Εύλογη απορία

 «Ρῦσαι πάντας κινδύνων, λοιμικῆς ἀσθενείας»!


Καθώς έκανα εχθές τον εσπερινό (από το σπίτι...) και σήμερα τον όρθρο υπήρξαν κάποια σημεία στα οποία μου δημιουργήθηκε η εξής εύλογη απορία: Οι αρχιερείς και οι ιερείς που έκαναν εχθές και σήμερα τις ακολουθίες εσπερινού και όρθρου της Αγίας Βαρβάρας, πώς αισθάνονταν όταν διάβαζαν ή έψελναν ή άκουγαν τους παρακάτω στίχους;;; Φυσικά αναφέρομαι σε εκείνους που είναι υπέρμαχοι της μάσκας, των αντισηπτικών και κάνουν την πάπια σχετικά με το κλείσιμο των ιερών ναών για τους πιστούς συμφωνώντας με τα αυστηρά μέτρα της κυβέρνησης. Μερικοί μάλιστα έχουν γίνει βασιλικότεροι του βασιλέως, τους ζηλεύει και ο Χαρδαλιάς...

 

Από τον εσπερινό:

Μαν Βαρβρα ληθς, ουλιαν τε τν γνμην, πρς τν εσβειαν, χουσαι α γιαι κατηγωνσαντο, το χθρο, κα νικσασαι, ατν κατ κρτος, δξης ξιθησαν, παρ Χριστο το Θεο· θεν λοιμικν παθημτων, λβην φανζουσαι πσι, τος πιστος παρχουσιν ἰάματα.

 

Από τον όρθρο:

ν τ θλσει σου, πντας ξπληξας, τι πμεινας, τς τν τυρννων πληγς, δεσμ, βασνους, φυλακς, Βαρβρα παναοδιμε· θεν κα τν στφανον, Θες σοι δεδρηται, νπερ πεπθησας, ψυχικς κα προσδραμες· ατς κα τς ἰάσεις παρχει, πσι τος πστει προσιοσ σοι.

 

ξαποστειλριον τς γας.

Τν χριν τν ἰάσεων, κ Θεο δεξαμνη, Βαρβρα παναοδιμε, το ἰᾶσθαι τς νσους, τν πστει προστρεχντων σοι, τν Θεν δοξζουσα, τν π πντων Δεσπτην, ῥῦσαι πντας κινδνων, λοιμικς σθενεας, κα ψυχικν νοσημτων.

 

Θεοτοκον, μοιον.

κησας Πανχραντε, τν το τ Θεο Θεν Λγον, κσμ τν σωτριον, κτελοντα πανσφως, οκονομαν ρστην· δι τοτ σε πντες, μνολογομεν ξως, ς πρεσβεουσαν τοτλυτρωθναι μς νσων, κα παντοων κινδνων.

 

Στους αίνους:

Τς γεηρς τρυφς, τν πλαυσιν περιδοσα, κα πατρς τν λβον μο τε κα δξαν μισσασα, τν ορνιον Νυμφον πεπθησας, Βαρβρα παναοδιμε· τ ξφει γρ τν κραν τμηθεσα, σν τας φρονμοις συνεισλθες Παρθνοις, τ Νυμφίῳ Χριστ· θεν κα τν λοιμικν νσον κδικουσατος πιστος θεραπεεις, νεργείᾳ το Πνεματος, κα πρεσβεεις παστως, πρ τν ψυχν μν. 

Γεώργιος

Πηγή.