Απάντηση στους δήθεν υπερασπιστές της τέχνης

 


Ὅσοι νομίζουν ὅτι εἶναι τέχνη νὰ προσβάλεις αὐτὰ γιὰ τὰ ὁποῖα ἄνθρωποι διώχθηκαν, βασανίστηκαν, μαρτύρησαν καὶ γιὰ τὰ ὁποῖα ἄνθρωποι πολέμησαν ὥστε νὰ εἴμαστε ἐμεῖς ἐλεύθεροι, ὄχι μόνο δὲν ἔχουν καταλάβει τί ἐστι τέχνη ἀλλὰ δείχνουν καὶ τὸ ἀπέραντο κενὸ στὸν ἐσωτερικό τους κόσμο ποὺ βρίσκει διέξοδο στὴν προσβολὴ τῶν ἄλλων γιὰ νὰ ἀκουστεῖ τὸ ὄνομα τους. Εἶναι πράγματι ἀξιολυπητοι. Ἡ τέχνη δὲν προσβάλει ἀλλὰ ἐνθουσιάζει (ἐν+ Θεός) καὶ ἀνυψώνει. Ἀφυπνίζει τὴν ψυχὴ καὶ προωθεῖ τὸ κατὰ τοὺς ἀρχαίους "καλὸν καὶ ἀγαθόν". Ὁ μηδενισμὸς στὴν ἐποχὴ τοῦ ὁποίου ζοῦμε καταστρέφει, ἐκφράζει ἐπιθετικότητα καὶ ἐνῷ ὑποτίθεται μιλάει γιὰ ἐλευθερία, σκλαβώνει ὅποιον τοῦ ἀντιτίθεται. 

Σήμερα ἀκόμα καὶ ἡ τέχνη ἔχασε τὸ νόημα της, χαρακτηριστικὸ τῆς κατρακύλας ποὺ βιώνουμε. 

Ἐρώτηση: Ἂν μιὰ ἔκθεση τεχνης ὠραιοποιοῦσε τὸν Χίτλερ καὶ τὸ Γ Ράϊχ οἱ ὑπερασπιστὲς τῆς ἐλευθερίας τῆς τέχνης, θὰ τὴν ὑπεράσπιζαν; Ἂν εἶναι εἰλικρινεῖς ὄχι καὶ καλὰ θὰ ἔπρατταν. 

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου