Απίστευτα πράγματα με την ευλογία πνευματικών ως ξεκάθαρα σημεία των καιρών και της αποστασίας. Ως πότε οι Ορθόδοξοι αντί να ενωθούν, θα ανέχονται διασπασμένοι την ύβριν;

"Eίναι πολύ αποθαρρυντικό να μην έχουμε έναν ομοφυλόφιλο άγιο. 

Νήφων: ο προστάτης μας άγιος"

Πνευματικὸς δίνει τὴν εὐλογία στὸ ὁμοφυλόφιλο πνευματικό του τέκνο νὰ γράφει τὰ ἀκόλουθα καὶ, ὦ φεῦ, νὰ ἁγιοκατατάσσει τὸν ἅγ. Νήφωνα ὡς προστάτη τῆς ὁμοφυλοφιλίας:

Ἀπὸ τὸ ἱστολόγιο "omofylofilia.gr"

Γιώργος Δούκας

Γιώργος Δούκας

Ο Γιώργος ζει στη Θεσσαλονίκη. Βιώνει ομόφυλες έλξεις από την προεφηβική του ηλικία, αλλά αγωνίζεται να ευαρεστήσει στο Θεό με την προσευχή και την εγκράτεια. Δημιούργησε την παρούσα ταπεινή προσπάθεια με την ευχή του πνευματικού του.

σσ. Μὲ τὴν εὐχὴ λοιπὸν τοῦ πνευματικοῦ του γράφει ὁ κ. Δούκας τὰ ἀκόλουθα ἀπίστευτα γιὰ Χριστιανὸ ἀκυρώνοντας τὴν θυσία τῶν Ἁγίων καὶ τὴν ξεκάθαρη ἐκκλησιαστικὴ διδασκαλία ποὺ χωρὶς δυνατότητα παρερμηνείας θεωρεῖ τὴν ὁμοφυλοφιλία ὄχι ὡς βιολογικὸ ἢ γονιδιακὸ φαινόμενο οὔτε ὡς ἐλεύθερη σεξουαλικὴ ἐπιλογὴ τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ ὡς τὴν χειρότερη ἁμαρτία καὶ βλασφημία, ὡς δαιμονικὸ ἔργο καὶ ἄρνηση τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ. Ναὶ μὲν ἔχει ἡ Ἐκκλησία ἀγάπη γιὰ τὸν ἁμαρτωλό, ἀλλὰ γιὰ τὸν μετανοοῦντα ἁμαρτωλό, αὐτὸν ποὺ κατάλαβε κι ὄχι γι' αὐτὸν ποὺ συνεχίζει νὰ θεωρεῖ μὲ περηφάνεια τὸν ἐαυτό του ὁμοφυλόφιλο, διότι κατὰ τοὺς Πατέρες τὸ νὰ πέφτει κανεὶς στὴν ἁμαρτία εἶναι ἀνθρώπινο, τὸ νὰ ἐμμένει ὅμως διαμονικό.
Μάλιστα γίνεται μὲ τὴν ἄδεια τοῦ πνευματικοῦ τοῦ κ. Δούκα καὶ κάτι ἄλλο ἀπίστευτο, γιὰ τὸ ὁποῖο ὅποιος τὸ διαβάζει μόνο νὰ κλαίει μπορεῖ. Ὄχι μόνον  δὲν δίνεται βάση στὴν ἀπάρνηση τῆς ἁμαρτίας, στὴν κατάργηση τοῦ πάθους καὶ στὴν ἐξ ὁλοκλήρου ἀλλαγή, αλλά ἀνακαλύπτεται καὶ ἅγιος προστάτης τῆς ὁμοφυλοφιλίας!!! καὶ γίνεται λόγος περί "εγκρατευόμενων ομοφυλόφιλων" μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ἀλήθεια, ὁ ἀνώνυμος πνευματικὸς ἔχει ὄνομα, ἔχει τὴν ἄδεια τοῦ ἐπισκόπου του; Παραθέτουμε τὰ ἀποσπάσματά του ἄνευ σχολιασμοῦ (ἐκτὸς ἀπὸ ἕνα, γιὰ τὸ ὁποῖο καὶ οἱ πέτρες θὰ κραύγαζαν), καθώς ὁ ἀναγνώστης δὲν χρειάζεται τὸν σχολιασμὸ γιὰ νὰ φρίξει.
                                       Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

