίγραφες θεραπεῖες, οἱ ὁποῖες ἀναφέρουν ὅτι, ὅταν ἕνα ἀνήλικο ἄτομο ἔχει ἐπιλέξει ἕνα διαφορετικὸ σεξουαλικὸ προσανατολισμό, ἔρχονται κάποιοι καὶ πείθουν τοὺς γονεῖς ὅτι μποροῦν νὰ ὑποβάλουν τὸ παιδὶ σὲ θεραπεῖες, προκειμένου νὰ “ἐπανέλθει στὴν κανονικότητα”. (…) Εἶναι μία ρύθμιση ποὺ εἰσάγουμε γιὰ νὰ ἀπαγορευτοῦν ρητῶς τέτοιου εἴδους θεραπεῖες, καὶ μάλιστα δὲν λέμε ὅτι εἶναι θεραπεῖες, ἀλλὰ πρακτικὲς μεταστροφῆς, μὲ σοβαρὲς κυρώσεις σὲ ὅσους, εἴτε γιατρούς, εἴτε ψυχολόγους, εἴτε προσωπικὸ ἄλλων εἰδικοτήτων, διαφημίζουν ὅτι κάνουν τέτοιες θεραπεῖες».
Δηλαδή, σύμφωνα μὲ τὰ λεγόμενα τοῦ κ. Ὑπουργοῦ, δὲν μποροῦν οἱ γονεῖς τὸ ἀνήλικο παιδί τους ποὺ θὰ ἐπιλέξει γιὰ τὴ ζωή του νὰ εἶναι ὁμοφυλόφιλο ἢ διαφορετικοῦ φύλου ἀπὸ τὸ βιολογικό του, νὰ τὸ ὁδηγήσουν σὲ ψυχολόγο ἢ ψυχίατρο προκειμένου νὰ τὸ ἀποτρέψει ἢ νὰ τὸ μεταπείσει στὴν ἐπιλογή του· αὐτὸ θὰ σημαίνει σοβαρὲς πειθαρχικὲς κυρώσεις στὸν συγκεκριμένο εἰδικὸ ψυχικῆς ὑγείας.
Ἐπιπλέον ἂς σημειωθεῖ ὅτι τὰ ἀριστερὰ κόμματα τῆς Βουλῆς δὲν ψήφισαν τὴν τροπολογία αὐτή, ἐπειδὴ ὑπάρχει ἐντός της ὁ περιοριστικὸς ὅρος τῆς συναινέσεως. Δηλαδή, κατ᾿ αὐτούς, οὔτε ὅταν τὸ παιδὶ συναινεῖ στὸ νὰ βοηθηθεῖ νὰ ἀλλάξει νοοτροπία, νὰ μὴν ὑπάρχει ἡ δυνατότητα αὐτὴ ἀπὸ τοὺς εἰδικούς !…
Ἔπειτα ἀπὸ ὅλα αὐτὰ γίνεται σαφὲς ὅτι ἡ ἐπιβολὴ τῆς «ὁμοφυλοφιλικῆς ἀτζέντας» ἀπὸ σύνολη τὴν πολιτικὴ ζωὴ τοῦ τόπου παίρνει διαστάσεις ὁλοκληρωτισμοῦ. Ἂν συνεχίσουμε νὰ μὴν ἀντιδροῦμε, σὲ ὄχι πολὺ καιρὸ θὰ βρεθοῦμε κάτω ἀπὸ πρακτικὲς στυγνῆς ἰδεολογικῆς δικτατορίας.
Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”
