Στὸ περιοδικὸ «Παρακαταθήκη» δημοσιεύτηκε ἕνα ἀξιόλογο
ἄρθρο τοῦ καθηγητῆ Δογματικῆς κ. Δ. Τσελεγγίδη μὲ τίτλο «Θὰ
φιλοξενοῦμε θεσμικὰ στὸ τμῆμα Θεολογίας τοὺς ἀρνητὲς τῆς Θεότητας τοῦ Χριστοῦ;»!
Στὸ ἄρθρο αὐτὸ ἐπισημάναμε μία καίρια θέση, ποὺ θὰ
μποροῦσε νὰ μᾶς βοηθήσει νὰ κατανοήσουμε τὴν αὐτο-αντίφασή μας, ὡς Χριστιανοί, ἀφοῦ
στὴν ἀπόπειρα
«θρησκειολογικοποιήσεως» τῆς Θεολογικῆς
Σχολῆς, ὑπάρχει μιὰ τέτοια ἀντίσταση ἀπὸ πολλοὺς παράγοντες, ποὺ βέβαια μᾶς
χαροποίησε, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἄλλη, στὴν πραγματικότητα «θρησκειολογικοποιήσεως» καὶ ἐξουνιτισμοῦ
τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μὲ τὴ δράση τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἐπισκόπων, δὲν ὑπάρχει ἡ ἴδια
ἀντίδραση καὶ ἀντίσταση.
Ἂς δοῦμε ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ ἄρθρο:
Ὁ κ. Τσελεγγίδης θεωρεῖ ὅτι «ἀποδεχόμενοι
τὴν Εἰσαγωγικὴ Κατεύθυνση Μουσουλμανικῶν
Σπουδῶν στὸ Τμῆμα» τῆς Θεολογίας τοῦ Α.Π.Θ., εἶναι σὰν νὰ ἀποδεχόμαστε
μιὰ «διαρκῆ συνεργασία μας κατὰ τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς πίστεως
καὶ τῆς ζωῆς μας, κατὰ τῆς Κεφαλῆς τοῦ Θεανθρωπίνου σώματος τῆς Ἐκκλησίας μας».
Ἂν λοιπόν, μὲ τὸ νὰ δεχθοῦμε ἕνα τμῆμα Σπουδῶν σὲ μιὰ κρατικὴ Πανεπιστημιακὴ Σχολή, ἐναντιωνόμαστε
ὡς Χριστιανοὶ «κατὰ
τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Πίστεώς μας Χριστοῦ», ἀλήθεια, τί συμβαίνει ὅταν, ὄχι
ἁπλῶς συνεργάζονται οἱ Ἐπίσκοποι –σὲ ἐκκλησιαστικὸ μάλιστα ἐπίπεδο, τὰ Ἅγια
τῶν Ἁγίων τῆς Πίστεώς μας–, ἀλλὰ ἀποδέχονται νὰ εἰσέρχονται σὲ αὐτὰ
αἱρετικοί, τοὺς ἀποδέχονται ὡς ἔχοντας τὸ χάρισμα τῆς Ἱερωσύνης (τοὺς αἱρετικούς),
διδάσκουν δὲ καὶ οἱ ἴδιοι αἱρετικὲς θεωρίες; Φτάνει νὰ μὴν συμφωνοῦμε μὲ αὐτὰ
θεωρητικά, πρακτικὰ δέ, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση, νὰ ἐπι-κοινωνοῦμε
μὲ αὐτοὺς τοὺς «ὀρθόδοξους» Οἰκουμενιστὲς ἡγέτες, ποὺ ἀποδεδειγμένα προδίδουν τὴν Πίστη
μας καὶ μολύνουν τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας; Ἐπιτρέπεται νὰ τοὺς μνημονεύουμε;
Ἀλήθεια, κ. καθηγητά –ὅπως πολὺ σωστὰ ρωτᾶτε γιὰ τὴν
περίπτωση τοῦ τμήματος ποὺ θέλουν νὰ εἰσαγάγουν στὴ Σχολή σας– «ἔτσι πολιτεύθηκαν
οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ... ἔναντι τῶν αἱρετικῶν δοξασιῶν τῆς ἐποχῆς τους;... Τί
θὰ λένε γιὰ μᾶς στὸ Χριστό, ἄραγε, οἱ Νεομάρτυρες τῆς περιόδου τῆς Τουρκοκρατίας;...
Μὲ τέτοιες ἐνέργειές μας, μποροῦμε νὰ ὑποστηρίζουμε, σοβαρά, ὅτι θεολογοῦμε καὶ
δὲν τεχνολογοῦμε τραγικά; Φρονοῦμε, τελικῶς τὰ τοῦ Θεοῦ ἢ τὰ τῶν ἀνθρώπων;»!
Σημάτης Παναγιώτης
Παραθέτουμε ὁλόκληρο τὸ ἄρθρο τοῦ κ. Τσελεγγίδη:
