Αλιεύσαμε μια παλιότερη ανάρτηση από την "ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟ"
Ο π. Γεώργιος Μεταλληνός μιλά
για την μαζική αποτείχισή μας
ως μόνη λύση!!! Οι Οικουμενιστές
αυτό φοβοῦνται: το ΜΑΖΙΚΑ!!!
Στή μαζική ἐκκοπή τοῦ μνημοσύνου
οἱ Οἰκουμενιστές καί ὁ κ. Βαρθολομαῖος
δέν μποροῦν νά μᾶς κάνουν τίποτε!
Αὐτό φοβοῦνται: τό ΜΑΖΙΚΑ!!!
Ὁ π. Μεταλληνός καταλαβαίνει ὅτι δέν ὑπάρχει ἄλλη λύση ἐξόν ἀπό
την ΜΑΖΙΚΗ (ρασοφόρων κυρίως καί λαϊκῶν) ΕΚΚΟΠΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ καί τά
λεγόμενά του συμφωνοῦν μέ αὐτά (διαβάστε ἐνδεικτικῶς τόν πάπυρο) πού
περισσότερο ἐπισταμένως ἔχουμε γράψει πρόσφατα!
Οἱ Οἰκουμενιστές πρωτοσταντοῦντος τοῦ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου,
δέν μπόρεσαν νά πειράξουν οὔτε μία τρίχα ἀπό τούς χιλιάδες λαϊκούς καί
ρασοφόρους πού ὑπογράψαμε τίς δύο ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ (παλαιότερη καί Νέα) καί κατά τῆς
"νέας ἐκκλησιολογίας τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου"!
Ὅταν ἀποτειχίζεται ἕνας,
εἶναι ἀποδυναμωμένος καί ἀπειροελάχιστος γιά τό σύστημα τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Ὅταν ἐπίσης ἀντιδρᾶ μεμονωμένα ἕνας ἀντιοικουμενιστής, μόνος του δέν μπορεῖ νά
πετύχει πολλά πράγματα, σύν τό γεγονός ὅτι γίνεται εὔκολος στόχος πρός ἐκφοβισμό,
ἀπομόνωση, ἐξολόθρευση, καί "παραδειγματισμός πρός συμμόρφωσιν" τῶν ὑπολοίπων
"προβάτων" (μέ τήν κακή ἔννοια τῆς λέξης: δηλαδή τῶν ἄβουλων καί δειλῶν
ὄντων).
Ἄν ἐμεῖς οἱ χιλιάδες,
πού ἤδη ὑπογράψαμε κι ἀγωνιζόμαστε κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, κατά τά μέτρα του ὁ
καθένας, καθώς καί νέες χιλιάδες πού περιμένουν νά δοῦνε τό ἑπόμενο βῆμα μας,
κόψουμε τό μνημόσυνο, αὐτό θά εἶναι καίριο πλῆγμα κατά τῶν Οἰκουμενιστῶν!
Βλέπετε, πῶς μετά τήν
ἔκδοση τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων πού ξεσκεπάζει τόν Οἰκουμενισμό καί ξεκάθαρα
συνδράμει τήν ἐκκοπή τοῦ μνημοσύνου (Ἅγιον Ὄρος:
Διαχρονική Μαρτυρία στούς Ἀγῶνες ὑπέρ Πίστεως), ὁ Πατριάρχης ἀπειλεῖ
κάποιους ἀπό αὐτούς -πού τούς θεωρεῖ "ἐγκεφάλους" τοῦ περιοδικοῦ-, ἀλλά
σφυγμομετρώντας τήν μαζική ἀπήχηση τοῦ κόσμου (κλήρου καί λαοῦ), δέν τόλμησε
μέχρι τώρα νά προβεῖ σέ καθαιρέσεις καί ἀφορισμούς;
Βλέπετε πῶς μετά τήν ἀποκάλυψη
τῶν ἀπειλῶν του καί τήν δημόσια καί μαζική ὑποστήριξη κάποιων ἀγωνιστῶν
Πατέρων, ἔχει δεμένα τά χέρια γιά περαιτέρω "ἀντίποινα";
Φαντασθεῖτε τί ἔχει
νά γίνει, ἄν αὔριο χιλιάδες πιστοί τοῦ ἀνακοινώσουμε ὅτι:
"ΤΕΡΜΑ! ΜΕΧΡΙΣ ΕΔΩ! ἤ μέ τήν Ὀρθοδοξία ἤ μέ τά συνέδρια τῶν ἀνόμων"!...
"ΤΕΡΜΑ! ΜΕΧΡΙΣ ΕΔΩ! ἤ μέ τήν Ὀρθοδοξία ἤ μέ τά συνέδρια τῶν ἀνόμων"!...
Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ
Σχόλιο: Η δημοσίευση αυτή έγινε το 2015.
Σ’ αυτή παρατηρούμε ότι:
1. Ήταν
συνείδηση των πιστών τότε ότι, αν εγίνετο μαζική αποτείχιση από τους Πατέρες
που είχαν συντάξει την «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού», δηλαδή από
τους πατέρες της Συνάξεως της Γατζέας, στην οποία προΐσταντο ο π. Θ. Ζήσης και
ο αείμνηστος π. Γ. Μεταλληνός, αυτό θα αποτελούσε τροχοπέδη στα σχέδια του
πατριάρχη και των Οικουμενιστών. Με μια τέτοια μαζική αποτείχιση θα μπορούσε «να αναχαιτισθεί και η ύποπτος Πανορθόδοξος
(και όχι Οικουμενική…) Σύνοδος πριν γίνει» (στον πάπυρο. Εννοείται η Κολυμπάριος Σύνοδος).
2. Η μαζική
αποτείχιση θα έδενε σε όλα τα πεδία τα χέρια του Πατριάρχη, αφού ούτε να
τιμωρήσει θα μπορούσε χιλιάδες ιερωμένους και πιστούς (για όσους θυμούνται τα
τότε γεγονότα, ο Πατριάρχης το προσπάθησε με αίτημά του στην Ιεραρχία της
Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά δεν το κατόρθωσε).
3. Έτσι η
ατολμία της τότε Συνάξεως της Γατζέας, μας οδήγησε στην σημερινή κατάσταση.
Παρόλα αυτά,
έστω και την δωδεκάτη, όσοι πιστοί βλέπουν πού οδήγησαν οι ολιγωρίες του
παρελθόντος, έχουν άλλη μια ευκαιρία να προχωρήσουν στην αποτείχιση. Σήμερα
βέβαια το εγχείρημα είναι δυσκολότερο, γιατί οι συγκυρίες (ο φόβος εκ
της απάτης του κορονοϊού, η απομόνωση, οι οικονομικές συνέπειες, η
κατασυκοφάντηση της αποτείχισης, η διαίρεση στους κόλπους των αποτειχισμένων
κ.λπ.) δρουν αποτρεπτικά. Γι’ αυτό πρέπει πάση θυσία οι αποτειχισμένοι να
προσπαθήσουν να ενωθούν και να αφήσουν στην άκρη τις μικροδιαφορές, γιατί η
ευθύνη τους απέναντι στην Εκκλησία και στο Θεό είναι τεράστιες.
4. Άσχετα με
αυτό (που αν πραγματοποιείτο θα είχε καταλυτικές συνέπειες για την συνέχιση του
αγώνα), η αποτείχιση έχει σωτηριολογικές διαστάσεις για τον
κάθε πιστό. Το άριστο θα ήταν μια μαζική αποτείχιση, κάτι που αν εξαιρέσουμε
την περίπτωση της αποτειχίσεως ιερωμένων και πιστών στην εποχή του και μετά την
Σύνοδο Φερράρας, δύσκολα θα βρούμε σε άλλη εποχή. Στις περισσότερες των
περιπτώσεων λίγοι απετειχίζοντο και γι’ αυτό απομονώνοντο,
υφίσταντο διωγμούς, φυλακίσεις κ.λπ., αλλά με αυτό τον τρόπο εχωρίζοντο από την
αίρεση και τους αιρετικούς.