Γράφει ὁ κ. Δούκας:
"Όπως κάθε ανθρώπινη συμπεριφορά, έτσι και η ομοφυλοφιλία επηρεάζεται από τα γονίδια, από τις περιβαλλοντικές επιρροές, από τις προσωπικές μας επιλογές και τις διαπροσωπικές εμπειρίες"..."Στο ερώτημα «Ομοφυλοφιλία: Γονίδια ή ανατροφή;», μία απάντηση μπορούμε να δώσουμε: «Γονίδια + Ανατροφή + Ελεύθερη βούληση». Και ευτυχώς, γιατί οποιαδήποτε άλλη απάντηση θα οδηγούσε σε μια ζωή μοιρολατρική, βαρετή και απάνθρωπη." (εδώ)

"Νήφων: ο προστάτης μας άγιος"


"Στον αγώνα μας ως Χριστιανοί που μας ελκύει το ίδιο φύλο, πολλές φορές νιώσαμε την ανάγκη να εμπνευστούμε από κάποιο πρότυπο που αγωνίστηκε όπως κι εμείς... Είναι πράγματι εύλογη η επιθυμία μας για έναν άγιο που να μπορεί να μας νιώσει. Άλλωστε λατρεύουμε έναν Θεό που επέλεξε να γίνει άνθρωπος και όχι έναν θεό που “να μην μπορεί να συμμεριστεί τις αδυναμίες μας”.(!!!)... Eίναι πολύ αποθαρρυντικό να μην έχουμε έναν ομοφυλόφιλο άγιο. Κι όμως, υπάρχει ένας άγιος που ένιωθε έλξη για το ίδιο φύλο, που είχε πολλές σεξουαλικές εμπειρίες με άντρες και που κατάφερε όλα αυτά να τα αφήσει στα πόδια του Κυρίου μας. Είναι ο άγιος Νήφων επίσκοπος Κωνσταντιανής... Οι αναμνήσεις των σαρκικών του αμαρτημάτων και ο 14ετής του αγώνας με τις νεανικές επιθυμίες φανερώνουν μια σταθερότητα της ομοφυλοφιλικής τάσης. (!!!)
Για όλους αυτούς τους λόγους, το Ομοφυλοφιλία.gr με πολλή ευλάβεια ανακηρύσσει τον άγιο Νήφωνα Κωνσταντιανής προστάτη του, προστάτη άγιο των εγκρατευόμενων ομοφυλόφιλων και αμφιφυλόφιλων και ζωντανό πρότυπο μετάνοιας για όλους μας. (εδώ)
σσ. Κύριε Δοῦκα, ἔχετε δικαίωμα νὰ σκέφτεστε, ὅτι θέλετε, δὲν ἔχετε ὅμως δικαίωμα νὰ διαστρεβλώνετε τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ βλασφημεῖτε Αγίους. Ὁ ἅγ. Νήφων, κ. Δοῦκα δὲν ἦταν ὁμοφυλόφιλος, ἀλλὰ ἄσωτος πρὶν μετανοήσει. Ὁ ἅγ. Νήφων, κ. Δοῦκα, δὲν ἀπέδειξε "μια σταθερότητα της ομοφυλοφιλικής τάσης(!!!)" σσ. ἀλλὰ ὑπέφερε πόλεμο τοῦ Σατανᾶ, ποῦ δὲν ἤθελε νὰ σωθεῖ ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἅγιος, κ. Δοῦκα, δὲν παρέμεινε ὁμοφυλόφιλος ἐν μετανοία, ἀλλὰ ἀποκήρυξε μετὰ ἀπὸ ὑπεράνθρωπη πάλη μὲ τὸν διάβολο τὸ πάθος του καὶ γι' αὐτὸ ὁ Κύριος τὸν ἀντάμειψε πλούσια. Παραθέτουμε τὸ ἀνάλογο ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸν βίο τοῦ Ἁγίου:
