(Μας εστάλη)
Διαβαζω τωρα για ενα
αθλητή... Ο μονος μαύρος τενίστας που πηρε πρωταθλημα μεσα στο Γουίμπλεντον. Αυτος
πεθανε απο AIDS μετα απο εγχείρηση καρδιάς. Του κανανε μετάγγιση μολυσμένο αιμα
και πεθανε σε πολύ σύντομο χρονικό διαστημα.
Ενας
δημοσιογράφος του πηρε συνέντευξη λιγο πριν πεθανει. Του εκανε την εξης ερωτηση:
-Γιατι
αφου εισαι τοσο πιστός διαλεξε εσενα ο Θεος να πεθανεις με τοσο οδυνηρό τροπο;;
Γιατι δεν σε προστάτεψε;; Γιατι εσενα;;
Διαβασε
τι του απαντησε ο τενίστας:
«Κοίταξε, 50 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο ξεκινούν να
παίζουν τένις.
Πέντε εκατομμύρια μαθαίνουν να παίζουν.
Πεντακόσιες χιλιάδες καταφέρνουν να παίξουν επαγγελματικά.
Πενήντα χιλιάδες αγωνίζονται στα τουρνουά.
Πέντε χιλιάδες προκρίνονται σε Γκραν Σλαμ.
Πενήντα αγωνίζονται στο Ουίμπλεντον.
Οκτώ στους προημιτελικούς.
Τέσσερις στους ημιτελικούς.
Δύο στον τελικό.
Όταν κρατούσα το κύπελλο του Ουίμπλεντον, ποτέ δεν ρώτησα τον
θεό “γιατί εμένα”; Επομένως, τώρα που είμαι στο κρεβάτι του πόνου, για ποιο
λόγο να ρωτήσω τον θεό “γιατί εμένα”;».
Οι
δικοί του άνθρωποι δεν έχουν, πλέον, απορίες, κοιτώντας το ύψους 3,65μ. και
βάρους 44 τόνων άγαλμά του, στην γενέτειρά του, στο Ρίτσμοντ. Ένα ομοίωμα στο
οποίο η φιγούρα του κρατά βιβλία στο ένα χέρι και μία ρακέτα στο άλλο, ενώ
τέσσερα παιδιά τον κοιτάζουν, πάνω από μία επιγραφή από την Βίβλο που αναφέρει:
«Επειδή
είμαστε περιτριγυρισμένοι από ένα με τόσο μεγάλο σύννεφο μαρτύρων, ας
παραμερίσουμε κάθε βάρος και αμαρτία που τόσο εύκολα μας αιχμαλωτίζει και ας
τρέξουμε με αντοχή στον αγώνα που έχει τεθεί μπροστά μας».