Η κατάργηση της αργίας της Κυριακής
Τώρα τελευταία
ο πόλεμος κατά της Εκκλησίας έγινε πιο σφοδρός. Μεταξύ των άλλων οι εχθροί της
Εκκλησίας προσπαθούν να καταργήσουν επισήμως διά νόμου την αργία της Κυριακής.
Φοβερό το τόλμημα. Με ύπουλο τρόπο και διάφορα προσχήματα επιχειρούν να
επιβάλουν την εργασία κατά την ημέρα της Κυριακής. Να καταργηθεί η αργία, που
είναι αιωνόβιος θεσμός, και να επιβληθεί η εργασία. Όχι την Κυριακή στην
εκκλησία, αλλά στην εργασία…
Η κατάργηση της
αργίας δεν είναι μόνον ένα πλήγμα κατά της Εκκλησίας, αλλά συνιστά και δράμα
των εργαζομένων, οι οποίοι χάνουν την ευκαιρία να ξεκουρασθούν και να
αναπαυθούν κάπως, αφού θα είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται συνεχώς, χωρίς
διακοπή. Γι’ αυτό και υπήρξαν πολλές διαμαρτυρίες από τους εργαζομένους.
Δυστυχώς όμως ο νόμος ψηφίσθηκε από τους βουλευτές με μικρή πλειοψηφία.
Θα λατρεύουμε
λοιπόν το χρήμα, τον Μαμωνά, και όχι τον Θεό της αγάπης; Σε τέτοιο
κατάντημα οδηγεί η κατάργηση της αργίας της Κυριακής. Ίσως δεν έχουμε
αντιληφθεί τι κινδύνους εγκυμονεί ο παράνομος αυτός νόμος.
Εδώ υπάρχει κίνδυνος
αφανισμού του Έθνους μας, και πρέπει να ξυπνήσουμε, να διαμαρτυρηθούμε και να
αντιδράσουμε. Όλοι στα όπλα, τα όπλα τα πνευματικά!
Βέβαια υπάρχουν
πολλοί τρόποι διαμαρτυρίας. Ένας ίσως είναι ο πιο αποτελεσματικός και μπορούμε
όλοι να τον χρησιμοποιήσουμε. Κάθε Κυριακή, που χτυπάει η καμπάνα, όλοι στην
εκκλησία. Πως είναι οι εκκλησίες κατάμεστες τα Χριστούγεννα και το
Πάσχα; Παρόμοια να είναι και την Κυριακή. Έτσι όλοι αυτοί που πολεμούν την
Εκκλησία θα φοβηθούν και θα καταλάβουν ότι ο ορθόδοξος ελληνικός λαός δεν
σηκώνει τέτοια αντιχριστιανικά νομοθετήματα. Είναι βλέπεις και οι ψήφοι που τις
υπολογίζουν αφάνταστα οι κυβερνώντες.
Εδώ όμως πρέπει
να παραδεχθούμε και ένα δικό μας τραγικό λάθος. Έχουμε εγκαταλείψει μόνοι μας
την Εκκλησία. Μόνοι μας είμαστε αφορισμένοι. Δεν εκκλησιαζόμαστε τακτικά και
γι’ αυτό έρχονται αυτοί με θράσος και θέλουν να επιβάλουν την κατάργηση της
αργίας της Κυριακής. Πρέπει να ξυπνήσουμε και να καταλάβουμε ότι η
Εκκλησίας έχει ακαταμάχητη δύναμη και μπορεί να τους εξαφανίσει. Έτσι, αν
όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί τρέχαμε κάθε Κυριακή στην εκκλησία, θα τολμούσαν
αυτοί να επιχειρήσουν τέτοιες παρανομίες;
επιμέλεια: Νικόλαος Δ. Γεωργαντώνης
Πηγή: «Κάθε Κυριακή στην Εκκλησία», Αρχιμ. Γεωργίου Δ. Μπίζα, εκδ. «Ο ΣΩΤΗΡ», ΑΘΗΝΑΙ 2013
Μικρὸς σχολιασμός:
Ἀλήθεια,
τί ἄλλο ἐπιδιώκει ὁ Οἰκουμενισμός, πάτερ Γεώργιε; Νὰ εἶσαι ἐσὺ μέλος τῆς ἀντι-Οἰκουμενιστικῆς
Ἀδελφότητας τοῦ «Σωτῆρα» καὶ ταυτόχορονα ἱεροκήρυκας καὶ κατηχητὴς καὶ
συλλειτουργὸς τοῦ οἰκουμενιστῆ καὶ διδασκάλου τῆς κακοδοξίας περὶ «διηρημένης Ἐκκλησίας»
μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσοστόμου Σαββάτου, τὸν ὁποῖον μνημονεύεις!!! Ὁπότε, προπαγανδίζεις νὰ γεμίζουν
οἱ Ἐκκλησίες, στὶς ὁποῖες λειτουργοῦν Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι; Κι ἔτσι θὰ θεραπευτεῖ τὸ
κακό;
Καὶ λές: πὼς μὲ τὴν «διαμαρτυρία» ποὺ ἐσὺ προτείνεις «όλοι αυτοί που πολεμούν την Εκκλησία
θα φοβηθούν και θα καταλάβουν ότι ο ορθόδοξος ελληνικός λαός δεν σηκώνει τέτοια
αντιχριστιανικά νομοθετήματα»!
Τί ἀφέλεια! Ἐδῶ οἱ Οἰκουμενιστὲς δὲν φοβήθηκαν τοὺς Ποιμένες καὶ κατάφεραν
τοὺς Ἐπισκόπους κι ἐσένα, πάτερ, καὶ τὴν Ἀδελφότητά σου ἐπίσης, νὰ πέσετε στὴν
παγίδα τοῦ σιγονταροΟἰκουμενιστῆ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στὰ
λόγια, ἀλλὰ συμπορεύεται στὴν πράξη μὲ τοὺς αἱρετικούς, καὶ τοὺς μνημονεύει, καὶ
συνιστᾶ στοὺς πιστοὺς ὑπακοὴ στοὺς Παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστές, καὶ μᾶς λές ὅτι
θὰ φοβηθεῖ τὸ λαό, ποὺ τὸν ἔχει στὸ χέρι μὲ τέτοιους ποιμένες;
Σ. Π.
