Τόσα ξεδιάντροπα ψέματα Ἐπισκόπων –ποὺ ἐντὸς δευτερολέπτων
διὰ τῶν ἠλεκτρονικῶν μέσων μποροῦν νὰ ἀνιχνευθοῦν ἀπὸ τοὺς πιστούς– πρώτη φορὰ συναντοῦμε!
Τῶν:
Λυκούργου Νάνη, Βασίλειου Εὐσταθίου καὶ Σάββας Ηλιάδης
Λυκούργος Νάνης
Θρασύτατο και
προκλητικότατο Συνοδικό ανακοινωθέν για το Ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα
Ο ολισθηρός κατήφορος της καθ Ελλάδα εκκλησιαστικής διοικήσεως,με αιχμή του δόρατος το Ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα, συνεχίζεται. Το ίδιο και ο σκανδαλισμός του εκκλησιαστικού πληρώματος. Και όλα αυτά, παραμονές Χριστουγέννων...
Με μία επιεικώς φαιδρή, θρασεία και προκλητική
ανακοίνωση, η λεγόμενη Διαρκής Ιερά Σύνοδος, επιχειρεί να δικαιολογήση τα
αδικαιολόγητα, καταφεύγοντας σε ευτελείς σοφιστείες και προφάσεις εν αμαρτίαις.
"Ακολούθως, η ΔΙΣ λαβούσα υπ’ όψη της τα κατά
καιρόν λεγόμενα, γραφόμενα, και διά των ηλεκτρονικών μέσων μεταφερόμενα περί
του ότι η Εκκλησία της Ελλάδος, επειδή απεδέχθη συνοδικώς την υπό του
Οικουμενικού Πατριαρχείου ανακήρυξη του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της
Ουκρανίας, θα είναι τυχόν υπεύθυνη για την οποιανδήποτε γεωπολιτική μεταβολή
και για τα όποια προβλήματα μπορούν να ανακύψουν στην περιοχή μας",
ισχυρίζεται ο συντάκτης του φαιδρού και απαράδεκτου, προκλητικού και
θρασύτατου, συνοδικού ανακοινωθέντος.
Η Εκκλησία της Ελλάδος δεν εγκαλείται για την
"οποιανδήποτε γεωπολιτική μεταβολή και τα όποια προβλήματα ανακύψουν στην
περιοχή μας", αλλά για τη σύνταξη της πλειοψηφίας των μητροπολιτών
της με την εκ βάθρων κατάλυση της κανονικής τάξεως στην Ουκρανία, καθώς
και για την εκκλησιαστική κοινωνία του αρχιεπισκόπου Αθηνών και ενίων Ελλαδιτών
επισκόπων με σχισματικούς, αχειροτονήτους, αυτοχειροτονήτους και καθηρημένους
ψευδο-κληρικούς, όπερ και τους καθιστά κανονικώς υποδίκους και αιτίους
τορπιλισμού της πανορθοδόξου ενότητος.
Ας αφήσει, λοιπόν, ο συντάκτης της συνοδικής
ανακοινώσεως, τα περί "γεωπολιτικών μεταβολών" και τα συναφή, διότι
προκαλεί αφόρητη θυμηδία...
" Η Εκκλησία της Ελλάδος ελεύθερα και αβίαστα και
στα πλαίσια της συνοδικότητός Της απεφάσισε την αποδοχή της υπό του
Οικουμενικού Πατριαρχείου ανακηρύξεως του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ουκρανίας.
Η συγκεκριμένη Απόφασή Της βασίζεται απολύτως στην Κανονική και Εκκλησιαστική
Παράδοση και δεν έχει οιανδήποτε σχέση με «εθνικισμούς» και άλλες «άνωθεν»
παρεμβάσεις, όπως άκριτα και εντελώς αβίαστα διαδίδεται από κάποιους",
συνεχίζει το εν θέματι ανακοινωθέν.
"Ελεύθερα και αβίαστα", ισχυρίζονται οι
συνοδικοί, αποφάσισαν να ταυτίσουν την αρχιερατική τους τιμή με πρακτικές
"νομιμοποιήσεως" εκκλησιαστικών πραξικοπημάτων και άρδην ανατροπής
του Κανονικού Δικαίου.
Εάν ο ισχυρισμός τους αυτός ευσταθεί, προς τιμήν τους
είναι κάτι τέτοιο ή προς καταισχύνη τους; Διακηρύσσουν επισήμως ότι
ελεύθερα και αβίαστα προσχώρησαν προς την πλευρά του κατακουρελιάσματος της
κανονικής τάξεως!!! Μήπως θέλουν να τους πούμε και μπράβο;
Εάν πάλι, αναγκαστικώς και πιεστικώς, έπραξαν ό,τι
έπραξαν (βλέπε τις επισκέψεις του πρέσβεως των ΗΠΑ Πάιατ στις ελληνικές
μητροπόλεις...), εις βάρος των επιταγών της αρχιερατικής τους συνειδήσεως, τότε
αποδεικνύονται ανάξιοι και ανίκανοι να φέρουν το βάρος του αρχιερατικού
αξιώματος και δούλοι της επαράτου σκοπιμότητος.