"Όταν οι επιθέσεις των δαιμόνων γίνονταν πιο επίμονες, έδερνε με ραβδί το σώμα του, ώστε να μην λησμονεί τις πολύ χειρότερες τιμωρίες που τον περίμεναν στην κόλαση. Στα τεχνάσματα των δαιμόνων αντιπαρέθετε τα δικά του. Έτσι, έτρωγε κάποιες φορές μέχρι κορεσμού, αλλά αμέσως σηκωνόταν νωρίτερα απ’ ό,τι τις άλλες ημέρες για να προσευχηθεί, χλευάζοντας τους δαίμονες και δείχνοντάς τους ότι δεν ήταν πλέον δούλος τους ούτε δούλος κάποιου κανόνα, αλλά ελεύθερος και μαθητής του Χριστού και τίποτε δεν μπορούσε να τον εμποδίσει να προσεύχεται στον Θεό.
Σε μια από τις ολονύκτιες δεήσεις του, το Άγιο Πνεύμα τού φανέρωσε ποια όπλα έπρεπε να προσθέσει στην αποκοπή του σαρκικού φρονήματος, για να μπορεί με ασφάλεια να αγωνίζεται: ταπείνωση, ελεημοσύνη, αυτομεμψία και αποφυγή της κατακρίσεως… Μια ημέρα παρουσιάσθηκε Άγγελος Κυρίου και, σε αναγνώριση των άθλων του, τού έδωσε μια νέα καρδιά, την «συντετριμμένη και τεταπεινωμένη καρδία» για την οποία μιλά ο ψαλμωδός.. Ήταν ήδη επαρκώς έμπειρος, και ο Θεός έκρινε ότι ήταν έτοιμος να αντιμετωπίσει την «μεγάλη δοκιμασία», οπότε επέτρεψε στον διάβολο να επιτεθεί στον άγιο με τα πιο φοβερά του όπλα... ο δαίμων ακατάπαυστα τον παρακινούσε να αρνηθεί την ύπαρξη του Θεού... ο άγιος προσευχόταν πρωί βράδυ, με δυσκολία συγκέντρωνε τις δυνάμεις του για να κάνει το σημείο του Σταυρού, και απαντούσε στον δαίμονα λέγοντας απλά: «Ναι, ο Θεός υπάρχει!’». Έφθασε μέχρι τα όρια της απελπισίας και τέλος λυτρώθηκε μέσω ενός λαμπρού οράματος του προσώπου του Χριστού, που έδιωξε δια παντός τον διάβολο, και θριαμβευτής στον αγώνα ο Νήφων ευχαριστούσε τον Θεό με τα λόγια της Υπεραγίας Θεοτόκου: «Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον, και ηγαλλίασε το πνεύμα μου επί τω Θεώ τω σωτήρι μου…» (Λουκ. 1,47). Λίγο αργότερα ο άγιος αξιώθηκε να λάβει παρά Θεού το χάρισμα της απαθείας, κορωνίδα και επιστέγασμα των αγώνων της αρετής, και να δει σε όραμα τον θρόνο του Θεού στην κορυφή πύρινου στύλου που αναδυόταν από τα νερά της θάλασσας.(εδώ)."
Δὲν παρέμεινε λοιπόν ὁμοφυλόφιλος ἢ ὡς ἐγκρατεύων ὁμοφυλόφιλος ὁ Ἅγιος κ. Δοῦκα, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἔβαλε ἀρχὴ μετανοίας καὶ λαμβάνων τὸ δῶρο τοῦ Χριστοῦ ΑΠΑΘΗΣ, ἀπέβαλε δίνοντας αἷμα καὶ λαμβάνοντας πνεῦμα τὸ φοβερὸ αὐτὸ πάθος. Δὲν εἶναι Ἅγιος τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ἀλλὰ Ἅγιος κατὰ τῆς ὁμοφυλοφιλίας καὶ τοῦ δαίμονος αὐτῆς. Σταματεῖστε κ. Δοῦκα, νὰ βλασφημεῖτε γιὰ νὰ εἶναι ἡ μετάνοιά σας θεάρεστη.
Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου