Οι γιατροί αδύναμοι, ο Χριστός παντοδύναμος.


ΑΚΤΙΝΕΣ: Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Το τρις εξαμαρτείν

Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

 

ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΔΥΝΑΜΟΙ, Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ

 

Γιατί αὐξήθηκαν τά κρούσματα τῆς λοίμωξης στήν Θεσσαλονίκη;

 

1. δειοι κα ρημοι ο ναοί

Τν περασμένη Κυριακ ναγνώσθηκε στς δειες π πιστος κκλησίες περικοπ π τ κατ Λουκν γιο Εαγγέλιο, στν ποία εαγγελιστς διηγεται δύο θαύματα· τό θαμα τς θεραπείας τς αμορροούσας γυναίκας κα τ θαμα τς νάστασης τς κόρης το αείρου[1]. Δν θ σχολιάσουμε τ οκτρ κα παίσιο θέαμα τν δειων κα ρημων ναν, πο νθυμίζει προετοιμασία γι ν γκατασταθε το «βδέλυγμα τς ρημώσεως ν τόπ γί», οτε τν λλοίωση κα διαστρέβλωση το μυστηρίου τς Θείας Εχαριστίας, π συμμετοχικ λων τν πιστν μυστήριο, σ θεατρικ παράσταση μερικν κληρικν κα εροψαλτν θοποιν, τν ποία μπορε κανες ν παρακολουθε, χωρς ν εναι παρών, π τ ραδιόφωνο κα τν τηλεόραση. παναίρεση το Οκουμενισμο ρήμαξε τ νο κα τς καρδις πολλν κληρικν κα λαϊκν, κα ατ τ ρήμαγμα δηγε τώρα κα στ κλείσιμο, στν ρημία τν ναν.

Εχαμε ρχίσει δη π τν πρτο γκλεισμ κα ποκλεισμό μας, π τν πρώτη ξορία μας π τος ναος τν νοιξη, ν στοιχειοθετομε σ γραπτ κείμενο τν κτίμηση τι τέλεση τς Θείας Εχαριστίας κεκλεισμένων τν ναν, χωρίς τήν παρουσία κκλησιάσματος, ποτελε διακωμώδηση το μυστηρίου, γελοιογραφία τς Θείας Λειτουργίας, διότι ναιρε κα διαγράφει λα σα λέγονται μέσα στά λειτουργικ κείμενα.

να πλ παράδειγμα π τ πολλ πο μπορε κανες ν παρουσιάσει: ταν ερες λέγει πολλς φορς τ «Ερήνη πσι, τς κεφαλς μν τ Κυρί κλίνωμεν», σ ποιούς «πάντες» πευθύνεται συστήνοντας ν κλίνουν τ κεφάλι; Στ δεια καθίσματα κα στ στασίδια; Κα σ ποιούς πευθύνεται στ τέλος προτρέποντας ν προσέλθουν στ Θεία Κοινωνία· «Μετ φόβου Θεο, πίστεως κα γάπης προσέλθετε»; Στ ψυχα στασίδια κα καθίσματα; Θ λοκληρώσουμε σύν Θε ατ πο ρχίσαμε τν νοιξη, τώρα πο λθε κα προβλέπεται ν εναι πολύμηνος δεύτερος ποκλεισμός, δεύτερη ξορία μας.

 

2. Πι εδικς π τος εδικος Πλάστης κα Δημιουργός

Κα ναγνωσθεσα πάντως εαγγελικ περικοπ προχθς στος δειους ναος δείχνει πόσο λίγο πιστεύουμε στ Εαγγέλιο, κα πόσο συνεπες εμαστε ο κληρικοί, πο στ κηρύγματά μας δν πικαιροποιομε τ Εαγγέλιο, δν τ κσυγχρονίζουμε, ν βέβαια πιστεύουμε τι «ησος Χριστς χθς κα σήμερον, ατς κα ες τος αἰῶνας»[2]. Κα τ σπουδαιότερο· ν πέρα π τ λόγια κα τ κηρύγματα, φαρμόζουμε τ Εαγγέλιο στν πράξη, στν καθημεριν πραγματικότητα, πως πραξαν στ ζωή τους ο γιοι, στε ρθς ν λέγεται τι ο Βίοι τν γίων εναι τ Εαγγέλιο στν πράξη.

Μς διηγήθηκε λοιπν Εαγγελιστς Λουκς, ατρς στ πάγγελμα, τι κάποια γυναίκα πασχε π αμορραγία π δώδεκα χρόνια. Δν τς φταναν τ βάσανα κα ξασθένηση π τν ρρώστια, ντιμετώπιζε π πλέον κα τν δυναμία τς ατρικς πιστήμης, τν γιατρν τς ποχς, ν σταματήσουν τν αμορραγία. Ξόδεψε λη της τν περιουσία τρέχοντας π γιατρ σ γιατρό, λλ κανες δν μπόρεσε ν τν θεραπεύσει. κουσε μως γι τ πολλ κα μεγάλα θαύματα το Χριστο, γι ατ κα σπευσε κοντά του, γγιξε τν κρη το νδύματός Του, κα μέσως σταμάτησε αμορραγία. Λέγει π λέξει ατρς Λουκς: «Κα γυν οσα ν ρύσει αματος π τν δώδεκα, τις ατρος προσαναλώσασα λον τν βίον οκ σχυσεν π οδενς θεραπευθναι, προσελθοσα πισθεν ψατο το κρασπέδου το ματίου ατο, κα παραχρμα στη ρύσις το αματος ατς»[3]. π δώδεκα χρόνια δυνατοσαν ο γιατρο ν σταματήσουν τν αμορραγία. Κα σ μία μόνο στιγμ παντοδύναμος Θεάνθρωπος Χριστός, Δημιουργός, πο πλασε μ τ δια του τ χέρια τν νθρωπο κα γνωρίζει καλύτερα π κάθε γιατρ πς λειτουργον λα τ σωματικ ργανα κα μπορε ν ποκαταστήσει, ταν σθενον, τν κανονικότητα τς λειτουργίας των, ατοστιγμεί, «παραχρμα», σταμάτησε τν αμορραγία. Ποιός γιατρς θ μποροσε ν πιτελέσει τ θαύματα πο κανε Χριστός, χωρς ατρικ θεραπευτικ μέσα, χωρς φάρμακα, ξετάσεις κα νοσοκομεα, λλ μόνο μ τν παντοδύναμο λόγο Του κα τν νεξάντλητη, τν στείρευτη αματικ Χάρη Του; πανειλημμένως ο γιοι εαγγελιστς ναφέρονται στ πλθος τν θεραπειν κα άσεων πο πιτελοσε καθημεριν Χριστός· μνημονεύουμε λάχιστες μαρτυρίες κυρίως π τν εαγγελιστ Λουκ. Μετ τν θεραπεία νς λεπρο, πο τν θεράπευσε μέσως π ατν τν λοίμωξη, πως λέγει εαγγελιστής, «κα εθέως λέπρα πλθεν π ατο», λλ κα τν φήμη τν λλων θαυμάτων του, «συνήρχοντο χλοι πολλο κούειν κα θεραπεύεσθαι π ατο π τν σθενειν ατν»[4]. Λίγο πρν μς παραδώσει κα διδάξει τν θεϊκ π το ρους μιλία Του, τν κολουθοσε «πλθος πολ το λαο π πάσης τς ουδαίας κα ερουσαλμ κα τς παραλίου Τύρου κα Σιδνος, ο λθον κοσαι ατο κα αθναι π τν νόσων ατν, κα ο χλούμενοι π πνευμάτων καθάρτων κα θεραπεύοντο· κα πς χλος ζήτει πτεσθαι ατο τι δύναμις παρ ατο ξήρχετο κα ἰᾶτο πάντας»[5]. Στος μαθητς το ωάννη το Προδρόμου πο λθαν μ ντολή του ν τν ρωτήσουν ν εναι προσδοκώμενος Μεσσίας πήντησε: «Πορευθέντες παγγείλατε ωάνν εδετε κα κούσατε· τυφλο ναβλέπουσι κα χωλο περιπατοσι, λεπρο καθαρίζονται, κωφο κούουσι κα νεκρο γείρονται, πτωχο εαγγελίζονται· κα μακάριός στιν ς ἐάν μ σκανδαλισθ ν μοί»[6]. Λίγο νωρίτερα εχε ναστήσει τν υἱό τς χήρας στν πόλη Ναν κα προκάλεσε τν θαυμασμ λων, πο λεγαν τι Θες πισκέφθηκε τ λαό του λέγοντες «τι προφήτης μέγας γήγερται κα τι πεσκέψατο Θες τν λαν ατο»[7]. Τ διο θαυμασμ προκάλεσε κα θεραπεία το παραλυτικο στν Καπερναούμ, ποος μετ τ θαυματουργικ θεϊκ πρόσταγμα το Χριστο «γειρε κα ρον τν κράββατόν σου κα παγε ες τν οκον σου, γέρθη εθέως κα ρας τν κράββατον ξλθεν ναντίον πάντων, στε ξίστασθαι πάντας κα δοξάζειν τν Θεν λέγοντες τι οδέποτε οτως εδομεν»[8].

Μ τν νανθρώπηση λοιπν το Θεο στ πρόσωπο το Χριστο δυναμία τν γιατρν ν θεραπεύουν λες τς σθένειες ξεπερνιέται πό τήν παντοδύναμη αματική Χάρη το Χριστο, πού εναι μόνος ληθινός ατρός τν ψυχν κα τν σωμάτων. Ο πιστοι κα θεοι ατροί, ν μολογον κα παραδέχονται τν δυναμία τους, δν συνιστον στος πελπισμένους σθενες ν καταφύγουν στν πι εδικ π ατος ατρό, στν παντογνώστη Χριστό, κα τος γκλωβίζουν στος κατ τ γνώμη τους εδικούς, ναγκάζοντάς τους ν ξοδέψουν τς περιουσίες τους, πως αμορροούσα γυναίκα το Εαγγελίου.

 

3. Συνεχίζουν ο γιοι ν θαυματουργον. Θεραπευτήρια νοσημάτων ο ναοί.

Ατν τν περιατρικ αματικ Χάρη χάρισε Χριστς στος ποστόλους κα στος διαδόχους των, πισκόπους κα ερες. Δν χρειάζεται ν παραθέσουμε τ πλθος τν σχετικν γιογραφικν μαρτυριν οτε τν πιβεβαίωση ατς τς θαυματουργικς νεργείας τν θαυματουργν αματικν γίων. Εναι γεμτα τ συναξάρια π ναρίθμητα θαύματα πο πιτελον ο γιοι μέχρι τν μερν μας. ταν λοιπν διαβάζει κανες κούει τ Εαγγέλιο κα γνωρίζει τν θαυματουργικ νέργεια πολλν γίων, κα μάλιστα σ περιπτώσεις λοιμώξεων, πως ατ το Κορωνοϊο, λυπται, πικραίνεται γι τν συναινετικ τρόπο μ τν ποο ντιμετώπισε Διοικοσα κκλησία τ γειονομικ μέτρα τς Πολιτείας, πο φθασαν μέχρι τν σέβεια κα τν βλασφημία το κλεισίματος τν ναν, τς βριστικς συκοφάντησης το μυστηρίου τς Θείας Εχαριστίας, τς μασκοφορίας μέσα στος ναούς, τς τήρησης ποστάσεων, τς μ προσκύνησης τν ερν εκόνων κα τν λειψάνων κα λων τν λλων χριστομαχικν, κκλησιομαχικν θεσπισμάτων. Σ προηγούμενα δημοσιεύματά μας παρουσιάσαμε πς ο δύο πολιοχοι τς Θεσσαλονίκης, μεγαλομάρτυς γιος Δημήτριος κα κήρυκας τς Χάριτος γιος Γρηγόριος Παλαμς, θαυματουργικ σταμάτησαν λοιμώξεις τς ποχς τους[9]. νας το γίου Δημητρίου κατάμεστος τότε, π σθενες, νας πάνω στν λλο, συνωστισμένοι γινε νοσοκομεο κα θεραπευτήριο γι σους προλάβαιναν ν εσέλθουν. Τώρα κλειστς ναός, κα τς λάχιστες φορς πο νοιξε μασκοφορεμένοι ο κκλησιαζόμενοι κα ρνητς τσι τς αματικς Χάρης το γίου. Πς κατήντησε τσι γιοτόκος κα γιοφύλακτη Θεσσαλονίκη; Πς ν μ σκεφθε κανείς μ κκλησιαστικ φρόνημα, κα χι ρθολογιστικ κα κοσμικό, τι τελευταία ξαρση τν κρουσμάτων τς λοίμωξης στν Θεσσαλονίκη φείλεται ες τ τι φέτος γι πρώτη φορ δν τιμήσαμε πανηγυρικ, πως κάθε χρόνο τν γιο, μ λεύθερη τν προσέλευση τν πιστν, χωρς μάσκες, ο ποες μφισβητον τν Χάρη το γίου, μ λιτάνευση τς ερς εκόνος το γίου κα ατς τς Θεοτόκου, γι ν πολυμανθε τ νοσογόνο περιβάλλον τς πόλης, κα ν ποδιώξει τν ἰό θαυματουργς γιος; Φαίνεται πς γιος πέσυρε τν Χάρη κα τν ελογία του, γι ν μς θεραπεύσει πνευματικά. χει πόλυτο δίκαιο γαπητς ν Χριστ δελφς κα συλλειτουργς π. Φώτιος Βεζύνιας, ποος ναφέρεται σ σα λέγει τ δοξαστικ τν ποστίχων το σπερινο τς ορτς το γίου Δημητρίου κα σχολιάζει: «Ποιόν κοροϊδεύουμε τελικά; Σ ποιόν πακομε τελικά; Ποιά εναι Πίστις μας τελικά; Γιατί ο γιοι μνωδο τς κκλησίας μας κάνουν λάθος κα λένε ψέματα… (μ γένοιτο) μες βιώνουμε πλάνη μέγιστη ντς τς κκλησίας. Ρωτμε λοιπόν: Στ Δοξαστικ τν ποστίχων ψέλνουμε· χει δ κα τ πανέντιμον, κα θλητικώτατόν σου σμα, τν περίκλυτον τοτον ναν π γς, ταμεον συλον θαυμάτων, νοσημάτων λεξητήριον, νθα προστρέχοντες, τς άσεις ρυόμεθα». Τελικ εναι ληθές; Εναι νας το γίου Δημητρίου ταμεον συλον θαυμάτων, νοσημάτων λεξητήριον, νθα προστρέχοντες, τς άσεις ρυόμεθα; ν πάντηση εναι ΝΑΙ, τότε προς τί φόβος κα μασκοφορία; ν πάντηση εναι ΟΧΙ, τότε γιατί δν λλάζουμε τος μνους; Δν πρέπει κάποια στιγμ ν παντήσουν ο «ρμόδιοι» εθέως στ παραπάνω ρωτήματα. ως πότε θ μασκοφορομε οσιαστικ κα μεταφορικά;»[10].

 

Ἐπίλογος. Ψεκασμένοι ἀπό ἀντίχριστες ἰδεολογίες

αμορροούσα γυναίκα το Εαγγελίου π δώδεκα χρόνια τρεχε π γιατρ σ γιατρ κα δν ερισκε θεραπεία· σπαταλοσε νώφελα τν περιουσία της. Μεγάλα, μύθητα χρηματικ ποσ ξοδεύονται κα τώρα γι τν παρασκευ μβολίου φαρμάκων πο θ προλαβαίνουν θ θεραπεύουν τν λοίμωξη το Κορωνοϊο. Μακάρι ν πιτύχουν ο προσπάθειες, π τν προϋπόθεση τι τ χορηγούμενα δν θ ποβλέπουν σ μ ατρικος στόχους.

Ο ρθόδοξοι πάντως πο ποτελομε τν Μία, γία, Καθολικ κα ποστολικ κκλησία μ κεφαλ τν ρχηγ τς Πίστεως, τν Κύριο μν ησο Χριστό, τν παντοδύναμο κα παντογνώστη Πλάστη κα Δημιουργό, πρεπε στν ντιμετώπιση τς λοίμωξης ν ποτελέσουμε παράδειγμα γι τος λλοθρήσκους κα τεροδόξους, ντ ν τος κολουθομε μφισβητώντας τ Εαγγέλιο κα τν Πατερικ Παράδοση. κυβέρνηση πο γι λόγους ψηφοθηρικος στν συνταγματικ ναθεώρηση δν μετέτρεψε τν λλάδα σ οδετερόθρησκο κοσμικ κράτος κα φησε θικτα τ ρθρα το Συντάγματος κα τν πικεφαλίδα πο συνιστον τυπικ να χριστιανικ κράτος, στν πράξη μ τν Κορωνοϊ ποδεικνύει τι ο γέτες της εναι πιστοι κα θρησκοι, ψεκασμένοι π ντίχριστες μασονικς δεολογίες, κα γι ατ μ πενεργοποιημένη τν Χάρη το γίου Βαπτίσματος, μ τ ποο γιναν μέλη τς κκλησίας. Διαφορετικ θ πίστευαν τι, ταν ο εδικο ατρο δυνατον ν θεραπεύσουν, τότε πεμβαίνει κατ ξοχν εδικς θεραπευτς ψυχν κα σωμάτων, Πλάστης κα Δημιουργός. Κα μαζ μ τος νύπαρκτους κα κατ νομα μόνο ποιμένες θ φηναν τος πιστος ν κατακλύσουν τος ναος κα ν παρακαλέσουν μ νοικτ κα κάλυπτα πρόσωπα τος γίους ν ξαφανίσουν τν Κορωνοϊό, πο σπέρνει τν τρόμο κα τν πειλ το θανάτου. ν αμορροούσα, μόνο πο γγιξε τ νδυμα το Χριστο, θεραπεύθηκε, τώρα πο μ τν Θεία Εχαριστία παίρνουμε μέσα μας τν διο τν Χριστό φοβόμαστε μήπως ρρωστήσουμε; Κα πως λος λας κατ τν π γς παρουσία το Χριστο προσπαθοσε ν τν γγίξει, ν τν πιάσει, «ζήτει πτεσθαι ατο», διότι πήγαζε π ατν αματικ δύναμη πο θεράπευε λους, «τι δύναμις παρ ατο ξήρχετο κα ἰᾶτο πάντας», τσι κα τώρα π τς εκόνες, π τ λείψανα κα λα τ ερ κα τ θεα ξέρχεται αματικ κα θεραπευτικ δύναμη.

Γέμισε κόσμος π τ θαύματα το γίου Νεκταρίου, το γίου το 20ο αἰῶνος, τν ποο γιορτάσαμε ατς τς μέρες. Κα πως μνογράφος το γίου Δημητρίου λέγει γι τν να το γίου στν Θεσσαλονίκη, τσι κα νέος μνογράφος, σιος γέροντας Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης, στ Δοξαστικ τν ποστίχων το σπερινο, γράφει γι τν γιο Νεκτάριο: «χει δ κα νσος Αγίνης, τ χαριτόβρυτά σου λείψανα, πλοτον θεόσδοτον, κα ατρεον μισθον παντοίων ρρωστημάτων κα πάσης θλίψεως· ν ατος γρ προστρέχοντες πανταχόθεν ο πάσχοντες, τς άσεις κομίζονται…». σοι κολουθομε τ Εαγγέλιο κα τος γίους δν τρομοκρατούμαστε π τος ος κα τς σθένειες, διότι πιστεύουμε στν παντοδύναμο Θεό, ποος εναι Κύριος τς ζως κα το θανάτου. Οτε φοβόμαστε τν θάνατο, λλ προετοιμαζόμαστε, στε ταν λθει, ν ποτελέσει, πως λέγει εχ τς γονυκλισίας τς γίας Πεντηκοστς, μετάστασή μας, μετακόμισή μας, π τ κοσμικά κα γήϊνα στ περκόσμια κα περουράνια, «π τν λυπηροτέρων π τ χρηστότερα κα θυμηδέστερα, κα νάπαυσις κα χαρά»[11]. Τ ρια τς ζως μας τ ρίζει Θες κα χι Κορωνοϊός. 


[1]Λουκᾶ 8, 41-56.

[2]Ἑβρ. 13, 8.

[3]Λουκᾶ 8, 43-44.

[4]. Αὐτόθι 5, 12-15.

[5]. Αὐτόθι 6, 17-19. 

[6]. Αὐτόθι 7, 18-22. 

[7]. Αὐτόθι 7, 16-17. 

[8]Μάρκ. 2, 10-12.

[9]. Πρωτοπρεσβύτερος Θεοδωρος Ζησης, «Ἡ Λῆμνος σώθηκε ἀπό λοιμική νόσο μέ προσευχές τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ», Θεοδρομία 22 (2020) 154-161, καί στό Διαδίκτυο. Ἐπίσης Του αυτου, «Ὁ Ἅγιος Δημήτριος σώζει τήν Θεσσαλονίκη ἀπό λοίμωξη χειρότερη τοῦ Κορωνοϊοῦ», στό Διαδίκτυο καί σέ ἑπόμενο τεῦχος τῆς Θεοδρομίας.

[10]. Ἱστοσελίδα «Σάλπισμα Ζωῆς», Κυριακή 25 Ὀκτωβρίου 2020.

[11]. Ἀρχή εὐχῆς: «Ὁ Θεός ὁ μέγας καί αἰώνιος…».

Πηγή.