Τι δε να πει κανείς και για τη θρασεία και προκλητική
καταφυγή του συντάκτου του εξοργιστικού ανακοινωθέντος στην "Κανονική και
Εκκλησιαστική Παράδοση", προκειμένου να καλύψει "εκκλησιαστικά και
κανονικά", την άφρονα πράξη της πλειοψηφίας των Ελλαδιτών μητροπολιτών, να
"αναγνωρίσουν" ως κληρικούς, στερούμενα της ιερωσύνης πρόσωπα;
Μα δεν καταλαβαίνουν, ότι ο εν λόγω ισχυρισμός
λειτουργεί εξ ολοκλήρου σε βάρος του προσωπικού τους κύρους και εν τέλει
αποβαίνει μπούμεραγκ για αυτούς; Δυστυχώς, μαζί με το προσωπικό τους κύρος,
ζημιώνεται και το κύρος της Εκκλησίας. Δεν γνωρίζω, όμως, κατά πόσον τους
απασχολεί και τους συνέχει κάτι τέτοιο, τόσο αυτούς όσο και τους υποστηρικτές
τους, δημοσιογράφους και μη...
Εν συνεχεία διατυπώνεται ο "βαρύγδουπος"
ισχυρισμός "
Η αγία μας Εκκλησία σέβεται πλήρως και ουσιαστικώς την
ελευθερία και την ευθύνη εκάστου ανθρώπου, τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών
κάθε χώρας, και το θρησκευτικό «πιστεύω» των πιστών όλων των Ομοδόξων
Χριστιανικών Εκκλησιών, και εύχεται πάντοτε «υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος
κόσμου».
Μήπως "γνωρίζουν" οι άγιοι συνοδικοί, τον
αρξάμενο και συνεχιζόμενο στραγγαλισμό της θρησκευτικής ελευθερίας στην
Ουκρανία, με αφορμή την επαίσχυντη χορήγηση, από το παπάτο του Βοσπόρου, του
ευτελίζοντος το Κανονικό Δίκαιο "τόμου της Αυτοκεφαλίας" της
εκτρωματικής ψευτο-εκκλησίας, του λαικού και στερουμένου ιερωσύνης κυρίου
Επιφανίου Ντουμένκο;
Πώς σέβεστε, σεβασμιώτατοι, τη θρησκευτική ελευθερία
όταν συντάσσεστε με τους στραγγαλιστές της;
Η λύση του Ουκρανικού, που πλέον έχει καταστεί
μονόδρομος, μετά το τραγικό αδιέξοδο στο οποίο οδήγησε την όλη κατάσταση ο
άκρατος ηγεμονισμός του μονίμως παραπαίοντος παπάτου της Ανατολής,
συνίσταται στην άμεση σύγκληση Πανορθοδόξου Συνόδου, όχι βεβαίως κατά το
πρότυπο της ζηζιούλειας καρικατούρας του Κολυμπαρίου, όπως ζήτησαν
ορθοφρονούντες Ελλαδίτες μητροπολίτες αλλά και ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας.
Οι συγκεκριμένοι
επίσκοποι (και τινες έτεροι, ολίγοι
σχετικώς, εν συνόδω), διέσωσαν την αξιοπρέπεια της Ελλαδικής Εκκλησίας,
εν
αντιθέσει με τους πολλούς, τους θλιβερούς υπηρέτες της
αντικανονικότητας.
Ειδικώς, για τους λεγόμενους "Νεοχωρίτες" μητροπολίτες, μονάχα
(τουλάχιστον εξ όσων είναι γνωστό), ο Δρυινουπόλεως και Κονίτσης
Ανδρέας, άξιος
διάδοχος του μακαριστού Σεβαστιανού, δεν υπήκουσε στα αντικανονικότατα
κελεύσματα του εσβεσμένου Φαναρίου και στην αρχή της
επαράτου σκοπιμότητος, αλλά συντάχθηκε με την κατίσχυση της κανονικής
τάξεως.
Οι συνοδικοί, βάλθηκαν, παραμονές Χριστουγέννων, να
αναστατώσουν το λαό του Θεού, με το θλιβερό και επαίσχυντο ανακοινωθέν τους.
