Ἀλίμονο στούς ἀνθρώπους πού φεύγουν ἀπό τόν κόσμο τοῦτο, χωρίς νά συγχωρεθοῦν!

 Κανένα μνημόσυνο, δέν θά εἶναι ἱκανό νά τούς βοηθήσει...


Να γνωρίζουμε, ότι τα μεγαλύτερα στεφάνια τα παίρνουμε, λόγω της συγχωρητικότητάς μας προς τον συνάνθρωπο.

Αλίμονο στους ανθρώπους που φύγουν από τον κόσμο τούτο, χωρίς να συγχωρεθούν! Κανένα μνημόσυνο, δεν θα είναι ικανό να τους βοηθήσει...

Ο άνθρωπος που δεν μπορεί να συγχωρέσει τον εχθρό του, δεν έχει κάνει βήμα στον Χριστιανισμό. Οι άνθρωποι που δεν συγχωρούν είναι εγωιστές και δεν θέλουν να ταπεινωθούν.

Όταν ο άνθρωπος δεν συγχωρεί τον συνάνθρωπό του, τότε και ο Θεός δεν θα συγχωρέσει τις αμαρτίες του.

Πρέπει να έχουμε συγχωρητική διάθεση, γιατί αλλιώς ό,τι καλό και να κάνουμε, δεν θα βρίσκει ανταπόκριση στο Θεό και δεν θα παίρνουμε μισθό. Θα κοπιάζουμε μάταια και στο τέλος θα κολαστούμε...

Ο Χριστός πάνω στο Σταυρό συγχώρησε τους σταυρωτές Του (δίνοντας το παράδειγμα σε εμάς, ότι πρέπει ανεξαιρέτως να συγχωρούμε) και μάλιστα βρήκε και δικαιολογία γι' αυτούς λέγοντας: Πατέρα δεν ξέρουν τι κάνουν! (Κατά Λουκάν 23,34).

Με την εξομολόγηση, ο Θεός θα σε συγχωρέσει τις αμαρτίες σου, αλλά αν εσύ αργότερα δεν συγχωρέσεις έναν συνάνθρωπό σου, για ένα κακό που σε έκανε, τότε και ο Θεός σε επιστρέφει πίσω τις αμαρτίες σου, που προηγουμένως σε είχαν συγχωρεθεί.

Γιατί λέει ο Χριστός: Μην έρθεις να μου ζητήσεις συγγνώμη-συγχώρεση, εάν εσύ πρώτα δεν συγχωρέσεις κάποιον που σε έκανε κακό.

Λέει ο άλλος: ''Μα έχω δίκαιο, τί να τον συγχωρέσω;''...

Τότε έχει άδικο ο Χριστός που λέει, να αγαπάς τον εχθρό σου... εφόσον έχεις δίκαιο εσύ...

 

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, Πατριάρχης Αλεξανδρείας (η μνήμη του τιμάται 12 Νοεμβρίου), είχε έναν φίλο που ήταν δήμαρχος. Ο φίλος αυτός, είχε έρθει σε ρήξη με κάποιον άλλον και δεν τον συγχωρούσε. Ο Άγιος Ιωάννης, τον παρακαλούσε να τον συγχωρέσει και του έλεγε:

- Επιτρέπεται εσύ δημόσιο πρόσωπο να συμπεριφέρεσαι έτσι; Μάλιστα είσαι και ψάλτης στην ενορία μας; Το ξεχνάς;

Δεν κατόρθωσε όμως να τον μεταπείσει...

Μία μέρα ο Άγιος Ιωάννης παρακάλεσε τον φίλο του να τον βοθήσει να κάνουν μία Λειτουργία στο παρεκκλήσι του Πατριαρχείου. Και ο μεν Πατριάρχης Λειτουργούσε, ο μεν δήμαρχος και φίλος του, έκανε τον ψάλτη.

Όταν ήρθε η στιγμή να πει ο ψάλτης το ''Πάτερ ημών'' και έφτασε στο σημείο που λέει ''... και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών...'', ακούστηκε μέσα από το Ιερό η φωνή του Πατριάρχη, να του λέει:

- Ψέματα! Πες το σωστά να προχωρήσω... Αλλιώς η Θεία Λειτουργία διακόπτεται και θα κρέμεται μενταγιόν στο λαιμό σου...

Κόκκαλο ο ψάλτης! Σιωπή επικρατήσε για μερικά δευτερόλεπτα...

- Πες το σωστά, για να συνεχίσω.... του ξαναείπε ο Πατριάρχης. Δεν μπορούμε να ψευδόμαστε και να εμπαίζουμε τον Θεό.

Ο ψάλτης ίδρωσε, διπλώθηκε και ξαναδιπλώθηκε και μπήκε στο Ιερό και έπεσε στα πόδια του Πατριάρχη και ζήτησε συγγνώμη. Υποσχέθηκε, ότι θα πήγαινε να συγχωρούσε τον άλλο.

Ο Άγιος Ιώαννης του διάβασε την συγχωρητική ευχή και η Θεία Λειτουργία συνεχίστηκε κανονικά...

 

Ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος (1916 - 1982)