Δεν φθάνει που εγκλημάτισαν προ καιρού, "αναγνωρίζοντας" την
Ουκρανική ψευδο-εκκλησία, προσπαθούν, εκ των υστέρων, φαιδρώς και ανεπιτυχώς,
να δικαιολογήσουν το κανονικό τους έγκλημα. "Και έσται τα έσχατα αυτών,
χείρονα των πρώτων". Ακόμη μία φορά, αποδείχθηκαν κατώτεροι των
περιστάσεων, ολίγιστοι και ανίκανοι να διασφαλίσουν την πανορθόδοξη ενότητα.
Σεβασμιώτατοι, καλόν θα ήταν, να αφήσετε τις
σοφιστείες και τις εν αμαρτίαις προφάσεις, και να εγκύψετε με προσοχή και
ταπείνωση, έστω και τώρα, στο μνημειώδες κείμενο του αρχιεπισκόπου Αλβανίας
Αναστασίου, και να συντονίσετε, αναλόγως, την πρακτική σας.
Αποτελεί αφόρητο κατάντημα, η καθ Ελλάδα Εκκλησία,
αντι να πρωτοστατεί στην κατίσχυση της κανονικότητας, να σπεύδει πρώτη να
υπηρετήσει την αντικανονικότητα και τον τορπιλισμό της Πανορθοδόξου ενότητος.
Πότε, επιτέλους, θα συνέλθετε και θα παύσετε να μας κατασκανδαλίζετε;Ἀνοιχτὴ ἐπιστολὴ πρὸς τὴν ΔΙΣ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὸ Οὐκρανικὸ
Toῦ Βασίλειου
Εὐσταθίου, Δρ. Φυσικοῦ, πτ. Θεολογίας (Τμ. Κοιν. Θ. ΕΚΠΑ)
11 Δεκεμβρίου 2019
Ἀνοιχτὴ ἐπιστολὴ πρὸς τὴν
ΔΙΣ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὸ Οὐκρανικὸ
Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε,
Σεβασμιώτατοι Ἀρχιερεῖς,
Σήμερα, 11 Δεκεμβρίου 2019, ἡ ΔΙΣ τῆς Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος μετὰ
τὴν συνεδρίασή της ἔκδωσε ἀνακοινωθὲν σχετικὰ μὲ τὴν ἀπόφαση τῆς ΙΣΙ πρὸ δύο
μηνῶν (12 Ὀκτωβρίου) γιὰ τὸ Οὐκρανικὸ ζήτημα. Στὴν πρώτη παράγραφό τῶν θέσεών
της ἀναφέρει τὰ ἐξῆς: «Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἐλεύθερα καὶ ἀβίαστα καὶ στὰ
πλαίσια τῆς συνοδικότητός Της ἀπεφάσισε τὴν ἀποδοχή της ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ
Πατριαρχείου ἀνακηρύξεως τοῦ Αὐτοκεφάλου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας. Ἡ
συγκεκριμένη Ἀπόφασή Της βασίζεται ἀπολύτως στὴν Κανονικὴ καὶ Ἐκκλησιαστικὴ
Παράδοση καὶ δὲν ἔχει οἱανδήποτε σχέση μὲ 'ἐθνικισμούς' καὶ ἄλλες 'ἄνωθεν'
παρεμβάσεις, ὅπως ἄκριτα καὶ ἐντελῶς ἀβίαστα διαδίδεται ἀπὸ κάποιους».
Ὅταν μετὰ τὴν συνεδρίαση τῆς ΙΣΙ ὡς γνωστὸν καὶ
πολυδημοσιευμένο, τουλάχιστον τρεῖς
Μητροπολίτες πιστοποίησαν τὴν μὴ διεξαγωγὴ ψηφοφορίας καὶ τὴν μὴ ἀνακοίνωση καμιάς
ἀπόφασης κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Συνεδρίασης, ὅπου τὴν θέση ἀπόφασης ἔλαβε τὸ
Δελτίο Τύπου, τίποτα πλέον δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ κατοχυρώσει ὅτι ἀκόμα βρισκόμαστε
μέσα στὰ πλαίσια τῆς συνοδικότητας. Μάλιστα στὴν περίπτωση τοῦ Μητροπολίτη
Πειραιῶς Σεραφεῖμ ἀποσιωπήθηκε καὶ διαστρέφηκε ἡ σαφῆς καὶ πλήρως κατοχυρωμένη
μὲ ἱεροκανονικὰ ἐπιχειρήματα ἀντίρρησή του περὶ ἀναγνώρισης τοῦ Αὐτοκεφάλου ἐπὶ
τοῦ παρόντος.
Ἐκτὸς αὐτοῦ τὸ ἀνακοινωθὲν εἶναι ἰδιαίτερα ἀνακριβές, καθὼς τὸ
Δελτίο Τύπου δὲν ἔγραφε γιὰ τὴν ἀποδοχὴ τῆς ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀνακηρύξεως
τοῦ Αὐτοκεφάλου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ἀλλὰ ἀναγνώριζε γενικῶς «τὸ
κανονικὸ δικαίωμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου γιὰ τὴν παραχώρηση τοῦ Αὐτοκεφάλου»,
καὶ ταυτόχρονα καὶ «τὸ προνόμιο τοῦ Προκαθημένου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νὰ
χειρισθὴ περαιτέρω τὸ ζήτημα τῆς ἀναγνωρίσεως τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας». Καὶ
στὴν συνέχεια, χρησιμοποιῶντας ὁ Προκαθήμενος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος αὐτὸ τὸ
προνόμιο ἔκανε στὴν πράξη τὴν ἀναγνώριση μὲ τὴν μνημόνευση τοῦ δέκατου πέμπτου
Προκαθήμενου καὶ μὲ τὴν ἀποστολὴ σὲ αὐτὸν ἐπίσημης συγχαρητήριας ἐπιστολῆς. Ἴσως
αὐτὸ ἐκ πρώτης ὄψεως παρουσιάσεται σὰν μιὰ λεπτομέρεια, ἐφόσον καὶ αὐτὴ ἡ
διατύπωση ὁδηγοῦσε στὸ ἴδιο ἀποτέλεσμα, ἀλλὰ εἶναι πολὺ σημαντικὴ αὐτὴ ἡ διαφορὰ
ὡς πρὸς τὸ ἄν ἡ Ἐκκλησία της Ελλάδος «ἐλεύθερα
καὶ ἀβίαστα καὶ στὰ πλαίσια τῆς συνοδικότητός Της ἀπεφάσισε τὴν ἀποδοχή τῆς ὑπὸ
τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀνακηρύξεως τοῦ Αὐτοκεφάλου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας»,
ἤ ὄχι, ὅπως καὶ γιὰ τὸ ἄν «ἡ συγκεκριμένη Ἀπόφασή Της βασίζεται ἀπολύτως στὴν
Κανονικὴ καὶ Ἐκκλησιαστικὴ Παράδοση».
Εἶναι σημαντικὸ σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο νὰ προσέξουμε ὅτι τὸ Δελτίο
Τύπου - Ἀνακοινωθὲν τῆς ΙΣΙ ἀναγνώριζε γενικῶς «τὸ κανονικὸ δικαίωμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ
Πατριαρχείου γιὰ τὴν παραχώρηση τοῦ Αὐτοκεφάλου» ἀπροϋποθέτως, πράγμα ποὺ ἀντιτίθεται
εὐθέως στὶς προϋποθέσεις ποὺ ὁρίζει ἡ Ἐκκλησιαστικὴ Παράδοση καὶ τὸ Κανονικὸ
Δίκαιο ἐπὶ τοῦ θέματος, ὅπως πανορθόδοξη συναίνεση, αἴτηση τῆς κανονικῆς Ἐκκλησίας
στὸ τόπο ποὺ πρόκειται νὰ χορηγηθεῖ τὸ Αὐτοκέφαλο, δήλωση μετανοίας γιὰ τὴν ἀποκατάσταση
μιὰς μερίδας σχισματικῶν. Τίποτα ἀπὸ αὐτὰ δὲν ὑπήρξε, καὶ κατὰ συνέπεια ἡ συγκεκριμένη
ἀπόφαση τῆς ΙΣΙ σὲ καμιὰ περίπτωση δὲν βασίζεται «ἀπολύτως στὴν Κανονικὴ καὶ Ἐκκλησιαστικὴ
Παράδοση». Ἀπὸ τὸ πλήθος δημοσιευμάτων ἐπισήμων ἐκκλησιαστικῶν προσώπων ποὺ
λεπτομερῶς καὶ ἐμπεριστατωμενα ἀποδεικνύουν αὐτὸ θὰ ἀρκεστοῦμε νὰ ἀναφέρουμε τὴν
Ἐπιστολὴ τῶν τεσσάρων μελῶν τῆς ΙΣΙ τῆς Ἐκκλησίας Ἑλλάδος σεβασμιωτάτων
Μητροπολιτῶν, Πειραιῶς Σεραφεῖμ, Κηθύρων Σεραφεῖμ, Κονίτσης Ἀντρέα, Αἰτωλοκαρνανίας
Κοσμά, στὴν ὁποία ὑπάρχει καὶ ἰκανὸς ἀριθμὸς σημαντικῶν πηγῶν.
Εἶναι σαφὲς στὴν συνέχεια τῆς ἀνακοίνωσης, ποὺ εἶναι ἡ ἐξῆς «Ἡ
ἁγία μας Ἐκκλησία σέβεται πλήρως καὶ οὐσιαστικῶς τὴν ἐλευθερία καὶ τὴν εὐθύνη ἑκάστου
ἀνθρώπου, τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα τῶν πολιτῶν κάθε χώρας, καὶ τὸ θρησκευτικὸ 'πιστεύω'
τῶν πιστῶν ὅλων τῶν Ὁμοδόξων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν, καὶ εὔχεται πάντοτε ʺὑπὲρ
τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμουʺ. Τέλος, ἡ ΔΙΣ δηλώνει ὑπευθύνως ὅτι οἱαδήποτε
ἄλλη ἀντίθετη ἄποψη, διατύπωση καὶ ἀναφορὰ στὸ συγκεκριμένο θέμα εἶναι ἄκαιρη, ἄκριτη,
καὶ προέρχεται ἐντελῶς ʺἐκ τοῦ πονηροῦʺ», ὅτι ἐδῶ ἡ ΔΙΣ διεκδικεῖ κάποιο τύπου ὁλιγαρχικοῦ
πρωτείου καὶ ἀλάθητου καὶ παρόλο ποὺ ὁμιλεῖ γιὰ σεβασμὸ στὸ «θρησκευτικὸ 'πιστεύω'
τῶν πιστῶν ὅλων τῶν Ὁμοδόξων» προσπαθεῖ νὰ
δαιμονοποιήσει ὅλες τὶς ἀντίθετες ἀπόψεις γιὰ νὰ μπορέσει νὰ ἐπιβάλλει σὲ
ὅλο τὸ ποίμνιο ἀνώδυνα τὶς ἀποφάσεις της ἐπὶ τοῦ Οὐκρανικοῦ ζητήματος.
Οἱ 12 σεβασμιώτατοι Ἱεράρχες μαζὶ μὲ τὸν Μακαριώτατο Πρόεδρο
ποὺ λαμβάνουν μέρος στὴν ΔΙΣ, ἀνάμεσα στοὺς ὁποίους δὲν βρίσκεται κανένας ἀπὸ
τοὺς Ἱεράρχες ποὺ κατὰ τὴν ΙΣΙ τῆς 12 Ὀκτωβρίου εἶχαν ἐκφράσει ἀντιρρήσεις στὴν
ἀναγνώριση τοῦ οὐκρανικοῦ Αὐτοκεφάλου ἐπὶ τοῦ παρόντος, ὀφείλουν νὰ μᾶς ἀπαντήσουν:
«Τὸ νὰ λέτε ὅτι οἱ συνεπίσκοποί σας, ἀλλὰ καὶ Προκαθήμενοι καὶ ὁλόκληρες τοπικὲς
Συνόδοι, ποὺ ἐκφράζουν ἀντίθετη ἄποψη ἀπὸ
ἐσᾶς, καὶ μάλιστα πολὺ ἀκριβέστερα καὶ πληρέστερα τεκμηριωμένη, ἱεροκανονικά, ἱστορικά
καὶ ἁγιοπατερικά, ἀντὶ νὰ μένουν σὲ ἕνα στεῖρο ʺΜᾶς φταῖνε ἤ δὲν μᾶς φταῖνε οἱ
Ρώσοι γιὰ τὸν ἕνα ἤ τὸν ἄλλο λόγοʺ, τὸ νὰ
λέτε λοιπὸν γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς ἀδελφούς σας ὅτι ἡ ἄποψή τους εἶναι «άκαιρη,
άκριτη, και προέρχεται εντελώς ʺἐκ τοῦ πονηροῦʺ», αὐτὸ ποὺ λέτε δὲν προέρχεται
εντελώς ʺἐκ τοῦ πονηροῦʺ»; Καὶ νὰ μὲ συγχωρεῖτε, ἀλλὰ «σεῖς εἴπατε».
Γιὰ ποιὰ «εἰρήνη τοῦ σύμπαντος κόσμου» νὰ μιλήσουμε τότε; Ἄν
σεβασμιώτατοι σᾶς ἀπασχολεῖ ἡ «εἰρήνη τοῦ σύμπαντος κόσμου» ἐπισπεύσατε τὶς
διαδικασίες γιὰ μιὰ Πανορθόδοξη Σύνοδο, ἀντὶ νὰ προσπαθεῖτε ἐν τῆ ἀπουσία τῆς
μεγάλης πλειοψηφίας τῆς ΙΣΙ νὰ δικαιολογήσετε αὐθαίρετα τὶς τοπικὲς θέσεις σας.
Τὸ θέμα δὲν εἶναι μὲ ποιὰ πρόθεση ἐνεργήσατε στὴν ΙΣΙ στὶς 12 Ὀκτωβρίου καὶ ἡ ἀπορρέουσα
εὐθύνη σας, ποὺ αὐτὰ θὰ τὰ βρεῖτε προσωπικὰ μὲ τὸ Θεό. Τὸ θέμα ἐδῶ εἶναι νὰ ἀποφευχθεῖ
ἡ διάσπαση, καὶ δυστυχῶς σὲ αὐτὸ μὲ τὴν μονομερὴ τοπικὴ ἀπόφασή σας, χωρὶς νὰ ἀσχοληθεῖτε
καὶ νὰ ρωτήσετε τὸν ὑπόλοιπο ὀρθόδοξο
κόσμο, χωρὶς καμιὰ οὐσιαστικὴ προετοιμασία ὅπως ἀποδείχθηκε ἀπὸ τὸ φωτογραφικὸ πόρισμα
τῶν ἐπιτροπῶν, καὶ χωρὶς νὰ ἔχετε τὰ πρεσβεία ἀναγνωρίζοντας πρώτοι τὸ Αὐτοκέφαλο
ἀπὸ ὅλες τὶς τοπικὲς Ἐκκλησίες, καθόλου μὰ καθόλου δὲν βοηθήσατε σὲ αὐτό. Εἴδατε
ἕνα χρόνο τώρα, καὶ μάλιστα μετὰ τὴν πρὸ διμήνου ἀναγνώρισή σας, ὁ διχασμὸς καὶ
οἱ συνέπειες τῆς ἀπόδοσης τοῦ Τόμου νὰ μειώνονται ἤ νὰ αὐξάνονται; Τὸ νὰ μὴ
βοηθάτε στὴν λύση ἑνὸς τέτοιου μεγέθους προβλήματος σὲ μιὰ τέτοια ἐποχὴ ποὺ ἐπερχόμενες
συμφορὲς προβάλλουν ἀπὸ παντοῦ, φορτώνοντάς μας στὶς πλάτες μὲ ἕνα ἀκόμα μεγάλο
βάρος, δὲν εἶναι πρόβλημα γιὰ ἐσᾶς καὶ δὲν σᾶς ἀπασχολεῖ;
Τέλος, σκοπός μας μὲ αὐτὴ τὴν ἐπιστολὴ δὲν εἶναι νὰ κρίνουμε ἐσᾶς
ποὺ σᾶς σεβόμαστε ὡς Ἱεράρχες τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἀλλὰ τὸ ἀνακοινωθὲν σας,
ὡς παντελῶς ἀπαράδεκτο καὶ ἀπορριπτέο. Δυστυχῶς δὲν μᾶς ἐμπνέετε καμιὰ ἐμπιστοσύνη
ἐπὶ τοῦ θέματος, Πρὸς στιγμὴν μᾶς πέρασε ἡ σκέψη νὰ σᾶς διακόψουμε σὲ ὅλους τοὺς
μετέχοντας στὴν παροῦσα ΔΙΣ τὸ μνημόσυνο σύμφωνα μὲ τοὺς ἱεροὺς κανόνες, ἀλλὰ δὲν
θὰ τὸ κάνουμε γιὰ χάρη τοῦ θεοφώτιστου γέροντα Ἐφραῖμ τῆς Ἀριζόνας. Μόλις
κυκλοφόρησε κατὰ Θεία Πρόνοια μιὰ πρόσφατη ὁμιλία (στὶς 26 Νοεμβρίου) τοῦ χαρισματικοῦ
σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Μόρφου Νεόφυτου, ὁ ὁποῖος ἀνέφερε μιὰ ἱστορία κάποιου
ζευγαριοῦ στὴν Ἑλλάδα, ποὺ σκεφτόταν νὰ σᾶς διακόψει τὸ μνημόσυνο γιὰ τὸ Οὐκρανικό,
καθὼς ἦταν ἀπογοητευμένο ἀπὸ τὴν στάση σας, μὲ τὴν ὁποία ὁδηγεῖτε τὴν Ἐκκλησία
στὸ σχίσμα. Σὲ αὐτὸ τὸ ζευγάρι ἐμφανίστηκε ὁ Ἅγιος τῶν ἡμερῶν μας, ἐνόσω ζοῦσε,
καὶ ἐνῶ σαφῶς παραδέχθηκε σιωπηλὰ τὴν ἀξιολόγηση τῆς ὅλης κατάστασης ἀπὸ τὸ
ζευγάρι, ὡστόσο δὲν συμφώνησε μὲ τὴν σκέψη τους, γιατὶ τοὺς φανέρωσε, ὅτι ἄν καὶ
θὰ διαιροῦταν τελικῶς ἡ Ἐκκλησία μὲ τὴν ὅλη στάση σας, ὡστόσο θὰ προλάβουν τὶς ἐξελίξεις
οἱ μεγάλες καταστροφές, οἱ φυσικὲς καὶ οἱ τοῦ πολέμου, καὶ ἐκ τῶν πραγμάτων θὰ ἀναγκαστεῖτε
καὶ θὰ ἀλλάξετε στάση, ζητῶντας παντοιοτρόπως τὴν ἑνότητα. Ὁπότε θὰ σὠσει ἔτσι
τὴν Ἐκκλησία Του ἀπὸ τὰ τραγικὰ λάθη σας ὁ Κύριος. Ἐν κατακλείδι λοιπὸν, μᾶς ἄφησε
ἱερὰ παρακαταθήκη ὁ Ἅγιος τῆς Ἀριζόνας νὰ μὴν σᾶς κόψουμε τὸ μνημόσυνο, καὶ ἔτσι
μὲ πολὺ ὑπομονὴ θὰ συνεχίσουμε νὰ προσευχόμαστε μαζί σας γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας, ἔχοντας
ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στὸν Κύριο καὶ μόνον Ἐκεῖνον.
«… τὰ τοσαῦτα κακὰ εἰρήνην προσαγορεύουσιν»! (Σοφ. Σολ. 14,22)
Σάββας
Ηλιάδης, Δάσκαλος
Τοιαύτα και
τοσαύτα κακά ενεργούνται επί των ημερών μας από την αίρεση του οικουμενισμού στους
κόλπους της ορθόδοξης Εκκλησίας, ων αριθμός ουκ έστιν. Τα πάντα δε ουχί κρυφίως
και εν παραβύστω, αλλά έμπροσθεν των οφθαλμών της υφηλίου απάσης και γυμνή τη
κεφαλή πλέον. Η εκκλησιαστική ιστορία σημαδεύεται από γεγονότα, τα οποία
γράφονται ανεξίτηλα στις σκοτεινές σελίδες της. Παρ` όλα αυτά, φαίνεται πως επικρατεί
παντού ησυχία! Φαίνεται! Ησυχία, μέχρι φοβερής ανησυχίας! Ως να μην συμβαίνει
τίποτε το ιδιαίτερο, τίποτε το φοβερό και καταστροφικό. Κλήρος και λαός
συνεχίζει την πορεία του, ως να μην διακυβεύεται τίποτε ζωτικό από την ιερή
Ιστορία του, από την αγία Πίστη του.
Ποιος
ο λόγος όμως και η αιτία αυτής της ηχηρής σιωπής; Προφανώς η «pax Fanariana» και το διαχρονικό
καταστροφικό εργαλείο της: «Διαίρει και βασίλευε»! Δηλαδή, επί το
λαϊκότερον: «Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη»! Αυτή
είναι, δυστυχώς, η περιρρέουσα
ατμόσφαιρα. Είναι ο παντί τρόπω διασπειρόμενος και επιβαλλόμενος φόβος στις
καρδιές των πιστών. Η σκοπίμως δημιουργηθείσα σύγχυση στα εκκλησιαστικά
και δογματικά θέματα και οι άμεσες ή έμμεσες απειλές και εκφοβισμοί, αποδυνάμωσαν
την αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των πιστών και έφεραν σε δύσκολη θέση ακόμη και ένιους ορθοφρονούντες ποιμένες, ώστε
να μην έχουν την άνεση, το θάρρος και
την ελευθερία να συμπνευματιστούν και να προχωρήσουν, του λαού συνεργούντος,
στις αναγκαίες εν Αγίω Πνεύματι αντιρρήσεις.
Είναι βέβαια η σιωπή
αυτή μια μορφή δειλίας και δεν απέχει της αληθείας, καθώς η ζωή και τα μαρτύρια
των αγίων επιβεβαιώνουν καθ’ υπερβολήν την άποψη αυτή. Πόσοι επίσκοποι παραδοσιακοί,
μεταπήδησαν εν μια νυκτί στην απέναντι
όχθη και «έγιναν θέατρο» ενώπιον Θεού και ανθρώπων! Πώς λοιπόν «ο
Θεός της αγάπης και της ειρήνης έσται
μεθ᾿ ημών»; (Β Κορ. 13,11).
Παρεμπιπτόντως,
εντύπωση προκάλεσε ο πρωτοφανής αριθμός επισκέψεων του Αμερικανού πρέσβη σε Μητροπολίτες της Ελλαδικής Εκκλησίας, μέσα σε
ελάχιστο χρόνο και ενώ το ουκρανικό ζήτημα βρισκόταν σε κρίσιμη καμπή! Σαν τι
να σήμαινε αυτή η κίνηση; Ο αγαθός λογισμός μάς λέει πως ο άνθρωπος συγκινήθηκε
από την ορθόδοξη πίστη και αναζητούσε να την γνωρίσει, για να την ασπαστεί!
Αλλά έρχεται και ο άλλος, ο πονηρός, και αντιλέγει: «Τι γυρεύει η αλεπού στo κοτέτσι»;
Μην
απατώμεθα. Οι ρυθμιστές της νέας Τάξης Πραγμάτων «… τὰ τοσαῦτα κακὰ εἰρήνην
προσαγορεύουσιν»! Μια νέα
ουνιτίζουσα ψευδοεκκλησία κατασκευάζεται. Αμέτοχη της χάριτος του Αγίου
Πνεύματος και κατά συνέπεια έξω του βίου και της διδασκαλίας των Πατέρων και
των εντολών του Ευαγγελίου. Προχωρούν ακάθεκτοι οι οικουμενιστές, αφού έχουν
προετοιμάσει πεδίο δράσεως, με την βοήθεια ισχυρών και πονηρών δυνάμεων στην
ένωση με τους αιρετικούς. Μετά δε και την δήλωση του πατριάρχη, ότι η ένωση με
τους παπικούς είναι αναπόφευκτη, διότι οι διαφορές μας είναι περισσότερο
ιστορικές παρά δογματικές (spzh.news), έχουν ανοίξει οι δρόμοι της αυθαιρεσίας
στην ανά την οικουμένη Ορθοδοξία. Δυστυχώς, «… τὰ τοσαῦτα κακὰ εἰρήνην
προσαγορεύουσιν» οι οικουμενιστές!
Λέγει όμως ο άγιος Θεοφύλακτος
Βουλγαρίας: «Λέγομεν ουν ως ου πάσα ειρήνη άψογος και καλή, αλλ` έστιν
επισφαλής πολλάκις και πόρρω της θείας αγάπης βάλλουσα΄ οίον όταν ειρηνεύωμεν
και συμφωνώμεν επί καταλύσει της αληθείας. Ταυτήν ουν την ειρήνην ουκ ήλθε
δούναι Χριστός. Τουναντίον μεν ουν βούλεται ημάς διαφέρεσθαι προς αλλήλους υπέρ
του καλού, ό και εν τω διωγμώ γέγονε». Ελεύθερη
απόδοση: «Σας λέγω λοιπόν
πως οποιαδήποτε ειρήνη δεν είναι καθαρή και καλή, αλλά μπορεί να καθίσταται
πολλές φορές ασταθής και αβέβαιη και να μας οδηγεί μακριά από την θεϊκή αγάπη,
όπως όταν ειρηνεύουμε και συμφωνούμε, αγνοώντας και απορρίπτοντας την αλήθεια.
Ο Χριστός λοιπόν δεν ενανθρώπισε, για να μας προσφέρει αυτήν την ειρήνη.
Αντιθέτως, επιθυμεί να διαχωρίζουμε τη θέση μας με τους άλλους, όταν πρόκειται
να υποστηρίξουμε το καλό, κάτι το οποίο έγινε και με τους διωγμούς».
Ο άγιος Χρυσόστομος στον στίχο (Ματθ. 10,34) ερμηνεύει: «Ου πανταχού ομόνοια καλόν. Και επί του πύργου
εκείνου (της Βαβέλ) την κακήν ειρήνην η καλή διαφωνία έλυσε και εποίησεν
ειρήνην». Ελεύθερη απόδοση:
«Δεν είναι πάντοτε καλή η ομόνοια.
Διότι και στην περίπτωση του πύργου της Βαβέλ την κακή ειρήνη την διέλυσε η
καλή διαφωνία και έφερε την πραγματική ειρήνη».
Ο δε Ζιγαβηνός: «δεί πρώτον αποκοπήναι το ανιάτως
έχον, είτα το λοιπόν ειρηνεύσαι προς τε εαυτό και προς τον Θεόν». Ελεύθερη
απόδοση: «πρέπει πρώτα να αποκοπεί το μέλος που
είναι ανίατο, έπειτα να ειρηνεύσει το λήμμα και ως προς τον εαυτό του και προς
τον Θεό».
Πλέον τούτων
πάντων, όμως, είναι ανάγκη να ενημερώνεται ο λαός και να μένει ενωμένος
εν τω αυτώ πνεύματι και ο Θεός θα δώσει την απάντηση, που αυτός γνωρίζει!
Κιλκίς, 12-12-2019
(Μνήμη του αγίου Σπυρίδωνος, του
κατατροπώσαντος τον αιρετικό Άρειο κατά την Α΄Οικουμενική Σύνοδο (325 μ.Χ) στην
Νίκαια της Βιθυνίας).
Πηγή: "Ακτίνες"
